alveolitis

Alveolitis: beschrijving

Longblaasjes zijn kleine blaren in de longen. Een volledig opgeblazen long bevat ongeveer 400 miljoen van dergelijke longblaasjes. Ze vormen een oppervlakte van ongeveer 100 vierkante meter voor de uitwisseling van zuurstof en kooldioxide.

In de longblaasjes wordt de zuurstof van de ingeademde lucht opgenomen in het bloed en komt koolstofdioxide vrij uit het bloed in de lucht. Als de longblaasjes ontstoken raken, wordt dit alveolitis genoemd. Het is een allergische reactie op eiwitten of schimmelsporen (allergenen) in organische stoffen (exogene allergische alveolitis, EAA), Het stof bevat schimmelsporen of dierlijke eiwitten waarop het immuunsysteem ten onrechte reageert.

Alveolitis kan plotseling zijn met ernstige symptomen of zich geleidelijk ontwikkelen gedurende een lange periode met verschillende symptomen. EAA is een relatief zeldzame ziekte. De meest voorkomende zijn de zogenaamde vogelhuislong, de boerlong en de bevochtigerlong.

long vogel liefhebber

Deze vorm van EAA is een allergie voor uitwerpselen van vogels en aviaire eiwitten van grasparkieten, kanaries, duiven en kippen. Contact met ei-eiwitten van knaagdieren kan ook een EAA veroorzaken.

farmer’s long

Boerenlong is de tweede meest voorkomende vorm van exogene allergische alveolitis. Het wordt veroorzaakt door een allergische reactie op schimmelsporen in beschimmeld hooi.

Befeuchterlunge

Als binnenunits zijn uitgerust met luchtbevochtigers of airconditioning, kunnen zelfs de kleinste waterdruppeltjes besmet zijn met schimmelsporen. Deze activeren een EAA bij herhaald contact. De EAA kan ook worden geactiveerd door schimmel in het interieur of in de matras, in de machineolie in de compostgrond, in de wateremmer van de sauna of in de whirlpool.

Chemische stoffen

Bij spuitverf, tweecomponentenlijm en de productie van polyurethaanschuim komen chemische stoffen vrij die alveolitis kunnen veroorzaken.

Alveolitis: symptomen

EAA treedt vaak zes tot 16 uur na contact met het allergeen op. De getroffenen voelen zich ziek, hebben pijn in het lichaam, hoesten en kortademigheid. Soms treedt koorts op. De neus en keel zijn ontstoken als een verkoudheid. De symptomen kunnen gemakkelijk worden verward met die van longontsteking. Als het contact met het allergeen wordt onderbroken, nemen de symptomen binnen twee tot vier dagen af. Soms kunnen de symptomen echter weken aanhouden.

Aanhoudend contact met het allergeen zal de symptomen diffuser maken. De getroffenen melden gewichtsverlies, aanhoudende vermoeidheid, kortademigheid tijdens inspanning en hoofdpijn. Vaak komt astma voor en het longweefsellitteken (longfibrose).

longfibrose

Longfibrose kan ook vele andere oorzaken hebben. Alles wat belangrijk is om te lezen in het artikel Longfibrose!

Alveolitis: oorzaken en risicofactoren

Alveolitis is te wijten aan een allergische reactie op eiwitten of schimmelsporen. Ten eerste wordt het immuunsysteem gevoelig gemaakt voor een bepaald allergeen zoals schimmelsporen. Het produceert antilichamen daartegen. Als de sporen opnieuw worden ingeademd, reageert het immuunsysteem en veroorzaakt het een ontstekingsreactie in de longblaasjes. Er zijn meer dan 300 allergenen waarvan bekend is dat ze exogene allergische alveolitis veroorzaken.

Hoewel de ziekte zeldzaam is, komt deze vaker voor in risicogroepen zoals vogelkwekers of boeren en kan leiden tot arbeidsongeschiktheid. Om nog onduidelijke redenen krijgen rokers zelden een EAA.

Alveolitis: onderzoeken en diagnose

Als er symptomen van de ziekte optreden, kunt u zich eerst wenden tot een arbeidsarts of een longarts. Een snelle diagnose is belangrijk om snel te kunnen behandelen en om langdurige schade aan de longen te voorkomen. In een eerste interview stelt de arts eerst de volgende vragen:

• Welk beroep beoefen je en hoe lang?
• Wat is jouw hobby?
• Lijdt u al aan long- of huidziekten of allergieën?

Dit wordt gevolgd door een lichamelijk onderzoek.

Lung x-ray

Als er een vermoeden van een longziekte bestaat, moet een röntgenfoto of een zogenaamd computertomografisch beeld worden gemaakt. Hier kunt u al belangrijke informatie krijgen over een longziekte.

Bronchoalveolaire lavage

De zogenaamde bronchoalveolaire lavage is een studie waarin de alveolitis zeer betrouwbaar kan worden gediagnosticeerd. Voor dit doel wordt een zogenaamde bronchoscoop, een stijve of een flexibele buis met een geïntegreerde camera ingebracht via de neus of mond in de luchtwegen. De arts gebruikt de bronchoscoop om spoelvloeistof in de longen te brengen. Daarna wordt het weer afgezogen. De teruggewonnen vloeistof kan verder worden getest in het laboratorium. In een EAA kunnen veel zogenaamde cellen van het immuunsysteem worden gedetecteerd in de geabsorbeerde vloeistof.

Longfunctie

Een longfunctietest wordt gebruikt om te controleren of en hoe ernstig de longfunctie wordt beïnvloed door de alveolitis. Daarbij moet de patiënt krachtig inademen en uitademen door een mondstuk. Er wordt gemeten hoeveel lucht de patiënt in welke tijd kan in- en uitademen.

bloedonderzoek

Bepaalde waarden kunnen in het bloed verhoogd zijn, wat wijst op een allergische reactie of ontsteking.

biopsie

In een vergevorderd stadium van de ziekte moet soms een klein monster longweefsel worden verwijderd en onder de microscoop worden onderzocht om de diagnose te bevestigen.

Provocatie en voorwaardelijke vrijlatingstest

Naast de genoemde onderzoeken kunnen provocatie of ouderlijke tests ook de diagnose van een EAA bevestigen. In deze tests worden ofwel meer allergenen toegevoegd en wordt het verloop van de symptomen waargenomen of wordt de patiënt weggehouden van alle mogelijke allergenen. Als de symptomen verbeteren, is de kans groot dat het een EAA is.

Alveolitis: behandeling

Ten eerste mag de patiënt geen verder contact met het allergeen hebben. Stofmaskers en beschermende kleding kunnen voorkomen dat de getroffenen worden blootgesteld aan de allergenen. Ook structurele veranderingen, het drogen van hooi of het onderhoud van airconditioners moeten worden genomen als beschermende maatregelen. In sommige gevallen is echter een functiewijziging noodzakelijk.

Inademing van cortison

Alveolitis moet zo snel mogelijk worden behandeld. In veel gevallen wordt cortison gebruikt om het ontstekingsproces zo snel mogelijk te stoppen. In geval van ademhalingsproblemen kan een cortisone-inhalatiespray u weer beter helpen. In sommige gevallen moeten andere geneesmiddelen die het immuunsysteem remmen, zoals azathioprine of cyclosfosfamide, worden gebruikt om het ontstekingsproces te stoppen.

Alveolitis: ziekteverloop en prognose

Als de getroffen personen de triggerende allergenen vermijden, geneest de EAA vaak vanzelf. Als de ziekte echter te laat wordt ontdekt en behandeld, kan de longstructuur permanent worden beschadigd. Het longskelet wordt dikker, de long wordt minder elastisch (longfibrose). Het hart moet pompen tegen een hogere weerstand in een verdikte longsteiger. Op de lange termijn kan dit ook het hart beschadigen.

het voorkomen

Om alveolitis te voorkomen, moet men paddestoelsporen geen kans geven zich te vermenigvuldigen. In luchtbevochtigers, airconditioners of binnenputten kunnen champignons heel goed groeien. Matrassen moeten steeds opnieuw worden geventileerd. Op werkplekken waar organisch stof vaak wordt ingeademd, moeten regelmatig bedrijfsgeneeskundige onderzoeken worden uitgevoerd alveolitis inzendingen.