De pinworm (Enterobius vermicularis) is de veroorzaker van de wereldwijd voorkomende oxyuriasis. Deze darmparasietinfectie is ook een veel voorkomende diagnose in Duitsland. Oxyuriasis komt vooral voor bij zuigelingen. Het wordt van persoon op persoon overgedragen, voornamelijk vanwege slechte hygiëne. Getroffen mensen weten meestal niet dat ze zijn geïnfecteerd met pinworms. De oxyuriasis kan gemakkelijk worden behandeld. Hier kunt u alles lezen wat belangrijk is over oxyuriasis.
Oxyuriasis: beschrijving
De oxyuriasis wordt veroorzaakt door een infectie met de pinworm. Sommige artsen noemen de infectie met de darmparasieten ook enterobiose (in het Engels: enterobiasis). De naam is gebaseerd op de Latijnse naam van de worm: Enterobius vermicularis.
Parasitaire ziekten zijn meestal een zeldzaamheid in Duitsland en zijn vaak een reizigersitem uit de tropen. Een uitzondering is oxyuriasis, wat ook gebruikelijk is in ontwikkelde landen zoals Duitsland. Wereldwijd zijn ongeveer 400 miljoen mensen besmet met pinworms.
Oxyuriasis: symptomen
De pinworm (Enterobius vermicularis) blijft vaak lange tijd onopgemerkt, omdat er geen symptomen zijn. Het meest voorkomende en specifieke symptoom van oxyuriasis is de jeuk van de anus en de vagina. Omdat de vrouwelijke wormen meestal ’s nachts uit de anus tevoorschijn komen om hun eieren in de huidplooien van de omliggende huid te verspreiden, is de jeuk vooral’ s nachts vervelend. Bij inspectie van de stoel of onderbroek worden soms kleine wormen ontdekt. De patiënt zoekt meestal om deze twee redenen een arts.
Bij zuigelingen kan een gedrags- of ontwikkelingsstoornis worden opgemerkt. Vanwege de jeuk zijn er soms ook indirecte slaapstoornissen. Bij meisjes en vrouwen bestaat het risico dat de worm de vrouwelijke geslachtsdelen aanvalt en daar een ontstekingsreactie veroorzaakt. Bij een zeer sterke plaag komen zelden ontstekingsprocessen in de darmwand voor. Dergelijke gebeurtenissen kunnen eindigen met appendicitis of een geperforeerde (burst) darm. Als u in dergelijke situaties niet snel reageert, is er een acuut gevaar voor het leven van de patiënt. In de regel is enterobiose / oxyuriasis een onschadelijke ziekte en zijn complicaties zeer zeldzaam.
Oxyuriasis: oorzaken en risicofactoren
Pinworms komen vaker voor bij baby’s en kinderen, maar soms bij volwassenen. Vrouwen worden over het algemeen meer getroffen dan mannen. De pinworm is een kleine, filamenteuze parasiet, die behoort tot de nematode (Fadewürmer).
Als parasieten behoren ze tot de levende organismen die in een ander organisme leven (bijvoorbeeld in mensen) en zichzelf voeden ten koste van hen. De pinworm valt alleen mensen aan. De volwassen wormen leven in de dikke darm, waar ze zich ontwikkelen van larven tot volwassen wormen.
Het mannetje is ongeveer een halve millimeter, het vrouwtje tot 1,5 centimeter lang. Na de bevruchting migreert het vrouwtje naar de anus en plaatst bij voorkeur tot 10.000 eieren ’s nachts in de huidplooien direct rond de anus. Dit veroorzaakt een jeuk, waardoor de eieren snel de handen en onder de vingernagels van de geïnfecteerde bereiken. Als de besmette vingers in de mond worden gebracht, is zelfinfectie mogelijk.
Bovendien worden de eieren overgedragen op objecten tijdens voedselbereiding of met de hand contact. Omdat de eieren tot drie weken besmettelijk blijven in een vochtige omgeving, is herinfectie door resterende eieren mogelijk, zelfs na een succesvolle behandeling. De wormen beginnen bij lichaamstemperatuur al na enkele uren hun larvenontwikkeling in de vers gelegde eieren. Na vijf tot zes weken zijn de wormen seksueel volwassen en beginnen de eierproductie.
De oxyuriasis wordt vooral overgedragen via handcontact. Een belangrijke risicofactor is daarom gebrek aan hygiëne en onzorgvuldig handen wassen. Omdat de infectie vooral bij zuigelingen voorkomt, is het risico op oxyuriasis hoger op kleuterscholen of kinderdagverblijven dan thuis. De parasiet kan ook worden overgedragen tijdens geslachtsgemeenschap. Vooral anale-orale praktijken maken infectie mogelijk.
Oxyuriasis: onderzoeken en diagnose
Voor de arts is anale jeuk vaak het eerste teken dat duidt op een mogelijke oxyuriasis-infectie. De eerste stop is meestal de huisarts. Dit zal de patiënt eerst uitgebreid vragen. Hij zou vragen kunnen stellen zoals:
- Wanneer komt de jeuk vooral voor?
- Heb je witte wormen in de ontlasting of de anus waargenomen?
Verder bewijs van een pinworminfestatie kan een bloedtest zijn. Er zijn steeds meer immuuncellen die gericht vechten tegen parasieten, zogenaamde eosinofielen. Als hun aantal wordt verhoogd, wordt dit een eosinofilie genoemd.
De beste methode is echter het microscopisch bewijs van de eieren ’s morgens vroeg, voordat ze worden schoongemaakt of ontlasting. Dit wordt meestal gedaan met een transparante kleeffilm die rond de anus op de huid wordt gelijmd. De tape wordt voorzichtig afgepeld en op een objectglaasje geplaatst. De eieren kunnen direct worden gedetecteerd met behulp van een microscoop.
In sommige gevallen, vooral in het geval van zware besmetting, zijn de kleine witte wormen al herkenbaar op de stoel. Wanneer de wormen de buitenwereld bereiken, sterven ze snel. Soms zie je ze echter nog steeds levend in de stoel die de stoel heeft verlaten. Vooral de vrouwtjes blijven dicht bij de darmuitgang. Ze zijn te herkennen aan hun witte, draadachtige vorm en hun zweepachtige bewegingen.
Oxyuriasis: behandeling
Als een besmetting met pinworms is ontdekt of als er een vermoeden van infectie bestaat, moeten een paar punten worden genomen om de parasitaire besmetting zo snel mogelijk te verwijderen. Om onmiddellijke herinfectie te voorkomen, moeten enkele hygiënische maatregelen worden genomen. Tegelijkertijd worden medicijnen toegediend om de wormen in de darm te doden.
Hygiënische maatregelen bij oxyuriasis (enterobiasis)
Om verdere verspreiding en herinfectie te voorkomen, moeten de volgende instructies in acht worden genomen. In het bijzonder moet de Handygiene worden overwogen.
- Grondig handen wassen na toiletgebruik en vóór contact met voedsel
- Alleen chloorhexidine bevattende ontsmettingsmiddelen doden de eieren effectief. Grondig handen wassen is echter meestal voldoende.
- Was ondergoed, pyjama’s en lakens met keukenlinnen.
- Verander ondergoed elke avond.
- Strakke onderbroeken tijdens de nacht voorkomen bewusteloos krabben.
- Voor anale jeuk voor het slapengaan room aanbrengen: (bijv .: Skinsept mucosa)
- Maak speelgoed en mogelijk besmette items schoon met heet water
- Houd vingernagels kort.
- Biguanide en fenolische reinigingsmiddelen zijn geschikt voor oppervlaktereiniging.
- Huishoudelijke stofzuigers verspreiden alleen de eieren.
Geneesmiddelen voor oxyuriasis (enterobiasis)
De behandeling van oxyuriasis is heel eenvoudig. Een enkele tablet is meestal voldoende om de pinworms in de darm te doden. Aangezien herinfecties veel voorkomen, moet de therapie na 14 dagen worden herhaald. Alle geïnfecteerde personen moeten tegelijkertijd met de medicamenteuze therapie beginnen om herhaalde, wederzijdse infectie te voorkomen. Vaak worden mensen die in de buurt wonen, zoals familieleden, als een voorzorgsmaatregel behandeld. Er zijn verschillende medicijnen die met succes pinworms doden. Deze groep stoffen wordt anthelmintica genoemd. De twee meest gebruikte medicijnen zijn:
- mebendazole
- pyrantel
Oxyuriasis: ziekteverloop en prognose
Oxyuriasis is meestal onschadelijk. Slechts zelden komt het tot complicaties. Het is gebruikelijk dat kinderen zichzelf dezelfde nacht opnieuw infecteren. Met de vingers / duim zuigen de eieren rechtstreeks van de anus naar de mond.
De therapie wordt zeer goed verdragen en komt slechts in zeer weinig gevallen voor bij bijwerkingen. Zelfs complicaties zijn zeldzaam. Dus de wormeieren kunnen in de vagina komen en zich daar ontwikkelen. Dit veroorzaakt een ontstekingsreactie, die kan worden geassocieerd met pijn en mogelijk ontlading. In het geval van een zware besmetting kan de darmfunctie beperkt zijn en kunnen ontstekingen of perforaties optreden. Deze potentieel levensbedreigende kuren zijn zeer zeldzaam en worden geassocieerd met een Stuhlverhalt of buik- / buikpijn. de oxyuriasis is een veel voorkomende, behandelbare kinderziekte, maar vormt geen groot risico voor de gezondheid van het kind.