Groene ster

Green Star: Beschrijving

Een glaucoom (glaucoom) verwijst naar een groep oogziekten die in een vergevorderd stadium de zenuwcellen van het lichtgevoelige netvlies (netvlies) en de oogzenuw (oogzenuw) beschadigen. De naam van de ziekte heeft niets te maken met de avifauna. De oude term “groene ster” beschrijft enerzijds het vaak waargenomen (blauw) groenachtig flikkeren van de iris in geavanceerd glaucoom, anderzijds de “rigide look” wanneer het oog blind is.

Dit is hoe Green Star is gemaakt

In de meeste gevallen wordt Green Star geassocieerd met verhoogde druk in de oogbol. Dit ontstaat wanneer in de voorste kamer, waar de ooglens zich bevindt, meer humor wordt gevormd dan via het drainagesysteem in de kamerhoek kan worden afgeleid. De constante uitwisseling van waterige humor is belangrijk voor de functie van het oog. De waterige humor vervoert voedingsstoffen en zuurstof naar de lens en het hoornvlies, die geen eigen bloedvaten hebben. Bovendien dient de waterige humor als een optisch medium. Als het zich ophoopt in de voorste kamer, neemt de druk in het oog toe.

De intraoculaire druk wordt gemeten met een zogenaamde applanatietonometer. Het apparaat bepaalt hoeveel druk nodig is om een ​​specifiek gebied van het gebogen hoornvlies van het oog te vervormen (de heldere huidlaag voor de pupil). Hoe hoger de intraoculaire druk, hoe hoger de kracht die moet worden uitgeoefend. De meeteenheid voor de druk in de oogbol is “millimeter kwik” (mmHg), dezelfde eenheid die bijvoorbeeld ook wordt gebruikt voor de bloeddruk. Normale waarden voor intraoculaire druk liggen tussen 10 en 21 mmHg en kunnen overdag met ongeveer vijf mmHg fluctueren – de hoogste waarden komen ’s nachts en vroeg in de ochtend voor. In glaucoom kan de druk in de oogbol oplopen tot waarden van 40 tot 60 mmHg.

Door de verhoogde druk in glaucoom zijn de bloedtoevoer en voeding van de gevoelige zenuwcellen verstoord. Visuele stoornissen, zogenaamde gezichtsvelddefecten, behoren daarom tot de typische tekenen van glaucoom. Als een groene ster onopgemerkt blijft of niet medisch genoeg wordt behandeld, kan de getroffen persoon zelfs het zicht verliezen.

Groene staar kan tot blindheid leiden

Groene staar is een van de meest voorkomende oorzaken van blindheid. In de industriële landen staat de diagnose ‘Groene ster’ op de derde plaats bij de oorzaken van blindheid. Het initiatief voor vroege opsporing van glaucoom schat dat ongeveer 800.000 mensen in Duitsland aan glaucoom lijden. Maar slechts ongeveer tweederde van de diagnose is bekend – in veel gevallen weten de getroffenen niets van de ziekte. Als de getroffen persoon zelf de visuele stoornissen waarneemt, is de schade aan het netvlies en / of de optische zenuw vaak al vergevorderd. Als schade al is veroorzaakt door glaucoom, kan dit meestal niet worden teruggedraaid.

Groene staar komt vaker voor bij het ouder worden. Aan de andere kant van de leeftijd van 75 jaar wordt zeven tot acht procent van de mensen getroffen; na de leeftijd van 80 raakt een groene ster zelfs tussen de 10 en 15 procent.

Vier basisvormen van glaucoom

Green Star kan in verschillende vormen voorkomen. Oogartsen (oogartsen) verdelen de varianten volgens anatomie en glaucoomoorzaken in vier hoofdgroepen:

de primair open-hoek glaucoom (soms aangeduid als “groothoekglaucoom”) ontstaat wanneer de uitstroom van waterige humor wordt verstoord door plaques. Openhoekglaucoom is de meest voorkomende vorm van cataract bij ouderen. de Normaal spanning glaucoom is een subtype van openhoekglaucoom waarbij de uitstroom van waterige humor echter niet wordt verstoord en dus de druk in de oogbol niet abnormaal wordt verhoogd.

In nauwe-hoek glaucoom is de voorste oogkamer – meestal vanwege de aandoening – zo ondiep dat de iris van de iris de hoek van de kamer verdiept of zelfs blokkeert. Dit gebeurt vooral wanneer de pupil wordt verwijd door duisternis of door de werking van medicijnen (of medicijnen) en de iris in de kamerhoek zich “ontvouwt”. De uitstroom van waterige humor wordt dus belemmerd of zelfs volledig voorkomen (Hoek glaucoom), Als deze uitstroomstoornis per ongeluk optreedt, manifesteert deze zich als Glaukomanfall – een oogheelkundige noodsituatie. De druk in het oog kan zoveel stijgen dat het netvlies en de zenuwen onmiddellijk en permanent worden beschadigd.

Als er een groene ster in de pasgeborene of peuter voorkomt, is dit meestal een ster primaire aangeboren glaucoom – Een onjuiste ontwikkeling van de kamerhoek, waardoor de in het oog gevormde waterige humor niet voldoende kan worden afgevoerd.

Secundair (“verworven”) glaucoom wordt een groene ster genoemd, als andere ziekten, ontstekingen of verwondingen verantwoordelijk zijn voor de uitstroomstoornis van de waterige humor. Veranderde bloedvaten, littekens of ontstekingscellen kunnen bijvoorbeeld de hoek van de kamer gedeeltelijk of volledig blokkeren.

Green Star: symptomen

Alles wat belangrijk is voor de typische tekenen van glaucoom lees in het artikel Green Star – Symptomen.

Green Star: oorzaken en risicofactoren

Een glaucoom betekent dat de visuele cellen van het netvlies en / of de oogzenuw in de oogbol zijn beschadigd. De schade wordt veroorzaakt door een verstoorde bloedtoevoer naar de gevoelige cellen, wat leidt tot een gebrek aan zuurstof en voedingsstoffen.

Bepalend voor de ontwikkeling van glaucoom is niet de absolute druk in het oog, maar het verschil tussen de intraoculaire druk en de druk in de bloedvaten van het netvlies en de oogzenuw, de zogenaamde perfusiedruk. Als de druk in het inwendige van het oog stijgt tot nabij de perfusiedruk of deze zelfs overschrijdt, worden de fijne bloedvaten letterlijk afgeklemd – bloed kan niet langer stromen.

Recente studies hebben aangetoond dat slechts ongeveer de helft van de mensen met glaucoom een ​​abnormaal hoge intraoculaire druk heeft. In ongeveer 50 procent van de getroffenen ligt de intraoculaire druk dus onder de kritische grens van 25 mmHg. Niettemin is de bloedsomloop bij deze patiënten al verstoord. Redenen voor de mismatch tussen intraoculaire druk en perfusiedruk zijn daarom niet altijd stromingsobstructie voor de waterige humor, maar mogelijk ook veranderingen in de bloedvaten of aandoeningen van de algemene bloedsomloop.

De belangrijkste glaucoom veroorzaakt in één oogopslag:

• deposito’s, zogenaamde plaques, de uitstroom van waterige humor in het fijne gaas van bindweefsel trabeculae (Trabecula) en het “Schlemm’s kanaal” in de kamerhoek (primair open-hoek glaucoom) voorkomen. De belangrijkste “risicofactor” hiervoor is een hoge leeftijd.
• wanneer Normaal spanning glaucoom De perfusiedruk in de bloedvaten van het netvlies is niet voldoende om de normale druk in het oog te overwinnen. Dit zorgt voor een tekort aan aanbod in de visuele en zenuwcellen. Triggers of risicofactoren zijn:
• Hart- en vaatziekten zoals hart- en vaatziekten (CHD), hartfalen, arteriosclerose of perifere arteriële occlusieve ziekte (PAOD) van de cerebrale of cerebrale aderen
• algemeen lage bloeddruk of een zeer lage tweede bloeddruk (diastolische bloeddruk), zoals kan optreden bij hartklepdefecten of bepaalde aandoeningen van de vaatfunctie (vooral in het geval van een extra bloeddrukdaling ’s nachts)
• chronisch hoge bloeddruk (Hypertensie), die de bloedvatwand beschadigt
• chronisch verhoogde bloedlipideniveaus (Hypercholesterolemie), wat leidt tot afzettingen in de bloedvaten (arteriosclerose)
• Diabetes mellitus en andere metabole ziektendie de binnenwand van bloedvaten veranderen en de bloedstroom belemmeren
• Auto-immuunziekten waarbij bloedvaten betrokken zijn
• Roken, omdat nicotine de bloedvaten vernauwt – zelfs die in het oog. Bovendien wordt tabaksgebruik beschouwd als een belangrijke risicofactor voor arteriosclerose
• (Tijdelijke) krampachtige vernauwingen van de bloedvaten Raynaud-syndroom, migraine of tinnitus
• ernstige ontsteking op of in het oog, waardoor littekens of afzettingen in de kamerhoek (ontstekingscellen, eiwit) kunnen ontstaan ​​(secundair glaucoom)
• vele jaren cortisonebehandeling
• drugs, die de pupil verwijden, omdat de iris van de iris de hoek van de hartkamer kan blokkeren in het geval van een reeds platte oogkamer (glaucoom met hoeksluiting)
• sterk Kort of langziendheid voorbij vier dioptrieën, waarin de vorm van de oogbol en de voorste oogkamer is veranderd
• familiale accumulatie: Gevallen van glaucoom in het gezin worden beschouwd als een van de belangrijkste risicofactoren
• zwarte huidskleur: Mensen met een donkere huid hebben een meervoudig verhoogd ziekterisico

Green Star: onderzoeken en diagnose

Groene staar is schade aan de optische sensorische cellen in het oog of de optische zenuwkop in de achterkant van het oog. Het ontstaat wanneer de bloedstroom naar de cellen beperkt is of instort omdat het drukverschil tussen de bloedvaten en de oogbol niet groot genoeg is. Daarom behoren onderzoeken naar bloedtoevoer en druk in het oog tot de belangrijkste diagnostische maatregelen bij glaucoom. Bovendien zijn de toestand van het netvlies en de oogzenuwkop en de uitstroomomstandigheden voor het waterige humor van belang voor de diagnose van “staar”. De belangrijkste glaucoomonderzoeken:

Intraoculaire drukmeting (tonometrie)

De druk in de oogbol kan snel worden gemeten met de zogenaamde applanatietonometer. De meetplaat van het apparaat drukt vanaf de voorkant op het hoornvlies (in het gebied van de pupil) en bepaalt de druk die nodig is om een ​​bepaald gebied te vervormen (applanatie = afvlakking, afvlakking, toon = spanning, druk). Omdat het hoornvlies van het oog zeer gevoelig is voor aanraking, wordt het verdoofd voor onderzoek met een plaatselijke verdoving. De maateenheid voor de intraoculaire druk is “mmHg” (millimeter kwik), de bovengrens voor een normale druk in het oog is 21 mmHg. In glaucoom liggen de meeste getroffenen boven deze waarde, in extreme gevallen (glaucoom) soms zelfs meer dan twee keer zo hoog. Bij oudere mensen is de druk in het oog vaak hoger, zonder dat dit noodzakelijkerwijs betekent dat een groene kat aanwezig is. Het meetresultaat wordt ook beïnvloed door de dikte van het hoornvlies, dat daarom door nader onderzoek moet worden bepaald.

Spleetlamponderzoek

De spleetlamp is waarschijnlijk het belangrijkste diagnostische hulpmiddel van de oogarts. Hiermee kan hij een scherp begrensde lichtstraal op het oog richten. Afhankelijk van de bundeling en richting van de lichtstraal zijn verschillende structuren zichtbaar of bijzonder gemarkeerd. Microscopen kunnen worden gebruikt om zelfs de fijnste veranderingen te detecteren – bijvoorbeeld het hoornvlies, de voorste oogkamer en de hoek van de kamer, de lens van het oog, maar ook het netvlies. Het spleetlamponderzoek vindt plaats in een verduisterde kamer en is volledig pijnloos voor de patiënt. Bij het vermoeden van glaucoom beoordeelt de oogarts met name de beschikbare ruimte voor de hoek van de voorste kamer en de diepte van de voorste oogkamer. Hij zoekt ook naar veranderingen in de iris of ongewone cornea-pigmentatie.

Onderzoek van de kamerhoek

Als de vermoede diagnose “Green Star”, met de zogenaamde gonioscopie de kamerhoek onderzocht. Hij is meestal niet zichtbaar vanaf de buitenkant vanwege zijn perifere positie in de voorste oogbol. Met een speciale lens kan de oogarts “om de hoek kijken”. Hij plaatst de gonioscoop direct op het eerder lokaal verdoofde hoornvlies. Een ondiepe hoek van de kamer (nauwe-hoek glaucoom), drainageobstructie door de iris en mogelijke leeftijdsgerelateerde plaques (bijvoorbeeld in open-hoek glaucoom), verklevingen en verkleuringen kunnen wijzen op glaucoom.

Visual Fields

Een belangrijk onderzoek om reeds bestaande netvlies- of zenuwbeschadiging op te sporen, is de gezichtsveldmeting (perimetrie). Tijdens dit onderzoek krijgt de patiënt achtereenvolgens visuele prikkels op verschillende locaties in de kamer zonder dat hij zijn blik daar rechtstreeks op mag richten. De perceptie van deze stimuli, hun locatie en hun kracht worden vastgelegd. De omtrek en mogelijke fouten in het gezichtsveld maken conclusies mogelijk over mogelijke aandoeningen van de visuele cellen of zenuwbanen. Cataract is echter niet de enige oorzaak van een beperkt gezichtsveld. Bovendien treden gezichtsvelddefecten (scotoma) op in glaucoom, meestal laat wanneer meer dan 30 procent van de zenuwvezels beschadigd zijn.

Ophthalmoscopie (Ophthalmoscopie)

Met een reflectie van de oculaire fundus (oftalmoscopie) kan de oogarts de toestand van het netvlies, de bloedvaten en de oogzenuw beoordelen. De oftalmoscoop is een mengsel van vergrootglas en lichtbron. Om de arts in staat te stellen een zo groot mogelijk deel van de fundus waar te nemen, ontvangt de patiënt speciale pupil verwijdende oogdruppels kort voor het onderzoek. Oftalmoscopie is vooral onthullend voor de diagnose van “groene ster”, omdat met dit onderzoek glaucoomschade en het stadium van de ziekte direct zichtbaar zijn.

Meting van de bloedstroom

Verschillende onderzoeken kunnen de bloedstroom naar het netvlies en de oogzenuw bepalen. Veelgebruikte procedures zijn fluorescentieangiografie (röntgencontrastonderzoek van de bloedvaten in het oog), thermografie (registratie van de warmteafgifte van de oogbol als een maat voor de bloedstroom) of capillaire microscopie (vergroting van de fijnste netvliesbloedvaten). Omdat de relatie tussen intraoculaire druk en de druk in de bloedvaten van het oog niet correct is bij glaucoom, is ook een bloeddrukmeting een van de routinematige onderzoeken.

Regelmatige controles

Bij mensen met reeds bestaand glaucoom of bekende risicofactoren voor staar (bijvoorbeeld nauwe hoek, leeftijd ouder dan 40 jaar, familiestaar, zwarte huid, diabetes mellitus, het syndroom van Raynaud of langdurig gebruik van bepaalde medicijnen), zijn regelmatig controles bij de oogarts belangrijk. Alleen dan kan de oogarts dreigende oogschade vroegtijdig herkennen en onmiddellijk een passende behandeling starten.

Green Star: behandeling

Hoe glaucoom wordt behandeld, leest u in het artikel Green Star – Treatment.

Green Star: ziekteverloop en prognose

Zonder behandeling leiden groene staar tot blindheid omdat het de visuele cellen van het netvlies en de oogzenuw steeds meer beschadigt. De ziekte versnelt naarmate het langer aanhoudt. Het is belangrijk om te weten dat een geleden schade onomkeerbaar is.

Het is daarom des te belangrijker om glaucoom in een vroeg stadium te herkennen, om risicofactoren te voorkomen en de begonnen behandeling consequent voort te zetten. Het goede nieuws is dat u groene ster kunt stoppen en uw gezichtsvermogen kunt behouden met geschikte medicatie of een operatie. Vaak kunnen medicijnen de intraoculaire druk in glaucoom voldoende verminderen.