Of men galstenen moet verwijderen of niet, hangt onder andere af van eventuele klachten en de locatie van de stenen. Lees hier wanneer u galstenen kunt verwijderen, welke methoden er zijn en hoe ze werken!
Galstenen in de galwegen
In het geval van “stille” galstenen in de galwegen moeten de arts en de patiënt zorgvuldig het individuele voordeel en het risico van de behandeling afwegen – en vervolgens beslissen of verwijdering noodzakelijk is of niet. Soms is het gewoon afwachten, want galwegenstenen kunnen vanzelf verdwijnen. Als dit niet gebeurt of als de galwegen stenen ongemak veroorzaken, worden ze meestal verwijderd door endoscopie: in het kader van de zogenaamde Endoscopische retrograde cholangiopancreatografie (ERCP), dat ook dient om de galwegenstenen te diagnosticeren, worden de stenen verwijderd met behulp van speciale draadlussen.
Galstenen in de galblaas
“Domme” galstenen in de galblaas hoeven meestal niet te worden behandeld. Een zeldzame uitzondering zijn bijvoorbeeld galblaasstenen met een diameter groter dan drie centimeter omdat ze het risico op galblaaskanker vergroten.
Ook noodzakelijk is een behandeling wanneer galblaasstenen ongemak veroorzaken (symptomatische galstenen): een voorkeursbehandeling is de chirurgische verwijdering van de galblaas (galsteenoperatie). Er zijn ook alternatieve methoden (galstenen oplossen of breken); maar deze worden zelden gebruikt.
Galstenen: chirurgie
Bij galsteenoperaties wordt de gehele galblaas, inclusief de stenen erin, verwijderd (cholecystectomie). Alleen op deze manier kan galkoliek permanent worden vermeden.
Tegenwoordig wordt de galblaas zelden verwijderd via een grote incisie in de buik (open operatie), zoals bij buikcomplicaties of verklevingen. In de meeste gevallen worden galstenen tegenwoordig bediend via een laparoscopie (Laparoscopie): onder algemene anesthesie worden drie tot vier kleine incisies gemaakt in de buikwand. Deze worden gebruikt om de chirurgische instrumenten in te brengen en de galblaas te verwijderen. Na een dergelijke laparoscopische cholecystectomie herstellen patiënten meestal sneller dan na een open operatie en kunnen ze eerder de kliniek verlaten.
Ondertussen zijn er andere varianten van de laparoscopische chirurgische techniek. De chirurgische instrumenten worden via de vagina, maag of navel in de buik ingebracht. Momenteel is het niet mogelijk om te zeggen hoe veilig en voordelig deze chirurgische varianten zijn in vergelijking met conventionele laparoscopie.
Los galstenen op (litholyse)
In sommige gevallen is het mogelijk om galstenen op te lossen met behulp van de werkzame stof UDCA (ursodeoxycholzuur). de actieve ingrediënt bevattende tabletten maar moet over een langere periode worden ingenomen (soms meer dan twee jaar). De behandeling met galstenen leidt echter alleen bij sommige patiënten tot succes. Bovendien vormen zich na het spenen van de tabletten vaak snel nieuwe galstenen. Daarom wordt de litholyse alleen geprobeerd in geïsoleerde gevallen, bijvoorbeeld in galstenen, die alleen mild ongemak en / of zeldzame koliek veroorzaken.
Galstenen breken
Met behulp van schokgolven kunnen sommige galstenen worden verpletterd: de patiënt ligt in een waterbad en de galstenen worden gebombardeerd met schokgolven. Het resulterende puin kan dan het lichaam op natuurlijke wijze verlaten (via de darm). De procedure zal Extracorporale shockwave lithotripsie (ESWL) genoemd en werd oorspronkelijk ontwikkeld voor nierstenen. Het wordt zelden gebruikt om galstenen te verwijderen omdat het recidiefpercentage (terugvalpercentage) vrij hoog is: bij de meerderheid van de patiënten worden na de behandeling nieuwe galstenen gevormd, zodat chirurgische verwijdering van de galblaas uiteindelijk noodzakelijk is. De ESWL is daarom volgens deskundigen geen goede praktijk, als die er al is Verwijder galstenen wil.