maagkanker

Maagkanker: beschrijving

Maagkanker treedt op wanneer cellen van de maag ongecontroleerd beginnen te delen. Afhankelijk van welk celtype precies de tumor uitgaat, onderscheidt men verschillende soorten maagcarcinoom:

Meestal gedegenereerde kliercellen van het maagslijmvlies, die het maagsap vormen. Artsen spreken dan van een zogenaamd adenocarcinoom. In zeldzame gevallen wordt de tumor veroorzaakt door lymfoïde cellen (MALT-lymfoom) of door spier- en bindweefselcellen (sarcoom).

Maagkanker: frequentie

De incidentie van maagkanker is de afgelopen jaren gedaald, maar het is nog steeds een veel voorkomende kanker. Mannen worden meer getroffen dan vrouwen. Maagkanker is bijvoorbeeld de vijfde meest voorkomende bij mannen en de zesde meest voorkomende bij vrouwen.

Maagkanker is een ziekte van ouderdom. De incidentiepiek van maagkanker is voorbij het 50e levensjaar. De incidentie van maagkanker is gekoppeld aan voedings- en leefgewoonten. Daarom verschilt de incidentie van maagkanker tussen verschillende continenten: in Japan en delen van Zuid-Amerika komt maagkanker veel vaker voor dan in Duitsland of de VS.

Maagkanker stadia

Maagcarcinoom is geclassificeerd op basis van zijn kwaadaardigheid en na de verspreiding van de kankercellen in de maag zelf, evenals in de lymfeklieren of andere lichaamsgebieden:

Maligniteit: de mate waarin maagkankercellen verschillen van gezonde maagcellen wordt beoordeeld door vier stadia te beoordelen (G1 tot G4). In het G1-stadium lijken maagkankercellen nog steeds erg op gezonde cellen. In het G4-stadium zijn de maagkankercellen al erg ongedifferentieerd en heel anders dan gezonde cellen. Hoe geavanceerder het stadium, hoe agressiever de tumor meestal groeit.

Verspreiding van de tumor: hoe ver de tumor zich al heeft verspreid naar het omliggende weefsel wordt bepaald met behulp van de TNM classificatie (T = tumor, N = lymfeklieren, M = metastasen) geregistreerd.

Tumorgrootte (T):

• T1: een vroege tumor die grenst aan de binnenste laag van het slijmvlies
• T2: Tumor beïnvloedt bovendien de gladde spierlaag van de maag
• T3: Tumor beïnvloedt bovendien de buitenste bindweefsellaag (serosa) van de maag
• T4: tumor beïnvloedt bovendien omliggende organen

Lymfeklieren (N):

• N1: Een tot twee regionale lymfeklieren worden aangetast door kankercellen
• N2: Drie tot zes regionale lymfeklieren worden aangetast door kankercellen
• N3: Meer dan zeven lymfeklieren worden aangetast door kankercellen

Metastasen (M):

• M0: Er zijn geen metastasen op afstand in andere organen
• M1: Er zijn metastasen op afstand in andere organen

Voorbeeld: een T2N2M0-tumor zou een maagcarcinoom zijn dat al in de spierlaag van de maag (T2) is binnengekomen en drie tot zes omringende lymfeklieren (N2) beïnvloedt, maar nog geen maaguitzaaiingen (M0) heeft veroorzaakt.

Maagkanker: symptomen

Lees alles over de tekenen van maagkanker in het artikel Maagkanker: symptomen.

Maagkanker: oorzaken en risicofactoren

Een duidelijke oorzaak voor de aanwezigheid van maagkanker is nog niet bekend. Er zijn echter tal van risicofactoren die de ontwikkeling van maagcarcinomen bevorderen.

eetgewoonten

Frequente consumptie van zoutrijke diëten en een lage vezelinname (vers fruit en groenten) zijn bekende risicofactoren voor maagkanker. Bovendien lijken gerookt, gezouten en gegrild voedsel het risico op maagkanker te vergroten. Het roken en grillen van voedsel produceert kankerverwekkende stoffen, zogenaamde kankerverwekkende stoffen. Voor het uitharden worden nitraat- en nitrietzouten gebruikt. Hieruit ontstaan ​​tijdens het verwarmen en in de maag ook sterke kankerverwekkende stoffen.

Toxines van schimmels (aflatoxins) zijn ook kankerverwekkend, daarom moeten beschimmelde voedingsmiddelen niet worden geconsumeerd.

Roken en alcohol

Nicotine en alcohol zijn ook kankerverwekkende stoffen die de ontwikkeling van maagkanker (en andere vormen van kanker) bevorderen.

Andere ziekten

Bepaalde ziekten worden geassocieerd met de ontwikkeling van maagkanker:

• sommige soorten maagslijmvliespoliepen (meestal goedaardige, knopachtige neoplasmata van het maagslijmvlies)
• Maagzweer (een wond van het maagslijmvlies door te veel maagzuur)
• De ziekte van Ménétrier (“reuze-vouw-maagslijmvliesontsteking” met prolifererend maagslijmvlies)
• Infectie met de “maagkiem” Helicobacter pylori (deze bacteriële infectie (veroorzaakt ook gastritis)
• Chronische atrofische gastritis (chronische gastritis met gelijktijdig weefselverlies)

Genetische factoren

In sommige families komt maagkanker vaker voor, vanwege een genetische aanleg voor dit type tumor.

Maagkanker: onderzoeken en diagnose

Als maagkanker wordt vermoed (bijv. Door braken of bloed in de ontlasting = zwarte teerachtige ontlasting), moet men eerst Gastroscopie (gastroscopie) worden uitgevoerd. In het kader van dit onderzoek kan niet alleen de maag van binnenuit worden onderzocht – tegelijkertijd kan een weefselmonster (biopsie) worden genomen. Dit wordt in het laboratorium onderzocht op de aanwezigheid van maagkankercellen. Gastroscopie kan ook informatie geven over de verspreiding van een bestaande tumor.

een bloedonderzoek kan bloedarmoede door ijzertekort (bloedarmoede door ijzertekort) vertonen bij maagkanker. De reden: maagkanker kan bloedingen in de maag veroorzaken. Het ontsnappende bloed kan de stoel donker kleuren (teerachtige ontlasting) en tot bloedarmoede leiden. Bloedarmoede door ijzertekort kan echter tal van andere oorzaken hebben en is niet specifiek voor maagkanker.

In tegenstelling tot andere kankers, kan maagkanker geen geschikte tumormarker detecteren voor diagnose in het bloed. De tumormarkers worden alleen voor maagkanker gebruikt voor follow-up. Incidentele tumormarkers (maagcarcinoom) zijn: CEA (Carcinoembryonic antigen), CA-72-4, CA 19-9 (CA = Cancer antigen).

Een inzichtelijke maagkanker kan zijn ultrageluid van de buik. Het kan worden uitgevoerd in de vorm van endosonografie door een dunne buis met een transducer en een camera aan het uiteinde door de slokdarm in de maag te steken. Deze studie kan identificeren welke weefsellagen worden beïnvloed door maagkanker. Een algemeen echografisch onderzoek van de buikholte van buitenaf over de buikwand kan helpen bij het zoeken naar mogelijke metastasen.

een Röntgenfoto de longen evenals een computertomografie (CT) kan ook worden gebruikt om metastasen te zoeken. een laparoscopie (Laparoscopie) is een chirurgische procedure waarbij een endoscoop (met optisch systeem en lichtbron) wordt ingebracht via een kleine incisie in de buik om meer in detail te onderzoeken.

Maagkanker: behandeling

De therapeutische maatregelen zijn afhankelijk van het stadium van maagkanker. Hoe geavanceerder de tumor, des te radicaler is de therapie.

Chirurgische maatregelen voor maagkanker

Als maagkanker al heel vroeg wordt ontdekt, kan een minimaal invasieve operatie worden uitgevoerd. Deze procedure wordt ook een “sleutelgatoperatie” genoemd, omdat deze kan worden verwijderd in de context van een gastroscopie, de tumor op zeer kleine huidincisies. Deze procedure is echter alleen mogelijk als maagkanker zich nog niet buiten het maagslijmvlies heeft verspreid.

Voor meer gevorderde maagkanker moet een gedeeltelijke tot volledige verwijdering van de maag (maagresectie) worden gedaan. Om door te gaan met voeden, is de rest van de maag of slokdarm (met volledige maagverwijdering) rechtstreeks verbonden met de dunne darm. Als het maagcarcinoom al de omliggende lymfeklieren of de milt aantast, worden deze ook verwijderd.

Na een maagresectie kunnen de spijsvertering en het gebruik van voedingsstoffen worden aangetast. Als gevolg hiervan verliezen de getroffenen meestal aanvankelijk veel gewicht. Dit gewichtsverlies houdt echter meestal na enige tijd vanzelf op. Om de spijsvertering te garanderen, moeten spijsverteringsenzymen worden vervangen door medicatie. Vaak is de inname van mineralen en vitamines nodig, zoals vitamine B12: om dit uit de voeding op te nemen, heeft het lichaam een ​​suiker-eiwitcomplex nodig dat wordt geproduceerd in het maagslijmvlies (intrinsieke factor). Bij maagkanker kunnen patiënten daarom na een maagresectie een tekort aan vitamine B12 krijgen.

Chemo- en radiotherapie voor maagkanker

Na een operatie voor maagkanker krijgen patiënten vaak chemotherapie, meer zelden radiotherapie. Chemotherapie wordt vaak gestart vóór de operatie om de tumor vóór de operatie te verkleinen en (beter) operabel te maken. Na de operatie moet chemotherapie terugval voorkomen.

Antilichaamtherapie bij maagkanker

In sommige gevallen is de maagkanker zo ver gevorderd dat een genezing niet langer mogelijk is (eindstadium van maagkanker). Dan kan alleen met palliatieve maatregelen worden geprobeerd om de levensduur van de patiënten te verlengen en de symptomen te verlichten.

Antilichaamtherapie kan worden gebruikt als een recentere behandelingsbenadering: bij ongeveer 20 procent van alle maagkankerpatiënten worden steeds vaker HER2-receptoren gevonden op het oppervlak van de kankercellen – aanlegplaatsen voor groeifactoren die belangrijk zijn voor tumorgroei. Voor dergelijke HER2-positieve maagcarcinomen kan de toediening van HER2-antilichamen nuttig zijn. Deze bezetten de HER2-receptoren om de tumorgroei te beïnvloeden.

De antilichamen worden om de drie weken toegediend. Bovendien krijgen patiënten chemotherapie.

Voedingssonde & medicatie

Sommige maagkankerpatiënten hebben op middellange of lange termijn een kunstmatig dieet nodig om voldoende voedingsstoffen en vitale stoffen te krijgen. Vervolgens kan een zogenaamde PEG-sonde (PEG = percutane endoscopische gastrotomie) worden gemaakt. Deze kunstmatige voedingssonde wordt rechtstreeks door de buikwand in de maag geplaatst en voorziet de patiënt van voedingsstoffen. Veel patiënten lijden aan ernstige pijn in gevorderde stadia van maagkanker. Pijnstillende medicijnen kunnen dan de kwaliteit van leven van de getroffenen aanzienlijk verbeteren.

Maagkanker: ziekteverloop en prognose

Is maagkanker te genezen? Het antwoord op deze vraag hangt af van het stadium van de kanker. De kansen op genezing van maagkanker zijn goed als de tumor in een vroeg stadium wordt ontdekt. Dit is echter vaak niet het geval. Hoe verder het maagcarcinoom zich heeft verspreid op het moment van diagnose, hoe slechter de maagkankerprognose eruit ziet. Vijf jaar na de diagnose bedroeg de levensverwachting van maagkanker volgens recente onderzoeksresultaten gemiddeld 31 procent voor vrouwen en 35 procent voor mannen.

Als er geen hoop op herstel is, moet de resterende tijd voor de getroffenen zo pijnloos en comfortabel mogelijk zijn. In Duitsland zijn er specialisten voor palliatieve zorg, die zich onder andere specialiseren in patiënten met maagkanker en om optimaal voor hun familieleden te zorgen.