aambeien

Aambeien: kort overzicht

• behandeling: Afhankelijk van de ernst, zalf, zinkpasta of plantaardige zalven (toverhazelaar, aloë vera), cortisonzalf, plaatselijke verdoving, “sclerotherapie”, vernauwing (ligatie van rubberen band), chirurgie
• remedies Home: ontstekingsremmende en jeukende kalmerende zitbaden, lijnzaad (om de stoelgang te vergemakkelijken)
• preventie: Vezelrijk dieet, regelmatige dagelijkse stoelgang, een paar keer drukken tijdens stoelgang, voldoende drinken, dagelijkse lichamelijke activiteit.
• Typische symptomen: Vreemd lichaamsgevoel, sijpelen, pijn en / of jeuk in het anale gebied, lichtrood bloed op de stoel of toiletpapier
• onderzoeken: lichamelijk onderzoek met palpatie van anale reflectie (proctoscopie) en endoscopie (rectoscopie)
• complicaties: Huidirritatie, anaal eczeem, bloedarmoede, fecale incontinentie

Aambeien: behandeling

Iedereen heeft aambeien (ook: aambeien): het sponsachtige, goed geperfuseerde vaatkussen zit aan de uitgang van het rectum. Het verzegelt samen met de sluitspier de anus.

Als de aambeien echter worden vergroot, kunnen ze ongemak veroorzaken. De patiënten klagen bijvoorbeeld over pijn, jeuk en verbranding op de anus. Artsen spreken er dan van aambeien, In de volksmond betekent het gewoon: iemand heeft aambeien.

Er zijn verschillende manieren om dergelijke abnormaal vergrote aambeien te behandelen. Een rol wordt gespeeld door de ernst van hemorrhoidale ziekte:

• Graad 1: De mildste en meest voorkomende vorm zijn aambeien uit de eerste graad. Ze zijn niet voelbaar en alleen zichtbaar in een anale kanaalspiegeling (proctoscopie).
• Graad 2: Aambeien van de tweede graad zwellen naar buiten wanneer ze worden ingedrukt en trekken zich vervolgens terug in het anale kanaal.
• Graad 3: Derdegraads aambeien ontsnappen ook uit de anus wanneer ze worden ingedrukt. Maar je moet het terugduwen met je vinger.
• Graad 4: Graad 4 aambeien zijn permanent zichtbaar aan de buitenkant van de anus. Ze kunnen niet terug in het anale kanaal worden geduwd. Vaak steekt het ook wat anaal slijmvlies uit (anale prolaps).

Afhankelijk van de ernst van Hämorrhoidalleidens worden verschillende behandelingsopties overwogen. Het is het beste om met uw arts te bespreken wat voor soort therapie het beste voor u is. Hij zal ze dan naar de juiste plaats overbrengen. Voor welke arts uiteindelijk de juiste contactpersoon voor aambeien is, hangt af van het type behandeling. Dat kan er ongeveer een zijn proctologist, chirurg of gastro-enteroloog zijn.

De basis van elke aambeienbehandeling is er één gezond dieet en een gecontroleerde stoelgang, Beide helpen ook om aambeien te voorkomen. Indien nodig kan ook conservatieve maatregelen hoe pijnstillende zalven te gebruiken. Voor aanhoudende klachten of ernstige Hämorrhoidalleiden is meestal een operatie noodzakelijk.

Aambeien behandeling met medicijnen

Geneesmiddelen worden gebruikt bij de behandeling van aambeien om de symptomen te verlichten. Ze kunnen nuttig zijn bij elke mate van aambeien. Er zijn verschillende actieve ingrediënten beschikbaar. Sommige hebben ontstekingsremmende, sommige lokaal verdovende.

Ontstekingsremmende medicijnen

met Wundsalben of zinkpasta kan goed worden behandeld pijnlijke aambeien. Ook plantaardige zalven of zetpillen zijn beschikbaar, bijvoorbeeld bereidingen op basis van Hamamelis virginiana (Virginian toverhazelaar) of van Aloë vera, De voorbereidingen moeten helpen tegen hemorrhoidale klachten zoals huidirritatie en jeuk.

Bovendien kan uw arts u geven cortison bevattende zalven voorschrijven. Ze bevatten bijvoorbeeld prednisolon of hydrocortisonacetaat. Deze medicijnen remmen het immuunsysteem, wat de ontsteking van de anus tegengaat. Gebruik alleen cortisone-bevattende zalven zolang als uw arts heeft aanbevolen. Lange tijd kunnen ze leiden tot huidatrofie. Met andere woorden, de huid wordt onomkeerbaar dunner en dus kwetsbaarder. Bovendien bevorderen cortisonzalven schimmelinfecties in de darm.

Lokale verdoving

Lokale anesthetica helpen ook tegen jeuk en pijn. Deze verdoven het getroffen gebied lokaal, zodat de patiënten geen pijn meer voelen. Voorbeelden van lokale anesthetica zijn benzocaïne, cinchocaïne en lidocaïne.

Zoals cortisone zalven, mogen lokale anesthetica slechts voor een korte tijd worden gebruikt. De reden: u kunt allergieën veroorzaken. Als u eerder allergische reacties op lokale anesthetica heeft gehad, moet u dit aan uw arts vertellen voordat u de behandeling met aambeien krijgt.

Toepassing van de medicijnen

De zalven kunnen rechtstreeks in de anus worden geplaatst met behulp van een applicator. Als alternatief kun je een kompres bedekken met de zalf en het als een inleg gebruiken.

Sommige agenten worden genoemd Analtampons aangeboden. Dit zijn zetpillen, die voorzien zijn van een gaasstrip. Ze blijven in het anale kanaal en laten daar hun actieve ingrediënt vrij. Conventionele zetpillen geven hun actieve ingrediënt echter vrij in de bovenste darmsecties.

Wees voorzichtig met laxeermiddelen!

De ontlasting kan zeer pijnlijk zijn bij hemorroïdale aandoeningen en bloedingen in de anus veroorzaken. Gebruik het toch laxeermiddelalleen na overleg met uw arts. Sommige preparaten helpen alleen op korte termijn tegen constipatie en maken de darm traag bij langdurig gebruik. Dit creëert een nieuwe blokkade.

Bodem, ijs of samentrekkende aambeien

Milde aambeien (vooral graad 1) worden vaak uitgewist. Om dit te doen, injecteert de arts stoffen die sterven in het gebied van een aambei, bijvoorbeeld zinkchloride. Bloedstroom in de aambei is geblokkeerd, het weefsel krimpt en stolt. Deze methode zal sclerotherapie genoemd. Goed uitgevoerd, is het pijnloos voor de patiënt. Om alle vergrote aambeien te behandelen, maar meestal zijn verschillende interventies nodig.

Aambeien kunnen ook aan de grond worden overgelaten door bestraling met infrarood licht. deze Infrarotkoagulation maar wordt als minder succesvol beschouwd.

Een andere mogelijkheid is om de aambeien te bevriezen met stikstofoxide of vloeibare stikstof. Artsen spreken hierover Kryohämorrhoidektomie, Net als bij infraroodstolling zijn de kansen op succes niet erg groot.

Betere kansen op succes zijn de “binding” van de aambeien: Elastiek ligatie of aambei ligatie genoemd. De arts zuigt individuele aambeien en rijgt ze met elastiekjes. De patiënt voelt over het algemeen geen pijn. Door de onderbroken bloedtoevoer sterft het weefsel. De aambei valt er na één tot twee weken af. Dit kan leiden tot bloedingen. Een aambeienbehandeling met behulp van rubberen bandligatie wordt vooral uitgevoerd in tweedegraads aambeien (soms ook 3e graad).

Aambeien werken

De laatste optie van aambeienbehandeling is de klassieke aambeienchirurgie. De aambeien zijn volledig uitgesneden. deze hemorrhoidectomy is geïndiceerd als de symptomen niet kunnen worden verlicht met andere behandelingen (zoals sclerotherapie). Aambeien van de derde en vierde graad vereisen vaak een operatie.

Voor de aambeienchirurgie zijn er verschillende technieken. Het aambeienweefsel kan worden verwijderd met behulp van een schaar, een scalpel of een laser. In sommige procedures wordt de chirurgische wond in het rectum gedeeltelijk of volledig gehecht, in andere blijft deze open.

Moderne procedures voor de behandeling van aambeien

Er zijn ook enkele moderne methoden die kunnen worden gebruikt om aambeien te verwijderen. Ze worden beschouwd als zachter dan een klassieke hemorrhoidectomie. Een voorbeeld is het Heftruckbedrijf naar Longo:

Het is geschikt voor aambeien van de derde graad: dit zijn aambeien die zijn opgetreden vanuit de anus (verzakking), maar nog steeds goed terug kunnen duwen. Tijdens de operatie wordt een strip van het anale slijmvlies boven de aambei geponst met een speciale nietmachine. Vervolgens worden de aangetaste aambeien terug “getrokken” in het anale kanaal en geniet aan de randen van de wond.

De methode wordt als minder pijnlijk beschouwd dan een hemorrhoidectomie. Patiënten hebben meestal achteraf minder pijnstillers nodig en kunnen het ziekenhuis eerder verlaten. Maar er zijn ook nadelen, waaronder het verhoogde risico op terugval: na een Longo-operatie worden nieuwe aambeien sneller en vaker gevormd dan na een hemorrhoidectomie.

Aambeien: huismiddeltjes

Als aambeienpatiënt kun je ook veel tegen je aandoening doen. U kunt bijvoorbeeld sitz-baden met ontstekingsremmende tannines nemen om de jeuk en pijn van de anus te verlichten. Om stoelgang te vergemakkelijken, kunt u lijnzaad nemen met veel vloeistof.

De verschillende huismiddeltjes en adviezen volstaan ​​soms om lichte aambeien te laten verdwijnen. Maar zelfs met meer geavanceerde aambeien zijn ze nuttig: ze kunnen de symptomen verlichten en de medische behandeling ondersteunen.

Meer huismiddeltjes en waardevol advies over aambeien zijn te vinden in het artikel Aambeien – huismiddeltjes.

Voorkom aambeien

De basismaatregelen voor de behandeling van aambeien zijn ook geldig als u aambeien wilt voorkomen: vezelrijk dieet en gecontroleerde stoelgang.

De belangrijkste tips voor preventie en als basistherapie voor aambeien zijn:

• Eet regelmatig vezelrijk voedsel. Dit voorkomt constipatie. Veel vezels zitten in volkoren brood, ontbijtgranen, tarwezemelen, sesam, havermout, peulvruchten, groenten en vers fruit (met schaal).
• Drink minstens 1,5 liter vloeistof per dag. Dan kan de vezel in de darm goed zwellen. Vooral aanbevolen zijn water en andere niet-calorische dranken zoals ongezoete thee.
• Eet zo weinig mogelijk voedsel om constipatie te bevorderen. Deze omvatten bijvoorbeeld witbrood, chocolade, witte rijst en witte noedels. Zwarte thee maakt de darm ook traag als deze lange tijd heeft getrokken.
• Beweeg voldoende en regelmatig. Als je te zwaar bent, zou je wat kilo’s moeten verliezen.
• Neem de tijd voor een stoelgang en altijd op hetzelfde tijdstip van de dag (na het ontbijt, indien mogelijk). Dit is hoe je went aan je darm in een gecontroleerde stoelgang.
• Druk niet te hard tijdens stoelgang.
• Gebruik geen laxeermiddelen (zelfs natuurlijke of kruidenproducten) zonder uw arts te raadplegen!

Aambeien: symptomen

Hoe worden patiënten zich voor het eerst bewust van mogelijke aambeien? Bloed in de ontlasting is vaak het eerste teken. Hier is de kleur van het bloed cruciaal: bloedende aambeien geven fel rood bloed af. Het duidt op bloeden uit arteriële vaten. Donkerrood bloed komt meestal uit een adervat. Hier moet je denken aan andere darmziekten.

Aambeien bloeden vaak na ontlasting, omdat toegenomen bloed zich ophoopt in de bloedvaten als gevolg van persen. Het bloed kan zich bovenop de stoel bevinden, aan het toiletpapier kleven of in het toilet druppelen. Normaal bloeden bloeding is zwak. Maar ze kunnen erg sterk zijn, vooral bij gevorderde ziekte. Dan moet u zeker een arts bezoeken.

Geavanceerde hemorrhoid-symptomen

Aambeien veranderen meestal hun symptomen in de loop van de ziekte: zoals optreedt bij geavanceerde aambeien Jeuk en branden op de anus op. Sommige patiënten klagen er ook over Gevoel van vreemd lichaam, nat, pijnlijke huid in het anale gebied of voelbare uitsteeksels, De laatste zijn niets anders dan de aambeien die uit het anale kanaal zijn gevallen. pijn verschijnen ook vaak alleen in geavanceerde aambeien.

diarree is geen typisch aambei-symptoom. Niettemin kunnen diarree-achtige klachten optreden tijdens het verloop van de ziekte: patiënten melden vaak slijmafscheiding uit de darm. Sommige patiënten hebben ook last van fecale incontinentie, Dit betekent dat ontlasting of slijm ongecontroleerd afgaat. De reden is dat vergrote aambeien hun hoofdtaak niet meer kunnen vervullen: de dichte sluiting van de anus.

Loggerhead (buitenste) aambeien

Echte (interne) aambeien ontstaan ​​uit verwijde slagaders van het vaatkussen, dat zich in het rectum nabij de uitgang (anus) bevindt. Om hiervan te onderscheiden zijn zogenaamde valse (buitenste) aambeien: Dit zijn uitsteeksels rond bloedstolsels (trombose) in het veneuze systeem van de anussfincter, die zich voordoen aan de buitenrand van de anus. Ze worden soms verward met echte aambeien die uit de anus puilen. Dat is waarom ze onrein en vals of externe aambeien worden genoemd. De medisch correcte naam is perianale.

Aambeien: oorzaken en risicofactoren

Kortom, aambeien zijn een uitbreiding van de arteriële vaten van het aambeienkussen. Maar hoe ontwikkelen aambeien zich precies?

Er zijn nu verschillende theorieën over welke factoren hun ontwikkeling van vaatverwijding in het rectum bevorderen. Een van deze factoren wordt herhaald sterke persing tijdens stoelgang, Vooral mensen met chronische constipatie (Constipatie) hebben de neiging om. Daarom hebben ze vaak last van aambeien. Een constipatie ontstaat meestal door een vezelarm dieet, gebrek aan lichaamsbeweging en / of een te lage vochtinname.

Evenals krachtig drukken tijdens stoelgang maakt dit ook mogelijk Zware lasten tillen verhoog de druk in de buik. Dus als u regelmatig grote ladingen moet vervoeren, kan dit ook aambeienziekte bevorderen.

Een andere mogelijke oorzaak van aambeien is frequente diarree: Als u constant alleen een stoel met lage viscositeit vestigt, is het gevoelige sluitsysteem van de anus niet voldoende getraind. Als gevolg hiervan kunnen de slagaders in het hemorrhoidale kussen uitzetten.

Aambeien kunnen ook worden veroorzaakt door omstandigheden die de bloedstroom uit het zwellichamen belemmeren. Deze omvatten zwangerschap, te zwaar en sedentaire activiteiten.

een aangeboren zwakte van de bloedvatwanden kan ook de ontwikkeling van aambeien bevorderen. Dergelijke vaatwandzwakte verhoogt waarschijnlijk ook het risico op aambeien met de leeftijd: de vaatwanden worden in de loop der jaren minder elastisch.

By the way: Er is ook Aambeien bij kinderenhoewel veel minder vaak voor dan bij volwassenen. Een van de mogelijke oorzaken is chronische constipatie.

Aambeien: zwangerschap

Zwangerschap is een bekende risicofactor voor hemorrhoidale ziekte. Maar hoe ontwikkelen aambeien zich tijdens de zwangerschap?

Zoals hierboven vermeld, is een reden de verminderde bloedstroom uit de slagaders van het aambeienkussen: het adolescente kind in de buik drukt op het rectum van de moeder. Dit blokkeert de bloedcirculatie, waardoor het vaatkussen aan het einde van het rectum breder wordt.

Ook bevordert de hormonale verandering in de zwangerschap aambeien.

U kunt meer lezen over aambeienziekte bij aanstaande moeders in het artikel Aambeien – Zwangerschap.

Aambeien: onderzoeken en diagnose

Klachten zoals branderig gevoel en jeuk op de anus en bloed in de ontlasting zijn voor veel mensen beschamend. Ze zijn terughoudend om naar de dokter te gaan. Het is erg belangrijk om de symptomen door een arts te laten verhelpen. Vaak zitten er zelfs vergrote aambeien achter. Hoe eerder ze worden herkend, hoe gemakkelijker ze kunnen worden behandeld.

Soms zijn andere ziekten de oorzaak van de symptomen zoals perianale trombose, anaal abces, herpes, eczeem of schimmelinfecties. In het ergste geval zit darmkanker erachter (bloed in de ontlasting!). Wees daarom niet bang om uw huisarts in een vroeg stadium te bezoeken als u lijdt aan de bovengenoemde symptomen.

Gedetailleerd gesprek

De arts zal eerst met u in detail over uw praten medische geschiedenis verhogen (anamnese). Hiervoor stelt hij u de volgende vragen:

• Sinds wanneer heb je klachten?
• Hebt u bloed na ontlasting opgemerkt?
• Voel je pijn of jeuk op de anus?
• Heeft u last van constipatie?
• Eet je veel groenten en fruit?
• Wat doe je professioneel (zittend of fysiek actieve activiteit)?

onderzoeken

Dan volgt de lichamelijk onderzoek, De arts scant het anale gebied en het anale kanaal met zijn vinger (digitaal-rectaal onderzoek). Zodat hij de anale sluitspieren en de textuur van het anale slijmvlies kan onderzoeken. Het onderzoek levert vaak duidelijk bewijs op van aambeien. Voor verdere onderzoeken kan de huisarts u doorverwijzen naar een specialist, bijvoorbeeld een proctoloog.

Dit zal het rectum in meer detail onderzoeken. Hij kan dit Analkanalspiegelung (Proctoscopie) of één endoscopie van het rectum (Rectoscoop) verricht. In elk geval wordt een kleine buis van verschillende lengte geïntroduceerd met een kleine camera in het rectum, zodat de arts een visuele indruk kan maken.

Soms is een weerspiegeling van de hele dikke darm nodig (colonoscopie). Het wordt vooral gebruikt om darmkanker uit te sluiten in de aanwezigheid van bloed in de ontlasting.

Aambeien: ziekteverloop en prognose

Veel patiënten stellen zichzelf de vraag: “Zijn aambeien gevaarlijk?Het antwoord is: Kortom, aambeien zijn niet bedreigend en hebben een goede prognose, hoe eerder ze worden ontdekt, hoe beter ze kunnen worden behandeld, maar hoe groter de aambeien zijn, hoe moeilijker en meer tijdrovend de therapie is, dus ga vroeg naar de dokter!

In de loop van hemorrhoidal ziekte kan complicaties optreden. Vergrote aambeien kunnen dat ook huidirritatie leiden. Deze geven op hun beurt de voorkeur anale eczeem: De huid op de anus is rood en ontstoken, het is nat en jeukt. Bovendien kunnen zich huidblaren en korsten vormen.

Sterke, terugkerende bloedingen veroorzaken soms een aanhoudende bloeding bloedarmoede (chronische bloedarmoede). Als gevolg hiervan voelen patiënten zich vaak moe en klagen of klagen ze over duizeligheid.

Aambeien kunnen vast komen te zitten als ze de anus verlaten. Artsen spreken dan van opsluiting. Ze is erg pijnlijk. Als gevolg van de insluiting, bouwt het bloed zich op in de bloedvaten en vertraagt ​​de bloedstroom. Dit kan een aambei veroorzaken trombose vormen.

Vergrote aambeien kunnen hun hoofdtaak niet meer voldoende vervullen: zorgen voor de stoelcontinentie. Dit bedreigt een langdurige ziekte fecale incontinentie: Bij de getroffenen gaat ongecontroleerde stoel.

Als er al aambeien zijn, kan dit anaal pijn of bloeden. Daarom moet u zorgvuldig en met voldoende glijmiddel anale geslachtsgemeenschap met aambeien uitvoeren. Nog beter: ze doen het zonder totdat de aambeien zijn genezen. Nog een belangrijke tip: oefen altijd anale seks uit met een condoom vanwege het risico op bloedingen bij aambeien!

Aambeienchirurgie: mogelijke complicaties

Na de operatie kunnen ook complicaties optreden. Deze omvatten bijvoorbeeld bloeden, pijn en de vorming van bloedstolsels (trombose) op de anus. Ook zijn infecties, abcessen en een vernauwing van de darmuitgang (anale stenose) mogelijk. Zelden kan aambeienPatiënten controleren niet langer gewillig de stoelgang na een operatie (fecale incontinentie).

Verdere informatie

Boek aanbeveling:

Freya Reinhard en Jens J. Kirsch: aambeien en het zieke rectum: advies en hulp voor betrokkenen en familieleden. Diagnose en behandeling van aandoeningen en ziekten van het rectum, Kohlhammer, 17 april 2003.