leververvetting

Vette lever: beschrijving

In leververvetting (steatosis hepatis) slaan levercellen meer vet op (vooral triglyceriden). Het vetgehalte van de lever is meestal minder dan vijf procent van de levercellen. Afhankelijk van de mate van vettige degeneratie zijn verschillende gradaties van vetlever gedifferentieerd. Om de exacte omvang van Leberzellenverfettung te bepalen, is een histologisch onderzoek (histopathologisch) van een weefselmonster uit de lever noodzakelijk (leverbiopsie).

De volgende ernstniveaus worden onderscheiden:
•    Matige leververvetting: Minder dan een derde van de levercellen is te vettig
•    Matige leververvetting: Minder dan tweederde van de levercellen maar meer dan een derde zijn overdreven vet.
•    Zware leververvetting: Meer dan tweederde van de levercellen is te vet.

Een vette lever zelf is in het begin niet gevaarlijk. Door een geschikt vetleverdieet te gebruiken, kunt u de leververvetting afbreken. Als de vette lever lange tijd niet wordt herkend en onbehandeld, verandert de leverstructuur. Het kan ontsteking veroorzaken (hepatitis). Bovendien kan tussen de levercellen een verhoogd bindweefsel worden gevormd en het weefsellitteken (cirrhosis). Als dat het geval is, zal geen leververvetting meer helpen.

Een vette lever (steatosis hepatis) is een veel voorkomende leverziekte in Duitsland. Ongeveer 20 procent van de mensen wordt getroffen. De meeste worden ziek tussen het 40e en 60e levensjaar. Desondanks kan leververvetting zich zelfs ontwikkelen bij kinderen en adolescenten.

De ziekte is onderverdeeld in vetalcoholische oorzaken in een alcoholische en een niet-alcoholische vorm. Alcohol is, zoals de naam al doet vermoeden, de trigger van de alcoholische leververvetting (ASH). de niet-alcoholische leververvetting (NAFLD) wordt ook wel “welvaartsziekte” genoemd. Vrouwen worden iets meer getroffen dan mannen. Bijna alle patiënten hebben overgewicht. Ongeveer elke seconde met leververvetting is ook diabetes of heeft verhoogde bloedlipideniveaus. Bovendien is leververvetting vaak het gelijktijdige van het metabool syndroom.

Vette lever: symptomen

Alles wat belangrijk is voor de typische tekenen van de leververvetting lees je in de bijdrage leververvalsymptomen.

Vette lever: oorzaken en risicofactoren

Zelfs als je de vraag “Wat is een leververvetting” relatief goed kunt beantwoorden, is tot nu toe nog niet helemaal duidelijk hoe het ontstaat. Het is duidelijk dat er een verschil is tussen calorie-inname en calorieverbruik. Als gevolg hiervan zijn er te veel neurale vetten in de levercellen. Deze vetten worden door de lever zelf geproduceerd, namelijk uit vetzuren, die vanuit het voedsel via het bloed naar de lever worden getransporteerd. Een bepaald deel van de vetzuren wordt onmiddellijk verbrand en beschikbaar gesteld aan het lichaam als energie. Als het meer wordt opgeslagen dan verbrand, komt het tot leververvetting. Er zijn verschillende verklaringen waarom deze onbalans optreedt. Aan de ene kant kunnen bepaalde transporteiwitten in de lever te veel vet in het orgaan transporteren. In het geval van vitamine B-tekort, bijvoorbeeld, wordt het vet in de lever niet goed verwerkt, het hoopt zich op.

Vette lever: alcohol als oorzaak

Er is een duidelijk verband tussen alcoholgebruik en leververvetting. Alcohol is zeer energiek en wordt afgebroken in de lever. Deze omvatten vetzuren die worden opgeslagen in de lever. Mensen drinken gestaag alcohol, dit kan leiden tot leververvetting. Voor vrouwen is de kritische limiet 20 gram alcohol (gelijk aan 0,5 liter bier) per dag, voor mannen 40 gram. Dit zijn echter slechts indicatieve richtlijnen. Daarnaast is het cruciaal of naast metabolisme andere metabole ziekten zoals diabetes of obesitas (obesitas) aanwezig zijn en hoe lang het alcoholgebruik al bestaat.

Bovendien wordt de lever vaak beschadigd door de toxische effecten van de alcohol en zijn afbraakproducten. Deze stoffen kunnen remodellering van de lever en levercirrose veroorzaken. Bovendien is de lever gemakkelijk ontstoken met gestage consumptie van alcohol. Zelfs een teveel aan alcohol kan een acuut leverfalen veroorzaken.

Toch ontwikkelen niet alle mensen die alcohol drinken een vette lever. Dit komt door de individuele gevoeligheid, het geslacht, maar ook door de individuele uitrusting met enzymen die de alcohol afbreken.

Niet-alcoholische leververvetting heeft vele oorzaken

Veel mensen met leververvetting worden vaak geconfronteerd met het vooroordeel dat ze te veel alcohol drinken. Hoewel alcohol in sommige gevallen een rol kan spelen, komt niet-alcoholische leververvetting in het algemeen veel vaker voor. Het kan ook voorkomen bij mensen die helemaal geen alcohol drinken.

Vette lever: dieet en diabetes als oorzaak

Vette leverpatiënten hebben meestal te veel vetten in hun bloed. Deze vetten komen uit de voeding en worden via de darm in het bloed opgenomen. Vette leverziekten worden sterk bevorderd door te vet voedsel. Het juiste vetleverdieet moet daarom gezond en evenwichtig zijn. Dit verbetert ook de darmflora. Als dit wordt verstoord, wordt dat ook beschouwd als een mogelijke trigger voor een leververvetting.

Diabetes (diabetes) kan ook leververvetting veroorzaken. Bij mensen met diabetes werkt het hormoon insuline niet meer goed of wordt het onvoldoende gevormd. Dit heeft gevolgen voor het vetmetabolisme: bij insulineresistentie komen er meer vetten in het lichaam vrij, waardoor de levercellen meer vrije vetten opnemen. Deze factoren zorgen ervoor dat mensen met diabetes meer kans hebben om een ​​leververvetting te ontwikkelen. Wanneer het lichaam enige weerstand tegen insuline heeft ontwikkeld, wordt ook meer ijzer in de lever afgezet. Hierdoor ontstaan ​​schadelijke stoffen (oxide-radicalen), die sneller een ontstekingsreactie veroorzaken. Diabetische mensen hebben daarom een ​​hoger risico op leverontsteking.

Vette lever: zeldzame oorzaken

Vet voedsel of alcohol is echter niet altijd verantwoordelijk voor de leververvetting. Langere periodes van uithongering, uitgesproken gewichtsverlies, langdurige suikerinfusies (bijvoorbeeld bij pancreasdefecten) of een kunstmatig dieet kunnen ook een leververvetting veroorzaken.

Bepaalde medicijnen kunnen er ook voor zorgen dat de lever vet wordt, zoals tamoxifen, synthetische oestrogenen of steroïden. Bovendien zijn er operaties aan de dunne darm, lever en alvleesklier, wat leidt tot verhoogde vetophopingen in de lever. Bovendien zijn inflammatoire darmaandoeningen of ontstekingen in de dikke darm zeldzame maar mogelijke oorzaken van deze ziekte.

In zeer zeldzame gevallen (ongeveer één op elke miljoen zwangerschappen) is er een acute leververvetting. Het komt in de late zwangerschap, meestal na de 30e week van de zwangerschap tot een plotselinge leververvetting. De ziekte is zeer bedreigend en kan in 30 tot 70 procent van de gevallen tot de dood leiden. Hoe de acute leververvetting zich ontwikkelt is onduidelijk. Misschien is een genetisch enzymdefect hier verantwoordelijk voor.

Vette lever: onderzoeken en diagnose

Iedereen die het vermoeden heeft dat hij lijdt aan een leververvetting, moet contact opnemen met zijn huisarts of een internist. Om een ​​leververvetting te diagnosticeren, vraagt ​​de arts eerst naar klachten en bestaande medische aandoeningen (geschiedenis). Hij zou de volgende vragen kunnen stellen:

• Drink je alcohol en zo ja, hoeveel?
• Hoe voed je jezelf?
• Welke medicijnen neem je?
• Heb je steeds meer last van een opgeblazen gevoel of duw je het in de bovenbuik?
• Is uw diabetes bekend?
• Hoeveel weeg je?

Als onderdeel van een lichamelijk onderzoek kan een vergrote lever (hepatomegalie) vaak palperen. Gebrek aan andere symptomen, dit is een duidelijke indicatie van een leververvetting. Leververgroting kan echter ook vele andere oorzaken hebben en is niet specifiek voor leververvetting. Om de diagnose leververvetting te stellen, is verder onderzoek nodig.

Verder onderzoek

Om de diagnose te consolideren, zijn een aantal onderzoeken mogelijk. Ten eerste is een bloedanalyse nuttig. Hiervoor wordt bloed afgenomen en de leverwaarden gamma-GT, GPT en GOT bepaald. Ferritine, ei-albumine en bloedstolling kunnen ook aanwijzingen geven. Aan de andere kant onthult een echografie van de bovenbuik een vette lever.

Het belangrijkste onderzoek om een ​​leververvetting te detecteren is echter een echografie (echografie) van de bovenbuik. In het geval van een vette lever is de lever van de lever meestal veel helderder in het beeld, omdat vetweefsel dichter is en dus het geluid sterker reflecteert.

Om de exacte omvang van de vette lever te bepalen en indien nodig zelfs om informatie over de oorzaak te verkrijgen, moet een zogenaamde leverbiopsie worden gemaakt. De arts neemt onder plaatselijke verdoving met een dunne holle naald een klein weefselmonster uit de lever. Het weefselmonster wordt vervolgens histologisch onder de microscoop onderzocht.

Vette lever: op zoek naar de oorzaak

Als de diagnose vette lever is, is het belangrijk om de oorzaken te achterhalen. Dit vereist soms verder onderzoek, zoals het bepalen van de bloedsuikerspiegel. Het is ook belangrijk voor de arts om waarheidsgetrouwe informatie over alcoholgebruik te krijgen om de oorzaak van leververvetting te bepalen. Vermoedelijke levercirrose vereist vaak extra laparoscopie.

Vette lever: behandeling

Wat te doen met leververvetting? Er bestaat geen specifieke leververvetting met medicijnen. Het gaat veeleer om het wegnemen van de oorzakelijke oorzaken. Een gerichte levensstijlverandering kan een vette lever afbreken. Dit betekent dat de getroffenen overgewicht verminderen (maar niet te snel, wat zelfs een vette lever begunstigt), meer sporten en zich volledig onthouden van alcohol. Ook op een vetarm dieet in leververvetting moet de betrokkene opletten. Bovendien is het belangrijk dat de bloedsuikerspiegel, bloeddruk en bloedlipideniveaus correct worden ingesteld door de arts. Als de vette lever van medicatie, kan er een alternatief medicijn worden gevonden.

Voor de behandeling van leververvetting ook regelmatige controles (“levertests” en echografie), om snel de progressie van de ziekte naar hepatitis of levercirrose te detecteren.

Als de ziekte verder is gevorderd en de levercellen het bindweefsel eerder opnieuw hebben opgebouwd (levercirrose), is de leververvetting voornamelijk bedoeld om eventuele complicaties te behandelen. De lever moet regelmatig worden onderzocht om leverkanker vroeg te detecteren. Als het leverweefsel volledig is vernietigd, kunt u de vette lever niet genezen. Een levertransplantatie is de laatst mogelijke vette leverbehandeling. Als er een geschikte donor is, kan de lever van een andere persoon worden gebruikt en de mislukte leverfunctie hervatten.

Vette lever: ziekteverloop en prognose

In het geval van steatosis hepatis hangt de prognose af van het tijdstip van ontdekking en of het een alcoholische leververvetting is of niet. Als alcohol de oorzaak is, is de prognose iets slechter. Toch is het in eerste instantie een goedaardige ziekte. Als patiënten snel iets doen tegen de oorzaken van hun leververvetting, kan de ziekte volledig genezen, omdat de lever een van de meest regeneratieve organen is.

Als echter levercirrose ontstaat door leververvetting, kunnen ernstige complicaties, waaronder leverfalen, optreden. Van levercirrose kan de lever – in tegenstelling tot leververvetting – niet meer herstellen. Omdat de levercellen worden vernietigd en vervangen door disfunctioneel littekenweefsel. Zodat het niet zo ver komt, is het raadzaam dat leververvetting om zo snel mogelijk te behandelen.