katten beet

Cat Bite: kort overzicht

• Wat te doen met een kattenbeet? Reinig de wond, desinfecteer, dek indien nodig steriel af en / of maak compressieverband, ga naar de arts of bel (in geval van een ernstige of ernstig bloedende wond, zoals kleine kinderen) de medische hulpdienst
• Cats bijten risico’s: Wondinfectie, letsel aan zenuwen, pezen, spieren of bloedvaten
• Wanneer naar de dokter? Kortom, elke kattenbeet moet door een arts worden onderzocht en worden verzorgd.

Let op!

• Het risico op infectie bij kattenbeten is zeer hoog. In het ergste geval ontwikkelt zich een levensbedreigende tetanus of hondsdolheid of bloedvergiftiging (sepsis).
• Bovenal moet de arts onmiddellijk een beet op het gezicht geven om complicaties en een lelijk litteken te voorkomen.

Cat Bite: Wat te doen?

Kattenbeten en andere “bijtende” beten zijn gebruikelijk, vooral onder eigenaren van gezelschapsdieren. Dit komt omdat veel mensen zich niet bewust zijn van het gedrag van huisdieren en waarschuwingsborden over het hoofd zien.

Omdat volgens de statistieken elke tweede kat ontstoken bijt, moet je altijd naar de dokter gaan. Maar eerst moet u eerste hulp verlenen – zo snel mogelijk om het risico op complicaties te verminderen:

• Reinig de wondAls de bijtsporen niet zwaar bloeden, maak je de wond voorzichtig schoon met kraanwater en wat zeep.
• desinfecteren: Breng een huiddesinfectiemiddel aan op de wond.
• Dek steriel af: De kattenbeet moet kiemvrij worden aangesloten. Je kunt z. B. met een steriel wondverband en een gaasverband of een pleister, afhankelijk van de beetgrootte en de ernst.
• immobiliseren: Pathogenen kunnen meer vermenigvuldigen in diepe beten, als je fysiek belast bent. Het gewonde lichaamsgebied moet daarom zo min mogelijk worden verplaatst. Als je een kattenbeet in je hand hebt, kun je een driehoekige doek gebruiken om een ​​draagdoek te maken.
• Op naar de dokter: Kattenbeten vormen een hoog risico op infectie. Ga altijd met zo’n blessure naar de dokter en behandel de kattenbeet.

Moet de Kat bijt wond zwaar bloeden, je moet de bloedstroom stoppen. Probeer dit eerst door een kiemvrij kompres op de wond te drukken. Indien nodig moet u ook een drukverband maken:

• Bedek de wond met verschillende gestapelde kompressen.
• Wikkel dit eenmaal met een gaasverband.
• Plaats vervolgens een ongeopend verband ter plaatse in de verpakking en wikkel het stevig vast met de rest van het gaasverband.
• Zorg ervoor dat het verband niet te strak zit. De bloedtoevoer naar het getroffen lichaamsgebied moet rechtop blijven.
• Bel de ambulance, vooral als je het bloeden niet kunt stoppen.

Als het slachtoffer geschokt is, moet hij gaan liggen. Als het hoofd, de borst of de benen niet gewond raken, kunnen de benen worden opgeborgen.

Kattenbeet: risico’s

Over het algemeen bijten honden vaker dan katten. Maar: kattenbeten zijn veel vaker ontstoken en vaak pijnlijk. Als getroffen personen de kattenbeet door een arts behandelen, zijn er meestal geen complicaties en blijft er maximaal een klein litteken op de huid achter.

Zonder de juiste behandeling kan een kattenbeet gevaarlijke complicaties veroorzaken.

Pees- en weefselschade

Katten bijten meestal op handen, armen of benen. Je scherpe, lange tanden kunnen diepe prikwonden veroorzaken. Het wondkanaal kan in een gewricht of op een bot reiken. Bij de hand, waar katten meestal bijten, kunnen pezen gemakkelijk worden beschadigd. Onder bepaalde omstandigheden kan dit de mobiliteit van de getroffen vingers permanent beperken.

Bovendien kunnen sterkere beten zenuwen, bloedvaten en spierweefsel beschadigen, soms zelfs botten. Mogelijke gevolgen zijn bijvoorbeeld zenuwafbraak, bloeden in het weefsel en spierzwakte.

Cat bite infectie

Katten dragen veel verschillende ziektekiemen in hun speeksel, vooral verschillende bacteriën. Deze komen bij het bijten in de wond, waar ze een infectie kunnen veroorzaken. Dit kan zich vervolgens over verschillende manieren verspreiden:

Vooral op de handen bieden de lange pezen en peesmantels goede voortplantingspaden (“geleiderails”) voor ziekteverwekkers. Bovendien kunnen bacteriën (en virussen) zich via het bloed door het lichaam verspreiden. Artsen verwijzen ook naar dit proces als hematogene verstrooiing.

Als de wond diep is, wat vaak het geval is bij de lange, puntige tanden van katten, zit er vaak weinig zuurstof in. Deze speciale metabole situatie maakt zichzelf zogenaamde anaëroben voordeel – Bacteriën (en andere micro-organismen) die niet afhankelijk zijn van zuurstof. Voor hen telt Pasteurella multocida – een veel voorkomende bacteriesoort in een kattenbeet. Gevolgen zijn bijvoorbeeld zwelling van de lymfeklieren en -wegen evenals bloedvergiftiging, waarbij de kiemen kunnen leiden tot meningitis of botontsteking.

Of een kattenbeet besmet is geraakt, is te herkennen aan het volgende tekenen van ontsteking:

• lokale oververhitting
• het rood worden
• zwelling
• pijn
• beperkte functie (bijv. beperkte mobiliteit van de vingers in de kattenbeet in de hand)
• indien nodig lekkage van bloedige afscheidingen of pus uit de wond

Vooral twee ziekteverwekkers, die tot dodelijke infecties kunnen leiden, maken zich zorgen over kattenbeten: de bacterie die de mondklem(Tetanus) triggers en het virus verantwoordelijk voor hondsdolheid is verantwoordelijk. Omdat voor beide ziekten vaccins beschikbaar zijn, moet u uw vaccinatiekaart meenemen naar de arts als u een kat hebt gebeten. Een tetanus-boosterdosis moet worden gegeven als uw laatste vaccinatie meer dan vijf jaar geleden was.

Een vaccin tegen hondsdolheid moet worden gewogen. Verdwaalde, onbekende katten worden vaak gevaccineerd. Als het dier bij u bekend is, kan eerst worden waargenomen of het zich opvallend gedraagt. Zo niet, dan is vaccinatie vaak niet nodig.

Het juiste advies voor vaccinatie tegen hondsdolheid na een kattenbeet is belangrijk omdat hondsdolheid altijd dodelijk is.

shock symptomen

Sommige patiënten reageren schokkend op een kattenbeet: hun huid wordt bleek, ze huiveren en hun hart klopt. Ze voelen zich duizelig en kunnen flauwvallen. In dit geval moet u de persoon neerleggen en, als geen van beide benen of borst gewond is, uw benen omhoog brengen.

Cat Bite: Wanneer naar de dokter?

Iedereen die om een ​​kattenbeet vraagt: “Wanneer naar de dokter gaan?”, Zei hij: het beste meteen! Elke kattenbeet, hoe klein die ook mag lijken, moet serieus worden genomen. Kattenbeten kunnen binnen enkele uren gevaarlijk ontstoken raken! Zelfs als (nog) geen symptomen van een infectie herkenbaar zijn, kunnen de bacteriën zich al in het lichaam hebben verspreid. Daarom worden kattenbeten als een noodgeval beschouwd en moeten deze zo snel mogelijk worden behandeld.

Het bezoek aan de huisarts na een kattenbeet is om een ​​andere reden aan te raden: de arts kan het beste beoordelen hoe erg de bijtwond is en of een antibioticabehandeling noodzakelijk is.

Als de kat slechts een lichte schaafwond heeft veroorzaakt en u niet meteen naar de dokter wilt gaan, moet u de wond grondig reinigen en desinfecteren. Bekijk de kat de volgende uren en dagen bijten. Symptomen zoals roodheid, zwelling en lokale oververhitting duiden op ontsteking. Ga dan onmiddellijk naar de dokter!

Kattenbeet: onderzoeken bij de arts

Als u bent gebeten door een kat, zal uw arts u eerst in detail vragen over de geschiedenis (anamnese). Hij stelt onder andere de volgende vragen:

• Wanneer ben je gebeten?
• Ken je het dier of is het een zwerfkat?
• Bent u ingeënt tegen tetanus?
• Heeft u last van immuundeficiëntie, bijvoorbeeld als gevolg van een chronische ziekte (zoals diabetes, HIV) of een behandeling met cortison?

Het is belangrijk dat de arts zoveel mogelijk weet over de gebeten kat. Dus vertel het bijvoorbeeld of het uw eigen kat was en hoe deze is gerangschikt naar hun gezondheidstoestand en vaccinatiestatus. Als het niet uw eigen kat is, maar u kent de eigenaar, moet u alle relevante informatie hieruit halen en doorgeven aan de arts.

Lichamelijk onderzoek

Het anamnese-interview wordt gevolgd door een lichamelijk onderzoek. De arts kijkt aandachtig naar de kattenbeet. Hij controleert hoe diep de wond is en of deze schoon lijkt. Hij zoekt ook naar mogelijke tekenen van infectie, zoals oververhitting of roodheid.

Verder scant de arts de lymfeklieren van het getroffen lichaamsgebied op vergrotingen, dus bijvoorbeeld de lymfeklieren in de oksel in een kattenbeet in de hand of arm. Hij kan dus een ontsteking van de lymfekanalen uitsluiten of opmerken.

Functionele en gevoeligheidscontrole

Hier controleert de arts of u het lichaamsgebied kunt verplaatsen met de kattenbeet of normaal en of het tastgevoel in het getroffen gebied is aangetast.

wond wattenstaafje

De arts kan een uitstrijkje van de wond nemen om de ziekteverwekker van een mogelijke infectie te bepalen. In het laboratorium kan binnen enkele dagen worden bepaald of en welke bacteriën in de wond aanwezig zijn en welke antibiotica in dit geval het meest effectief zijn.

bloedonderzoek

Om een ​​infectie vroegtijdig te detecteren, kan de arts u bloed afnemen. In het laboratorium wordt het onderzocht op tekenen van ontsteking (bijvoorbeeld een verhoogd aantal leukocyten).

Beeldvormingsprocedures

Indien nodig kan de arts door röntgenstraling, magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) of computertomografie (CT) detecteren of botten of zachte weefsels door de kattenbeet zijn beschadigd.

Kattenbeet: behandeling door de arts

Bijtwonden worden meestal niet onmiddellijk gesloten. Dit komt door het grote gevaar dat bacteriën zich in de wonddiepte bevinden, die zich in een gesloten wond zonder zuurstof sterk kunnen vermenigvuldigen. Daarom is een open wondbehandeling meestal aan te raden. Een uitzondering zijn kattenbeten op het gezicht, deze worden meestal gesloten om cosmetische redenen na een grondige reiniging onmiddellijk met een naad.

wondbehandeling

De open wondbehandeling omvat de volgende stappen:

• Eerst wordt de wond schoongemaakt.
• Het wordt vochtig gehouden door een kompres geïmpregneerd met gewoon zout.
• Vet als afwerking zorgt ervoor dat het kompres niet uitdroogt.
• Na één dag wordt de wond gecontroleerd op een mogelijke infectie.
• De behandeling wordt voortgezet totdat de wond vanzelf sluit.

operatie

Als de kattenbeet geïnfecteerd raakt, is een operatie vaak noodzakelijk. Het geïnfecteerde weefsel wordt uitgesneden. Vervolgens wordt de wond behandeld zoals hierboven beschreven.

antibiotica

Bovendien worden antibiotica voorgeschreven voor een geïnfecteerde kattenbeet. Dit zijn vaak die met een breed werkingsspectrum zoals ampicilline met sulbactam.

Soms worden antibiotica ook voorgeschreven als voorzorgsmaatregel bij een kattenbeet, dus als (nog) geen tekenen van infectie herkenbaar zijn. Dit geldt voor mensen met een verzwakt immuunsysteem, omdat ze een verhoogd risico op infectie hebben.

Voorkom bijten van katten

Bijtverwondingen komen vaak voor, maar zijn vaak te voorkomen. Het is vooral nuttig om het gedrag van het dier, in dit geval dat van de kat, correct te kunnen interpreteren. Dit geldt vooral voor kinderen, omdat ze vaak nauw contact hebben met het geliefde huisdier.

Kleine kinderen kunnen het gedrag van katten echter nog niet beoordelen. Bovendien zijn ze, vanwege hun kleinere lichaamsgrootte, waarschijnlijk meer op hetzelfde niveau als het dier dan grotere kinderen en volwassenen. Daarom zijn kleine kinderen een gemakkelijker doelwit voor katten, vooral in gevoelige gebieden zoals het gezicht of de nek. Als volwassene moet u daarom goed opletten.

Bovendien kunnen de volgende maatregelen helpen bij het voorkomen van een kattenbeet:

• Help uw kinderen te begrijpen dat een kat geen knuffeldier is. Ze moeten niet aan hun staart of pels trekken of ze als speelgoed rondslepen.
• Laat vooral kleine kinderen niet alleen met de kat, ook al is deze goed en dol op kinderen.
• Beweeg rustig in de aanwezigheid van de kat en laat je voelen als je hem nadert. Bijten is vaak wanneer het dier bang is.
• Let op eventuele waarschuwingssignalen van katten (bijv. Spiertrekkingen van de huidspieren en staart, wegkijken, oren opzetten, haren afstoten, sissen) en raak ze dan niet aan.
• Wees voorzichtig met een kat met een jongen. Je beschermende instinct is dan bijzonder uitgesproken.
• Raak geen vreemde katten aan, tenzij de eigenaar dit toestaat.
• Als het dier duidelijk ziek of agressief is en je het nog steeds moet vangen (bijvoorbeeld om het naar de dierenarts te brengen), moet je resistente handschoenen dragen om infectie tot de hondsdolheid van een kattenbeet te voorkomen.