Een femorale hernia (femorale fractuur, femorale hernia, femorale hernia) is een darmbreuk, onder het zogenaamde inguinale ligament. De pijn is vaak niet-specifiek en kan uitstralen in de dij. Een femorale hernia wordt altijd geopereerd omdat bijvoorbeeld delen van de darm kunnen knijpen. Lees hier meer over de symptomen, diagnose en behandeling van femorale hernia.
Femorale hernia: beschrijving
Bij femorale hernia dringt een zogenaamde gebroken zak door een zwakke plek in het weefsel. Dit kan door de arts worden gevoeld en gezien, vooral bij verhoogde druk in de buik. Een femurfractuur bestaat uit een Bruchpforte, een breekzak en de Bruchinhalt. De hernia is ter hoogte van de femorale hernia maximaal één centimeter en bevindt zich onder de liesband op de dij. De fractuurzak bevat vaak darmdelen.
Ongeveer vijf procent van alle hernia’s zijn femorale hernia’s. Het komt driemaal vaker voor bij de vrouw dan bij de man en treft vooral vrouwen op oudere leeftijd. In ongeveer 40 procent van de femorale hernia’s zit de herniazak al vast op het moment van diagnose. Negen procent van de vrouwen en 50 procent van de mannen lijden tegelijkertijd aan een liesbreuk.
Femorale hernia: symptomen
Femoral hernia veroorzaken meestal geen symptomen in het begin. Als pijn optreedt, is deze vaak niet kenmerkend en bevindt deze zich in de liesstreek. Vooral in het geval van fysieke stress, straalt de pijn in de dijen uit, waardoor zwelling in de lies ontstaat. Soms wordt de zwelling verward met een lymfeknoop daar. Wanneer de herniazak wordt gevangen, straalt de pijn vaak uit in de lies, buik en binnenkant van de dij.
Femoral Hernia: oorzaken en risicofactoren
De oorzaak van femorale hernia is een zwakke plek in het weefsel van de buikwand. Dit bestaat uit buikspier- en bindweefselstructuren zoals zogenaamde aponeuroses en fascia, die zorgen voor optimale stabiliteit. Er zijn er echter „Hiaten in de liesstreek die niet worden ondersteund door aponeurose of spieren en dus een natuurlijke zwakke plek vormen.
Dit “breekpunt” bevindt zich in de femorale hernia achter het liesbeen, waar de bloedvaten van de dij lopen. Overmatige druk in de buik en zwak bindweefsel kunnen femorale hernia veroorzaken.
Waarom de femorale hernia bij sommige mensen ontstaat, is nog niet duidelijk. Er zijn echter verschillende oorzaken die de femorale hernia kunnen begunstigen:
Deze omvatten met name herhaalde zwangerschappen, obesitas en een toenemend collageengebrek met de leeftijd. Op bepaalde klinische foto’s, zoals het Marfan-syndroom of het Ehlers-Danlos-syndroom, is er een aangeboren collageenmetabolismestoornis.
Bovendien ontstaat een femorale hernia vaak na een inguinale hernia-operatie – bijvoorbeeld door de gebruikte chirurgische techniek. Hoesten, drukken of zwaar tillen verhogen ook de druk in de buik zodat weefsel kan ontsnappen.
Femorale hernia: onderzoeken en diagnose
Als een femorale hernia optreedt, moet u een specialist in chirurgie en viscerale chirurgie raadplegen. De arts verzamelt eerst de medische geschiedenis en onderzoekt u vervolgens precies. Mogelijke vragen van de arts kunnen zijn:
- Sinds wanneer bestaan de klachten?
- Ben je ooit geopereerd?
- Straalt de pijn uit?
- Heeft u een begeleidende ziekte die wordt geassocieerd met een collageenmetabolismestoornis?
De femorale hernia onderzoekt de arts liggend en staand. Hij vraagt je krachtig te knijpen. Als hij de breukzak onder het lieskanaal kan voelen, kan de diagnose gemakkelijk worden gesteld – in het geval van overgewicht zijn de tactiele bevindingen vaak moeilijk. Met een echografisch onderzoek kan de arts de femorale hernia van een liesbreuk bij grotere fracturen onderscheiden. Zelfs gezwollen lymfeklieren zijn uitgesloten.
Femoral Hernia: behandeling
Een femorale hernia wordt altijd geopereerd omdat deze niet vanzelf kan achteruitgaan. Door de kleine hernia kunnen darmdelen gemakkelijk vast komen te zitten. Een operatie is vereist.
Afhankelijk van of een femorale hernia alleen of samen met een liesbreuk voorkomt, worden verschillende chirurgische technieken gebruikt. Naast de klassieke open chirurgie is het ook mogelijk om een sleutelgattechniek te gebruiken (minimaal invasief). De chirurg maakt slechts zeer kleine incisies in de buik, waardoor hij zijn instrumenten introduceert.
Dij Hernia-operatie: open chirurgie
Bij open femorale fractuurchirurgie wordt de fractuurzak geopend vanuit het liesgebied of vanuit het dijgebied. De breekzak wordt dan verwijderd, teruggeduwd en gesloten.
Geïsoleerde femorale hernia
In een geïsoleerde femorale hernia werkt de chirurg zonder het lieskanaal te openen. De huidincisie wordt schuin onder het liesbeen geplaatst. Nadat de hernia is teruggeduwd, wordt de hernia gehecht.
Gesloten werking
Als een femorale hernia kan worden teruggeduwd, is de operatie met de zogenaamde sleutelgattechniek mogelijk. In deze zachte chirurgische procedure worden alleen zeer kleine huidincisies gemaakt, waarover de chirurg het chirurgische instrument en een optisch apparaat in zijn oriëntatie (laparoscoop) introduceert. Om de femorale hernia te stabiliseren, kan de arts een plastic net gebruiken.
Dijbreukchirurgie: complicaties
Zoals bij elke operatie kan wondinfectie of bloeding optreden. In zeldzame gevallen kan het tot embolie (vasculaire occlusie) komen.
Femorale hernia: ziekteverloop en prognose
Over het algemeen kan dat dijbeen goed worden behandeld. Een herhaling van de hernia is niet erg gebruikelijk en ligt tussen de één en tien procent.