Longontsteking bij kinderen

Longontsteking bij kinderen – beschrijving

Longontsteking bij kinderen betekent dat de long- en thoracale luchtwegen ontstoken raken. Verantwoordelijk voor de ziekte is meestal een infectie met ziekteverwekkers zoals bacteriën, virussen of schimmels. De symptomen van longontsteking bij peuters zijn vergelijkbaar met die van volwassenen. De getroffenen lijden aan koorts en hoesten en voelen zich moe en moe. Vaak hebben kinderen ook symptomen zoals koude rillingen of lichaamspijnen, die zeldzaam zijn bij volwassenen.

Kinderen lopen vooral risico op longontsteking. Omdat met name zuigelingen nog geen eigen hygiënebewustzijn hebben, worden ziekteverwekkers zoals bacteriën of virussen snel van het ene kind op het andere overgedragen. Dit gebeurt meestal door hoesten of niezen (druppelinfectie). In het bijzonder in gemeenschapsvoorzieningen zoals scholen, kleuterscholen of huizen komt het snel tot wederzijdse infectie. Bovendien zijn het immuunsysteem van kinderen vaak niet zo effectief als dat van volwassenen. Kinderen hebben daarom vaker infecties en lopen daarom meer risico op ernstige ziekten zoals longontsteking.

Longontsteking bij zuigelingen en kinderen is de meest voorkomende ademhalingsziekte bij kinderen. Het is zelfs een van de meest voorkomende doodsoorzaken in de kindertijd wereldwijd. Jaarlijks sterven jaarlijks 1,8 miljoen kinderen aan longontsteking. In Duitsland is het aantal sterfgevallen relatief laag, enerzijds door goede medische zorg en anderzijds door de mogelijkheid van vaccinatie tegen de meest voorkomende ziekteverwekkers.

Oorzaken van longontsteking bij kinderen

Longontsteking bij kinderen kan optreden als gevolg van een andere ademhalingsziekte (zoals astma) of kan een complicatie zijn van andere ziekten (bijvoorbeeld cystische fibrose). Minder vaak komt longontsteking voor bij kinderen zonder reeds bestaande aandoeningen of risicofactoren. Vaak zijn bacteriën of andere pathogenen (virussen, schimmels) de oorzaak van longontsteking bij kinderen. Andere oorzaken zoals irriterende gassen of aandoeningen van het immuunsysteem zijn zelden de oorzaak van longontsteking bij kinderen.

Bacteriële pneumonie bij kinderen

Net als bij volwassenen zijn de meeste bacteriën bij kinderen verantwoordelijk voor longontsteking. Baby en peuter zijn ook vatbaar voor meer voorkomende ziekteverwekkers die oudere kinderen en volwassenen niet zouden oplopen. Typische kiemen van longontsteking bij kinderen zijn pneumococcus, streptococcus agalactiae, hemophilus influenzae en Escherichia coli. De veroorzakers van zogenaamde atypische longontsteking, zoals chlamydia of mycoplasma, komen vaker voor bij kinderen in de schoolgaande leeftijd.

Symptomen zoals dyspneu, koorts en hoest zijn meer uitgesproken bij kinderen met bacteriële longontsteking dan bij longontsteking veroorzaakt door het virus. Vaak ontstaat bacteriële pneumonie na door virus geïnduceerde pneumonie. Artsen spreken dan van een zogenaamde superinfectie.

Virale longontsteking bij kinderen

Virale pneumonie bij zuigelingen wordt bijvoorbeeld veroorzaakt door het respiratoir syncytieel virus (RS-virus), adenovirus of influenzavirus (influenzavirus). Vooral zuigelingen kunnen ernstige RS-viruspneumonie ontwikkelen.

Longontsteking bij kinderen als gevolg van schimmelinfectie

Door paddestoelen veroorzaakte longontsteking bij kinderen is zeldzaam en komt vaker voor bij meisjes en jongens met een verzwakt immuunsysteem en premature baby’s.

Infectie met een ziek kind

Als ziekteverwekkers zoals bacteriën of virussen verantwoordelijk zijn voor pneumonie bij kinderen, is pneumonie mogelijk besmettelijk voor anderen. De ziekteverwekkers kunnen worden overgedragen op andere mensen bij hoesten of niezen (druppelinfectie). Vooral bij kinderen moet daarom worden gezorgd voor voldoende hygiëne: draag altijd een schone zakdoek bij u en zorg ervoor dat uw kind u of uzelf of anderen niet irriteert of hoest. In geen geval mag uw baby of peuter gedurende een langere periode met rust worden gelaten tijdens hun ziekte, zodat ze snel een verslechtering van hun gezondheid kunnen opmerken.

Longontsteking bij kinderen: symptomen herkennen

Het is niet altijd eenvoudig om longontsteking op te sporen bij kinderen en zuigelingen. Vooral voor baby’s en zeer jonge kinderen die nog niet kunnen praten, moet u speciale aandacht besteden aan de volgende tekenen die longontsteking onderscheiden van verkoudheid:

• Gebrek aan drinken en weigering om te eten
• Hoest, vaak met groenachtig of geelachtig sputum
• Opgeblazen buik
• Snelle en oppervlakkige ademhaling (Tachypnoe)
• Rechte neusgaten bij inademing (neusademhaling)
• Hoge koorts
• Aanzienlijk hoge hartslag (kinderen hebben over het algemeen een hogere hartslag dan volwassenen)
• Apathisch gedrag

Bij kinderen die al kunnen praten, is het meestal gemakkelijker om longontsteking op te sporen en de ernst van de ziekte beter te beoordelen. De kinderen klagen dan, net als volwassenen, over een slechte algemene toestand, een sterk gevoel van ziekte en naast de zojuist genoemde symptomen:

• Hoofdpijn en pijn in het lichaam
• rillingen
• Pijn op de borst bij hoesten, die gedeeltelijk uitstralen in de (rechter) onderbuik

Diagnose en behandeling van longontsteking bij kinderen

De diagnose longontsteking bij zuigelingen en kinderen is in wezen dezelfde als die bij volwassenen. Ten eerste de Medische geschiedenis (anamnese) verzameld door de arts, geven meestal de ouders nauwkeurige informatie. Specifieke vragen die de arts meer informatie geven in geval van vermoedelijke longontsteking bij kinderen kunnen bijvoorbeeld zijn:

• Heeft uw kind al lang last van hoest en koorts?
• Hoest uw kind veel en wordt het opgehoest?
• Voelt uw kind zich lange tijd moe en moe?
• Eet uw kind de laatste tijd minder?
• Gedraagt ​​uw kind zich anders dan normaal (bijvoorbeeld verandering van aard)?

Dit wordt gevolgd door een lichamelijk onderzoek op. Met een stethoscoop luistert de arts naar de longen op verschillende punten op de rug en op de borst. Het ontstoken longweefsel en het slijm dat zich tussen de alveoli kan ophopen typische ademgeluiden (klinkende, ratelende geluiden met fijne bubbels).

Verder onderzoek

Om de omvang van de ontsteking te beoordelen, a Röntgenfoto van de long gemaakt. Het maken van een enkele röntgenfoto bij kinderen is veilig met betrekking tot blootstelling aan straling. Een buitensporige blootstelling aan straling en gevolgschade zou alleen worden verwacht als zeer veel röntgenonderzoeken in zeer korte tijd werden uitgevoerd.Het röntgenonderzoek is het belangrijkste onderzoek als longontsteking wordt vermoed.

Om te bewijzen welke pathogenen de longontsteking hebben veroorzaakt, is een laboratoriumanalyse noodzakelijk. Voor dit doel wordt sputum gekweekt. Dit betekent dat het laboratorium bacteriën uit het sputum probeert te vermenigvuldigen. Hieruit kan de verantwoordelijke bacterie voor longontsteking worden geïdentificeerd. Een laboratoriumanalyse is nuttig omdat verschillende pathogenen verschillend gevoelig reageren op antibiotica. Dit kan ook worden getest door de excitatiekweek van het sputum.

Het is belangrijk dat het sputummonster wordt verkregen voordat de therapie wordt gestart, anders is het verontreinigd door het actieve ingrediënt en laat het geen nauwkeurige conclusies meer toe. Een sputummonster is niet in alle gevallen nodig. Het wordt meestal alleen gebruikt wanneer de arts geen definitieve diagnose kan stellen op basis van de aanwezige symptomen. In gecompliceerde gevallen, bijvoorbeeld als therapie geen effect heeft, kan het nodig zijn om een ​​slijmvliesmonster (biopsie) te nemen.

Met een bloedonderzoek kan het vermoeden van longontsteking bij kinderen worden onderbouwd. Als er een ontsteking in het lichaam is, zijn meestal het C-reactieve eiwit (CRP) in het bloed en het aantal witte bloedcellen (leukocyten) verhoogd.

Behandeling van longontsteking bij kinderen

De behandeling van kinderen hangt af van de leeftijd van het kind en de ernst van longontsteking. Baby’s tot de leeftijd van zes maanden en kinderen met comorbiditeiten of een zeer uitgesproken ziekteverloop moeten in het ziekenhuis worden behandeld. Oudere kinderen zonder bijkomende ziekten kunnen thuis worden behandeld. U moet zich echter houden aan bedrust en ouders moeten er strikt op toezien dat de door de arts voorgeschreven therapie wordt gevolgd.

antibiotica

Bacterieel geïnduceerde longontsteking bij kinderen wordt behandeld met antibiotica. De behandeling vindt plaats gedurende ten minste zeven dagen, maar kan zich ook uitstrekken over een langere periode, afhankelijk van de ziekteverwekker. Welk antibioticum in elk geval wordt gebruikt, is afhankelijk van de bacteriesoort. Baby’s en zuigelingen tot zes maanden krijgen het antibioticum via infusie. Orale inname is op deze leeftijd nog steeds erg moeilijk. Om te zorgen voor een continu medicijnniveau in het bloed en niet om te riskeren dat de ziekte verergert, wordt op deze leeftijd vanaf het begin van een intraveneuze dosis gekozen.

Antipyretische middelen

In geval van hoge koorts schrijft de arts aanvullende antipyretische medicijnen voor. De inname is meestal, in overeenstemming met de voorgeschreven dosering door de arts, ook veilig voor kleinere kinderen. Commercieel geschikte koortssappen met de actieve ingrediënten ibuprofen of paracetamol zijn speciaal voor kinderen beschikbaar. Kinderen mogen in geen geval aspirine krijgenomdat het het levensbedreigende Reye-syndroom kan veroorzaken.

Mucolytische medicijnen

Bij longontsteking hoopt zich veel slijm op in het weefsel tussen de longblaasjes (interstitium). Dit slijm wordt getransporteerd door naar buiten te hoesten. Om hoesten te vergemakkelijken, kunnen slijmoplossend medicijnen worden toegediend. Hoestonderdrukkers mogen overdag niet worden gegeven omdat ze de drang om te hoesten onderdrukken en het kind het slijm in de longen niet langer kan ophoesten en ze nooit tegelijkertijd met slijmoplossend middel moeten worden ingenomen. ‘S Nachts wordt echter het gebruik van hoestonderdrukkers aanbevolen, omdat kinderen zoveel beter slapen.

Verdere maatregelen

De uitademing van slijm kan bovendien worden vergemakkelijkt door een inhalatietherapie en een vibratiemassage. Tijdens inhalatietherapie wordt een oplossing van zoutoplossing en slijmoplossingsmiddelen ingeademd. In de regel zijn de kinderen afhankelijk van de hulp van hun ouders. Een zogenaamde vibratietherapie wordt uitgevoerd door een fysiotherapeut. Voor dit doel wordt een vibrerend apparaat op de rug geplaatst, dat het slijm door de trillingen oplost en dus ook het hoesten ondersteunt. Naast de therapie is het belangrijk dat kinderen veel drinken om het vochtverlies door hoesten en koorts te compenseren en dat ze fysiek sparen.

Longontsteking bij kinderen – prognose

Er is geen consistente prognose voor longontsteking bij kinderen. Het individuele genezingsproces en de duur van de ziekte hangen af ​​van het type ziekteverwekker en de algemene gezondheid van het kind. Als het kind geen andere ziekten heeft, is de prognose meestal goed en geneest de longontsteking meestal binnen zeven tot tien dagen weer. Kinderen kunnen echter nog steeds gevoelig zijn voor luchtweginfecties tot weken na het overleven van pneumonie. Daarom moeten ze sparen, zelfs na het overleven van longontsteking gedurende ten minste een maand.

Longontsteking bij kinderen – complicaties

Complicaties zijn zeldzaam bij kinderen met longontsteking. Vaak ontstaan ​​ze wanneer de arts antibioticabehandeling niet wordt gerespecteerd. Dit kan de duur van longontsteking verlengen of de ziekteverwekkers in de rest van het lichaam verspreiden. Als de ziekteverwekker de longen in andere orgaansystemen bereikt, zijn de volgende complicaties mogelijk:

• Bekkenontsteking (Pleuritis)
• Vochtophoping in het borstvlies (pleurale effusie)
• Bloedvergiftiging wanneer de bacteriën in de bloedbaan terechtkomen (sepsis)
• Meningitis (meningitis)
• Pusaccumulatie in de longen (abces)

Ga onmiddellijk naar de arts als de symptomen erger worden of na drie dagen – ondanks antibiotische therapie – geen significante verbetering van de gezondheidstoestand wordt waargenomen.

Onderscheid longontsteking en bronchitis

Het onderscheiden van ontstekingen van de bronchiën (bronchitis) en longontsteking bij kinderen is vaak erg moeilijk, zelfs voor artsen. Bovendien kan bronchitis zich ook ontwikkelen tot longontsteking. Als uw kind hieraan lijdt, moet de bronchitis volledig worden genezen onder medische behandeling en fysieke bescherming. Hoewel bronchitis vaak door virussen wordt veroorzaakt, is preventieve antibioticatherapie vaak nuttig om extra bacteriële infecties (superinfectie) te voorkomen, waardoor het risico op longontsteking bij kinderen wordt verminderd.

Voorkom longontsteking bij kinderen

Over het algemeen kunt u longontsteking bij kinderen niet voorkomen. Het risico op longontsteking bij kinderen kan echter worden verminderd door bepaalde maatregelen. Deze omvatten in het bijzonder vier belangrijke vaccinaties. Een vaccin dat over het algemeen beschermt tegen longontsteking bij kinderen, is niet te wijten aan de verscheidenheid aan mogelijke ziekteverwekkers. Tegen sommige van de meest voorkomende triggers van longontsteking zijn er in ieder geval vaccinaties die ook door de Standing Vaccination Commission (StiKo) worden aanbevolen voor alle kinderen. De volgende vaccinaties kunnen longontsteking voorkomen:

• Vaccinatie tegen mazelen
• Vaccinatie tegen Haemophilus influenza type b
• Vaccinatie tegen pneumokokken
• Vaccinatie tegen waterpokken (varicella)

De beste preventie van longontsteking bij kinderen is een gezonde levensstijl. Zorg ervoor dat je nakomelingen goed worden gevoed en regelmatig bewegen. Voor kinderen met andere ziekten of een verzwakt immuunsysteem moet u meer aandacht besteden aan het feit dat uw kind niet met zieke vrienden speelt, omdat in dergelijke gevallen longontsteking levensbedreigend kan zijn. een Longontsteking bij kinderen is een ernstige aandoening die volledig moet worden genezen voordat de kinderen terugkeren naar de kleuterschool of school.