Spastische bronchitis is een veel voorkomende vorm van acute bronchitis. Baby en peuter worden vaak ziek. De getroffenen hebben ontstoken en vernauwde bronchiën. Dit veroorzaakt fluitende of zoemende geluiden tijdens uitademing en ademnood. Spastische bronchitis kan meestal worden gediagnosticeerd en behandeld door de kinderarts. Lees alle belangrijke informatie over symptomen, diagnose en behandeling van spastische bronchitis!
Spastische bronchitis: beschrijving
Bij spastische bronchitis – zoals bij normale acute bronchitis – is het slijmvlies van de bronchiën ontstoken en produceert het meer slijm. De bronchiën zijn de sterk vertakte “kanalen” die de luchtpijp verbinden met de longblaasjes. Bovendien worden bronchiën vernauwd door spastische bronchitis. Dat is waarom ze zal zijn “obstructieve bronchitis“(Obstructie = sluiting, vernauwing) genoemd.
De vernauwing ontstaat enerzijds omdat het ontstoken slijmvlies gezwollen is. Aan de andere kant raken de spieren van de luchtwegen verkrampt. Daarom is de naam afgeleid van “spastische” (= convulsieve) bronchitis.
Babybronchi zijn erg zacht en niet volledig ontwikkeld. Ze zijn daarom bijzonder gevoelig voor spastische bronchitis. Hetzelfde geldt voor peuters. Spastische bronchitis bij volwassenen is vrij zeldzaam. Daarom spreken we vaak van baby Bronchitis of Peuter bronchitis.
Peuter en baby met spastische bronchitis vertonen een fluitje of piepende ademhaling tijdens uitademing en kunnen vaak slechts moeilijk ademen – zelfs ademhalingsmoeilijkheden. Vanwege deze astma-achtige symptomen worden ze soms de spastische bronchitis genoemd “astmatische” bronchitis (ook astmatische of asthmoid bronchitis). Deze naam is niet correct.
Spastische bronchitis: symptomen
Vanwege de vernauwde, ontstoken bronchiën Ademhalen moeilijk, vooral het uitademen. Patiënten zijn kortademig of letterlijk kortademig. Adem ook uit ademgeluiden om zoiets als een ritselen, fluiten of zoemen te horen. Tel daarbij op krampachtige hoest, Vooral ’s morgens is intense hoest kenmerkend. Dit komt omdat er ’s nachts veel slijm in de bronchiën is gevormd. Hij veroorzaakt een gewelddadige hoest en moet worden opgehoest.
Het hoestende slijm is meestal witachtig, zelden bloederig. Als het geelachtig groen wordt, betekent dit vaak dat extra bacteriën zijn uitgezaaid naar het ontstoken slijmvlies (secundaire bacteriële infectie).
De ademhalingsproblemen en het vele hoesten zijn erg vermoeiend. Daarom zijn de getroffenen snel uitgeput. De kortademigheid kan zowel voor de patiënten zelf als voor hun ouders eng zijn.
Vaak is de spastische bronchitis (evenals de normale acute bronchitis) van Koude symptomen of griepachtige symptomen begeleid. Dit zijn bijvoorbeeld koorts, keel-, hoofd- en lichaamspijnen.
Wat te doen als u een gevaarlijke kortademigheid heeft?
Als de spastische bronchitis kinderen in een toestand van gevaarlijke ademnood brengt, moet u de Rescue Service waarschuwen (telefoon 112). Waarschuwingssignalen zijn blauwachtige verkleurde lippen, nagels en huid. Zelfs beweging van de neusgaten (neusgaten) en snelle ademhaling kunnen duiden op kortademigheid.
Spastische bronchitis of astma?
De symptomen van spastische bronchitis kunnen erg lijken op die van bronchiale astma. Kortom, in het geval van bronchitis verbetert de hoest de toestand. Hoesten bij astma kan daarentegen wijzen op een verergering. In het geval van astma is de hoest meestal droog. Vooral bij zuigelingen is het onderscheid tussen spastische bronchitis en astma echter vaak moeilijk. In de regel moet spastische bronchitis na een tot twee weken aanzienlijk zijn verbeterd.
Spastische bronchitis: oorzaken en risicofactoren
Spastische bronchitis (zoals bijna alle vormen van acute bronchitis) wordt veroorzaakt door virussen. Dit zijn voornamelijk Respiratory Syncytial (RS), Parainfluenza, Adeno en Rhinoviruses. De ziekteverwekkers worden gemakkelijk overgedragen, bijvoorbeeld bij hoesten, niezen of bij aanraking. Meestal veroorzaken ze slechts een lichte verkoudheid – zonder acute of spastische bronchitis.
risicofactoren
Vooral met bestaande Longziekten of allergieën Komt voort uit een acute bronchitis, vaak een spastische bronchitis. Vooral baby’s en peuters zijn er gevoelig voor.
Een andere risicofactor is de zogenaamde “bronchiale hyperreactiviteitBij getroffen mensen is het bronchiale slijmvlies bijzonder gevoelig voor infectie en irritatie, en als gevolg van overgevoeligheid trekken de bronchiën sneller samen en zwellen hun slijmvliezen op, waardoor spastische bronchitis wordt begunstigd.
ook vroeggeboorte evenals een zeer vroeg contact met virussen en verontreinigende stoffen (mogelijk al tijdens de zwangerschap) worden beschouwd als risicofactoren. Dit wordt bijvoorbeeld waargenomen bij moeders die roken in de buurt van de kinderen of tijdens de zwangerschap. Dit verhoogt de kinderen voor een spastische bronchitis of andere aandoeningen van de luchtwegen.
Is spastische bronchitis besmettelijk?
Ja, spastische bronchitis is besmettelijk. De triggers – virussen – zijn gemakkelijk overdraagbaar van patiënt op gezond.
Spastische bronchitis: onderzoeken en diagnose
De kinderarts is het eerste contact voor vermoedelijke spastische bronchitis. Omdat bronchitis over het algemeen heel gewoon is, heeft het er veel ervaring mee. Hij kan dus goed beoordelen of er daadwerkelijk sprake is van spastische bronchitis en hoe ernstig deze is. Vervolgens beslist hij over geschikte therapeutische maatregelen voor spastische bronchitis.
Kinderartsen en huisartsen kennen de kleine patiënten ook al lang. U kunt een acute ziekte daarom goed classificeren in de individuele medische geschiedenis van de patiënt. Ze weten bijvoorbeeld vaak of een kind vatbaar is voor hoge koorts of een ernstige infectie.
De dokter komt als eerste binnen Conversatie (anamnese) Verkrijg alle belangrijke informatie om hem te helpen bij het diagnosticeren van spastische bronchitis en het beoordelen van de ernst. Hij kan bijvoorbeeld vragen:
- Heeft u of uw kind meer kans op infecties (de luchtwegen)?
- Zijn reeds bestaande aandoeningen van de luchtwegen bekend?
- Wat zijn de exacte symptomen en hoe lang zijn ze al?
- Kunt u de hoest nauwkeuriger beschrijven (bijvoorbeeld epileptische aanvallen, blaffen, ’s morgens, met slijmafscheiding enz.)
- Is er kortademigheid?
Daarna volgt er een lichamelijk onderzoek, Daarbij wordt de arts de Luister naar de longen, Typisch voor spastische bronchitis ademgeluiden, Een fluitend geluid, dat vooral tijdens het uitademen optreedt, wordt piepende ademhaling genoemd. Het geeft aan dat de luchtwegen misplaatst zijn. Zoemende ademgeluiden zijn een indicatie dat er een verhoogde hoeveelheid slijm in de luchtwegen is.
Bovendien zal de arts de zijn Tik op de longen, Van het kloppende geluid kan hij de toestand van de longen sluiten. In een normale met lucht gevulde long klinkt het als een klop op een trommel. Op uitgesproken ontstekingsplaatsen wordt het kloppende geluid echter gedempt.
Bovendien scant de arts de (nek) lymfeklieren en kijkt hij in de mond en keel.
Voor langere en meer gecompliceerde ziekten is ook een Röntgenfoto van de ribbenkast (X-ray borst) gemaakt. De arts kan bijvoorbeeld zien of de ontsteking beperkt is tot de bronchiën of dat de spastische bronchitis dreigt zich te ontwikkelen tot longontsteking. Bovendien geeft het röntgenbeeld indirecte aanwijzingen voor luchtwegobstructie (bijvoorbeeld longemfyseem).
een bloedonderzoek is niet nodig bij de eerste, spastische bronchitis. Wanneer ontstekingsparameters zoals het aantal witte bloedcellen of de CRP worden verhoogd, geeft dit alleen algemene ontsteking in het lichaam aan.
Uitsluiting van andere oorzaken
Bij kinderen met vermoedelijke spastische bronchitis, moet de arts ook altijd controleren of de symptomen mogelijk niet door één worden opgelost ingeslikte vreemde lichamen ontstaan, die in de bronchiën is blijven steken. Vooral bij het luisteren naar de longen zijn de opvallende geluiden slechts aan één kant te horen, de luchtwegen kunnen door een vreemd lichaam misplaatst zijn.
Als iemand vaker spastische bronchitis heeft, is nader onderzoek raadzaam. Dit omvat bijvoorbeeld een allergietest en onderzoek van de ademhalingsinspanning. Bovendien moet een bronchiaal astma worden uitgesloten.
Spastische bronchitis: behandeling
Spastische bronchitis wordt over het algemeen op dezelfde manier behandeld als andere acute bronchitis. Patiënten zouden dat moeten zijn save of met koorts bedrust voldoen. Het zou de moeten zijn Bovenlichaam licht verhoogd zijn. Dit maakt ademhalen gemakkelijker dan plat liggen.
Belangrijk is ook een voldoende hydratatie (Thee, bouillon etc.). Als een kind erg angstig of rusteloos is vanwege een moeilijke ademhaling, moeten ouders proberen het te kalmeren. Interne rusteloosheid kan de ademnood vergroten.
Bovendien noodzakelijkerwijs op een frisse en vervuilingsvrije lucht gerespecteerd worden. De omgevingslucht moet warm (maar niet heet) en vochtig zijn. U kunt bijvoorbeeld regelmatig ademen of een vochtige doek op de kachel leggen. De patiënt moet ook uit de buurt van tabaksrook worden gehouden. Hij kan spastische bronchitis gevaarlijk verergeren.
Waarschuwing: wrijven van de borst met essentiële oliën of zalven bij spastische bronchitis kan het bronchiale slijmvlies irriteren. De ademhalingsproblemen en hoestbuien kunnen toenemen. Bovendien worden veel essentiële oliën (zoals eucalyptusolie) over het algemeen niet aanbevolen bij peuters.
Hoestonderdrukkers zijn zelden aan te raden
Medicijnen die hoesten verminderen (hoestonderdrukkers of hoestonderdrukkers) mogen over het algemeen alleen worden gebruikt als de hoest niet productief is (lage secreties in de bronchiën) en het de nachtelijke slaap verstoort. Ophoesten is erg belangrijk voor bronchitisziekten: het verwijdert de luchtwegen van slijm, ziekteverwekkers en andere verontreinigende stoffen.
Krampstillend middel
De krampachtige vernauwde luchtwegen bij spastische bronchitis kunnen zogenaamde sympathicomimetische (β2-receptoragonisten) ontspannen als salbutamol. De actieve ingrediënten zorgen ervoor dat de luchtwegen zich uitbreiden. Gewoonlijk worden ze toegediend als inhalatie of spray. In deze vorm komen ze rechtstreeks op hun actielocatie (luchtwegen) aan. Voor kinderen zijn er speciale inhalatieapparaten die het inhaleren van de verdampte actieve ingrediënten vergemakkelijken.
Opmerking: als de vernauwing van de bronchiën voornamelijk is gebaseerd op een zwelling van het slijmvlies, heeft behandeling met sympathicomimetica meestal weinig effect.
Spastische (obstructieve) bronchitis kan ook worden behandeld met een zogenaamd anticholinerge stof (zoals ipratropium). Deze medicijngroep heeft ook een krampstillend effect op de spieren van de bronchiën. Nogmaals, de toepassing is door inhalatie.
Antibiotica en cortison
Spastische bronchitis wordt veroorzaakt door virussen. Op het aangevallen slijmvlies van de bronchiën maar kan bovendien bacteriën verspreiden. De toestand van de patiënt kan hierdoor verslechteren. Toen de dokter Antbiotika voorschrijven. Ze bestrijden de bacteriële infectie, maar werken niet tegen de virussen.
Als de spastische bronchitis een ernstig, langdurig verloop heeft, kan dit soms ook een kortdurende behandeling zijn cortisone logisch. Het zorgt ervoor dat het slijmvlies van de bronchiën opzwelt. Speciaal voor spastische bronchitis bij kinderen zijn er naast cortison-tabletten ook andere doseringsvormen zoals zetpillen of sap.
Verdere maatregelen
Soms moet een spastische bronchitis in het ziekenhuis worden behandeld. Dit geldt vooral voor baby’s. De benodigde medicatie en vloeistof kunnen daar via infusie aan de kleine patiënt worden toegediend. Bovendien wordt de zuurstoftoevoer constant gecontroleerd. Indien nodig krijgt het kind extra zuurstof.
Fysiotherapie kan nuttig zijn, vooral als u lang ziek bent. Met geschikte technieken kunnen hoest- en ademhalingswerkzaamheden bovendien worden ondersteund. De therapeut kan bijvoorbeeld zachtjes op de thorax van de patiënt tikken.
Opmerking: de toediening van slijmverwijderaars (hoestverwijderaars) bij spastische bronchitis is controversieel.
Spastische bronchitis: beloop en prognose
Veel ouders maken zich zorgen dat hun kind astma ontwikkelt na spastische bronchitis. Dit gebeurt echter niet heel vaak: slechts ongeveer 30 procent van de kinderen die als kind spastische bronchitis hadden, ontwikkelt later bronchiale astma. In het bijzonder lopen kinderen gevaar bij wie astma, atopische dermatitis of andere allergische aandoeningen in de familie al bekend zijn. Bij hen moet men er in het bijzonder op letten dat ze niet gehecht zijn aan tabaksrook (passief roken). Bovendien moet de lucht in de thuisomgeving vrij zijn van verontreinigende stoffen (bijv. Geen aantasting door schimmels) en niet te droog.
In de meeste gevallen geneest het spastische bronchitis maar complicatie en gevolgen.