Plotselinge kindersterfte

Sudden Infant Death: Beschrijving

Sudden Infant Death Syndrome (SIDS) betekent dat een kind plotseling en onverwacht sterft. In deze tragische dood van een ogenschijnlijk gezonde baby of peuter spreken artsen over het “Sudden Infant Death Syndrome”, korte wiegendood. In dit land wordt wiegendood ook wel ‘wiegendood’ of ‘wiegendood’ genoemd. Oorzaken kunnen niet met zekerheid worden vastgesteld.

Zelfs een zorgvuldige autopsie (intern lijkenhuis) biedt meestal geen consistente oorzaken voor wiegendood. Er kunnen tekens of waarschuwingsborden worden gevonden, evenals omstandigheden die dit veroorzaken. Een feit dat voor ouders erg storend kan zijn. Wetenschappers hebben talloze studies gedaan. De resultaten tot nu toe geven alleen mogelijke risicofactoren voor wiegendood.

Plotselinge kindersterfte: frequentie en leeftijd

Plotselinge sterfte bij zuigelingen treft meer jongens: in 60 procent van de gevallen overlijden mannelijke zuigelingen aan wiegendood. Tot welke leeftijd het risico van plotselinge kindersterfte bestaat, kan niet precies worden gezegd. Ongeveer vier van de vijf baby’s sterven in de eerste tot vijfde levensmaand. Slechts zelden zijn de kinderen ouder dan één jaar oud.

Over het algemeen is een wiegendoodsyndroom minder vaak voorgekomen. Volgens het Federaal Bureau voor de Statistiek in Duitsland stierven 131 kinderen aan plotselinge kindersterfte in het eerste jaar van hun leven in 2012. In 2011 waren er nog 147, aan het begin van het millennium 482 en 1990 zelfs 1283 wiegendood. Deze daling van de kindersterfte wordt verklaard door een betere paraatheid.

Ongeveer tweederde van de gevallen doet zich voor in de winter. Deze ophoping wordt verklaard door het feit dat veel SIDS-kinderen eerder verkouden zijn geweest, wat vaker voorkomt in deze maanden. De meeste baby’s sterven ’s morgens vroeg in hun slaap. De meerderheid wordt gevonden door haar ouders in buiklig. SIDS-kinderen zijn vaak zweterig en liggen met hun hoofd onder de dekens. Wanneer baby’s op hun buik slapen, is het risico op wiegendood aanzienlijk verhoogd.

Plotselinge sterfgevallen door zuigelingen: oorzaken en risicofactoren

Aangezien tot op heden geen duidelijke oorzaak van plotselinge kindersterfte is gevonden, gaan experts ervan uit dat er een aantal factoren zijn. Deze hebben enerzijds betrekking op het verloop van de zwangerschap, evenals de lichamelijke conditie en de gezondheid van het kind (endogene risicofactoren). Anderzijds spelen omgevingsfactoren, dwz externe invloeden, een beslissende rol bij wiegendood (exogene risicofactoren).

Aandoeningen van functies die het leven ondersteunen

Iedereen heeft natuurlijke controle- en controlesystemen. Deze blijven bijvoorbeeld ademen. Ze “meten” ook het gasgehalte in het bloed en reageren dienovereenkomstig. Een voorbeeld: iedereen ademt vitale zuurstof (O₂) en kooldioxide (CO₂) Vanaf. Als er tijdens het slapen een deken op het gezicht lag, zou de uitgestoten CO₂ daar verzamelen. Het zou opnieuw worden ingeademd en de CO₂Waarde in het bloed stijgen. Een gebied in de hersenstam zou echter onmiddellijk de verhoogde, ongunstige waarde voor het lichaam herkennen. De ademhaling zou worden gestimuleerd of de persoon zou wakker worden. Op deze manier kan het lichaam een ​​tekort voorkomen en zichzelf beschermen tegen verstikking.

Zelfs een baby heeft al deze levensonderhoudende reflexen, maar ze moeten eerst volwassen worden. Bij plotselinge kindersterfte gaan experts uit van een falen in de controle of controle functie. Eén in slaap O₂– of een verhoogde CO₂Waarde kan niet langer worden afgewogen of een dalende bloeddruk wordt niet meer opgenomen.

Risicofactorgenen

Onderzoekers hebben ontdekt dat tweelingen en broers en zussen van SIDS-kinderen zes keer meer kans hebben om te overlijden aan wiegendood. Ze vermoeden daarom dat veranderingen in genetische samenstelling een rol spelen. De genen dragen de informatie waarmee het lichaam bijvoorbeeld boodschappersubstanties (neurotransmitters) en hun receptorstructuren (receptoren) produceert. Veel van zijn functies worden op deze manier door het lichaam aangestuurd. Veranderde genen kunnen een fout in dit proces veroorzaken. Dit kan ook invloed hebben op de controle van vitale functies; mogelijk gevolg is een wiegendood. De SIDS wordt geleverd zonder waarschuwingssignalen.

Risicofactor probleem-bevalling

Verschillende studies onderzoeken de relatie tussen geboorte en wiegendood. Premature baby’s hebben daarom een ​​verhoogd risico op wiegendood. Dit geldt ook voor kinderen van meerdere geboorten. Pasgeborenen met ademhalingsproblemen tijdens of na de geboorte lopen ook risico op wiegendood. Congenitale vernauwing van de luchtwegen kan wiegendood veroorzaken. Een andere factor is een zwakte van de keelspieren. De bovenste luchtwegen zijn beperkt en een plotselinge babydood wordt begunstigd.

Risicofactor leeftijd

In het rijpingsproces van belangrijke lichaamsfuncties zijn pasgeborenen bijzonder gevoelig. Ongunstige externe invloeden beïnvloeden de biologische systemen en kunnen leiden tot wiegendood. Deze externe factoren kunnen echter vaak zeer goed worden beïnvloed door de ouders.

Risicofactoren gevoelig en oververhit

Ouders worden gevraagd naar een plotselinge babydood, hoe ze hun kind hebben gevonden. Evaluaties van deze gegevens laten zien hoe cruciaal de slaapsituatie van de baby is. De grootste risicofactor voor wiegendood is de buikligging. Het risico op wiegendood is zelfs nog groter als de matras erg zacht is of als er extra kussens, knuffels, handdoeken en dekens in het bed liggen. Deze aandoeningen kunnen leiden tot verminderde ademhaling. Het kind inhaleert opnieuw te veel koolstofdioxide, terwijl de ademlucht steeds minder zuurstof bevat. Het kind kan dit niet compenseren door een verhoogde ademhaling, noch kan het zichzelf bevrijden met gerichte bewegingen. Het bedreigt de plotselinge infantiele dood.

Tegelijkertijd hoopt de warmte zich op in het lichaam van het kind. Er wordt aangenomen dat deze oververhitting bovendien de fysieke functies beïnvloedt. Falen dan de cardiovasculaire regulatie, dit kan ook leiden tot wiegendood.

Risicofactorinfecties

Koude infecties betekenen een extra risico op wiegendood. Hun gevolgen zijn veel. Het onrijpe immuunsysteem reageert niet voldoende op de ziekteverwekkers. Als ademhalen – zoals gevoelig – moeilijk is, kunnen bacteriën zich bijvoorbeeld nog gemakkelijker vermenigvuldigen. Het lichaam van de baby reageert op koorts met zijn toxines, die op hun beurt de bloedsomloop vervuilen en leiden tot meer vochtverlies. Alles samen kan de centrale regulerende mechanismen van het kind beïnvloeden en zelfs leiden tot wiegendood.

Risicofactor stress en sociale status

Meer en meer mensen voelen zich gestrest door stress. Onbewust dragen ze ook een deel ervan over aan hun kinderen. Vooral voor zuigelingen en peuters verhoogt ouderlijke stress het risico op plotselinge kindersterfte, zeggen studies. Een jonge leeftijd van de moeder (jonger dan 20 jaar) en nauw aansluitende zwangerschappen zou ook het risico op wiegendood moeten vergroten. Bovendien zou een slechte financiële en sociale status van het gezin het wiegendood moeten stimuleren.

Risicofactoren roken, drugs, alcohol

Studies tonen aan dat als moeders roken of medicijnen gebruiken tijdens de zwangerschap, dit niet alleen in veel gevallen leidt tot ontwikkelingsstoornissen of misvormingen van het embryo of de foetus. Het verhoogt ook het risico op een plotse dood van de baby. De baby loopt met name risico bij het roken in het appartement en in zijn omgeving. Nicotine interfereert met de controle van vitale functies in het lichaam van het kind.

Plotselinge kindersterfte: onderzoeken en diagnose

Wanneer een klein kind sterft aan plotselinge kindersterfte, worden de getroffen ouders eerst ondervraagd. Als gevolg hiervan wil de arts evenveel details over de geschiedenis, dat wil zeggen vanaf het begin van de zwangerschap tot de ervaring van een plotselinge babysterfte. Van bijzonder belang is de situatie waarin de ouders hun kind vonden. Dit wordt de beoordeling van de zogenaamde “death scene” genoemd. Op deze manier moeten mogelijke risicofactoren worden geïdentificeerd of uitgesloten.

Vervolgens wordt de baby, die stierf aan een plotselinge babydood, onderworpen aan een autopsie. Dit betekent dat forensische artsen of pathologen het lichaam van het kind onderzoeken. Als de ouders het ermee eens zijn, voert een patholoog de autopsie uit. Zo niet, dan beslist de officier van justitie wat te doen. Een door hem bestelde autopsie neemt vervolgens een advocaat over. Ze moeten duidelijk maken of interne oorzaken of een fout van een derde het vermoedelijke wiegendood zouden kunnen hebben veroorzaakt.

De diagnose “Sudden Infant Death Syndrome” of “SIDS” is daarom een ​​uitsluitingsdiagnose. De oorzaken van plotselinge kindersterfte kunnen door de artsen niet op deze manier worden opgehelderd.

Sudden Infant Deaths: Prevent

Helaas kan men het wiegendood niet voorkomen. Er zijn echter enkele maatregelen die het risico op wiegendood verminderen. Ter herinnering, volgens de huidige leerstelling van de opinie, de “3 R”:Rterug naar slaap, Rleeg bed, Rook vrije omgeving. Ze behandelen de belangrijkste punten van de huidige medische richtlijnen “Sudden Infant Death Syndrome”:

Leg je kind op de rug om te slapen

De meest effectieve maatregel tegen wiegendood is niet om de baby in slaap te brengen. Leg het op je rug. Uw kind kan in deze positie goed ademen.

Hoe minder beddengoed, hoe beter

Leg ook geen extra handdoeken, kussens, knuffels of dierenhuiden in bed. Het kan snel te warm zijn voor je kind. Trouwens, het kan niet meer vrij ademen. Let op een stevig slaapkussen. Zodat uw kind niet teveel kan zinken. Vermijd ook dekbedden en kussens.

Gebruik een slaapzak

Leg uw kind idealiter in een slaapzak. Dit moet een passende leeftijd hebben. Het zorgt voor een constante temperatuur. Bovenal voorkomt het dat het in buikligging verandert, wat de plotselinge babydood bevordert. Niettemin kan uw kind zijn armen vrij bewegen. Als u geen slaapzak hebt, bedek het kind dan met een platte deken en stop hem stevig vast. Als gevolg hiervan kan het kind niet gemakkelijk opkrullen in het beddengoed en zijn hoofd onder de deken glijden.

Vermijd te veel hitte

Een kamertemperatuur van ongeveer 18 graden Celsius is volledig voldoende voor uw kind. Bovendien vermindert het het risico op wiegendood. Naast weinig beddengoed moet uw kind ook in een kinderbed slapen. Wees niet bang, je kind kan het te koud hebben. Het bekende babyvet is een speciale warmteopslag, die fungeert voor zuigelingen als een boiler.

Laat haar baby niet in zijn bed liggen, maar niet alleen

Dit punt is in het verleden al besproken als risicofactor voor wiegendood. Sommige wetenschappers zijn van mening dat slapen met een baby in een ouderbed het risico op wiegendood vermindert. Een studie stelt echter dat pasgeborenen nog meer kans hebben om te worden getroffen door wiegendood tijdens het samen slapen.

Plaats je kind dus in een apart bed en leg het naast het bed van je ouders. Hiermee kunt u tijdig handelen en een wiegendood voorkomen.

Zorg voor de preventieve afspraken

De regelmatige controles zijn belangrijk om mogelijke ziekten of ontwikkelingsstoornissen bij de baby vroegtijdig te detecteren. Bovendien kan uw kinderarts u nuttig advies geven over de preventie van wiegendood. Tekenen van bekende ziektesymptomen moeten serieus worden genomen. Aarzel niet om de kinderarts te bezoeken. Omdat infecties het risico op wiegendood verhogen. Zo kunt u bijvoorbeeld wiegendood voorkomen, bijvoorbeeld als u verkouden bent.

Laat uw kind daar vaccineren. Sommige ouders zijn erg kritisch over vroege vaccinaties. Ook wordt de bezorgdheid dat een plotseling wiegendood zou kunnen worden begunstigd door de aanbevolen vaccinaties, herhaaldelijk geformuleerd. Er is echter geen wetenschappelijk bewijs voor een dergelijk verband. Integendeel, een goede vaccinbescherming betekent ook een verbeterde bescherming tegen het Sudden Infant Death Syndrome.

Borstvoeding en fopspenen kunnen beschermen

Zelfs als je de reden niet precies weet: verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat de fopspeen het risico op plotselinge babysterfte gemiddeld met maximaal 30 procent verlaagt. Het voordeel wordt verklaard door het feit dat zuigen op de fopspeen de bovenste luchtwegen traint en uitbreidt. Bovendien slapen baby’s minder diep. Maar je moet de fopspeen niet opleggen aan je baby.

De medische richtlijnen voor wiegendood suggereren ook dat je je baby borstvoeding geeft tijdens het eerste levensjaar. Zo lang als je kunt. In het verleden werd aangenomen dat een fopspeen de mate van borstvoeding verminderde. Volgens onderzoek van vandaag verminderen beide maatregelen samen het risico op wiegendood.

Rookvrije omgeving!

Roken verhoogt het risico op wiegendood. Niet roken tijdens of na de zwangerschap. Dit geldt ook voor de vader, familie en vrienden die zich in de buurt van de baby of de zwangere vrouw bevinden. Alleen in een rookvrije omgeving kunt u uw kind effectief beschermen en de kans op wiegendood verminderen.

Leren om te doen herleven

De voorloper van plotselinge kindersterfte is de zogenaamde “death-strike” (ALTE). Voorheen werd deze noodsituatie ook Near-SIDS genoemd. Tegelijkertijd ademt en beweegt het kind niet (ademstilstand, hypotonie). Het hart klopt te langzaam (bradycardie) en de baby is blauwachtig (cyanose). Als de levenloze baby vroeg genoeg wordt gedetecteerd, kunnen reanimatiemaatregelen het kind redden van plotselinge babysterfte. In speciale cursussen kunnen ouders deze reanimatiemaatregelen leren. Na een dergelijk incident is het risico op wiegendood echter aanzienlijk toegenomen.

Monitor risico kinderen

Het risico op wiegendood is ook verhoogd bij kinderen met bekende ademhalingsstoornissen. Sommige artsen adviseren om het getroffen kind te monitoren met een thuismonitor. De monitor bewaakt vitale functies van de pasgeborene, zoals ademhaling en hartslag. Ouders moeten echter goed opgeleid zijn in het omgaan met de apparatuur en worden geïnformeerd over hun informatieve waarde. Omdat valse alarmen het kind storen en de ouders onnodig storen. Zonder deskundige hulp raden deskundigen deze vorm van monitoring af. Bovendien is niet bewezen in welke mate het kind door intensievere surveillance wordt beschermd tegen plotselinge kindersterfte.

Zelfs als ouders een kind al hebben verloren door plotselinge babysterfte, is het risico op een volgende broer of zus groter. Monitoring met Monitor wordt niet aanbevolen. Integendeel, artsen bevelen regelmatige medische controles aan. Als ouders risicofactoren vermijden, beschermen ze hun baby beter tegen wiegendood.

Plotselinge kindersterfte: advies en hulp

Plotselinge kindersterfte is een groot trauma voor ouders en broers en zussen. Veel ouders zoeken hun schuld en geven zichzelf de schuld. Bovendien onderzoeken rechercheurs het doden van kinderen. Niet zelden trekken de getroffenen zich terug.

Familieleden en vrienden kunnen helpen bij het rouwproces. Bovendien zijn er in veel landen ondersteuningsgroepen voor ouders (GEPS Duitsland, SIDS International, SIDS Austria). Bij andere slachtoffers kan de soms langdurige pijn door kindersterfte beter worden verwerkt. Het is het beste dat beide ouders samen naar deze bijeenkomsten gaan. Dit bevordert en consolideert de relatie. Omdat onderzoeken aantonen dat zes maanden na de plotselinge infantiele sterfte, partnerschapscrises het meest voorkomen.

Waarom de autopsie kan helpen

Hoewel veel ouders het moeilijk vinden om te wennen aan het idee om een ​​lijk te openen, is dit de enige manier waarop de patholoog een diagnose kan stellen Plotselinge kindersterfte waarvoor andere oorzaken moeten worden uitgesloten. De bevindingen van de autopsie kunnen helpen bij de rouw.