In een gerstkorrel (medische Hordeolum) zijn bepaalde klieren op het ooglid besmet met bacteriën. Het meest opvallende symptoom is een rode, pijnlijke en drukgevoelige ophoping van pus (abces) op de bovenste of onderste rand van het ooglid. Een gerstkorrel is uiterst onaangenaam, maar meestal onschadelijk en geneest meestal vanzelf. Meer informatie over de oorzaken, symptomen, behandeling en preventie van gerstgraan.
Gerstkorrel: kort overzicht
- definitie: Acute etterende ontsteking aan de rand van het ooglid
- veroorzaken: Bacteriën die bepaalde klieren in de oogleden infecteren
- Typische symptomen: rode, pijnlijke en drukgevoelige knoop binnen of buiten de dekselrand
- onderzoeken: Oogdiagnose, spleetlamponderzoek
- Behandeling opties: droge hitte (rode lamp), mogelijk antibiotische zalven en druppels, antiseptische zalf
- complicaties: Ontsteking van de oogkas en / of conjunctiva, lidabces
- preventie: Zorg voor voldoende hand- en ooghygiëne
Gerstkorrel: oorzaken
In de meeste gevallen veroorzaakt een bacteriële infectie gerstekorrel. De exacte oorzaak is gebruikelijk stafylokokken, meer precies Staphylococcus aureus, een bacterie die de huid en slijmvliezen koloniseert. Zelden veroorzaken streptokokkeninfecties gerstekorrel. Deze bacteriestammen bevinden zich voornamelijk in de mond en keel.
Wanneer deze bacteriën in het oog komen, kunnen ze bepaalde klieren op de oogleden infecteren. Dit is hoe een gerstkorrel wordt gemaakt. Afhankelijk van welke klieren worden beïnvloed, onderscheidt men:
- binnenste gerstkorrel (Hordeolum internum): hier zijn zogenaamde meibomische klieren ontstoken. Dit zijn talgklieren aan de binnenrand van het ooglid. Ze geven een speciale vloeistof af die zich vermengt met de traanvloeistof en voorkomt dat deze voortijdig verdampt.
- buitenste gerstkorrel (Hordeolum externum): het wordt veroorzaakt door een ontsteking van de klieren Moll of Zeis. Dit zijn zweet en talgklieren op het deksel. Buitenste gerstkorrels komen minder vaak voor dan binnenste.
Als een gerstkorrel vaker voorkomt, of zelfs meerdere gerstkorrels zich tegelijkertijd vormen, spreken artsen van Hordeolosis, Ze moet altijd worden opgehelderd door een arts. Vaak zit er een verzwakt immuunsysteem achter, misschien als gevolg van eerder niet-herkende diabetes (diabetes mellitus).
Gerstkorrel: risicofactoren
een verzwakt immuunsysteem is voorstander van de opkomst van gerstkorrel. Het immuundeficiëntie kan worden gebaseerd op stress of een andere ziekte. Gerstkorrel is bijvoorbeeld een veel voorkomende bijwerking van diabetes mellitus (diabetes mellitus).
Gerstkorrel komt vaak voor in verband met acne.
Omdat de veroorzaker van gerst besmettelijk is en op de huid voorkomt, kan ook een Hordeolum ontstaan gebrek aan hygiëne of verkeerde zorg voor de ogen hebben. Door ongewassen handen komen de ziekteverwekkers gemakkelijk in het oog als u over uw ogen wrijft. Grondig handenwassen is daarom een belangrijke maatregel om gerstekorrel te voorkomen.
Kinderen zijn gevoeliger voor gerstgraan dan volwassenen omdat hun immuunsysteem niet volledig is ontwikkeld. Ook dat ze vaker in het vuil spelen en vervolgens in het gezicht stoppen, zou hiervoor een reden moeten zijn.
Symptomen: u herkent een gerstkorrel
In het geval van gerstkorrels raken de talg- en zweetklieren van het ooglid ontstoken. Dit manifesteert zich in een rode knoop aan de boven- of onderrand van het deksel. Typische symptomen van gerstgraan zijn ook:
- uitzetting
- hevige pijn
- rood ooglid
- gezwollen ooglid
- drukgevoeligheid
- pus vorming
Afhankelijk van welke klieren door de ontsteking worden beïnvloed, treden de symptomen op verschillende plaatsen op het oog op.
een binnenste gerstkorrel (Hordeolum internum) komt voor aan de binnenkant van het ooglid en is vaak niet zichtbaar vanaf de buitenkant. Alleen door het ooglid naar buiten te vouwen wordt het zichtbaar.
Het aangetaste ooglid is aanvankelijk gezwollen en rood en vervolgens verdikt. In zeldzame gevallen beïnvloedt een interne gerstkorrel ook de conjunctiva van het oog en kan conjunctivitis en zwelling van de conjunctiva (chemose) veroorzaken.
de buitenste gerstkorrel (Hordeolum externum) verwijst naar de Moll- of Zeis-klieren die op de rand van het ooglid liggen. De typische gerstekorrelsymptomen (zwelling en roodheid van het deksel) komen in deze vorm voor in het wimpergebied. In het begin verschijnt een roodachtige, pijnlijke, met pus gevulde knobbel, die extern gemakkelijk te herkennen is.
In een gerstkorrel treden symptomen zoals koorts of gezwollen lymfeklieren zelden op voor de oren. Als de ziekte ernstig is, kan de ontsteking zich verspreiden naar de baan (orbitale phlegmon) of abcessen veroorzaken.
Hoewel het gemakkelijk is om gerstekorrel te identificeren vanwege de symptomen, moet u nog steeds een oogarts raadplegen om andere oogziekten uit te sluiten.
Gerstkorrel: onderzoeken en diagnose
Gewoonlijk geneest een gerstkorrel op het ooglid na een paar dagen vanzelf. Niettemin is een medisch onderzoek aan te raden. Zo kunnen mogelijke complicaties vaak worden vermeden en andere oorzaken van de ontsteking worden uitgesloten. Vooral als conjunctivitis optreedt als gevolg van een gerstkorrel, is verder onderzoek nodig.
visuele diagnose
Een externe gerstkorrel op het oog, kan de arts al detecteren door oogdiagnose: het wordt zichtbaar door een duidelijk zichtbare zwelling en een roodachtige, gevuld met pusknopen, vergelijkbaar met een puistje, in de wimpers.
Een interne gerstkorrel is op het eerste gezicht vaak niet herkenbaar, omdat in dit geval de klieren aan de binnenrand van het oog ontstoken zijn. In dit geval zal de arts het ooglid zorgvuldig vouwen om de binnenkant van het ooglid te onderzoeken en, indien nodig, om de plaats van ontsteking te detecteren.
Spleetlamponderzoek
Wanneer een gerstkorrel in het oog zit, voert de arts een zogenaamd spleetlamponderzoek uit: met behulp van een microscoop en een speciale lamp (spleetlamp) kan de arts het oog vergroot bekijken. Hij onderzoekt vooral de volgende structuren op het oog:
- de oogleden
- de randen van het deksel
- het bindvlies
- de traanfilm
- de traanmeniscus
Uitsluiting van andere ziekten
In zijn onderzoeken moet de arts andere oorzaken uitsluiten die geschikt zijn voor oogontsteking. Een gerstkorrel lijkt bijvoorbeeld erg op een hagelsteen (chalazion) en is daarmee gemakkelijk te verwarren. Het is een chronische ontsteking van de meibomklier, die niet etterend is en geen pijn doet. Dit wordt meestal veroorzaakt door een verstopte pijpleiding.
Gerstkorrel: behandeling
Een gerstkorrel is een vervelende en pijnlijke zaak. Vooral dat laatste kan de betrokken mensen zorgen baren en ze weten niet wat ze met een gerstgraan kunnen doen.
In geen geval mag u gerstekorrel uitdrukken! Het kan gemakkelijk gebeuren dat de infectieuze ziekteverwekkers bijvoorbeeld in het gezonde oog worden gekidnapt en de ontsteking zich verder verspreidt.
Hoe onaangenaam de gerstkorrel ook is: in de meeste gevallen geneest hij vanzelf. Na een paar dagen opent het, de pus stroomt weg en de ontsteking gaat terug. In de regel is er geen speciale gerstkorrelbehandeling nodig bij de arts.
Er zijn echter verschillende manieren om het genezingsproces van een gerstkorrel te helpen en te versnellen:
Gerstkorrelbehandeling met droge hitte
Een manier om een gerstkorrel te behandelen, is door lokale droge warmte toe te passen in de vorm van rood licht. U kunt deze gerstkorreltherapie ook thuis uitvoeren.
De gerstkorrel – meer bepaald het gesloten oog – wordt driemaal daags gedurende tien minuten bestraald met een rode lamp. De warmte door de rode lamp bevordert de bloedcirculatie in het oog. De gerstkorrel gaat sneller open, waardoor de pus kan wegvloeien.
Bespreek een toepassing met rood licht met uw arts. Hij kan u de exacte procedure uitleggen. Hij zal u ook vertellen wat u moet doen bij het gebruik van rood licht, vooral als u medicijnen gebruikt of bij het verzorgen van de ogen.
Vochtige hitte is niet aan te raden!
Het toepassen van vochtige warmte wordt vaak aanbevolen als een gerstkorreltherapie, bijvoorbeeld in de vorm van vochtige warme kompressen of kompressen. Maar de meeste artsen raden dat af. Vochtige hitte bevordert in feite de ziekteverwekkers die verder worden afgevoerd: het vocht verzacht de huid en de bacteriën kunnen zich gemakkelijker verspreiden.
Gerstkorrel: behandeling met oogzalf en druppels
Om de gerstkorreltherapie te ondersteunen, kan uw arts ook oogzalven of oogdruppels gebruiken met een antibioticum voorschrijven. De antibiotica werken tegen de bacteriën die de gerstkorrel veroorzaken. Vaak worden de oogdruppels overdag en de zalf ’s nachts gebruikt. Ze voorkomen dat de ontsteking zich verder verspreidt.
Dergelijke antibiotica in zalf of druppelvorm worden heel vaak gebruikt in een binnenste gerstkorrel: hier is het gevaar bijzonder groot dat de ontsteking zich verspreidt naar de conjunctiva en de oogkas. Dit kan conjunctivitis of ontsteking van de oogkas (orbitale phlegmon) veroorzaken.
Een gerstkorrelbehandeling met antibiotica bevattende tabletten is alleen nodig als de ontsteking zich al heeft verspreid.
Soms wordt een gerstkorrel er ook een desinfecterende (antiseptische) oogzalf gebruikt, zoals het actieve ingrediënt Bibrocathol.
Gerstkorrel: operatieve opening door de arts
In zeldzame gevallen opent een gerstkorrel niet vanzelf en duurt de ontsteking langer. Dan is een kleine ingreep door een arts (meestal oogarts) noodzakelijk. Dit opent de gerstkorrel voorzichtig onder plaatselijke verdoving met een kleine snee, zodat de pus kan wegvloeien.
Gerstkorrel: huismiddeltjes
Veel mensen gebruiken huismiddeltjes voor een gerstkorrel. Deze omvatten bijvoorbeeld vochtige warme kompressen (zoals bij kamille thee) evenals warme bloedsomloop en kompres. Artsen adviseren hier vaak voorzichtigheid. Dergelijke huismiddeltjes kunnen soms meer kwaad dan goed doen. Vochtige kompressen kunnen bijvoorbeeld de huid van het oog verzachten en de overdracht van bacteriën bevorderen.
Het beste huismiddeltje voor gerstzaden (en andere ziekten) is een sterk immuunsysteem. Omdat het dan de ziekteverwekkers heeft die de ooginfectie veroorzaken, moeilijker te vermenigvuldigen. Met een gezond, vitaminerijk dieet en lichaamsbeweging, kunt u de afweer van uw lichaam effectief ondersteunen.
Welke huismiddeltjes voor een gerstkorrel in detail circuleren en wat u daarover moet weten, leest u in het artikel gerstekorrel – huismiddeltjes.
Gerstkorrel: ziekteverloop en prognose
De prognose voor een gerstkorrel op het oog is meestal goed, het verloop zonder problemen. In de meeste gevallen geneest de gerstkorrel vanzelf: na een paar dagen opent deze zich en stroomt de pus weg.
Alleen in zeldzame gevallen treden complicaties op met een gerstkorrel in het oog. De meest voorkomende zijn:
- Ontsteking van het bindvlies: Een gerstkorrel kan conjunctivitis veroorzaken. Zwelling van het bindvlies (chemose) is ook mogelijk.
- Ontsteking van de oogkas: Bij een ernstige ziekte kan de ontsteking zich uitbreiden tot de baan (orbitale phlegmon). Maar dat gebeurt zelden.
- Lidabszess: In uitzonderlijke gevallen kan een gerstkorrel ook ooglidabcessen veroorzaken bij ernstige ziekte. Een abces wordt ook pus of pus genoemd.
Hoe een gerstkorrel te voorkomen
Aangezien een gerstkorrel besmettelijk is, moet u letten op de juiste hand- en ooghygiëne. De ziekteverwekkers leven op de huid en slijmvliezen en komen gemakkelijk in de ogen via de handen. Was daarom uw handen regelmatig en raak uw ogen niet aan met vuile handen.
Dragers van contactlenzen moeten hun handen zeer grondig wassen, aangezien zij zich hiervan bewust moeten zijn bij het plaatsen en verwijderen van het hulpmiddel. Zorg ervoor dat u uw contactlenzen altijd goed houdt en maak ze grondig schoon. Dit voorkomt infecties in het oog als een gerstkorrel.
Als er al een infectie is, moet u dat doen strontje niet aanraken. Als je dan onbewust met je hand naar het gezonde oog reikt, kan het ook geïnfecteerd raken.