Slaapapneu wordt gekenmerkt door frequent ademhalingsfalen tijdens de slaap – het kan leiden tot gevaarlijke ademhalingsstilstand. Patiënten met slaapapneu herstellen nauwelijks na slaap, vaak overdag moe en hebben meer kans op ongelukken. Het hart kan ook worden beschadigd als de slaapapneutherapie niet op tijd begint. Lees meer over behandelingsopties voor slaapapneu.
Slaapapneu-therapie: CPAP
CPAP-ventilatie is de standaard slaapapneu-therapie voor matige tot ernstige obstructieve slaapapneu. CPAP staat voor “continue positieve luchtwegdruk”, in het Duits: “continue positieve luchtwegdruk”. CPAP wordt meestal aangebracht via een neusmasker (slaapapneu-masker). De methode stabiliseert de bovenste luchtwegen, van de neusingang naar de luchtpijp, door lichte druk uit te oefenen gedurende de hele ademhalingscyclus.
Een ventilator stuurt extra lucht in de luchtwegen via een nauwsluitend masker. De CPAP-therapie wordt voornamelijk gebruikt bij obstructief slaapapneu-syndroom (OSAS). Nieuw onderzoek heeft echter aangetoond dat deze therapie ook succesvol kan zijn bij centrale slaapapneu. De meerderheid van de mensen met slaapapneu die met deze methode worden behandeld, gedragen zich goed met de therapieprocedure. Sommige patiënten vinden dergelijke slaapapneu-maskers echter erg vervelend en weigeren behandeling (gebrek aan naleving). Vrouwen hebben over het algemeen een groter probleem met CPAP dan mannen.
De CPAP-procedure verbetert de slaapkwaliteit aanzienlijk. Het vermindert ademnood, snurken, symptomen overdag (bijv. Vermoeidheid) en cardiovasculair risico. Het risico op ongevallen daalt ook. Over het algemeen betekent CPAP een significante verbetering van de kwaliteit van leven.
Er zijn bijvoorbeeld talloze aanpassingen aan CPAP-ventilatieBiPAP, De afkorting staat voor engl. “Bifasische positieve luchtwegdruk”. BiPAP is een verdere ontwikkeling van CPAP-ventilatie. Het slaapapneu-apparaat werkt op twee verschillende drukniveaus. Inademen creëert een hogere druk, uitademen van een lagere druk – dit helpt om uit te ademen en uitademing te vergemakkelijken.
Slaapapneu-therapie: bijtspalken
Sommige mensen met slaapapneu helpen bijten rails voor de boven- en onderkaak. In principe zijn er drie soorten bijtrepen:
- Tonghouder (voorkomt dat de tong in de keel valt),
- Tongverlengers (schuif de tong naar voren en naar beneden)
- Mandibular Protrusion Splints: ze houden de luchtwegen open door de onderkaak en tong iets naar voren te bewegen.
In de afgelopen vijf jaar zijn de splinters van de onderkaak breed geaccepteerd geworden. Succespercentages van 50 tot 70 procent worden gemeld voor milde tot matige obstructieve slaapapneu. Dergelijke uitsteekselsplinters zijn echter minder succesvol in de strijd tegen slaapapneu dan de CPAP-procedure. Het railsysteem wordt individueel gemaakt in het tandtechnisch laboratorium en aangepast aan de boven- en onderkaken. Bijtspalken geven niet bij elke patiënt met slaapapneu goede resultaten. Ze zijn met name geschikt voor personen bij wie slaapapneu afhankelijk is van de slaaphouding (meestal de rugligging), die op jonge leeftijd vrouwelijk en niet te zwaar is en een kleine nekomtrek heeft.
Slaapapneu-therapie: chirurgie
Sommige patiënten met slaapapneu gebruiken ook chirurgische procedures. Anatomische kenmerken kunnen in sommige gevallen worden gecorrigeerd door middel van een slaapapneu-operatie. Voorbeelden hiervan zijn vergrote amandelen of poliepen (vooral bij kinderen), misvormingen van de kaak en zacht gehemelte of een gebogen neustussenschot.
Een typische slaapapneu-operatie is uvulopalatopharyngoplastie (UPPP), waarbij de chirurg vet en bindweefsel in de keel verwijdert, waardoor de luchtwegen tijdens de slaap worden geblokkeerd. Het slagingspercentage van de procedure ligt rond de 50 procent.
Slaapapneu-therapie: zuurstof
Een zuurstofbehandeling wordt meestal gecombineerd met andere procedures. Zuurstof kan worden afgegeven via het CPAP-masker, bijvoorbeeld wanneer het zuurstofniveau in het bloed niet verder mag dalen vanwege extra hart- of longaandoeningen.
Slaapapneu-therapie – medicatie
Hoewel het de droom is van veel mensen met slaapapneu en vooral hun partners, is er tot nu toe geen medicijn om snurken te voorkomen of slaapapneu effectief te behandelen.
Slaapapneu-therapie: neusremedies & Co
Er zijn ook hulpmiddelen zoals pleisters of klemmen die op of in de neus worden aangebracht. Dergelijke nasale hulpmiddelen worden momenteel niet aanbevolen door experts voor slaapapneu-therapie. U kunt echter mogelijk beademingstherapie (CPAP / BIPAP) mogelijk maken.
De algemene effectiviteit van de rug in pyjama’s, genaaide tennisballen rugzakken, vesten of speciale schoudervullingen, die de rugligging bemoeilijken of voorkomen, kon niet worden gedetecteerd.
Slaapapneu-therapie: u kunt dat zelf doen
te zwaar
Obesitas is een belangrijke oorzaak van slaapapneu. Degenen die een te hoge body mass index hebben, moeten hun gewicht zoveel mogelijk verminderen. Slechts een paar kilo is voldoende om ’s nachts regelmatiger te ademen en beter te slapen. Mensen met verbeterde slaapapneu zijn overdag minder moe en voelen zich fitter. Gewichtsvermindering alleen kan slaapapneu meestal echter niet elimineren.
alcohol
Zelfs als het koele bier ’s avonds bijzonder goed smaakt: twee uur voordat je naar bed gaat, moet je het laatste glas hebben gedronken. Alcohol zorgt ervoor dat het spierstelsel – zelfs die van de luchtwegen – verzwakt en vermindert bovendien de normale ademhalingsstimulus. Dit verhoogt de kans op ademstilstand. Alcohol kan ademhalingsstilstand veroorzaken, zelfs bij mensen die anders gewoon snurken.
drugs
Zelfs medicijnen, vooral slaappillen en kalmeringsmiddelen, moeten zoveel mogelijk worden vermeden bij patiënten met slaapapneu. Ze dempen de ademhaling en bevorderen zo slaapapneu.
Slaap goed
Slaapartsen bevelen over het algemeen aan, inzijligging om te slapen. De rugligging bevordert snurken en slaapapneu omdat de spieren van het gehemelte en de keel ontspannen en de tong naar achteren valt.
Neusdruppels kunnen ademhalingsproblemen en snurken verminderen; ze mogen echter niet permanent worden gebruikt.
Ook een verbeterde zogenaamdeslaaphygiëneDus, regelmatige slaappatronen en slaaptijd, geschikte matrassen en kussens, evenals bepaalde rituelen voor het slapengaan, zullen je helpen om een goede nachtrust te hebben zonder te ademen.
Bij sommige mensen zijn deze maatregelen voldoende om slaapapneu te verbeteren. Sommige patiënten komen er echter naar toeSlaapapneu therapie niet in de buurt.