fibroadenoma

Fibroadenoma: beschrijving

Fibroadenomen zijn de meest voorkomende goedaardige borstknobbels (borst) bij vrouwen in de leeftijd van 20 tot 40 jaar. Maar ze kunnen ook voorkomen bij oudere vrouwen in de overgang en onder hormoonbehandeling. Wanneer vrouwen de pil nemen, is de kans kleiner dat ze zich ontwikkelen.

Een fibroadenoom ontstaat uit borst- en bindweefsel en voelt zo rubberachtig als ruw aan. Fibroadenoompijn heeft meestal geen invloed op de getroffenen. Ze ontdekken de knoop vaak willekeurig wanneer deze twee tot drie centimeter lang is. Meestal is het een enkele knoop, maar minder vaak kunnen verschillende fibroadenomen ontstaan. In vijf tot tien procent van de gevallen zijn beide borsten aangetast.

Slechts zelden is het fibroadenoom groter dan drie centimeter. Het kan zelfs achteruitgaan met de leeftijd. Bij jonge vrouwen is er echter een speciale vorm die zeer snel groeit en de vorm van de borst kan veranderen. Omdat het een goedaardige knoop is, is het niet noodzakelijk om het fibroadenoom medisch te verwijderen. In sommige gevallen en op verzoek van de patiënt is het mogelijk om een ​​knoop te maken. Zeer zelden (bij 0,1 tot 0,3 procent van de getroffenen) kan het fibroadenoom borstcarcinoom (borstkanker) ontstaan. Daarom moeten getroffen vrouwen de borst regelmatig laten controleren door de gynaecoloog.

Fibroadenoom: symptomen

Het fibroadenoom is meestal asymptomatisch. Vrouwen hebben daarom meer kans om een ​​ruwe knoop in de borst te zien. Soms zijn verschillende knooppunten dicht bij elkaar. Als de gynaecoloog de borst bij de jaarlijkse controle onderzoekt, voelt bijna geen vrouw pijn door het fibroadenoom. Soms voelt de fibroadenoomborst echter bijzonder gespannen aan, vooral vóór de periode. Dit vinden sommige vrouwen ongemakkelijk of licht pijnlijk.

In zeldzame gevallen, en meestal bij jongere vrouwen, is er een snelgroeiend type van deze knobbel. Dan kan het fibroadenoom de vorm en grootte van de moeder veranderen. De borst kan iets uitpuilen en vergroot lijken.

Fibroadenoom: oorzaken en risicofactoren

Fibroadenoomcellen worden gestimuleerd door vrouwelijke geslachtshormonen (oestrogenen) om zich te vermenigvuldigen. Verhogen van de concentratie van deze hormonen, bijvoorbeeld tijdens een hormoonbehandeling of tijdens de zwangerschap, veel nieuwe klier- en bindweefselcellen. Ze kunnen een harde knoop vormen, het fibroadenoom. Vrouwen nemen de pil lange tijd, maar het vermindert het risico dat deze zich ontwikkelt. Als een fibroadenoom in het verleden is verwijderd, kan de operatie resterende cellen in de borst achterlaten en weer uitgroeien tot een knoop.

Fibroadenoom: onderzoeken en diagnose

De meeste vrouwen merken zelf een fibroadenoom op terwijl ze hun borsten palperen. Om de diagnose te stellen, vraagt ​​de arts eerst om klachten en de geschiedenis (geschiedenis). De arts moet uitsluiten dat het een kwaadaardige verandering is (borstkanker). Hij controleert of de vorm van de borst is veranderd en scant de borst en de oksels. Als hij een opvallende knobbel of een andere onduidelijke wijziging ontdekt, kunnen de volgende onderzoeken volgen:

echografie

Met een speciaal ultrasoon apparaat kan men meestal duidelijk een fibroadenoom identificeren en onderscheiden van andere knopen. De arts brengt gel aan op de borst en oksel en ablateert systematisch de borst met de echografie. Dit onderzoek is niet pijnlijk. Hooguit kan de koude ultrasone gel als onaangenaam worden ervaren.

mammografie

Dit is een speciaal röntgenonderzoek dat vanaf de leeftijd van 50 wordt uitgevoerd voor regelmatige detectie van vroege borstkanker. Voor de röntgenfoto wordt de borst tussen twee platen gedrukt. De meeste vrouwen vinden dat pijnlijk. Het is echter niet schadelijk en noodzakelijk om het gezonde borstklierweefsel te verspreiden en een kwaadaardige knobbel te onderscheiden van een fibroadenoom. Meestal geeft dit onderzoek een verdere diagnose. Voor jonge vrouwen is mammografie nogal ongepast. Je borstweefsel is zo dicht dat je nauwelijks veranderingen kunt identificeren.

Magnetic resonance imaging (MRI)

In bepaalde gevallen is beeldvorming met magnetische resonantie nodig om een ​​fibroadenoom te diagnosticeren of uit te sluiten. Deze omvatten vrouwen die in het verleden borstoperaties, siliconenimplantaten of borstkanker hebben gehad. Op MRI kunnen veranderingen in dicht klierweefsel goed worden gedetecteerd. Voor het onderzoek krijgen patiënten soms een contrastmiddel geïnjecteerd in een ader. Tijdens de opname in de onderzoeksbuis moeten ze zo bewegingsvrij mogelijk zijn. Beeldvorming met magnetische resonantie produceert geen schadelijke straling.

kern biopsie

Ondanks de genoemde onderzoeksmogelijkheden is het soms niet mogelijk om een ​​duidelijk resultaat te verkrijgen. In dit geval kan een punch-biopsie de diagnose mogelijk maken. Dit onderzoek wordt ook uitgevoerd wanneer een van de andere onderzoeken tot een opvallend resultaat heeft geleid en nu moet worden verduidelijkt. Met behulp van een soort pistool (vergelijkbaar met het maken van oorringen) verwijdert de arts een cilindrisch stuk weefsel van de knoop. De borst wordt meestal eerst lokaal verdoofd, zodat er geen pijn mogelijk is. Vervolgens wordt het weefselmonster onder de microscoop onderzocht door een weefselspecialist (patholoog). Hij kan duidelijk bepalen of het een fibroadenoom of een andere knoop is.

Knooppuntverwijdering (excisie)

Voor grotere fibroadenomen, snelle groei en vrouwen ouder dan 40 jaar, verwijdert de arts meestal de hele knobbel en laat deze in het laboratorium onderzoeken.

Fibroadenoom: behandeling

Als de diagnose fibroadenoom kan worden bevestigd met een van de beschreven onderzoeken, is medisch gezien geen verdere behandeling absoluut noodzakelijk. De fibroadenoma-borst mag alleen regelmatig door de gynaecoloog worden onderzocht. Hierdoor kan hij snel herkennen wanneer het weefsel kwaadaardig verandert en toch anders moet worden behandeld.

Als de knoop echter erg snel groeit en de vorm van de borst verandert, kiezen veel vrouwen ervoor om het fibroadenoom te laten verwijderen. Als iemand in de familie borstkanker heeft, wordt deze kleine operatie ook aanbevolen. Afhankelijk van waar het fibroadenoom zich bevindt en hoe groot het is, kan de operatie de vorm van de borst veranderen. Bovendien blijven er ondanks de operatie soms enkele fibroadenoomcellen in de borst. Deze cellen kunnen dan opnieuw een knoop vormen. Zelfs na de operatie moet de borst eenmaal per maand, zo snel mogelijk na de menstruatie, grondig worden gescand. De gynaecoloog legt zijn patiënten uit hoe ze dit het beste zelf kunnen doen.

Artsen adviseren vaak om een ​​fibroadenoom te laten verwijderen voordat ze zwanger worden. Tijdens de zwangerschap verandert de hormoonbalans. De hormonen sturen een signaal naar de fibroadenoomcellen om zich te vermenigvuldigen. Als het fibroadenoom sneller groeit, kan dit leiden tot ongemak. Nadat een fibroadenoom is verwijderd, kunnen de meeste moeders zonder problemen borstvoeding geven. Het kan echter iets vaker voorkomen bij een melkcongestie.

Fibroadenoom: ziekteverloop en prognose

Een fibroadenoom is een goedaardige tumor. Als u het niet verwijdert, kan het dezelfde grootte blijven. Tijdens de menopauze neemt het aandeel vrouwelijke geslachtshormonen in het lichaam af, zodat een fibroadenoom zelfs kan terugvallen. Aan de andere kant, als het hormoonniveau stijgt, zoals tijdens zwangerschap of onder hormoontherapie, kan het fibroadenoom ook groter worden. Onvolledige verwijderde knooppunten kunnen opnieuw groeien (herhaling).

Borstfibroadenomen verhogen het risico op borstkanker niet. Als een vrouw echter meerdere van deze knooppunten heeft, worden kwaadaardige tumoren vaker in hun omgeving aangetroffen. Alleen elke 1000e tot 3000e fibroadenoom transformeert in een kwaadaardige tumor. Hoewel dit een zeer laag risico is, moet een vrouw erbij zijn fibroadenoma regelmatig palperende haar borst.