gokverslaving

Gokverslaving: beschrijving

Gokverslaafden brengen vaak dagelijks vele uren door voor de gokautomaten, in casino’s of online poker. Ze verliezen niet alleen hun geld, maar ook hun familie en vrienden. De afhankelijkheid is dodelijk voor de getroffenen, zelfs als deze niet gebonden is aan een bepaalde stof, zoals cocaïne- of alcoholverslaving. Zelfs met de gedragsverslavingen, waartoe de gokverslaving behoort, verliest de betrokken persoon de controle en moet hij steeds opnieuw uit een innerlijke dwang spelen. De gevolgen zijn hoge schulden, het verlies van sociale contacten. Als ze hun baan verwaarlozen om te spelen, of zelfs geld verduisteren om hun verslaving te financieren, dreigt ook het verlies aan werkgelegenheid.

De gokverslaving wordt door de ziekteverzekering erkend als een ziekte en in het Engels aangeduid als “pathologisch gokken”. Vertaald in het Duits betekent “morbide (pathologisch) gokken”. In de meeste van deze spellen is het niet de mogelijkheid om de uitkomst te beoordelen, maar winst of verlies is afhankelijk van het toeval. Gokverslaving omvat verschillende soorten gokken. De meeste gokverslaafden spelen gokautomaten, gevolgd door casinospelen, weddenschappen, kaart- en dobbelspellen. Zelden vind je gokverslaafden onder de loterijspelers.

De laatste tijd zijn online gokspellen zoals poker populairder geworden op internet. Hoewel ze bijna overal in Duitsland zijn verboden – maar via internet kan het over de grenzen worden gespeeld. Dat kan fout gaan, omdat juridische claims in het buitenland nauwelijks afdwingbaar zijn.

Andere psychische stoornissen

Naast de gokverslaving treden vaak nog meer psychische stoornissen op (comorbiditeit). Patiënten hebben vaak last van persoonlijkheid, angst en depressieve stoornissen, evenals drugsverslaving. Meer dan de helft van alle gokverslaafden is alcoholist. De verslaafden hebben ook vaak een verminderd zelfbeeld, paniek en hechtingsangst.

Hoeveel mensen lijden aan gokverslaving?

In Duitsland worden naar schatting tussen de 100.000 en 170.000 mensen pathologische gokkers. Dit meldt het Duitse hoofdkantoor voor verslavingsvragen. Maar er kan een groot aantal niet-gemelde gevallen zijn: getroffen personen worden meestal pas ontdekt als ze hulp zoeken.

Gokken en obesitas worden voornamelijk waargenomen bij mannen. Maar er zijn ook gokverslaafden. Kort gezegd komt gokverslaving voor bij zowel adolescenten als volwassenen en ouderen.

Gokverslaving: symptomen

Gokverslaving ontwikkelt zich meestal in een langzaam proces, vaak gedurende meerdere jaren. Ten eerste is het getroffen spel voor plezier en de omvang beperkt. Na ongeveer twee jaar begint de fase van overmatig gokken. De speler verliest de controle over zijn gedrag en speelt uit innerlijke dwang. Dan duurt het meestal nog een paar jaar voordat de betrokkene zich realiseert dat hij hulp nodig heeft. Volgens dit verdelen experts gokverslaving in overeenkomstige fasen: de positieve beginfase, de gewenningsfase en de verslavingsfase. In elke fase verschijnen specifieke tekens.

De positieve eerste fase

Aan het begin van de getroffen persoon speelt slechts af en toe. De inzet zorgt voor spanning en de winsten verrassen en laten de dagelijkse problemen een tijdje verdwijnen. Het spel is gereguleerd en de speler blijft zijn verplichtingen, vrijetijdsactiviteiten en sociale contacten vervullen. Men spreekt in deze fase van de entertainment- en casual speler. Vaak leiden de eerste grotere winsten echter tot een sterk kunstaas om steeds opnieuw te spelen.

De gewenningsfase

In de gewenningsfase verliest de speler geleidelijk de controle over hoeveel hij speelt en hoeveel geld hij gebruikt. Gokken wordt een regelmatige afleiding in het dagelijks leven. De winsten creëren een sterk gevoel van geluk en in plaats van te stoppen om te winnen, dagen spelers hun geluk uit. Omdat kansspelen gebaseerd zijn op het feit dat op de lange termijn niet de spelers winnen, maar de aanbieders, overtreffen de verliezen op de lange termijn de winst. Als de spelers geld hebben verloren, kunnen ze zeker niet stoppen. Verdere missies volgen, in de hoop het verlies goed te maken. Vaak realiseren spelers zich niet dat ze de controle verliezen. Experts spreken dan van een “magisch denken”. De spelers zijn niet verantwoordelijk voor toeval, maar hun gedrag voor de winst of het verlies. Sommigen geloven ook dat bepaalde geluksbrengers, bepaalde rituelen of strategieën van invloed zijn op het succes van de speler.

De betrokken persoon is een probleemspeler geworden van de casual speler. Gokken speelt nu een belangrijke rol in het leven, en de emoties zijn nauw verbonden met gokken. Zelfvertrouwen en levensvreugde zijn nu afhankelijk van winst. Een verlies creëert neerslachtigheid en een verlies van eigenwaarde. Bijgevolg zijn velen al voor de wedstrijd al erg gespannen en gemakkelijk geïrriteerd.

Vrienden, hobby’s en werk gaan achterin zitten. Gokken wordt zoveel mogelijk geheim gehouden voor anderen. Hiervoor zijn de spelers meestal verstrikt in een web van leugens. Het wordt vooral gevaarlijk wanneer hij steeds meer schulden gaat maken. Problemen met de bank, op het werk en met het gezin zijn slechts het begin van de neerwaartse spiraal van gokverslaving. Familieleden die zich richten op het gedrag van verslaafden aan gokken, komen hen vaak tegen met agressie en ontkenning. Om confrontatie te voorkomen, nemen betrokkenen steeds meer afstand van hun sociale omgeving.

Het verslavingsstadium

In de laatste fase worden de spelers ook buitensporige en wanhopige spelers genoemd. Voor de duur en het gebruik van het spel zijn er nu geen rationele limieten. De spelers moeten steeds meer risico nemen in de inzet om een ​​sensatie te ervaren (ontwikkeling van de tolerantie). Om de aantrekkingskracht te vergroten, spelen sommigen bijvoorbeeld bij meerdere geldautomaten tegelijkertijd. De besturing heeft ze nu volledig verloren. Velen hebben in dit stadium hun baan, hun partners en sociale contacten verloren en hebben grote problemen op alle andere gebieden van het leven. De spelers hebben geen realistisch idee van normale hoeveelheden geld, de schulden zijn vaak zo hoog dat ze niet kunnen worden terugbetaald – ze gokken hun bezittingen weg. De gevolgen zijn zo enorm dat zelfs de persoon ze zelf niet kan negeren. Verslaafde spelers kunnen echter niet stoppen met spelen. Omdat de potentiële winst de enige uitweg lijkt te zijn uit de moeilijkheden – een gevaarlijke misvatting.

In de verslavende toestand vertonen spelers ook fysieke en psychische symptomen. Stress en angst nemen toe. Verslaafde (pathologische) spelers zijn te herkennen aan hun trillende handen en zwaar zweten. Sommige spelers verliezen zichzelf in het gokken en weten soms niet waar ze zijn.

Gokverslaving: oorzaken en risicofactoren

Er is geen enkele oorzaak voor pathologisch gokken. Verschillende factoren spelen een rol bij de ontwikkeling van gokverslaving. Vermoedelijk ligt de wortel in de interactie van genetische, psychosociale en biologische invloeden.

Gokverslaving: genetische factoren

Met behulp van tweeling- en adoptiestudies hebben onderzoekers het genetische deel van gokverslaving onderzocht. Zoals het geval is met andere verslavingen, komt gokverslaving vaak in gezinnen voor. Als een ouder lijdt aan gokverslaving, hebben de kinderen een risico van 20 procent op gokverslaving. De identieke tweeling van een slachtoffer vervalt met een kans van 23 procent op gokverslaving. De genen alleen kunnen echter niet verantwoordelijk worden gehouden voor gokverslaving. Maar ze vergroten de vatbaarheid (kwetsbaarheid). Voor het ontstaan ​​van gokverslaving moeten overeenkomstige omgevingsfactoren worden toegevoegd.

Gokverslaving: psychosociale factoren

Gokverslaafden hebben vaak een laag zelfbeeld als gevolg van vroege negatieve ervaringen. Traumatische ervaringen in de kindertijd zijn een belangrijke risicofactor voor de ontwikkeling van psychische stoornissen en dus ook voor gokverslaving.

Gokverslaafden beweren vaak dat ze een onrustige relatie hebben met hun vader. Als de ouders onvoldoende rekening houden met de behoeften van de vroege kinderjaren, kan dit verstrekkende gevolgen hebben. Veel patiënten hebben dan moeite om met hun emoties als volwassenen om te gaan. Gokverslaving wordt, net als andere verslavingen, misbruikt door verslaafden om emotie te reguleren. De game leidt af van de echte problemen in de realiteit. Alle zintuigen zijn volledig gericht op het spel. De winsten geven spelers de illusie van controle over hun spelgeluk en vergroten hun zelfvertrouwen. Voor verliezen blijven ze spelen. Omdat de opwinding voor het nieuwe spel opnieuw een positief gevoel creëert.

Een belangrijke sociale factor is dat gokken tot op zekere hoogte sociaal geaccepteerd is. De loterij wordt bijvoorbeeld niet alleen publiekelijk geadverteerd, maar wordt ook in veel winkels aangeboden. Dit bevordert de gokverslaving. Gokautomaten bevinden zich niet alleen in speelzalen, maar ook in restaurants of bars.

Gokverslaving: biologische factoren

De sluipende ontwikkeling van gokverslaving lijkt zich te spelen in het beloningssysteem van de hersenen. Het zogenaamde mesolimbische systeem in onze hersenen is geconditioneerd voor de prikkels die het snelle en risicovolle spel activeren. Het leert geleidelijk meer en meer aandacht aan hen te besteden – ten koste van andere gedachten en gewaarwordingen. Het mesolimbische systeem wordt geassocieerd met positieve emoties. Dit komt voornamelijk door de boodschappersubstantie dopamine. Dopamine komt niet alleen vaker vrij als we eten, drinken of seks hebben, gokken leidt ook tot een verhoogde afgifte van dopamine. De boodschapperstof veroorzaakt aangename emoties, waardoor dit gedrag wordt beloond en onze aandacht erop wordt gericht. Bij overmatig gokken neemt het effect van dopamine af. Omdat het lichaam gewend is geraakt aan de boodschappersubstantie en er niet zo veel op reageert. De speler wil het beloningsgevoel echter opnieuw ervaren. Hiervoor moet hij de seizoenen verlengen of hogere bedragen gebruiken.

Onderzoek toont ook aan dat lagere frontale hersenactiviteit (frontale cortex) en gebrek aan serotonine interfereren met impulscontrole. Deze veranderingen kunnen verklaren waarom gokverslaving het voor mensen moeilijk maakt om te gokken ondanks de negatieve gevolgen.

Verslavend potentieel van de spellen

Het verslavende potentieel van de games is gebaseerd op de manier waarop de games zijn gebouwd en hun beschikbaarheid. De gameplay van de meeste kansspelen is snel en zorgt dus voor een bepaalde kick. De spellen creëren ook de illusie dat de speler ze kan besturen en onder controle kan houden. Als de speler verliest, is het resultaat vaak strak en verleid om het opnieuw te proberen. In plaats van echt geld wordt vaak gespeeld met vervangende waarden, bijv. Als chips of punten. De relatie met de werkelijke waarde van het geld gaat op deze manier verloren.

De verslaving wordt ook ondersteund door het feit dat er veel mogelijkheden zijn om te spelen. Met de gokaanbiedingen op internet is spelen ondertussen toch voor iedereen toegankelijk geworden. Met uitzondering van Sleeswijk-Holstein is online gokken in Duitsland verboden. Maar het is ook geen probleem voor Duitse spelers om via internet op het internet te gokken. Sportsbook en online poker zijn vooral populair.

Gokverslaving: onderzoeken en diagnose

Gokverslaving is een ernstige ziekte die verstrekkende negatieve gevolgen kan hebben. Het is daarom van cruciaal belang voor de verdere loop om op tijd hulp te zoeken, als men bij zichzelf of familieleden tekenen van gokverslaving vindt. In verslavingsadviescentra, uw huisarts of in verslavingsklinieken krijgt u hulp en informatie over gokverslaving.

Het eerste gesprek

Een gokverslaving kan niet worden bepaald door een lichamelijk onderzoek, maar alleen door discussies en speciale vragenlijsten. Naast een gedetailleerd gesprek met de gokverslaafde kan het ook nuttig zijn om de familieleden te interviewen. Dit geeft de specialist een volledig beeld van de situatie.

Als onderdeel van het eerste onderzoek kan de arts of psychotherapeut de volgende vragen stellen:

• Heb je ooit al het geld dat ze hadden weggegooid?
• Heb je een innerlijke drang om te gokken?
• Heb je ooit gelogen tegen vrienden of familie over je gokken?
• Is het moeilijk voor je om te stoppen na een verlies in het spel?

Als er gokverslaving is, kan de arts of therapeut specifieke vragen gebruiken om erachter te komen hoe verslavend de verslaving is. Gokverslaving komt vaak voor bij andere verslavingen of psychische stoornissen. Voor een exacte diagnose controleert de arts daarom of er andere aandoeningen zijn. Deze informatie is belangrijk voor de volgende behandeling.

Diagnose: pathologisch gokken

Volgens de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-IV), zijn ten minste vijf van de volgende criteria van toepassing op de diagnose van gokverslaving:

gokverslaafden

• mentaal constant bezig met gokken
• verhogen hun inzet om de gewenste opwinding te voelen
• probeer het opnieuw en opnieuw zonder succes om het spel te besturen of te stoppen
• proberen uit het gokken te komen, maakt je ongemakkelijk en prikkelbaar
• spelen om zichzelf af te leiden van hun problemen en hun negatieve stemming
• blijven spelen, zelfs na geldverliezen
• liegen tegen andere mensen om hun spelproblemen te verbergen
• illegaal handelen om hun games te blijven financieren
• brengen belangrijke relaties, banen of toekomstige kansen door spelen in gevaar of verliezen deze
• hoop dat andere mensen je geld zullen geven

Op internet worden veel tests aangeboden om een ​​beoordeling van verslaving mogelijk te maken. Een online goktest kan echter nooit de diagnose van een specialist vervangen. Als u een gokverslaving vermoedt, moet u daarom contact opnemen met een specialist.

Gokverslaving: behandeling

Alle belangrijke informatie over de behandeling van gokverslaving is te vinden in de gameverslavingstherapie.

Gokverslaving: ziekteverloop en prognose

Een gokverslaving is individueel heel anders en is ook afhankelijk van het geslacht. In tegenstelling tot vrouwen, lopen mannen al groot gevaar verslaafd te raken aan gokken als jonge mensen.

In de regel is gokverslaving een heimelijk proces. In het begin is het gewoon een leuk tijdverdrijf. De gehechtheid aan gokken wordt echter sterker. Na verloop van tijd ontwikkelt de verslaving een zodanig momentum dat de speler de controle over zijn speelgedrag volledig verliest. Langere seizoenen en hogere inzetten zijn een duidelijk waarschuwingssignaal voor verslaving.

De prognose van gokverslaving hangt af van de ernst en de gevolgen van afhankelijkheid, behandelingsopties en motivatie van de getroffen persoon. Als er andere verslavingen of psychische stoornissen zijn, bemoeilijkt dit de therapie. Ondersteuning van vrienden en familie kan echter een positief effect hebben op de ontwikkeling. Over het algemeen, net als bij andere ziekten, hoe eerder de gokverslaving hoe groter de kansen zijn om ze te overwinnen.