Lumboischialgia is lage rugpijn die meestal uitstraalt in één been (soms beide benen). De meest voorkomende oorzaak is een hernia in de lumbale wervelkolom. De symptomen en ook de behandeling zijn vergelijkbaar met die van een ischias (“ischias”). Lees alle belangrijke informatie over symptomen en diagnose van spit, behandeling en oorzaken.
Wat is lumboischialgie?
Lumboischialgie verwijst naar pijn die uitgaat van de onderrug en uitstraalt naar de onderste extremiteit. Meestal treft de pijn slechts één zijde (slechts één been). Naast de pijn zijn verdere klachten mogelijk (gevoel van ongemak enz.).
De lumboischialgie moet worden onderscheiden van een ischias (ischias): de laatste wordt veroorzaakt door een geïsoleerde irritatie van de heupzenuw. Daarentegen worden in een lumboischialgie extra zenuwen aangetast naast de heupzenuw. Dit zijn zenuwen die het ruggenmerg verlaten ter hoogte van de lumbale wervelkolom:
Onder andere zorgen deze lumbale zenuwen met hun motorische delen voor flexie van de heup en knieverlenging, evenals voor de functie van de gluteale spieren. De sensorische componenten van deze zenuwen brengen prikkels voor aanraking, temperatuur en pijn over van de onderrug en van de voorkant van de benen naar het centrale zenuwstelsel.
Lumboischialgie: symptomen
Wanneer een zenuwwortel geïrriteerd of beschadigd is, verschijnen de symptomen in de gebieden die door de zenuwwortel worden geleverd. Zo kan elke zenuwwortel worden toegewezen aan bepaalde huidgebieden die deze bieden. Dit worden dermatomes genoemd:
- Eerste lumbale zenuwwortel (L1): lage rugpijn die naar voren in de lies straalt.
- L2: Lage rugpijn die uitstraalt naar de voorkant van de dij en onder de lies loopt.
- L3: Lage rugpijn die uitstraalt naar de voorkant van de dij en van de bovenkant naar de binnenkant boven de knie trekt.
- L4: Lage rugpijn die uitstraalt naar de voorkant van de dij en over de knie loopt van de bovenkant naar de binnenkant van het onderbeen.
- L5: Lage rugpijn die langs de buitenkant van de dij loopt en uitstraalt naar de voorkant van het onderbeen naar de voet.
Als gevoelloosheid of andere abnormale sensaties optreden, komen deze ook voor in de beschreven dermatomen.
Bovendien kan lumboischialgie spierzwakte veroorzaken. De getroffenen kunnen bijvoorbeeld moeite hebben met het beklimmen van trappen of kunnen niet langer op één been (het aangedane been) staan. Vaak kunnen ze ook niet op hun tenen of hielen staan.
Bovendien kan de arts vaak verzwakte of gedoofde reflexen detecteren. Dit heeft invloed op de patellapeesreflex, de achillespeesreflex of de adductorreflex.
Lumboischialgie: onderzoeken
In gesprek met de patiënt wordt de arts eerst Om medische geschiedenis te verhogen (Geschiedenis). Hij geeft onder meer een gedetailleerd verslag van de symptomen, vraagt hoe lang ze al bestaan en of ze in de loop van de tijd zijn veranderd.
Daarna volgt er een lichamelijk onderzoek, De arts controleert bijvoorbeeld de beweeglijkheid van de gewrichten, de kracht van de spieren en de reflexen in het aangetaste been.
In geval van langdurig ongemak of acute ernstige symptomen zoals verlamming of verstoringen van de urine en darm Beeldvormende onderzoeken noodzakelijk. De meest gebruikte zijn computertomografie (CT) en magnetic resonance imaging (MRI). Met deze methoden kan bijvoorbeeld een hernia of wervelfractuur worden geïdentificeerd als de oorzaak van lumboischialgie.
Lumboischialgie: oorzaken
De meest voorkomende oorzaak van lumboischialgie is een hernia, De gelatineuze kern van de schijf breekt door de vezelring naar buiten. Hij kan op een zenuwwortel drukken en ongemak veroorzaken.
Maar ook wervelfracturen (per ongeluk of osteoporose) of aan slijtage gerelateerde (degeneratieve) veranderingen in de wervelgewrichten kunnen de zenuwwortels versmallen.
Andere oorzaken van lumboischialgia of soortgelijke klachten kunnen zijn:
- Ontstekingen zoals. Als een spondylodiscitis (ontsteking van de tussenwervelschijf en het aangrenzende wervellichaam), ziekte van Lyme of abcessen
- nierstenen
- Massa’s die op de zenuwen werken, zoals cysten in de eierstokken of aneurysma van de abdominale aorta
Lumboischialgie: therapie
Als er geen tekenen van verlamming of incontinentie optreden, wordt lumboischialgia bij voorkeur conservatief behandeld: de arts schrijft de patiënt meestal pijntherapie en fysiotherapie voor. Een effectieve pijntherapie is erg belangrijk om te voorkomen dat de symptomen chronisch worden.
Als een infectie de oorzaak is van lumboischialgia, kan de arts antibiotica (tegen bacteriën) of antivirale middelen (tegen virussen) voorschrijven.
Als de conservatieve lumboischialgie-therapie geen verlichting of verlamming veroorzaakt of andere neurologische tekorten optreden, wordt een operatie overwogen. Er worden verschillende technieken gebruikt. In een hernia kan bijvoorbeeld de opkomende kern van de schijf worden verwijderd, die op de zenuwwortel drukt (nucleotomie). Een acute lumboischialgia met verstoring van de urine en ontlasting continenten is reden voor een noodoperatie!