Gastro-intestinale griep

Gastro-intestinale griep: beschrijving

In medische terminologie wordt gastro-intestinale influenza ook vaak aangeduid als gastro-enteritis, dat wil zeggen ontsteking van het maagdarmkanaal. Strikt genomen hoeft een dergelijke gastro-intestinale ontsteking niet uitsluitend te worden veroorzaakt door een infectie met ziekteverwekkers zoals virussen of bacteriën, maar kan het ook het gevolg zijn van bijvoorbeeld een kankerbehandeling. De term “gastro-enteritis” verwijst echter meestal naar de infectieuze (besmettelijke) vorm.

De spreektaal “gastro-intestinale griep” is enigszins misleidend omdat de infectieuze gastro-enteritis wordt veroorzaakt door andere pathogenen dan de klassieke griep (influenza) en er is geen verband tussen deze ziekten.

Uiteindelijk kunt u op elke leeftijd een gastro-intestinale griep krijgen. Maar vooral vaak treft het baby’s en peuters. In de eerste drie levensjaren lijden kinderen gemiddeld één of twee keer per jaar aan een maag-darminfectie. Driekwart van alle zieke kinderen is tussen de zes en 24 maanden oud. Zelfs bij ouderen neemt de kans op het ontwikkelen van gastro-intestinale griep weer toe.

Wat gebeurt er met de gastro-intestinale griep?

Een gastro-intestinale griep is het resultaat van infectie met bepaalde pathogenen die het slijmvlies in het maagdarmkanaal aanvallen. Deze ziektekiemen, meestal virussen of bacteriën, komen de maag binnen via inname via de mond en gaan vervolgens door de darm, waar ze zich vermenigvuldigen voordat ze worden uitgescheiden met de ontlasting. Volgens deze “wandeling” door het spijsverteringskanaal zijn meestal de symptomen van gastro-intestinale griep: symptomen in de beginfase zijn meestal misselijkheid en braken. Ze worden later vervangen door diarree.

Wat veroorzaakt braken diarree?

Wanneer ziekteverwekkers het maagslijmvlies beschadigen (direct of via geproduceerde gifstoffen), kan dit misselijkheid in de hersenen veroorzaken. Braken is een beschermende reflex van het lichaam en probeert zo de ongewenste indringers uit het lichaam te krijgen.

De vaak ernstige diarree bij een gastro-intestinale infectie wordt echter veroorzaakt door de aantasting van slijmvliescellen in de dunne en dikke darm. Kortom, de verschillende pathogenen veroorzaken op verschillende manieren diarree. Er zijn drie verschillende mechanismen. Het is vaak de combinatie van deze mechanismen die diarree veroorzaakt bij gastro-intestinale influenza:

• Secretoire diarree
• Exudatieve diarree
• Osmotische diarree

Sommige pathogenen, zoals cholerabacteriën, veroorzaken in de slijmvliezen van de darm een ​​verhoogde uitscheiding van water (secretie) in het inwendige van de darm. De pap is daar erg vloeibaar (secretoire diarree).

Andere pathogenen van gastro-intestinale influenza veroorzaken een sterke ontsteking van het slijmvlies, dat vervolgens slijm en soms zelfs bloed afscheidt (exsudatieve diarree).

Bovendien wordt het voedsel niet langer goed verteerd omdat veel voedselcomponenten van de gebroken slijmvliescellen niet kunnen worden ingenomen. Door een fysisch proces dat osmose wordt genoemd, trekken deze onverteerde bestanddelen water uit het omringende weefsel in de darm binnen, wat op zijn beurt leidt tot diarree (ofosmotisch diarree).

Wanneer spreekt men van diarree?

Meer dan drie stoelgangen per dag en een zeer zachte tot waterige consistentie van de ontlasting spreken voor diarree. De normale stoelgang van een mens moet echter ter vergelijking worden geraadpleegd. Als een persoon bijvoorbeeld gewoonlijk slechts één of twee dagen van stoelgang heeft en plotseling twee keer per dag naar de badkamer moet gaan om dunne ontlasting uit te scheiden, dan houdt dit geval ook diarree in.

Diarree kan veel oorzaken hebben. Naast een gastro-intestinale griep kan bijvoorbeeld chronische inflammatoire darmaandoening erachter zitten.

Gastro-intestinale griep: besmettelijk door contact met ontlasting en braaksel

De infectie met een gastro-intestinale infectie is meestal fecaal-oraal. Dit betekent dat de ziekteverwekkers uit de ontlasting (of braaksel) van een persoon met gastro-intestinale griep op de een of andere manier in de mond van iemand anders terechtkomen. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren als de persoon die aan de ziekte lijdt, zijn handen niet goed wast nadat hij op het toilet is geweest. De ziekteverwekkers kunnen dan hun weg vinden naar voedsel of objecten uit de handen en dus worden opgenomen door een nog steeds gezond persoon. Deze infectieroute wordt ook contact- of uitstrijkinfectie genoemd.

Bepaalde pathogenen van een gastro-intestinale griep, zogenaamde norovirussen, kunnen zich ook in de lucht verspreiden, dus ga van persoon tot persoon over de luchtwegen en breng daardoor een gastro-intestinale griep over. Dit verklaart onder andere het enorme risico op infectie met Norovirussen. De virussen zweven opgesloten in kleine druppeltjes, die de patiënt vrijgeeft in de omringende lucht tijdens het praten, hoesten of niezen. Ze kunnen door andere mensen worden ingeademd. Dit transmissiepad wordt ook wel druppelinfectie genoemd.

Sommige pathogenen van gastro-intestinale influenza, zoals EHEC (enterohaemorragische Escherichia coli) of Salmonella, kunnen ook worden overgedragen van dieren op mensen. Besmetting vindt voornamelijk plaats via besmette dierlijke producten zoals rauwe eieren (zoals tiramisu of mayonaise) of melk. Vaak draagt ​​onvoldoende koeling van voedsel bij aan de verspreiding van gastro-intestinale griepmiddelen.

Wat is het risico op infectie met de gastro-intestinale griep?

Hoe besmettelijk een gastro-intestinale griep is, hangt voornamelijk af van de veroorzaker. Het risico op infectie neemt bijvoorbeeld toe als de bacteriën relatief robuust zijn en lang buiten het menselijk lichaam kunnen overleven. Bij andere pathogenen is zelfs het contact met de kleinste hoeveelheden voldoende om een ​​gastro-intestinale griep te veroorzaken, omdat ze zich bijzonder snel en sterk vermenigvuldigen (zoals het norovirus). Aan de andere kant, als de pathogenen gevoeliger zijn of alleen in grote aantallen ziekte kunnen veroorzaken, is het risico op infectie lager.

In het algemeen hebben gastro-intestinale infecties een hoog infectiepotentieel, daarom worden veel familieleden vaak ziek of komen er vaker uitbraken voor in gemeenschapsvoorzieningen. Hoe meer virussen de patiënt uitscheidt, hoe besmettelijker hij is. Daarom is vooral het gevaar van een “gastro-intestinale infectie” bijzonder hoog, zolang de typische braken diarree aanwezig is. Maar zelfs een paar dagen voor en na een gastro-intestinale griep is besmettelijk.

Gastro-intestinale griep: duur

Alles over de duur van de gastro-intestinale griep en hoe lang deze besmettelijk is, vindt u onder Gastro-intestinale griep – duur.

Gastro-intestinale griep: symptomen

U kunt meer lezen over de symptomen van gastro-enteritis en de mogelijke complicaties in het artikel Gastro-intestinale griep – Symptomen.

Gastro-intestinale griep: oorzaken en risicofactoren

De term “gastro-intestinale griep” verwijst in het algemeen naar een aandoening waarbij een infectie met een pathogeen leidt tot typische symptomen in het maagdarmkanaal. Afhankelijk van de incubatietijd van de ziekteverwekker, variëren de intensiteit en de duur van de ziekte. Incubatietijd verwijst naar de periode vanaf de infectie tot het begin van de eerste symptomen.

In de meeste gevallen zitten virussen achter een gastro-intestinale griep, vooral norovirussen en rotavirussen, meer zelden andere virussen zoals astro- of sapovirussen. Daarnaast zijn er ook een aantal bacteriën en sommige parasieten, die een gastro-intestinale infectie kunnen veroorzaken.

rotavirus

Rotavirussen zijn heel vaak verantwoordelijk voor gastro-intestinale influenza bij kinderen. Tot 70 procent van de besmettelijke diarreeziekten bij zuigelingen wordt veroorzaakt door rotavirus. In ontwikkelingslanden zijn ze ook verantwoordelijk voor de hoge kindersterfte.

In de loop van de eerste levensjaren worden er vaker antilichamen gevormd door het lichaam door vaker contact met rotavirussen, die beschermen tegen latere infecties of ze zwakker maken. Hierdoor veroorzaken rotavirussen op volwassen leeftijd minder kans op een gastro-intestinale infectie dan bij kinderen. Omdat er verschillende soorten rotavirus zijn, kan het lichaam er nooit volledig immuun voor zijn. Rotavirussen kunnen bijvoorbeeld ook verantwoordelijk zijn voor reizigersdiarree. In dit geval, de gastro-intestinale griep, omdat de persoon nog geen antilichamen heeft gevormd tegen de Rotavirussen die in het reisland zijn verspreid.

noroviruses

Norovirussen zijn zelfs besmettelijker dan rotavirussen. Bovendien komen ze in talloze variaties voor, zodat het immuunsysteem van infectie zich meestal niet kan verzetten tegen effectieve antilichamen. Norovirussen behoren tot de belangrijkste bijdragers aan gastro-intestinale griep bij volwassenen en zijn verantwoordelijk voor ongeveer de helft van alle gevallen van niet-bacteriële gastro-enteritis in deze leeftijdsgroep. Aangezien norovirussen ook worden overgedragen door lucht (aerogen) als een druppelinfectie, lijden hele families vaak aan gastro-intestinale griep. In ziekenhuizen en verpleeghuizen worden patiënten onmiddellijk geïsoleerd en dragen artsen en verpleegkundigen beschermende kleding om verspreiding van de ziekte te voorkomen.

In geval van een infectie met Noro of Rotaviruses treden de symptomen op zijn vroegst op na ongeveer tien uur en uiterlijk na drie dagen – afhankelijk van het type virus en de hoeveelheid virus.

salmonella

Salmonella is een van de bekendste bacteriën die gastro-intestinale influenza kunnen veroorzaken. De door hen veroorzaakte gastro-enteritis wordt ook salmonellose genoemd. Het geslacht Salmonella kan worden onderverdeeld in andere subgroepen, waarbij alleen de salmonella-soort “Salmonella Enteritidis” een klassieke gastro-intestinale influenza veroorzaakt. Andere soorten salmonella veroorzaken tyfus of paratyphus. Deze twee ziekten kunnen ook worden geassocieerd met diarree, maar dit zijn ernstige algemene aandoeningen en niet de typische maag-darminfectie.

Hoewel salmonellose ook kan worden overgedragen door zieke personen, zijn dierlijke producten zoals rauwe eieren of onvoldoende verhit vlees meestal de bron van infectie. Voorzichtigheid is vooral geboden bij producten van pluimvee. Omdat salmonella niet wordt gedood door invriezen, kan het bijvoorbeeld ook in het dooiwater van pluimveeproducten zijn en bij inname gastro-intestinale inname veroorzaken. Daarom moet u altijd de condens afvoeren en, indien mogelijk, geen ingevroren voedsel in warm water leggen om te ontdooien, omdat Salmonella zich er goed in vermenigvuldigt. Voor een besmetting moet echter een bepaalde minimale hoeveelheid salmonella worden opgenomen.

Campylobacter

Zelfs bacteriën van het geslacht Campylobacter kunnen een gastro-intestinale griep veroorzaken. In de overgrote meerderheid van de gevallen is het Campylobacter jejuni, soms Campylobacter coli. Deze ziekteverwekkers worden overgedragen door contact met dieren en de consumptie van besmet voedsel (gevogelte, rauwe melk). Campylobacter enteritis is de meest voorkomende door voedsel overgedragen oorzaak van gastro-intestinale influenza vóór salmonellose. Symptomen treden ongeveer twee tot vijf dagen na infectie op.

Escherichia coli (E. coli)

De meeste vertegenwoordigers van deze bacteriesoort zijn volkomen onschadelijk en zelfs zeer nuttig voor mensen. “Coli” is de genitief van Colon, het Latijnse woord voor colon. Dit is precies waar triljoenen van deze bacteriën zich vestigen en de spijsvertering ondersteunen. Er zijn echter ook enkele E. coli-stammen die pathogeen zijn voor mensen en die ziekten bij mensen veroorzaken. Deze omvatten bijvoorbeeld gif producerende E. coli (enterotoxine producerende E. coli, afgekort ETEC). Met reizigersdiarree zijn ETEC de verantwoordelijke pathogenen in ongeveer 40 procent van de gevallen. Andere schadelijke stammen zijn EPEC (enteropathogene E. coli), EIEC (entero-invasieve E. coli), EAEC (enteroaggregatieve E. coli) en EHEC (enterohaemorrhagic E. coli).

Het publiek werd zich bewust van EHEC in het voorjaar van 2011, toen verschillende mensen in Duitsland stierven aan het zogenaamde hemolytisch uremisch syndroom (HUS). Het is een ziekte van de kleine bloedvaten, die zich in deze gevallen voordeed als een complicatie van een bijzonder agressieve EHEC-infectie. Kortom, een EHEC-ziekte leidt zelden tot HUS.

EHEC en andere E. coli-stammen worden fecaal-oraal enerzijds en salmonella anderzijds overgedragen via dierlijke producten zoals rauw vlees of ongepasteuriseerde melk. De incubatietijd is ongeveer twee tot tien dagen.

Shigella

Shigelles veroorzaken de bacteriële dysenterie, ook wel shigellose genoemd. Deze vorm van gastro-intestinale griep heerst vooral wanneer lage hygiënenormen gelden, zoals in oorlogsgebieden of ontwikkelingslanden. De infectie vindt meestal plaats via besmet water en voedsel. In Duitsland zijn Shigellose zeldzaam en, zo ja, meestal als souvenir voor vakantiereizen uit landen zoals India, Tunesië of Egypte. De incubatietijd is tussen een en vier dagen.

Clostridium difficile

Clostridium difficile is een soort bacterie die overal voorkomt, inclusief grond en stof. Tot op zekere hoogte komen deze bacteriën ook van nature in de darm voor. Maar als ze daar uit de hand lopen, kunnen ze een gastro-intestinale griep veroorzaken. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren door antibiotica te nemen als deze het microbiotische evenwicht in het maagdarmkanaal verstoren. De Clostridium difficile bacteriën kunnen dan te veel vermenigvuldigen en gastro-enteritis veroorzaken. Dit is niet de klassieke gastro-intestinale griep, maar een ernstige ontsteking van de darm. In het bijzonder wordt gevreesd voor het ernstige verloop van deze darmontsteking, ook wel “pseudomembraneuze colitis” genoemd.

Yersinia- en cholerabacteriën

Yersinia-bacteriën zijn vrij zeldzaam in West-Europa en verantwoordelijk voor slechts ongeveer één procent van diarree. De cholera veroorzaakt door Vibrio cholerae is een zeldzaamheid in westerse landen, maar wereldwijd zijn er elk jaar meer dan zes miljoen gevallen. Hoewel slechts 15 procent van de geïnfecteerde mensen symptomen vertoont, in ernstige gevallen en slechte medische zorg, kan cholera erg gevaarlijk zijn. Door de soms enorme diarree (“rijst water stoel”) verliezen patiënten, vooral kinderen, in korte tijd veel vocht.

voedselvergiftiging

Sommige bacteriën beschadigen indirect de slijmvliezen van het maagdarmkanaal door speciale gifstoffen (toxines) te produceren. Dergelijke toxinevormende middelen omvatten bijvoorbeeld de bacteriën Staphylococcus aureus, Bacillus cereus en Clostridium perfringens. Deze ziekteverwekkers kunnen in grote aantallen voorkomen in bedorven voedingsmiddelen en, na een bepaalde hoeveelheid, na slechts een paar uur, de symptomen veroorzaken van ernstige gastro-intestinale griep.

parasieten

Naast virussen en bacteriën zijn er ook bepaalde parasieten die gastro-enteritis kunnen veroorzaken. De amoebe Entamoeba histolytica is bijvoorbeeld de trigger voor amoebische dysenterie. Deze ziekte komt vooral voor in tropische en subtropische gebieden. Een veel voorkomende parasitaire ziekteverwekker die diarree veroorzaakt, is de eencellige Giardia lamblia.

risicofactoren

Over het algemeen zijn gastro-intestinale griepmiddelen altijd gemakkelijker wanneer het immuunsysteem verzwakt is. Dit is meestal het geval voor kinderen en ouderen. Daarom zijn deze leeftijdsgroepen bijzonder gevoelig voor gastro-intestinale griep. Bovendien is het risico op een gecompliceerde koers voor hen groter. Hetzelfde geldt voor mensen die om andere redenen immunodeficiëntie hebben, zoals AIDS-patiënten en patiënten die chemotherapie of immunocompromiserende medicijnen krijgen.

Gastro-intestinale griep: onderzoeken en diagnose

Het juiste contact voor een gastro-intestinale griep is uw huisarts. Een typische gastro-intestinale griep is meestal ongecompliceerd en kan snel worden herkend door de symptomen van de arts. De exacte ondervraging van de patiënt aan de ziekte is echter onontbeerlijk om een ​​gastro-intestinale influenza met zekerheid te onderscheiden van andere ziekten met vergelijkbare symptomen (voedselintoleranties, auto-immuunziekten, appendicitis, enz.). Bovendien is het onderzoek naar medische geschiedenis (anamnese) belangrijk om een ​​mogelijk gecompliceerder verloop van gastro-intestinale influenza vroeg te detecteren. Zodat de arts een gastro-intestinale infectie correct kan classificeren, stelt de arts bijvoorbeeld de volgende vragen:

• Heb je naast braken diarree?
• Hoe lang zijn de klachten al geleden?
• Vermoed je een verband met een bepaald voedingsmiddel?
• Heb je rauwe melk, ongekookt vlees of rauwe eieren gegeten?
• Worden andere mensen in de directe omgeving (werkplek, school, gezin) getroffen door gastro-intestinale griep?
• Heb je koorts?
• Heb je bloed in je ontlasting opgemerkt?
• Ben je de afgelopen dagen of weken in het buitenland geweest?
• Gebruik je medicijnen of heb je recentelijk medicijnen gebruikt (bijvoorbeeld antibiotica)?

Bovendien vraagt ​​de arts de patiënt om andere, reeds bekende ziekten. In het geval van gastro-intestinale influenza bij kinderen is de kwestie van een recente dieetverandering ook zinvol.

Vervolgens wordt de lichamelijk onderzoek: Daarbij besteedt de arts bijzondere aandacht aan tekenen die wijzen op een gebrek aan vocht (uitdroging), zoals droge slijmvliezen, verzonken ogen of staande huidplooien. Vooral bij kleine kinderen en zuigelingen is het erg belangrijk om op tijd een gebrek aan vocht op te merken en te behandelen.

In de meeste gevallen toont de medische geschiedenis aan dat er ongecompliceerde gastro-intestinale griep aanwezig is. op verder onderzoek kan dan in de regel worden afgeweken. Als sommige van de bovenstaande vragen, zoals bloed in de ontlasting of in het buitenland verblijven, bevestigend zijn beantwoord, wordt geprobeerd de ziekteverwekker nauwkeurig te bepalen. Hierdoor kan de therapie specifiek worden aangepast. Typische procedures voor detectie van pathogenen zijn ontlastingkweken (bij bacteriën), studies met de lichtmicroscoop (bij amoeben en cholerabacteriën) en de detectie van het genoom van pathogenen (in het geval van virussen). In bepaalde gevallen worden ook bloed en urine van de patiënt onderzocht. Indien nodig wordt een echografie of een endoscopie (colonoscopie) gebruikt om de omvang van gastro-intestinale influenza te beoordelen.

Gastro-intestinale griep: behandeling

Drink veel

Wat te doen met gastro-intestinale griep? Deze vraag rijst nadat de diagnose is gesteld. Het antwoord is meestal heel eenvoudig: drink zoveel mogelijk! Allereerst is het belangrijk om het vochtverlies door braken en diarree te compenseren. In het geval van een eenvoudige maag-darminfectie betekent dit dat u veel ongezoete thee of water drinkt (bij voorkeur zonder koolstofdioxide). Zuivere sappen of frisdrank zijn nogal ongeschikt, omdat het hoge suikergehalte het reeds geïrriteerde maagdarmkanaal extra maakt.

Het lichaam verliest ook zouten (elektrolyten) met de vloeistof. Een ernstig tekort aan elektrolyten kan levensbedreigend zijn, vooral voor kinderen. In de apotheek krijg je elektrolytpoeder, dat het elektrolyttekort weer oplost. Vooral bij kinderen met ernstige diarree en braken hebben ze zin.

Licht eten

Elektrolytpoeders zijn meestal niet nodig als de betrokkenen erin slagen kleine hoeveelheden voedsel te consumeren. Hoewel het in de acute fase van een gastro-intestinale griep vaak moeilijk is om iets te houden zonder te braken, heeft het lichaam toch wat voedsel nodig.

Enerzijds kunnen elektrolyten die verloren gaan door voedsel weer worden opgenomen, anderzijds haalt de darm de bouwstenen voor de genezing van het beschadigde slijmvlies rechtstreeks uit het voedsel. Daarom moeten mensen met gastro-intestinale griep enkele dagen na het begin van de symptomen proberen verteerbaar voedsel te eten. Goed verdragen in de acute fase, bijvoorbeeld een soepbouillon, in het vervolg, maar ook brood, pasta, rijstgerechten, haver- of griesmeelpudding en krakelingsticks. Te zwaar, vet voedsel moet worden vermeden.

Oplossingen voor orale rehydratatie (ORL)

Artsen gebruiken ook zogenaamde orale rehydratatieoplossingen (ORL), een speciaal dextrose-zoutmengsel met een optimaal afgestemd suiker- en elektrolytgehalte. Het wordt meestal oraal (oraal) ingenomen. Als er al een ernstiger vochtgebrek bestaat, kunnen vergelijkbare preparaten ook rechtstreeks via veneuze toegang worden toegediend. Sinds de jaren zeventig wordt ORL wereldwijd standaard gebruikt voor de behandeling van gastro-intestinale griep en andere diarreeziekten, wat de kindersterfte in crisislanden aanzienlijk heeft verminderd.

Medicamenteuze therapie

In ongecompliceerde gastro-intestinale griep worden meestal geen medicijnen gebruikt, vooral omdat er geen specifieke medicijnen tegen de virale pathogenen zijn. Onder bepaalde omstandigheden is een medicamenteuze therapie echter nuttig. Antibiotica kunnen bijvoorbeeld de duur van de ziekte verkorten bij een bewezen bacterieel veroorzaakte gastro-intestinale influenza. In principe worden antibiotica echter zeer gereserveerd gebruikt bij een gastro-intestinale infectie en alleen in de volgende gevallen:

• Bij premature baby’s
• In het eerste derde deel van de zwangerschap
• Bij mensen met bekende immunodeficiëntie
• Bij ernstige ziekte
• Wanneer bloederige diarree optreedt
• Bij de detectie van ziekteverwekkers zoals Salmonella typhi, Vibrio cholerae, amoebae en Clostridium difficile

Het gebruik van antibiotica bij EHEC-infecties kan gevaarlijk zijn, omdat het enterohaemorragische E. coli in grote aantallen vernietigt, maar de vervalproducten kunnen een hemolytisch uremisch syndroom (HUS) veroorzaken. Daarom moeten antibiotica met voorzichtigheid worden gebruikt bij EHEC-infecties.

Naast antibiotica zijn er andere geneesmiddelen om de symptomen van gastro-intestinale influenza te verlichten: deze omvatten anti-emetica die helpen tegen misselijkheid, evenals zogenaamde motiliteitsremmers (bijvoorbeeld loperamide), die de darmbeweging en dus de diarree vertragen. De werkzame stof Racecadotril kan ook worden gebruikt tegen ernstige diarree. De spasmolytische butylscopolamine is effectief tegen krampachtige buikpijn. Al deze medicijnen zijn echter niet altijd nuttig, daarom moet de behandelend arts individueel beslissen over het gebruik ervan.

Gastro-intestinale griep: huismiddeltjes

Welke huismiddeltjes die kunnen helpen tegen een gastro-intestinale griep, kunt u vinden onder Gastro-intestinale griep: huismiddeltjes

Gastro-intestinale griep: preventie

hygiëne

Een gastro-intestinale griep kan alleen worden voorkomen voor zover men nauwer contact met patiënten vermijdt en aandacht besteedt aan grondige hygiëne. Dit omvat vooral grondig en regelmatig handen wassen. Vooral de ontlasting en het braaksel van mensen met gastro-intestinale griep zijn zeer besmettelijk. Daarom is het toilet de plaats waar infectie bijzonder waarschijnlijk is, zelfs als het door patiënten wordt gebruikt. Voor elk gebruik moet het toilet worden gereinigd en gedesinfecteerd. Na elk toiletbezoek moet u uw handen twee tot drie minuten met zeep wassen. Dit vermindert het risico op infectie met gastro-intestinale griep aanzienlijk.

Desondanks moet nauw lichamelijk contact met patiënten zoveel mogelijk worden vermeden. Bovendien moeten de lakens en kleding van zieke mensen ten minste 60 ° C worden gewassen, beter bij 90 ° C.

Blijf thuis

Iedereen die al tekenen van gastro-intestinale griep ziet, moet absoluut niet naar school of naar werk gaan. Alleen op deze manier kan een verdere verspreiding van de ziekte worden voorkomen, vooral als zeer besmettelijke virussen verantwoordelijk zijn voor de gastro-intestinale griep.

vaccinaties

In de tussentijd wordt standaard een actieve immunisatie vanaf de zesde levensweek (orale opname) tegen Rotavirussen aanbevolen. Hoewel een dergelijk vaccin geen 100% immuniteit kan garanderen, is aangetoond dat het het aantal infecties vermindert.

Hoewel er ook een vaccin tegen de cholera is, wordt dit niet aanbevolen voor normaal toerisme. Specifieke aanbevelingen over de reisbestemming kunnen door een arts worden gegeven als onderdeel van een medisch reisadvies.

Voorkomen van gastro-intestinale griepreis

Anders kunnen reisgerelateerde gastro-intestinale infecties in wezen worden voorkomen door het onderstaande advies te volgen: “Kook het, schil het of laat het”, in het Engels: “Kook, schil of laat het los”. Dus in landen met dubieuze hygiënenormen moet u altijd water koken voor gebruik of steriliseren met speciale tabletten of alleen originele verzegelde flessen water gebruiken. Je moet ook afzien van rauw en onvoldoende verwarmd voedsel zoals zeevruchten, vis en half gekookt vlees. Ook ijsblokjes en ijs met ziekteverwekkers van gastro-intestinale influenza in ongunstige gevallen.

Gastro-intestinale griep: ziekteverloop en prognose

Afhankelijk van de veroorzaker en de fysieke toestand van de betrokken persoon, kunnen de symptomen van gastro-intestinale influenza slechts enkele dagen of langer duren. Een Norovirus-infectie duurt bijvoorbeeld meestal enkele dagen, een acute voedselvergiftiging kan soms na 24 uur volledig worden hersteld. Een amoebische dysenterie kan daarentegen weken duren zonder behandeling.

In de regel, een acute gastro-intestinale griep maar passeert zo snel als het kwam. Het stopt meestal na een korte tijd en geneest zonder gevolgen. Voorzichtigheid is echter geboden in speciale situaties: baby’s en peuters kunnen bijvoorbeeld veel vocht en elektrolyten verliezen als gevolg van ernstig braken. In extreme gevallen resulteert dit in een levensbedreigende aandoening als gevolg van de gastro-intestinale griep. Zwangerschap en borstvoeding zijn ook situaties waarin nauwe medische zorg voor moeder en kind nodig is om tijdig op mogelijke complicaties te kunnen reageren.

Hoewel gastro-intestinale griep in de meeste gevallen een onaangename, maar vrij onschadelijke ziekte is. De juiste symptomatische behandeling kan vaak complicaties voorkomen. Het bezoek van een arts wordt in ieder geval aanbevolen, omdat alleen een arts met zekerheid kan bepalen hoe moeilijk het is Gastro-intestinale griep is en welke actie nodig is.