Als een patiënt de diagnose “Bursitis – heup” krijgt, kunnen verschillende bursae worden beïnvloed. De twee meest voorkomende bursitis op het heupgewricht zijn de trochanterische bursitis aan de buitenkant van de heup en iliopectineale bursitis in de lies. Patiënten lijden aan pijn die optreedt na verhoogde inspanning en wordt erger tijdens inspanning. Lees meer over Bursitis – Hip!
Bursitis – Heup: Bursitis trochanterica
Deze bursitis in de heup is een van de drie meest voorkomende bursitis bij mensen. Vrouwen worden meer getroffen dan mannen. Obesitas speelt ook een rol bij de ontwikkeling van de trochanter bursitis.
Het dijbeen (dijbeen) heeft aan de buitenkant een grote, ruwe botuitsteeksel (grote glooiende heuvel). Hierover loopt een sterke stabiliserende band (iliotibiaal kanaal). Tijdens het lopen of rennen voorkomt een tussenliggende slijmbeurs wrijving tussen het ligament en de botuitsteeksel.
Symptomen van bursitis trochanterica
Maar als deze slijmbeurs ontstoken en gezwollen is, zal de stabilisatieband er bij elke stap tegenaan schuren. De patiënt voelt het typische bewegingsgerelateerde pijn aan de buitenkant van de heup, Ze komen vooral voor in de laterale verspreiding van het been en in de externe rotatie van de heup. Soms stralen ze ook uit in de billen en in de knie. Elke langdurige druk op de slijmbeurs (zoals liggend op de aangedane heup) wordt door de meeste mensen als onaangenaam of pijnlijk ervaren. De zwelling van de bursa is echter niet noodzakelijkerwijs zichtbaar vanaf de buitenkant, omdat het heupgewricht wordt bedekt door veel grote spieren.
Oorzaken van bursitis trochanterica
Mogelijke oorzaak van bursitis trochanterica zijn bijvoorbeeld onderliggende ziekten zoals reuma. Vaker wordt deze bursitis echter veroorzaakt door fysieke overbelasting (over langeafstandslopers). Ze doet ook mee verschillende beenlengtes waarbij de bursitis zich op het langere been ontwikkelt.
Soms ontwikkelt de bursitis trochanterica zich in de context van de zogenaamde Coxa saltans (“snapping heupen”), Dit verwijst naar het heen en weer springen van de stabilisatieband (iliotibiaal kanaal) over de grote trochanter (trochanter major). Deze springband wordt meestal opgemerkt door de patiënten zelf en leidt vaak vroeg of laat tot een bursitis (heup). De “hip snap” kan worden gevoeld en soms zelfs vanaf de zijkant worden gezien tijdens het lopen. Vooral vaak getroffen zijn jonge, slanke meisjes en vrouwen.
Bursitis – Heup: Bursitis iliopectinea
De slijmbeurs iliopectinea is de grootste slijmbeurs in het menselijk lichaam. Hij ligt onder de heup flexor spier (iliopsoas) diep in de heup. Bursitis in deze regio is zeldzamer. Als ze zich voordoen, zijn ze meestal gevolg van fysieke overbelasting, Omdat de bursa erg diep is, wordt meestal geen zwelling gezien. Echter ontstaan Pijn bij druk op de lies of overmatige hyperextensie van de heup.
Omdat de slijmbeurs iliopectinea geassocieerd kan zijn met het heupgewricht, is dat wel zo Verspreiding van de ontsteking mogelijk op het gewricht. Het omgekeerde mechanisme is ook mogelijk – een verspreiding van heupontsteking op de slijmbeurs. Om deze reden kan bursitis iliopectinea een teken zijn van een echte gewrichtsziekte en moet daarom verder worden verduidelijkt.
Bursitis – Heup: therapie
Ongeacht of bursitis de heup of andere delen van het lichaam beïnvloedt, de behandeling is over het algemeen erg vergelijkbaar. In geval van acute klachten bescherming aangekondigd, dat is dat men zoveel mogelijk verdere irritatie van de slijmbeurs moet vermijden. Ontstekingsremmende medicijnen (bijvoorbeeld met ibuprofen) hebben bovendien een verzachtend effect op de symptomen. Fysiotherapie en schokgolftherapie kan de regeneratie versnellen. Ze kunnen echter geen structurele oorzaak van ontsteking oplossen (zoals een “snap-in”).
Als de symptomen niet verdwijnen, kan de arts er een gebruiken Cortisonspuit in de slijmbeurs verhelpen van de situatie. Voor terugkerende bursitis moet een operatie worden overwogen. Voor Coxa-saltans is chirurgie op de lange termijn de meest veelbelovende optie.
In het algemeen: bij iedereen Bursitis (heup of elders), bijkomende verwondingen en ziekten, zoals bacteriële kolonisatie van de slijmbeurs, moeten worden uitgesloten voordat met de therapie wordt begonnen.