anorexia

Anorexia: beschrijving

Patiënten met anorexia (anorexia of anorexia nervosa) hebben de morbide wens om door te gaan met het verminderen van hun lichaamsgewicht. De ziekte krijgen is vaak een dieet. Na verloop van tijd bepalen gedachten over het eigen lichaamsgewicht echter steeds meer het hele dagelijkse leven van de getroffenen. Hoewel ze alleen huid en botten zijn, voelen ze te dik en blijven ze afvallen.

Anorexia is een van de eetstoornissen geassocieerd met boulimia en eetbuien. Het zware gewichtsverlies is het meest voor de hand liggende symptoom van anorexia. Uiteindelijk is het echter alleen het uiterlijk zichtbare teken van een ernstige psychische stoornis. Om de ziekte te genezen, is het niet genoeg om alleen nog maar te eten.

Verslavende drang

De ziekte heeft een verslavend karakter: de drang om honger te lijden is bijna onweerstaanbaar voor de patiënten. De speciale kick is om de grootst mogelijke controle te hebben over hun behoeften en hun lichaam. Voor buitenstaanders is dit nauwelijks te begrijpen.

Anorexia heeft ook lang geen inzicht in ziekten. Het is moeilijk voor hen om toe te geven dat ze problematische eetgewoonten hebben. Ze verzetten zich daarom vaak tegen therapie.

Anorexia nervosa is een ernstige psychische aandoening. Sommige patiënten sterven als gevolg van ondervoeding of zelfmoord.

Wie wordt getroffen door anorexia?

Anorexia treedt meestal voor het eerst op in de vroege jeugd. De leeftijdsgrens verschuift echter steeds verder. Inmiddels worden kinderen al ziek. De meeste anorexia is vrouwelijk en tussen de 15 en 25 jaar oud. Maar jongens en mannen ontwikkelen ook anorexia.

Anorexia: symptomen

De belangrijkste symptomen van anorexia zijn het significante, zelf-geïnduceerde gewichtsverlies, een uitgesproken angst voor gewichtstoename ondanks ondergewicht en een verstoorde perceptie van het eigen lichaam.

Omdat ondervoeding veel belangrijke lichaamsfuncties beïnvloedt, treden er ook tal van lichamelijke klachten op.

gewichtsverlies

Het zware gewichtsverlies is de meest opvallende anorexia-indicatie. De getroffenen vermijden calorierijk voedsel en gaan uitgebreid in op de inhoud van voedsel. In sommige gevallen verminderen anorexia mensen hun maaltijden zoveel dat ze soms alleen water consumeren.

Sommige patiënten proberen ook hun gewicht te verminderen door overmatig te bewegen. Sommigen gebruiken ook laxeermiddelen of dehydrators om gewicht te verliezen.

Het verlangen naar meer en meer gewichtsverlies en de constante gewichtscontrole bepalen uiteindelijk het hele denken en het complete dagelijkse leven van de getroffenen. Een stagnatie van het gewicht of zelfs een gewichtstoename evalueren ze als zware tegenslagen, waarna ze hun inspanningen intensiveren.

ondergewicht

Anorexia verliest gemiddeld 40 tot 50 procent van zijn oorspronkelijke gewicht. Volgens de klinische diagnostische richtlijnen is een body mass index (BMI) van 17,5 en hoger een indicatie voor anorexia bij volwassenen. Dat is 15 procent minder dan het normale gewicht. Voor kinderen en adolescenten gelden andere limieten, aangezien de body mass index niet kan worden berekend met de gebruikelijke formule.

Cachexia: levensbedreigend ondergewicht

Als de emaciatie enorm is, wordt dit ook een cachexie genoemd. Bij zo’n ondergewicht ondergewicht zijn de vetreserves van het lichaam grotendeels opgebruikt en was het al in grotere hoeveelheden spiermassa aangetast. Het lichaam is dan extreem verzwakt – een levensbedreigende aandoening.

In dit stadium is een cachexie van buitenaf zichtbaar. De contouren van de botten zijn prominent, de ogen zijn diep, de wangen zijn hol. De meeste patiënten proberen deze typische anorexia-symptomen te verbergen. Ze dragen kleding in verschillende lagen die het lichaam zoveel mogelijk bedekken.

Vervormd lichaamsbeeld

Anorexia maakt hun eigen lichaam vervormd. Ondanks hun ondergewicht beschouwen velen zichzelf als vet. Dit fenomeen wordt door artsen aangeduid als stoornissen in het lichaamsschema. Buitenstaanders kunnen het moeilijk vinden om te begrijpen dat de getroffenen eigenlijk te zwaar zijn als ze in de spiegel kijken.

Noch garanties van anderen, noch objectieve gewichtsmetingen zoals de BMI kunnen hen overtuigen van hun feitelijke ondergewicht. De lichaamsaandoening is een ernstig probleem dat alleen kan worden opgelost door professionele hulp gedurende een langere periode.

Als iemand openlijk spreekt over hun dunheid, reageren ze vaak geïrriteerd.

Constante bezetting met je eigen gewicht

Een zeer kenmerkend teken van anorexia is de constante studie van het eigen gewicht en voeding. Anorexia mensen zijn in paniek en te dik om te zijn. Dit betekent niet noodzakelijk dat ze hun eetlust verliezen. In plaats daarvan draait hun hele denken om de onderwerpen voedsel en diëten. Ze zijn bezig met recepten en koken graag voor anderen.

Constante controle

Getroffen mensen kennen het caloriegehalte van de meeste voedingsmiddelen en letten goed op hoeveel calorieën ze dagelijks uit het dieet opnemen. Anorexia is uiteindelijk een poging om controle te houden over jezelf en je lichaam.

Het gevoel van honger verdragen en overwinnen is een succes van anorexia. Voedsel consumeren zal uiteindelijk marteling zijn, omdat voedsel verlies van controle en een schuldig geweten betekent.

Verhongeren zoals normaal

Anorexia voelt geen gewicht als te laag. Verhongering wordt een verslaving en de vermindering van voedsel wordt een soort race met jezelf.Het gevoel van honger wordt normaal, het gevoel van verzadiging is onaangenaam. Op een gegeven moment is gewichtsverlies zo bedreigend dat patiënten in het ziekenhuis moeten worden opgenomen.

Fysieke (somatische) anorexia symptomen

Anorexia beschadigt het hele lichaam. Door ondervoeding vermindert het zijn energieverbruik tot de essentie van het leven. Dit heeft invloed op alle orgaansystemen. De volgende lijst toont de verschillende fysieke gevolgen van anorexia:

• vertraagde hartslag (bradycardie), evenals hartritmestoornissen
• lage bloeddruk (hypotensie)
• Constipatie (constipatie)
• Bevriezing en hypothermie (hypothermie)
• Gebrek aan rode en witte bloedcellen en bloedplaatjes (pancytopenie)
• droge huid
• haaruitval
• pluizig haar (Lanugo-haar) in plaats van normaal lichaamshaar
• bij vrouwen: opschorting van de menstruatie (amenorroe), onvruchtbaarheid
• seksuele lusteloosheid (verlies van libido)
• Verstoring van de elektrolyt- en vitaminebalans
• Vermindering van botmassa (osteoporose)
• nierfunctiestoornis
• leverdisfunctie
• moeite met concentreren
• Ontwikkelingsachterstand bij kinderen en adolescenten
• Hersenen verspillen (hersenatrofie)

Hormonale aandoeningen

Een resultaat van anorexia is hormonale onbalans. Door ondervoeding kan het lichaam onvoldoende hormonen produceren. Bij meisjes en vrouwen leidt het zware ondergewicht tot de opschorting van de menstruatie (amenorroe) en het verlies van seksueel verlangen (verlies van libido).

Evolutionaire biologie kan zinvol zijn: een vrouw met anorexia zou geen kind kunnen bevallen, dat is de reden waarom het lichaam zwangerschap voorkomt door het ontbreken van geslachtshormonen. Jongens en mannen lijden ook aan verlies van libido en vaak potentie als gevolg van anorexia.

Overmatige prestatie-oriëntatie

Anorexia zijn vaak intelligente en zeer prestatiegerichte mensen die proberen zo perfect mogelijke taken uit te voeren. Ze zijn bijzonder ambitieus in sport of op school. Ze trekken zich echter steeds meer terug uit het sociale leven. Dit zelfgekozen sociaal isolement is een serieus waarschuwingssignaal.

Stemmingswisselingen en depressie

Heel vaak lijden anorexia ook aan sterke stemmingswisselingen en depressieve humeurigheid. Deze anorexia-symptomen kunnen het gevolg zijn van ondervoeding en constante interne druk voor gewichtsverlies. Psychische stoornissen die vaak gelijktijdig met anorexia optreden, zijn depressie, angststoornissen, obsessieve-compulsieve stoornis en verslavingen en persoonlijkheidsstoornissen.

Anorexia: oorzaken en risicofactoren

Voor de exacte oorzaken van anorexia zijn er tot nu toe alleen veronderstellingen. Het is echter duidelijk dat de ziekte Anorexia nervosa niet te wijten is aan een enkele trigger, maar de redenen voor anorexia zijn divers.

Biochemische, psychologische en sociaal-culturele factoren die elkaar wederzijds versterken, dragen bij aan de ontwikkeling van anorexia.

Biologische factoren

Gestoorde stressverwerking

Nieuwere wetenschappelijke hypothesen veronderstellen dat slecht functionerende stress de belangrijkste oorzaak is van anorexia. Dergelijke aandoeningen kunnen genetische oorzaken hebben, al zijn veroorzaakt door invloeden in de baarmoeder of worden beïnvloed of versterkt door vroege ervaringen. Anorexia begint niet wanneer de eerste symptomen verschijnen, maar veel eerder.

Genetische factoren

De genen lijken een cruciale rol te spelen bij anorexia. Dus de ziekte komt vaak voor in sommige families. Tweelingstudies tonen ook een duidelijke correlatie aan tussen de genetische samenstelling van een persoon en het optreden van anorexia.

Bij duizelige tweelingen ontwikkelt elke tiende anorexia zich wanneer de ander ziek wordt. Met identieke tweelingen is het zelfs elke seconde. Hoe precies de genen het ziekterisico beïnvloeden, is echter onduidelijk.

Gestoord boodschappermetabolisme

Zoals bij veel psychische aandoeningen, is het boodschappermetabolisme in de hersenen zelfs bij anorexia patiënten gestoord. Onder hen is het niveau van de neurotransmitter serotonine verhoogd. De boodschapper beïnvloedt eetgedrag en verzadiging.

In dierexperimenten kon worden aangetoond dat serotonine de verzadiging verhoogt en dus het eetlustremmende effect. Een verhoogd niveau kan het voor anorexia mensen gemakkelijker maken om zich te onthouden van eten.

Serotonine heeft nog meer effecten: het verheft de stemming en veroorzaakt geluk. Dit kan het ook gemakkelijker maken voor mensen met anorexia – of zelfs aansporen. Beide effecten bevestigen ook mensen die over een langere periode vasten, bijvoorbeeld religieuze redenen.

Serotonine kan helpen het anorexia gedrag te handhaven. De typische symptomen van eetstoornis zoals angst voor gewichtstoename en lichaamsstoornis kunnen niet worden verklaard.

Geestelijke oorzaken

Verlangen naar controle

Anorexia zegt vaak in gesprekken met therapeuten dat het verlangen om hun eigen lichaam te beheersen een van de grootste motivaties voor uithongering is. Deze behoefte aan controle wordt doorgemaakt door het strikte dieet.

Psychologen interpreteren anorexia als de uitdrukking van een intern conflict dat anders niet kan worden opgelost. In de wetenschap zijn er verschillende theorieën die mogelijke anorexia-oorzaken in de vroege kinderjaren beschrijven. Traumatische ervaringen – bijvoorbeeld de scheiding van de ouders of de dood van een familielid – worden vaak genoemd als mentale oorzaken.

puberteit

Aan het begin van de puberteit lopen meisjes het grootste risico op anorexia. Sommige experts vermoeden dat een algemene overbelasting in deze levensfase vol onrust anorexia kan veroorzaken.

Opgroeien, vrouw worden lijkt voor sommige meisjes bedreigend. Daarom verwerpen ze ook de verandering van het lichaam van hun kind in dat van een volwassen vrouw. Het zware gewichtsverlies hier heeft vaak het gewenste effect: vanwege de extreme honger is vaak de regel en de smalle figuur lijkt meer op een kind dan op een vrouw.

Hoog recht op uitkeringen

Anorexia komt vaker voor in gezinnen uit de midden- en hogere klasse. De getroffenen zijn meestal opmerkelijk intelligente, ambitieuze en perfectionistische mensen. Typisch zijn extreme discipline en een hoge eisen aan het eigen lichaam.

Beide komen ook overeen met de geldende waarden. Bij anorexia patiënten kunnen deze idealen, die al vanaf de kleuterschoolleeftijd worden onderwezen, de ziekte voeden.

Zwak gevoel van eigenwaarde

Anorexia is vaak niet erg zelfverzekerd. De schijnbare controle over uw eigen lichaam versterkt in eerste instantie het zelfvertrouwen – de patiënten voelen zich zelfverzekerder en sterker.

Verhongering wordt op deze manier beloond, wat op zijn beurt het eetstoornisgedrag versterkt. Als stressvolle factoren zoals een problematische relatie met de ouders of spanning in de vriendenkring, een verhuizing of de scheiding van de ouders, anorexia kunnen veroorzaken in deze moeilijke levenssituatie.

Sociologische oorzaken

Anorexia als drukmiddel

De weigering om te eten kan ook worden gebruikt in conflictsituaties als een instrument van macht over de ouders. Het kind beseft al snel dat ouders zich zorgen maken over hun hongerende kind. Tegelijkertijd kan de voedselinname van de ouders nauwelijks worden afgedwongen.

Het kind bereikt zo een machtspositie van waaruit het de ouders onder druk kan zetten. Weigeren om te eten als een middel van druk is vooral merkbaar wanneer er veel onopgeloste conflicten in het gezin zijn. Maar het is slechts een van de vele mogelijke anorexia-oorzaken.

Westerse schoonheid ideaal

Het westerse schoonheidsideaal verspreidt momenteel onnatuurlijk slanke lichamen. De druk om slank te zijn wordt versterkt door zeer dunne rolmodellen uit de media. Het gewicht van modellen is lager dan het normale gewicht. Door dit vervormde lichaamsideaal krijgen kinderen en adolescenten een onrealistisch beeld van hoe dun of dik een mens normaal is.

Voortdurend plagen en negatieve opmerkingen over het personage kunnen anorexia veroorzaken in de context van deze algemene “afslankingswaan”. Omgekeerd ontvangt iedereen vandaag lof en bewondering wanneer hij is afgevallen. Een dieet is dan vaak het ‘instapmiddel’ bij anorexia.

Omdat vrouwen meer worden beoordeeld op hun uiterlijk dan mannen, worden ze zelfs meer blootgesteld aan het ideaal van schoonheid. Dit kan verklaren waarom vrouwen zoveel meer kans hebben op anorexia dan mannen. Maar zelfs bij mannen komt de uiterlijke verschijning steeds meer op de voorgrond. Ook zij worden nu in toenemende mate getroffen door anorexia.

Anorexia: onderzoeken en diagnose

Als een anorexia wordt vermoed, is de kinderarts of huisarts een goed eerste contactpunt. Hij kan eerst de omvang van de dreiging beoordelen door de patiënt te onderzoeken en de bloedspiegels te bepalen.

Een typisch kenmerk van anorexia is het gebrek aan inzicht in ziekten. In veel gevallen is het niet de betrokken persoon die medische of psychologische hulp zoekt, maar de familieleden die zich zorgen maken.

anamnese

Aan het begin van elk medisch of psychologisch consult staat een anamnese-interview. In dit interview rapporteert de patiënt over zijn persoonlijke geschiedenis van anorexia, mogelijke lichamelijke klachten en eerdere ziekten. Als anorexia bijvoorbeeld wordt vermoed, kan de arts de volgende vragen stellen:

• Voel je je te dik?
• Hoeveel weeg je?
• Hoeveel gewicht ben je de afgelopen vier weken kwijtgeraakt?
• Probeert u opzettelijk uw gewicht te verlagen, bijvoorbeeld door buitensporige lichaamsbeweging of onvoldoende voeding?
• Wat is je gewenste gewicht?
• Is de menstruatie mislukt?
• Heeft u andere lichamelijke klachten zoals zwakte, duizeligheid of hartstroming?

Lichamelijk onderzoek

Na het gesprek volgt het lichamelijk onderzoek. De arts krijgt een algemeen overzicht van de algemene lichamelijke conditie. In het bijzonder zal hij met de stethoscoop naar het hart en de maag luisteren.

Body mass index

Als een objectieve maat voor het ondergewicht bepaalt de arts de body mass index of BMI. Ondergewicht begint bij een BMI van minder dan 17,5. De BMI van anorexia is vaak ver beneden.

bloedonderzoek

De arts ontvangt ook belangrijke informatie over de algemene lichamelijke conditie door verschillende bloedwaarden te bepalen. Met de bloedtest kunnen bijvoorbeeld de functie van de lever, nieren en bloedvorming worden gecontroleerd en kunnen gevaarlijke verstoringen in de zoutbalans (elektrolytenbalans) worden gedetecteerd.

Ondervoeding kan elk orgaansysteem in het lichaam beschadigen. Daarom hangt het af van de specifieke klachten, die verder onderzoek door de arts nog steeds uitvoert.

Psychologisch onderzoek

Anorexia is een psychische aandoening. Daarom zijn de psychische symptomen beslissend voor de diagnose. Ze worden vastgelegd in de vorm van verschillende vragenlijsten en klinische interviews.

Eetstoornisinventaris (EDI)

Een professionele vragenlijst over eetstoornissen zoals anorexia en boulimia is Garner’s eetstoornisinventaris (EDI). De huidige EDI omvat 91 vragen die typische psychologische kenmerken van patiënten met anorexia en boulimia weergeven. Ze kunnen worden onderverdeeld in de elf volgende categorieën:

• Afslankende strivings – z. B.: “Ik ben vreselijk bang om te groeien.”
• Boulimia – z. B.: “Ik prop mezelf met voedsel.”
• Ontevredenheid met het lichaam – z. B.: “Ik denk dat mijn heupen te breed zijn.”
• Zelftwijfel: “Ik denk niet veel aan mezelf.”
• Perfectionisme – z. B.: “Alleen de beste prestaties zijn goed genoeg in mijn familie.”
• Wantrouwen – bijv. B: “Ik vind het moeilijk om mijn gevoelens aan anderen te uiten.”
• Interoceptieve perceptie – bijv. B.: “Ik heb gevoelens die ik nauwelijks kan benoemen.”
• Angst om op te groeien – bijv. B.: “Ik wou dat ik kon terugkeren naar de veiligheid van de kindertijd.”
• Asceticisme – bijv. B.: “Mijn fysieke behoeften zijn beschamend voor mij.”
• Impulsregulatie en sociale onzekerheid – bijvoorbeeld: “Ik ervaar aanzienlijke stemmingswisselingen”

Diagnostische interviews

Psychotherapeuten gebruiken vaak het diagnostisch interview voor psychische stoornissen (DIPS) of het gestructureerde klinische interview voor DSM-IV (SKID) voor diagnose. Ze kunnen worden gebruikt om eetstoornissen op te sporen, evenals andere psychiatrische aandoeningen.

Hij stelt vragen die de patiënt vrijelijk beantwoordt. De therapeut classificeert de antwoorden met een puntensysteem.

Diagnostische criteria van anorexia

Anorexia wordt gediagnosticeerd als de volgende vier symptomen aanwezig zijn:

• Ondergewicht (minimaal 15 procent onder het normale gewicht)
• zelf geïnduceerd gewichtsverlies
• Body image stoornis
• Verstoringen in de hormoonbalans (endocriene aandoeningen)

Anorexia-test voor zelfevaluatie

De meest bekende anorexia zelfevaluatietest is de Eating Attitude Test (EAT) van Garner en Garfinkel. De EAT bevat 26 vragen over eetgewoonten en houding ten aanzien van figuur en gewicht. Ze worden beantwoord op een schaal beginnend met “altijd” en beoordeeld op “nooit”.

Voorbeelden van vragen zijn:

• “Ik vermijd eten, zelfs als ik honger heb.”
• “Ik vermijd vooral voedsel met veel koolhydraten.”
• “Andere mensen vinden me te dun.”
• “Ik heb de behoefte om te braken als ik heb gegeten.”
• “Ik ben geobsedeerd om dunner te worden.”

Anorexia-tests op internet

Zelftests op internet vragen ook naar typische denkpatronen en gedrag bij eetstoornissen. Dergelijke online tests voor anorexia kunnen een medisch of psychologisch onderzoek niet vervangen. Maar u kunt een eerste oriëntatie geven als het eetgedrag wordt verstoord.

Anorexia: behandeling

Anorexia is meer dan een onbeheerst schoonheidsideaal. Het is een zeer ernstige en levensbedreigende ziekte die bijna altijd professionele behandeling vereist.

De belangrijkste doelen van anorexia-behandeling zijn

• Normalisatie van het gewicht,
• Verandering in eetgedrag,
• Herstel ook een normale perceptie van het lichaam
• Therapie van individuele en familiale problemen

Anorexia wordt geassocieerd met zowel fysieke als emotionele symptomen. Om deze reden wordt de behandeling meestal gedaan in samenwerking met een multi-professioneel team. Een dergelijk team bestaat uit artsen, psychologen, diëtisten en mogelijk andere specialisten.

Intramurale behandeling

Anorexia mensen kunnen poliklinisch, intramuraal of semi-stationair worden verzorgd. In de meeste gevallen is intramurale behandeling echter vereist in een anorexia-specifieke kliniek.

Dit geldt met name voor patiënten met een lichaamsgewicht van minder dan 75 procent van het normale gewicht, een levensbedreigende lichamelijke conditie of zelfmoordgedachten als gevolg van depressie. Het doel is een gedragsverandering op de lange termijn en niet alleen een gewichtstoename op de korte termijn.

Normalisatie van het gewicht

Aan het begin van de behandeling wordt meestal het individuele streefgewicht ingesteld. Voor een succesvolle therapie moeten patiënten tussen de 500 en 1000 gram per week nemen.

Bovendien wordt een behandelplan opgesteld dat is afgestemd op individuele behoeften. Patiënten die de kliniek verlaten voordat ze het normale gewicht bereiken, lopen volgens studies meer risico op recidieven. Gewichtscontrole is daarom een ​​belangrijk onderdeel van de therapie.

Normaal leren eten

Anorexia moet weer een normale manier leren omgaan met voedsel. Daarom maken voedingsadviezen, kooklessen, boodschappen doen en een individueel maaltijdplan deel uit van het programma in veel klinieken.

Om patiënten te motiveren om te eten, werken ze ook met operante conditionering. Dit betekent dat gewenst gedrag – in dit geval voedsel – wordt beloond of niet-naleving wordt bestraft. Een beloning of straf kan bijvoorbeeld de toestemming of het bezoekverbod zijn.

psychotherapie

Vooral succesvol voor de behandeling van anorexia lijkt de “focale psychodynamische therapie”. Deze evolutie van de psychoanalyse is specifiek afgestemd op mensen met anorexia. Het behandelt de oorzaken van anorexia en helpt patiënten het dagelijks leven het hoofd te bieden. De focus ligt hier op het omgaan met emoties.

Bovenal worden de individuele triggers voor deze ziekte onderzocht. Zonder de mentale wortels van de ziekte te behandelen, is het risico op terugval zeer hoog.

Daarom omvat behandeling voor anorexia regelmatige psychotherapeutische uren in individuele en / of groepssessies. De psychotherapeutische sessies werken ook om een ​​realistisch lichaamsbeeld te consolideren.

groepstherapie

Groepstherapie is een nuttig hulpmiddel bij anorexia. Patiënten kunnen hun ervaringen delen met andere patiënten en zien dat zij niet alleen staan ​​met het probleem.

gezinstherapie

Vooral bij jonge patiënten kan gezinstherapie opnieuw zeer effectief zijn, omdat de anorexia voor genezing de steun van het gezin nodig heeft.

De familieleden worden vaak overweldigd door de ziekte. Goede begeleiding en familiecontact helpen zowel de patiënt om de weg naar huis te vinden als de gezinsleden om met de situatie om te gaan.

drugs

Tot nu toe is er geen medicijn dat met succes gewichtstoename ondersteunt. In veel gevallen zijn er naast anorexia andere psychische aandoeningen, zoals depressie of obsessief-compulsieve stoornis. Deze aandoeningen kunnen worden behandeld met medicijnen.

Gebrek aan inzicht in ziekten

Omdat mensen met anorexia vaak geen inzicht in de ziekte hebben, worden veel patiënten niet behandeld.

Bij acuut levensgevaar en gebrek aan paraatheid bij de behandeling van de patiënt, kunnen patiënten tegen een wil in een ziekenhuis naar een gerechtelijk bevel worden gestuurd.

Een sterk ondergewicht en het bijbehorende gebrek aan elektrolyt (bijvoorbeeld kalium of natrium) vereisen een noodkrachtvoeding in noodgevallen om patiënten in leven te houden.

Anorexia: beloop en prognose

Anorexia nervosa kan zeer individueel variëren. Hoe eerder de ziekte wordt behandeld en hoe jonger de patiënten, hoe groter de kans op herstel.

De prognose hangt ook grotendeels af van hoe laag het gewicht is, hoe lang de patiënt anorexia heeft en welke fysieke en mentale middelen hij heeft. De ondersteuning van de sociale omgeving en met name het gezin is uiterst belangrijk voor het herstel van het anorexia.

Niet iedereen is genezen

Sommige van de anorexia zijn echter niet volledig genezen. Naar schatting heeft de helft van de anorexia levenslange worstelingen met de ziekte. Zelfs na gewichtsnormalisatie blijven veel patiënten sceptisch over gewicht en vorm.

Ga naar boulimia

Ongeveer 20 procent van de getroffenen ontwikkelt anorexia nervosa, gebaseerd op anorexia nervosa: boulimia (eetverslaafde verslaving). Dit is een eetstoornis waarbij het hunkeren naar voedsel wordt opgenomen in het hunkeren naar en vervolgens weer wordt overgegeven.

Fysieke en emotionele gevolgen op lange termijn

Het is niet verwonderlijk dat anorexia, die al in de kindertijd of vroege adolescentie begint, bijzonder ernstige gevolgen heeft: aanzienlijke ontwikkelingsachterstanden, zowel fysiek als mentaal, zijn een typisch gevolg van ondervoeding. Het begin van de puberteit wordt vertraagd en de groei wordt verstoord.

De fysieke effecten van anorexia zijn vaak ernstig omdat ondervoeding alle organen beschadigt. Het lichaam herstelt niet altijd volledig.

fataal

Anorexia is een zeer gevaarlijke geestesziekte. Bij sommige patiënten is de ziekte dodelijk – hetzij vanwege massieve deficiëntiesymptomen of vanwege zelfmoord als gevolg van bijkomende depressie.

Herstel is een langdurig proces met vooruitgang, maar vaak met regressie. Zelfs na een ziekenhuisopname is een langere therapeutische zorg noodzakelijk. Maar het goede nieuws is: de moeite is het waard.

Anorexia: wat is “Pro Ana”?

“Pro Ana” is een internetbeweging die anorexia nervosa (Anorexia nervosa) niet als een ziekte beschouwt, maar verheerlijkt als een levensstijl naar eigen keuze. Vooral op internet vertellen meisjes over hoe ze nog meer kunnen afvallen om hun ‘ideale lichaamsbeeld’ waar te maken. Ondanks het gevaar van hun leven, moedigen jonge mensen elkaar aan zo min mogelijk te eten.

De beweging “Pro Ana” is gemaakt in de VS en is sinds ongeveer 2001 op Duitse forums te vinden. “Ana” staat voor anorexia (anorexia), “pro” verduidelijkt de toewijding aan anorexia. Anorexia die Pro Ana-sites bezoeken, is zich ervan bewust dat ze onder de anorexia-diagnose vallen.

Maar ze willen niet genezen worden van hun anorexia, maar ze willen nog dunner worden. Het anorexia lichaam dat zij als een wenselijk schoonheidsideaal beschouwen – een levensbedreigende houding.

Toegang tot deze websites is vaak alleen mogelijk met een wachtwoord. In het bijzonder sterke “Pro Ana” -forums laten individuen een soort aanvraagproces doorlopen voordat ze de online community betreden om ongewenste gasten te voorkomen.

Religieuze stijl

Anorexia wordt beoefend op ‘Pro Ana’-sites die vergelijkbaar zijn met een religie. Op de pagina’s “Pro Ana” staan ​​bijvoorbeeld tien geboden van anorexia: “1. Als ik niet dun ben, ben ik niet aantrekkelijk. 2. Dun zijn is belangrijker dan gezond zijn. 3. Ik moet alles doen om er dunner uit te zien, enz. “

Bovendien is er een credo dat het morbide wereldbeeld van anorexia illustreert (“Ik geloof in een wereld die alleen uit zwart en wit bestaat, het verlies van gewicht, de vergeving van zonden, de afwijzing van het vlees en een leven vol honger “).

Foto’s van Magervorbildern

De “Pro Ana” -pagina’s worden ook gebruikt om foto’s te tonen van zwaar uitgehongerde acteurs en andere beroemdheden. Gedeeltelijk uploaden de anorexia ook foto’s van hun eigen lichaam. Anorexia-patiënten delen hun dagelijkse “successen” en rapporteren hoeveel ze zijn afgevallen en hoeveel voedsel ze hebben gegeten. De gewichtstoename wordt als falen beschouwd.

Overeenkomstige websites zijn ook beschikbaar voor boulimia. Deze worden “Pro-Mia” genoemd. Boulimia is, net als anorexia, een eetstoornis. In tegenstelling tot anorexia lijden mensen met boulimia aan eet- en braakaanvallen.

Anonieme uitwisseling

Anoniem contact op internet stelt anorexia in staat vrij te communiceren. Het probleem is dat de anorectica zich door andere anorexia in hun gedrag bevestigd voelen. De “Pro Ana” -websites worden door velen bezocht en gebruikt. Schattingen suggereren dat 40 procent van de adolescenten met anorexia Pro Ana-sites bezoekt.

we voelen

Der Austausch unter Gleichgesinnten erzeugt ein Wir-Gefühl. Die Anhänger der Bewegung fühlen sich als außergewöhnliche Menschen, die stark genug sind, dem Hungergefühl zu widerstehen und ihren Körper zu kontrollieren.

Es entsteht zudem ein starker Konkurrenzdruck unter den Anhängern. Jeder möchte noch dünner sein als die anderen und beweisen, wie willensstark er ist.

Zudem erhalten Magersüchtige Informationen, wie sie die Krankheit vor ihren Eltern verheimlichen und noch schneller abnehmen können. Es werden auch Tipps gegeben, wie man Gewichtsmessungen beim Arzt verfälschen kann.

Schutzmaßnahmen

Diese Aufrechterhaltung der Erkrankung hat schwere gesundheitliche Auswirkungen und kann tödlich enden. Seit 2006 prüft das von den Ländern 1997 gegründete jugendschutz.net „Pro Ana“-Seiten und ließ einige davon sperren. Es ist jedoch schwierig, das Angebot im Internet zu kontrollieren, auch, weil immer wieder neue Seiten entstehen.

Inzwischen gibt es auch App-Versionen von „Pro Ana“ für das Handy. Der Austausch per Handy kann nicht kontrolliert werden. Magersüchtige können damit rund um die Uhr Kontakt halten. Der Druck, nicht zu essen, besteht somit Tag und Nacht.

Pro Ana verbieten?

Es gab ausführliche Debatten darüber, ob „Pro Ana“-Internetseiten verboten werden sollten. Für das Verbot der „Pro Ana“-Seiten spricht die Gefahr, dass

• an Magersucht erkrankte Menschen durch die Inhalte dazu motiviert werden, die Essstörung aufrechtzuerhalten bzw. zu verschlimmern
• die Seiten einen Schlankheitswettbewerb schaffen und ungesunde Methoden fördern, um Gewicht zu reduzieren
• die Magersucht als ein positiver Lebensstil dargestellt und die Disziplin zu Hungern wie eine Religion verherrlicht wird

Recht auf Meinungsaustausch?

Besucher der „Pro Ana“-Seiten haben dagegen argumentiert, dass sie das Recht haben, sich mit anderen auszutauschen, denen es ebenso ergeht, wie ihnen selbst.

Zweifellos benötigen Menschen, die der „Pro Ana“-Bewegung folgen, dringend psychologische und ärztliche Hilfe. Es ist jedoch nicht möglich, den Austausch der Mitglieder zu unterbinden. Es ist auch fraglich, ob ein Verbot den erwünschten Effekt bringen oder vielmehr der Magersucht-Bewegung noch einen stärkeren Reiz geben würde.

Verdere informatie:

Boeken:

• Gemeinsam die Magersucht besiegen: Ein Leitfaden für Betroffene, Freunde und Angehörige (Janet Treasure und June Alexander, 2014, Beltz)
• Essstörungen. Hilfe bei Anorexie, Bulimie und Binge-Eating (Anke Nolte, 2013, Stiftung Warentest)

richtlijnen:

• S3-Leitlinie “Essstörungen, Diagnostik und Therapie” der Deutschen Gesellschaft für Psychosomatische Medizin und Psychotherapie und das Deutsche Kollegium für Psychosomatische Medizin (Stand: 2010)

Selbsthilfegruppen:

Beratungsstelle für Essstörungen Cinderella e.V.: https://www.cinderella-beratung.de/