Amandelstenen (tonsillen stenen) zijn wit-gelige structuren die ontstaan uit verschillende stoffen in de gehemelte amandelen. Ze zijn enkele millimeters groot, meestal stevig of kruimelig en kunnen een slechte adem veroorzaken. Anders zijn amandelstenen onschadelijk en veroorzaken ze zelden grotere kopieën tot verdere klachten. Lees meer over amandelstenen en wat je eraan kunt doen!
Amandelstenen: beschrijving
Amandelstenen worden zo genoemd omdat ze ontstaan in de voren van de palatinale amandelen en eruit zien als kleine wit-gele stenen. Ze kunnen verschillende maten hebben, met hun diameter meestal niet meer dan vijf tot zes millimeter. Hun consistentie varieert van zacht en kruimelig tot keihard. De medische term voor amandelen is amandelen, amandelstenen worden daarom ook tonsillen of tonsillolieten genoemd.
Hoe worden amandelen gemaakt?
Is in de spreektaal van “amandelen” de spraak, het betekent de palatinale amandelen (Tonsilla palatina). Deze bevinden zich aan beide zijden van het achterste (zachte) gehemelte achter de paleisboog. Ze maken deel uit van het immuunsysteem en hebben als taak de afweer van het lichaam aan te passen aan ziekteverwekkers die het lichaam binnenkomen via voedsel.
Het oppervlak van de palatinale amandelen heeft talloze kleine depressies (crypten), die diep in de binnenkant van de amandelen reiken. In deze crypten hoopt zich een mengsel van pap, slijmvliescellen, witte bloedcellen en bacteriën op, wat volkomen normaal is. Bij het kauwen spannen de gehemelte spieren, waardoor de crypten regelmatig leeg en opnieuw vullen.
In het dieet en in het speeksel komen echter bepaalde kalkzouten voor, die kunnen worden opgeslagen in het Breigemisch van de crypten. Wanneer dat gebeurt, wordt het hard en lijkt de consistentie steenachtig. De amandelstenen bevinden zich vaak diep in de crypten, maar kunnen ook het oppervlak bereiken.
Amandelstenen: symptomen
In de meeste gevallen veroorzaken amandelstenen geen ongemak. Ze zijn vaak erg klein en, als ze het oppervlak van de amandelen bereiken, zullen ze ongemerkt worden ingeslikt, hoesten of niezen.
De bestanddelen van een amandelsteen hebben echter een onaangename geur die doet denken aan rotte eieren. Daarom kunnen vooral grotere amandelstenen een slechte adem veroorzaken.
In zeldzame gevallen kunnen grote amandelstenen ook een vreemd lichaamsgevoel op het achterste gehemelte veroorzaken, wat vooral merkbaar is bij het slikken. Zwelling en pijn op de getroffen amandelen zijn ook mogelijk.
Amandelstenen: oorzaken en risicofactoren
Amandelstenen zijn gemeenschappelijk voor alle mensen, maar ze zijn meestal zo klein dat ze zich niet laten voelen. Waarom ze vaker voorkomen in sommige of zelfs grotere, is niet precies bekend.
Artsen vermoeden dat de grootte van de amandelen zelf een rol speelt. Bij mensen, die in principe grote amandelen hebben, zijn de crypten dieper. Aldus gemakkelijker amandelstenen. Oorzaak kan ook een gestoorde lediging van de crypten zijn. Ze worden vaak waargenomen als gevolg van terugkerende ontstekingen met littekens van de amandelen. Daarom zijn tonsillen stenen vooral gebruikelijk bij jonge volwassenen die meerdere keren per jaar aan tonsillitis lijden. Dit betekent echter niet dat mensen met amandelen automatisch meer tonsillitis hebben.
Amandelstenen: onderzoeken en diagnose
Een amandelsteen is vaak een toevallige bevinding tijdens een tandartsbezoek of KNO-arts. Soms zoekt een arts er echter ook expliciet naar, bijvoorbeeld met onverklaarbare slechte adem. Afhankelijk van de grootte en de afstand tot het oppervlak, kan een amandelsteen witachtig door het slijmvlies glinsteren of als een witte afzetting op de amandelen verschijnen. Als het dieper is, kun je het normaal niet met het blote oog zien.
Uiteindelijk kunnen tonsillen stenen inderdaad worden gedetecteerd op röntgenfoto’s en nog beter met een computertomografie. Vanwege de kosten en blootstelling aan straling van deze onderzoeken worden ze meestal niet gebruikt om amandelstenen te detecteren. Klachten veroorzaken meestal alleen grotere stenen op het oppervlak.
Soms worden amandelen verward met pus, wat voorkomt bij tonsillitis. In het geval van een ontsteking zouden de amandelen ook ernstig rood en gezwollen zijn en de infectie gaat meestal gepaard met koorts.
Amandelstenen: behandeling
Als u amandelstenen wilt verwijderen, zijn er verschillende mogelijkheden. Vaak is er geen arts nodig. Handige methoden om zelf amandelstenen te verwijderen zijn:
- Wanneer het hoofd naar achteren is gestrekt, opent u de mond meerdere keren en sluit u weer. Dit creëert een spanning in de spieren van het gehemelte, waardoor de amandelsteen mogelijk wordt gemasseerd.
- Druk tegen de onderkant van de amandel, bijvoorbeeld met een wattenstaafje of de achterkant van de tandenborstel. Sommige patiënten kunnen ook amandelen met hun tong uitdrukken, wat minder kokhalzen veroorzaakt.
- Reinig de amandel met een lage druk orale irrigator. Dit lost vaak de amandelstenen op.
- Huismiddeltjes zoals salie of mondwater op basis van kamil kunnen ook nuttig zijn.
Als u amandelstenen van uzelf wilt verwijderen, mag u nooit puntige of scherpe voorwerpen gebruiken, omdat dit verwondingen kan veroorzaken.
Als de poging er niet in slaagt de tonsillen stenen zelf te verwijderen, kan de KNO-specialist meestal helpen. Hij heeft speciaal gereedschap voor dit doel, zoals cuvetten of pipetten, waarmee hij de amandelen kan uitdrukken of extraheren. Ook is de zogenaamde Roeder-behandeling een nuttige methode. De arts zet een cupping-bril op de amandelen en zuigt de stenen eruit met behulp van de negatieve druk.
Amandelstenen: preventie
Om geen amandelen naar buiten te laten komen, kan het helpen om de amandelen regelmatig schoon te maken met een monddouche. Zelfs zachtjes poetsen tijdens het reinigen van je tanden reinigt de crypten, waardoor het moeilijk is om amandelen te vormen.
Amandelstenen: ziekteverloop en prognose
Amandelstenen zijn meestal onschadelijk en worden niet opgemerkt door de getroffenen. Hoewel grotere stenen ongemak kunnen veroorzaken, zijn ze meestal gemakkelijk te verwijderen. Echter ontstaan tonsillen stenen vaak opnieuw na te zijn verwijderd.