meniscus chirurgie

Wanneer is een meniscusoperatie nodig?

De meningen over de voordelen van een meniscusoperatie lopen sterk uiteen. Sommige artsen beweren dat elke meniscusscheur chirurgie of artroscopie vereist. Bijna even vaak wordt echter vastgesteld dat de meeste gevallen van meniscusletsel niet zo uitgesproken waren en dat een operatie meestal niet nodig was.

Het is duidelijk dat de behandelmethode voor een meniscusscheur afhankelijk is van verschillende beïnvloedende factoren en er is geen universele aanbeveling voor behandeling van meniscusschade. De keuze van de therapie hangt af van de ernst van de pijn, de leeftijd en de eisen aan de veerkracht van de menisci. Het doel van meniscuschirurgie is altijd om zoveel mogelijk meniscusweefsel te behouden en de volledige mobiliteit zoveel mogelijk te herstellen.

Meniscusscheur zonder operatie

Soms kan een meniscusscheur zonder operatie worden behandeld. Dit is bijvoorbeeld het geval met vrij kleine scheuren. In het bijzonder kunnen verwondingen in de goed geperfuseerde buitenzone van de meniscus (buitenrand van de meniscus bij de gewrichtscapsule) soms op zichzelf genezen. Artsen spreken in dit geval van een conservatieve (niet-operatieve) meniscale traantherapie. De meniscusscheur wordt behandeld met analgetica, cortisone-injecties en fysiotherapie. De knie moet zoveel mogelijk worden gespaard tijdens de eerste periode na het meniscusletsel. Na een paar weken begint de lichte oefening. Uw arts of fysiotherapeut zal u precies laten zien hoe u dit moet doen. Zelfs met degeneratieve veranderingen van de meniscus wordt een meniscusscheur zonder chirurgie behandeld. Als er echter herhaaldelijk pijn op de meniscus optreedt of als uit het onderzoek blijkt dat delen van de meniscus bij de traan zijn losgeraakt en zich nu in de gewrichtsruimte bevinden, is er geen alternatief voor meniscuschirurgie.

Voor de meniscusoperatie

Voorafgaand aan een meniscusoperatie moet de aangedane knie grondig worden onderzocht. In de regel wordt naast het lichamelijk onderzoek een MRI (magnetic resonance imaging) gemaakt. Op de foto’s kan de behandelend arts bepalen op welk punt de meniscus is beschadigd. Bovendien kan worden uitgesloten dat de pijn in de knie van andere structuren zoals ligamenten of kraakbeenweefsel ontstaat. Afhankelijk van hoe het resultaat van de MRI faalt, hebben we de juiste behandelingsmethode gekozen. In veel gevallen kan echter alleen een gezamenlijke spiegeling (artroscopie) aantonen hoe groot de schade eigenlijk is. Vervolgens besluit de chirurg tijdens artroscopie welke methode van meniscuschirurgie te gebruiken.

Meniscuschirurgie: chirurgische methoden

Twee soorten meniscale chirurgie zijn beschikbaar met artroscopische en open meniscale chirurgie. Terwijl het in het verleden meestal open chirurgie was, is de arthroscopische meniscuschirurgie tegenwoordig het middel bij uitstek. De procedures worden uitgevoerd onder regionale anesthesie of soms onder algemene anesthesie.

artroscopie

Arthroscopie is een zogenaamde minimaal invasieve methode. Dit betekent dat bij de meniscusoperatie geen enkele grote snede wordt gemaakt, maar in plaats daarvan twee tot drie kleinere sneden. De eerste snede introduceert een staafvormige camera die beelden vanuit het kniegewricht live naar een monitor overbrengt. De andere sneden introduceren de chirurgische instrumenten van de chirurg, waarmee hij haveloze delen verwijdert of een meniscus hechtdraad creëert. Het voordeel van artroscopie is dat de kleine verwondingen aan de huid sneller genezen en dat er na de meniscusoperatie geen groot litteken achterblijft.

Open methode

In sommige gevallen heeft open meniscale chirurgie de voorkeur boven artroscopie. De open methode wordt bijvoorbeeld gebruikt wanneer niet alleen meniscusscheurbehandeling moet worden uitgevoerd, maar ook extra schade aan ligamenten in het kniegewricht of op de gewrichtscapsule werd gevonden. Bij open chirurgie wordt de knie geopend met een snee van ongeveer vijf centimeter lang, die opnieuw wordt gehecht na een meniscusoperatie. Over het algemeen kunnen de draden ongeveer tien dagen na de meniscusoperatie weer worden verwijderd.

Meniscuschirurgie: chirurgische technieken

Of het nu arthroscopisch of open wordt geopereerd, de volgende chirurgische technieken zijn beschikbaar voor meniscale chirurgie:

• Meniscale reparatie (meniscale hechting)
• Meniscale gedeeltelijke verwijdering (meniscale gedeeltelijke resectie)
• Meniscale vervanging (inbrengen van een kunstmatige meniscus)

Meniscale reparatie (meniscale hechting)

Bij meniscusherstel wordt het gescheurde meniscusweefsel opnieuw gehecht aan gezonde delen van de meniscus- en kniegewrichtscapsule. Voor dit doel worden de randen gladgemaakt, het weefsel wordt teruggebracht naar zijn oorspronkelijke positie en in deze positie gehouden door middel van speciale resorbeerbare materialen. Bij de meniscale reparatie wordt onderscheid gemaakt tussen verschillende procedures (outside-in, inside-out, all-inside en refixatie met resorbeerbare pijlen, zogenaamde pijlen).

Een meniscusherstel is alleen mogelijk als de meniscusscheur niet door de hele meniscus loopt en de meniscus nog steeds aan de capsule is bevestigd, zodat deze daar stevig kan worden genaaid en blijft voorzien van bloedvaten. Een meniscushechting is in principe de beste methode omdat het de normale anatomische omstandigheden grotendeels kan herstellen. Helaas is de meniscushechting niet in alle gevallen mogelijk, omdat de schade vaak al te groot is in de diagnose.

Na een meniscusherstel mag de knie slechts enkele weken heel voorzichtig worden bewogen, zodat het meniscusweefsel weer volledig kan genezen. Over het algemeen is de opbouw van de belasting veel langzamer en meer dosis dan na een meniscusresectie. Je krijgt een spalk in de eerste keer na een meniscusherstel. Na ongeveer drie weken kunt u beginnen met het gedeeltelijk verlichten van de knie. Na ongeveer twee maanden kunnen lichte sporten zoals zwemmen, fietsen of krachttraining worden hervat.

Meniscuschirurgie: meniscale resectie

Bij meniscusresectie wordt alleen het gescheurde stuk van de meniscus (meniscusdeelresectie) of de volledige meniscus (meniscusresectie) verwijderd. Een meniscusresectie wordt gebruikt bij meniscuschirurgie wanneer afzonderlijke delen van de meniscus volledig zijn losgeraakt, wanneer degeneratieve veranderingen in de knie zichtbaar zijn of wanneer de traan ouder is en de gescheurde delen niet langer worden voorzien van bloedvaten. Een meniscusresectie kan poliklinisch worden uitgevoerd, omdat getroffen mensen hun onderarmkrukken kunnen gebruiken om dezelfde dag weer voorzichtig te lopen. Al in de eerste weken na de operatie worden fysiotherapeutische oefeningen gestart. Voor meestal zittende taken kan het werk na slechts een of twee weken worden hervat.

Meniscuschirurgie: meniscusvervanging

Een lang bekende maar altijd evoluerende methode voor meniscale resectie is meniscusvervanging. De beschadigde meniscus is volledig verwijderd en een vervangend model van polyurethaan, collageen of een menselijke donor (meniskustransplantatie) is gebruikt. Voordat een dergelijke meniscusvervanging wordt geïmplanteerd, zal deze precies worden aangepast aan de grootte van zijn eigen meniscus. Implantatie is minimaal invasief in de context van artroscopie.

De voordelen van deze methode zijn dat het verwijderde meniscusweefsel op zijn best kan regenereren. Het nadeel is de zeer lange nabehandeling van deze speciale meniscuschirurgie, die meerdere maanden aanhoudt. Tot op heden zijn er onvoldoende onderzoeksgegevens beschikbaar om de kwaliteit van dit proces definitief te beoordelen. Meniscale vervanging is daarom (nog) niet een van de standaardmethoden voor meniscale chirurgie.

Donor meniscus wordt vooral aanbevolen bij jonge patiënten die waarschijnlijk knieartrose (gewrichtsslijtage) en andere knieproblemen hebben als gevolg van de meniscusschade. Gedoneerde mensen komen meestal van dodelijk gewonde mensen die zijn overeengekomen om te doneren voordat ze sterven.

Risico’s van een meniscusoperatie

Meniscuschirurgie heeft bepaalde risico’s, net als bij alle andere operaties. Vooral met de open chirurgische procedure kan bloedingen optreden tijdens de meniscusoperatie. Bovendien is er altijd het risico van een operatie waarbij bacteriën in de wond terechtkomen en een infectie veroorzaken. Een infectie in het kniegewricht is een zeer ongunstige complicatie, omdat de ontsteking ernstige schade aan het kniekraakbeen kan veroorzaken. In meniscale chirurgie zijn dergelijke gevallen echter zeldzaam, omdat de procedure onder steriele omstandigheden wordt uitgevoerd.

In zeldzame gevallen blijft de pijn aanhouden na een meniscusoperatie of keert deze na een bepaalde periode terug. Bij een meniscusvervanging bestaat ook het risico dat het implantaat ook breekt. Bovendien kan meniscusvervanging na een meniscusoperatie resulteren in een opwinding in de knie die een punctie van de knie vereist. Over het algemeen zijn dergelijke nawerkingen echter zeer zeldzaam. Natuurlijk is er zelfs na een enkele meniscusoperatie het risico dat de meniscus weer scheurt. Dat moet opnieuw operatief worden behandeld.

Ziekteverloop en prognose

Een meniscusoperatie kan in veel gevallen poliklinisch zijn, dus u kunt meestal naar huis gaan op de dag van de operatie. Afhankelijk van het type meniscuschirurgie en de grootte van de meniscusschade, is een langere of kortere genezingsperiode vereist.

Bij één meniscus Het duurt maanden voordat een volledige belasting van de knie weer mogelijk is. Te vroeg de knie spannen zal littekens verstoren en de genezing vertragen. Bovendien riskeer je zo’n nieuwe scheur van het nog niet volledig genezen weefsel. Na ongeveer vier tot zes weken kun je de knie weer volledig belasten. Over het algemeen duurt het echter twee tot drie maanden voordat de knie bijna net zo veerkrachtig is als vóór de meniscusoperatie. Na een gedeeltelijke meniscectomy Er is slechts een paar dagen rust nodig totdat je de knie weer kunt belasten. Bij één Meniskusersatz aan de andere kant, net als bij de meniscale hechting, moet u een gesloten seizoen van enkele weken plannen.

Na elke meniscusoperatie vindt een individuele fysiotherapie plaats, waarbij uw knie langzaam went aan de beweging en de spieren worden versterkt. De oefeningen die je in fysiotherapie leert, moet je uitvoeren om thuis de genezing beter te ondersteunen. Na een succesvolle meniscusoperatie en een gestructureerde vervolgbehandeling zonder verdere complicaties, kunt u meestal na de knie meniscus chirurgie opnieuw bijna als voor de blessurespanning.