Typisch voor een gastritis zijn buikpijn zoals een opgeblazen gevoel of pijn in de bovenbuik. De patiënten hebben geen eetlust, ze zijn vaak ziek. Gastritis kan acuut of chronisch zijn. Vaak helpt een zachte behandeling van de maag de symptomen, in meer ernstige of chronische gevallen helpt medicatie. Lees hier hoe u gastritis kunt detecteren en wat u kunt doen.
Snel overzicht
- symptomen: Opgeblazen gevoel, pijn in de bovenbuik, verlies van eetlust, misselijkheid, brandend maagzuur, oprispingen, minder spijsverteringsproblemen
- oorzaken: irriterende stoffen (bijv. alcohol, medicijnen), stress, maag Helicobacter pylori, auto-immuunreacties
- behandeling: Licht voedsel, zuurbinder, protonpompremmer, ontspanningsoefeningen
- voeding: Licht voedsel, geen alcohol en hete kruiden, stoofpot in plaats van te braden
- gevaren: Gevaar voor bloedende zweren, langdurig verhoogd risico op maagkanker
Gastritis: symptomen
Gastritis kan verschillende niet-specifieke klachten veroorzaken. De belangrijkste symptomen zijn typisch voor zowel acute als chronische gastritis. Ze komen echter plotseling voor in de acute vorm, terwijl chronische gastritis zich langzaam ontwikkelt.
Veel voorkomende symptomen van gastritis zijn:
- opgeblazen gevoel
- Pijn in de bovenbuik
- verminderde eetlust
- misselijkheid
- overgeven
- maagzuur
- oprispingen
- halitose
Zelden zijn:
- opgeblazen gevoel
- sterke smaak in de mond
- vroeg begin van verzadiging
- rugpijn
- diarree
↓
Symptomen van chronische gastritis
Bij chronische gastritis onderscheidt men, afhankelijk van de oorzaken, de typen A, B en C en verschillende speciale vormen.
Symptomen van type A gastritis
Type A gastritis produceert minder maagzuur. Dit kan indigestie veroorzaken. Bovendien resulteert deze vorm van gastritis in een vitamine B12-tekort, wat een zogenaamde pernicieuze anemie veroorzaakt, een speciale vorm van bloedarmoede. Symptomen zijn abnormaal gevoel, vermoeidheid en vermoeidheid.
Symptomen van type B gastritis
Type B gastritis vertoont meestal alleen niet-specifieke symptomen. Sommige patiënten ontwikkelen een slechte adem en in het verdere verloop extra ziekten zoals:
- Duodenumzweer (ulcera duodeni)
- Maagkanker (maagcarcinoom)
- MALT-lymfoom (slijmvlies-geassocieerde kanker van lymfoïd weefsel)
Symptomen van type C gastritis
Chronische gastritis veroorzaakt ook alleen niet-specifieke symptomen. Veel patiënten melden een malaise in de bovenbuik. Vaak zijn de symptomen die van een maagirritatie.
Gastritis: oorzaken en risicofactoren
Een gastritis ontstaat wanneer het beschermende slijmvlies van de maag is beschadigd. Dit kunnen maagirriterende stoffen zijn of factoren die overproductie van corrosief maagzuur stimuleren.
Triggers van acute gastritis zijn onder meer:
- overmatig alcoholgebruik
- overmatige consumptie van nicotine
- frequente consumptie van voedingsmiddelen die de maag irriteren, zoals koffie of hete kruiden
- Frequent of hooggedoseerd gebruik van bepaalde medicijnen, zoals pijnstillers of ontstekingsremmers zoals cortison
- emotionele stress
- Voedselvergiftiging door bacteriën zoals stafylokokken of salmonella
- mechanische irritatie, zoals door een nasogastrische buis of een ander vreemd lichaam
- Brandwonden veroorzaakt door zuren of logen
- fysieke stress zoals langdurige ventilatie, traumatisch hersenletsel, brandwonden, hersenaandoeningen, zware chirurgie, shock (collaps van de bloedsomloop)
- Competitieve sporten (“lopersmaag”)
Als bacteriën zoals stafylokokken of salmonella de oorzaak zijn, kan gastritis besmettelijk zijn. De ziekteverwekkers worden vervolgens uitgescheiden met de ontlasting en andere mensen kunnen, bijvoorbeeld door gezamenlijk gebruik van het toilet, geïnfecteerd raken.
Oorzaken van chronische gastritis
Type A gastritis
Type A gastritis wordt ook auto-immuun chronische gastritis genoemd. Auto-immuunsysteem betekent dat het eigen afweersysteem van het lichaam tegen het lichaam zelf is gericht: het vormt antilichamen die de eigen structuren van het lichaam aanvallen. Type A gastritis is de zeldzaamste vorm van chronische gastritis met ongeveer 5 procent van de gevallen.
Ze vallen de pariëtale cellen aan die maagzuur produceren. Daarom komt er minder maagzuur vrij. Andere antilichamen zijn gericht tegen de intrinsieke factor. Dit eiwit wordt geproduceerd in de maag en is noodzakelijk voor de opname van vitamine B12. Het resultaat is een Vittamin B12-tekort.
Type A gastritis is goed voor ongeveer vijf procent van chronische gastritis. Het kan worden geërfd en treft vooral Noord-Europeanen. De ontsteking is vaak gelokaliseerd in het hoofdgedeelte van de maag. Veel patiënten lijden bovendien bijvoorbeeld aan andere auto-immuunziekten
- Ziekte van Addison
- Diabetes mellitus type I
- Hashimoto’s thyroiditis (auto-immuun thyroiditis)
Type B gastritis
Ongeveer 80 procent van de gevallen van chronische gastritis is type B. Ze worden meestal veroorzaakt door de bacterie Helicobacter pylori (H. pylori). De maagkiem kan worden overgedragen via speeksel of ontlasting. Zelden zijn ook verwante pathogenen de oorzaak van type B gastritis zoals Helicobacter heilmannii, die wordt overgedragen van honden of katten op mensen.
De chronische type B gastritis beïnvloedt het maaggedeelte tussen de maag en de maaguitgang (maagantrum).
Type C gastritis
Chronische gastritis type C is goed voor ongeveer 15 procent van chronische gastritis. Het wordt veroorzaakt door een chemische irritatie van de maag. Deze omvatten vooral pijnstillers zoals acetylsalicylzuur (ASA), ibuprofen of diclofenac. Ze behoren tot de groep niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID’s).
De terugvloeiing van gal in de maag (galblaas) kan ook chronische type C gastritis veroorzaken.
Zeldzame vormen van chronische gastritis
Chronische gastritis kan in zeldzamere gevallen andere oorzaken hebben. Er zijn onder andere de volgende speciale vormen:
- Eosinofiele (allergische) gastritis: bijvoorbeeld bij allergieën voor koemelk of soja
- Lymfatische gastritis: mogelijk veroorzaakt door H. pylori of coeliakie, leidt onder andere tot de ziekte van Ménétrier (gigantische vouw gastritis) of bloedarmoede (bloedarmoede)
- Granulomateuze gastritis: bij ontstekingsziekten zoals de ziekte van Crohn, sarcoïdose of tuberculose
Gastritis: therapie
Een ontstoken of geïrriteerd maagslijmvlies kan vaak op zichzelf worden behandeld met eenvoudige maatregelen. Als dat niet genoeg is, helpen verschillende medicijnen.
De eerste stap bij gastritis is om alles weg te laten wat de maagwand irriteert. Koffie, alcohol en nicotine zijn daarom taboe tijdens gastritis.
Als de symptomen ernstig zijn, kan het zinvol zijn om zich één of twee dagen van voedsel te onthouden. In de regel heb je sowieso geen eetlust.
Anders is het vaak genoeg om licht voedsel te eten, met gemakkelijk verteerbare kleine maaltijden.
Als stress de oorzaak is van gastritis, kunnen ontspanningsmethoden helpen, zoals autogene training, meditatie of progressieve spierontspanning volgens Jacobson.
Nuttige huismiddeltjes tegen gastritis zijn ook:
- Kruik of warmtekussen
- Kamille thee (ontstekingsremmend)
- Havermout (beschermt de maagwand)
- Melissa of hop bloementhee (rustgevend)
- aardappelsap
- Heilerde
Rollkur met kamille thee: Nuttig kan een rolbehandeling voor gastritis zijn. Drink er twee kopjes kamille thee voor. Ga dan tien minuten op je rug liggen. Draai vervolgens naar de linkerkant, de rechterkant en de maag voor nog eens tien minuten elk. Blijf ongeveer een half uur na deze rollende kuur. Gebruik dit huismiddeltje dagelijks een week lang.
Behandeling met medicijnen
antacida: Rijke gedragsmaatregelen alleen zullen niet helpen, antacida helpen. Deze actieve ingrediënten neutraliseren het agressieve maagzuur.
H2-receptorblokkers: Een andere optie zijn zogenaamde H2-receptorblokkers (zoals cimetidine of ranitidine). Ze verminderen de productie van maagzuur. Het ontstoken maagslijmvlies kan dus herstellen en wordt beschermd tegen verdere schade.
Protonpompremmers: Nog effectiever zijn zogenaamde protonpompremmers (protonpompremmers, PPI). Ze verminderen ook de maagzuurproductie. Veelgebruikte PPI’s zijn bijvoorbeeld omeprazol en pantoprazol. Ze mogen echter alleen in uitzonderlijke gevallen en in overleg met de arts op lange termijn worden ingenomen.
antibiotica: Uw eigen type B chronische gastritis moet zich ontdoen van de ziekteverwekkende bacteriën. Een combinatie van twee of drie antibiotica samen met een protonpompremmer gedurende zeven dagen, bijvoorbeeld, Helicobacter pylori distribueert in meer dan 90 procent van de gevallen.
Antispasmodica en middelen tegen misselijkheid: Tegen verdere klachten met gastritis remedies voor misselijkheid (anti-emetica) of krampstillend, pijnstillende remedies (spasmolytica) helpen.
Vitamine B 12: Chronische type A gastritis brengt het risico van pernicieuze anemie met zich mee. Dit wordt veroorzaakt door een vitamine B12-tekort. Patiënten krijgen daarom meestal vitamine B12-injecties.
Behandeling met alternatieve geneeswijzen
Homeopathie: Homoeopathische middelen in maagslijmvliesontstekingen omvatten Carbo vegetabilis en Lycopodium. Ze worden verondersteld de symptomen te verlichten.
Schüßler-zouten: Schuessler-zouten voor misselijkheid of boeren zijn bijvoorbeeld nr. 9 natriumfosforicum, dat de zuurgraad in het lichaam reguleert en nr. 7 magnesiumfosforicum, dat een ontspannend, anticonvulsief effect op de spijsverteringsorganen is.
Traditionele Chinese geneeskunde: Behandeling op basis van traditionele Chinese geneeskunde (TCM) – zoals acupunctuur – kan ook gastritis symptomen verlichten, zoals patiënten melden
Noodbloeding!
Soms is slijmvliesbeschadiging bij gastritis zo uitgesproken dat bloedingen optreden. In milde gevallen kunnen deze worden gestopt als onderdeel van een gastroscopie (gastroscopie). Zwaar bloeden – herkenbaar aan bloederig braken of een donkere stoel (teerachtige ontlasting) – kan levensbedreigend zijn. Ze vereisen spoedbehandeling. Soms kan alleen een operatie het bloeden stoppen.
eten
Gastritis gaat over het niet verder irriteren van het maagslijmvlies. Veel patiënten met acute gastritis hebben nog steeds een gebrek aan eetlust, dus ze doen het een tot twee dagen zonder voedsel. Het is dan belangrijk om voldoende vloeistof te absorberen, zoals kamille thee of heldere bouillon.
De volgende tips voor een zachte maag kunnen je ook helpen:
- Vermijd maagirriterende stoffen zoals citrusvruchten, koffie, alcohol, hete kruiden
- Havermout, beschuit, soepen, rijst en aardappelpuree zijn bijzonder zacht voor de maag
- Het is beter om vijf kleine maaltijden over de dag te hebben dan een paar grote
- Rauw voedsel belast gevoelige magen. De meest verteerbare zijn gestoomde gerechten.
- Ongunstig zijn vetrijke voedingsmiddelen
Lees voor meer informatie over het dieet voor gastritis het artikel Gastritis: voeding.
Onderzoek en diagnose
Als u maagproblemen heeft, ga dan eerst naar uw huisarts. Indien nodig zal hij je later doorverwijzen naar een gastro-enteroloog, een gastro-enteroloog. Eerst zal uw arts u in detail vragen naar uw medische geschiedenis (anamnese). Hij vraagt bijvoorbeeld:
- Sinds wanneer heb je klachten?
- Heeft u buikpijn, braken of diarree?
- Neemt u medicijnen, zoals pijnstillers?
- Voelt u een gevoel van volheid?
Lichamelijk onderzoek
Daarna zal uw arts u onderzoeken. Hiervoor luistert hij naar je maag, waar hij zowel de darmgeluiden als de polsslag van de grote bloedvaten van de maag registreert. Dan tikt hij op je buik. Zodat hij ophoping van lucht of vloeistof kan detecteren. Bij het palperen van de buik, let de arts op mogelijke verharding. Hij palpeert ook je lever onder de rechter ribbenboog en je milt onder de linker ribbenboog.
endoscopie
Een gastritis kan alleen duidelijk worden gediagnosticeerd door de arts die naar de binnenkant van de maag kijkt. Bij een zogenaamde endoscopie wordt een dunne buis met een kleine camera aan de punt voorzichtig door de slokdarm naar de maag gebracht. Hierdoor kan de arts mogelijke veranderingen in het slijmvlies detecteren, zoals roodheid, zwelling of bloeding.
biopsie
Met behulp van fijne instrumenten kan de arts tijdens het endoscopisch onderzoek ook een weefselmonster uit het slijmvlies verwijderen. Dit weefselmonster onderzoekt een patholoog onder zijn microscoop nauwkeuriger om het type ontsteking te bepalen. Hij kan detecteren of de ontsteking op de bovenste slijmvlieslagen beperkt is (gastritis aan het oppervlak) of de maagklieren al heeft beschadigd (atrofische gastritis).
Test op Helicobacter pylori
Bovendien kan hij met behulp van een biopsie een urease-sneltest uitvoeren voor de maagbacterie Helicobacter pylori. Het is de meest voorkomende trigger voor chronische gastritis. Voor dit doel wordt het weefselmonster ureum toegevoegd. Als de bacterie aanwezig is, zal zijn enzym (de urease) het ureum in ammoniak omzetten. Deze reactie kan worden gemeten.
Andere testmethoden voor het identificeren van H. pylori als de oorzaak van chronische gastritis zijn:
- Ademtest: de patiënt ontvangt radioactief gelabeld ureum. H. pylori splitst dit, wat kan worden gedetecteerd in de uitgeademde lucht radioactief gemerkt kooldioxide.
- Antigenen in de ontlasting: eiwitten van H. pylori worden uitgescheiden via de darm. Deze kunnen worden gedetecteerd in de ontlasting.
- Antilichamen in het serum: bij een infectie met H. pylori produceert het immuunsysteem antilichamen tegen de bacteriën. Deze kunnen ook worden gedetecteerd na een volledige infectie in het bloed van de patiënt.
Detectie van auto-antilichamen
Als er een vermoeden is van type A gastritis, wordt het onderzocht op geschikte auto-antilichamen. Als chronische bloedingen optreden, kan het bloedbeeld microcytische anemie detecteren, een vorm van bloedarmoede met kleine rode bloedcellen.
Ziekteverloop en prognose
Acute gastritis heeft meestal een goede prognose. Het geneest vaak vanzelf na een paar dagen of weken zonder verdere behandeling. Maar er zijn ook ernstige gevallen, zoals wanneer patiënten “erosieve gastritis” hebben. Als bloedingen optreden bij een zogenaamde hemorragische gastritis, kan dit levensbedreigend zijn. Bovendien kan gastritis zich ontwikkelen tot een maagzweer.
Chronische gastritis duurt over het algemeen enkele weken, maanden of zelfs jaren. Constante irritatie van het maagslijmvlies verhoogt het risico op degeneratie en maagkanker bij chronische gastritis. Ten eerste transformeren de cellen van het maagslijmvlies in darmachtige cellen. Dan spreekt men van intestinale (darmgerelateerde) metaplasie (transformatie).
Mensen die chronische gastritis hebben, moeten daarom om de drie jaar regelmatig gastroscopie ondergaan. Op deze manier kunnen kanker en precancereuze laesies tijdig worden gedetecteerd en behandeld.
Verdere informatie
books
- Irmgard Fortis dieet voor gastritis, Maudrich, 2017
- Astrid Laimighofer: Licht dieet voor de maag en darmen: hoe het dieet voorzichtig op te bouwen volgens het 3-fasenconcept Trias 2014
- Heide Steigenberger Prikkelbare maag: juiste behandeling van gastritis, brandend maagzuur, maagdepressies en indigestie Kneipp Verlag, 2014
- Gastritis, maag- en twaalfvingerige darmzweren – Issue 55, Robert Koch Institute, 2013
richtlijnen
- Helicobacter pylori en gastroduodenale ulcera, Duitse Vereniging voor Gastro-enterologie, Spijsverterings- en Metabole Ziekten, december 2016