ziekte reflux

Refluxziekte: beschrijving

Af en toe een reflux van maagsap in de slokdarm is overdag heel normaal. Bij gastro-oesofageale refluxziekte, de hoeveelheid zure maagsap, die terug stijgt in de slokdarm (slokdarm), maar verhoogde morbide. Maagzuur is goed als het in de maag wordt achtergelaten. Daar helpt de lage pH tussen 1 en 4 bij het verteringsproces en het doden van schadelijke stoffen. De maag wordt ook speciaal beschermd tegen het zuur. Niet zo de slokdarm – haar slijmvlies is niet resistent genoeg en wordt aangevallen door het zuur.

Op weg van de mond naar de maag passeert de slokdarm door een kleine opening in het middenrif. Hier is meestal de oorzaak van de refluxziekte: omdat de onderste sluitspieren, die er eigenlijk voor zorgen dat na het doorslikken van de voedselpap, de slokdarm weer sluit, disfunctioneel zijn. Refluxziekte zorgt ervoor dat de onderste slokdarmsfincter (onderste slokdarmsfincter) niet meer volledig afdicht bij liggen of bukken en dat het zoutzuur uit het maagsap in contact komt met het slokdarmslijmvlies. Als dit gedurende een langere periode gebeurt, is het slijmvlies van de slokdarm beschadigd. Dit kan leiden tot een pijnlijke ontsteking met slijmvliesveranderingen (Gastro-oesofageale refluxziekte) Leiden.

Refluxziekte: wie heeft er last van?

In de westerse bevolking lijdt tien tot twintig procent van de mensen aan de refluxziekte. Het is daarom een ​​veel voorkomende ziekte die vrouwen vaker treft dan mannen. De incidentie van refluxziekte neemt toe met de leeftijd, maar in zeldzame gevallen worden baby’s en peuters beïnvloed.

Refluxziekte: vormen

Onderscheid NERD en ERD

Als er sprake is van een reflux zonder veranderingen in het slijmvlies spreekt men van één niet-erosieve gastro-oesofageale refluxziekte (NERD). NERD is goed voor ongeveer 60 procent van degenen met gastro-oesofageale refluxziekte. Aan de andere kant, als slijmvliesveranderingen kunnen worden gedetecteerd in een weefselmonster van de slokdarmreflectie, wordt dit aangeduid als erosieve refluxziekte (ERD), respectievelijk.

Onderscheid tussen primaire en secundaire refluxziekte

Bovendien zijn er twee verschillende vormen van refluxziekte: primaire en secundaire refluxziekte. Beide hebben ofwel een functieverlies van de onderste slokdarmsfincter (slokdarmsfincter) en / of een beperking van de mobiliteit van de slokdarm. Dit betekent dat het lichaamseigen reinigingsmechanisme van de slokdarm is aangetast. Normaal elimineert het maagzuur door zijn juiste bewegingen (peristaltiek). Als de mobiliteit echter beperkt is, wordt de contactduur van het zuur met het slokdarmslijmvlies verlengd en treedt er gemakkelijk schade op.

Primaire refluxziekte

de primaire gastro-oesofageale refluxziekte Veruit de meest voorkomende vorm van refluxziekte. Primair betekent dat er geen duidelijke oorzaak voor is gevonden. Maar het is duidelijk dat de onderste sluitspier van de slokdarm ontspant buiten de normale slikhandeling en de slokdarm niet langer voldoende tegen de maag afdicht. Er zijn verschillende factoren die de ontwikkeling van primaire reflux bevorderen. Deze omvatten obesitas, bepaalde voedingsgewoonten (zie Oorzaken en risicofactoren), een verzwakking van het middenrif of onvoldoende beschermende mechanismen van de slokdarm (verminderde mobiliteit of verminderde productie van speeksel).

Secundaire refluxziekte

een secundaire gastro-oesofageale reflux ontstaat als gevolg van een bekende fysieke verandering – het komt minder vaak voor dan de primaire refluxziekte. Bij 50 procent van de vrouwen in het laatste trimester van de zwangerschap veroorzaakt zwangerschap bijvoorbeeld een refluxziekte vanwege de drukverhoging in de buik. Bovendien kan een aandoening van het spijsverteringskanaal die leidt tot een anatomische verandering in de slokdarm of maag een secundaire reflux veroorzaken.

Refluxziekte: symptomen

Zie Refluxsymptomen voor alles wat belangrijk is voor de typische symptomen van reflux.

Refluxziekte: oorzaken en risicofactoren

Refluxziekte is meestal te wijten aan ontspanning van de onderste slokdarmsfincter (onderste slokdarmsfincter). De sluitspier sluit de slokdarm niet voldoende af buiten de slikcyclus ten opzichte van de maag. Vooral wanneer u gaat liggen en voorover buigt, komt zure maaginhoud in de slokdarm terecht en irriteert het slijmvlies. In andere gevallen is er een verminderde motiliteit van de slokdarm, waardoor de slokdarm niet voldoende kan reinigen en het maagzuur langer contact heeft met het slijmvlies. Het bijtende maagzuur beschadigt het slijmvlies, dat in veel gevallen brandende pijn veroorzaakt (brandend maagzuur).

Primaire refluxziekte – oorzaken

Het exacte mechanisme dat leidt tot herhaalde lekkage van maaginhoud bij primaire refluxziekte is niet volledig opgehelderd. Er zijn echter verschillende factoren die een verhoogde productie van maagzuur en doorzakken van de slokdarmsfincter veroorzaken, waardoor de refluxziekte wordt bevorderd.

Primaire refluxziekte – voeding

Voeding heeft een grote invloed op gastro-oesofageale refluxziekte. Bepaalde voedingsmiddelen irriteren het slijmvlies en stimuleren de maag om meer zuur te produceren. Aan de ene kant irriteren koffie, vet of zoet voedsel en alcohol het slijmvlies van de slokdarm en bevorderen ze ontstekingen. Bovendien stimuleren cafeïne, nicotine en stress en spanning de maagzuurproductie. Alcohol remt ook de mobiliteit van de onderste slokdarmsfincter, die ook de refluxziekte kan verergeren.

Primaire refluxziekte – diafragmatische zwakte, diafragmatische hernia, verhoogde zijn hoek

90 procent van degenen die getroffen zijn door de refluxziekte lijden ook aan een diafragmatische hernia (axiale hiatale hernia). Het middenrif is een grote ademhalingsspier die de ribbenkast van de buik scheidt. De drie openingen voor de slokdarm, de hoofdslagader (aorta) en de vena cava (vena cava) zijn natuurlijke zwakke punten van de spier. Bij een diafragmatische breuk duwt de maag omhoog door de diafragmatische opening van de slokdarm, waarna de onderste sluitspier van de slokdarm opgezwollen is en gastro-oesofageale reflux bevordert. Hoewel de meeste patiënten met refluxziekte axiale hiatale hernia hebben, lijdt niet elke patiënt aan refluxziekte. Volgens deskundigen is een hiatale hernia daarom niet direct de oorzaak van de refluxziekte.

Een andere factor die refluxziekte bevordert, is een verhoogde “His-hoek”. De His-hoek is de hoek tussen de slokdarmverbinding in de maag en het bovenste gedeelte van de maag. Normaal is het ongeveer 50 tot 60 graden. Als het wordt verhoogd tot meer dan 60 graden, kan het gemakkelijk zuur maagsap in de slokdarm terugbrengen.

Secundaire refluxziekte – oorzaken

Bij secundaire refluxziekte wordt de zwakte van de slokdarmspierstelsel veroorzaakt door een andere ziekte of een verandering in het lichaam. De oorzaken zijn meestal een toename van de druk in de buik of anatomische veranderingen in de omliggende structuren.

zwangerschap

Zwangerschap veroorzaakt bij 50 procent van de vrouwen, dat de toename van de druk in de buikholte, de maaginhoud gemakkelijk terug in de slokdarm kan stromen. Hoe verder de zwangerschap vordert en de buikomtrek toeneemt, hoe eerder de refluxziekte optreedt. De sluitspier van de slokdarm sluit niet langer voldoende af en de zure inhoud van de maag komt steeds meer in de slokdarm terecht. Bij de meeste vrouwen ontwikkelt de refluxziekte zich alleen na de bevalling.

Organische ziekten

Er zijn verschillende organische ziekten die een vernauwing van de maaguitgang kunnen veroorzaken (pylorische stenose). De maaginhoud wordt niet overgedragen aan de dunne darm, maar hoopt zich op. Een maagtumor kan ook de uitstroom van maaginhoud belemmeren. Als de maaginhoud weer omhoog gaat, neemt de druk toe en kan de maaginhoud gemakkelijker de slokdarm binnendringen en tot refluxsymptomen leiden.

Bovendien kan een zeldzame verharding van het bindweefsel in de slokdarm, de systemische sclerodermie, leiden tot een gebrek aan mobiliteit van de slokdarmspieren en dus tot een verminderde zelfreiniging van de slokdarm. Dit is ook het geval met de zogenaamde achalasie, waarbij een permanente mobiliteit van de slokdarm niet mogelijk is vanwege een permanente spanning van de onderste slokdarmsfincter.

Refluxziekte: onderzoeken en diagnose

De juiste contactpersoon voor de vermoedelijke refluxziekte is uw huisarts of een specialist in interne geneeskunde en gastro-enterologie. Door een gedetailleerd overzicht te geven van uw symptomen en eventuele bestaande aandoeningen, kunt u de arts belangrijke informatie verstrekken over uw huidige gezondheidstoestand (anamnese). Om een ​​nauwkeurig beeld van uw aandoening te krijgen, kan de arts u de volgende vragen stellen:

• Heeft u last van brandend maagzuur?
• Worden de klachten groter als je liegt of voorover buigt?
• Moet je meer open slaan?
• Heeft u last van een gevoel in de keel?
• Heb je last van dysfagie?
• Heb je een droge hoest opgemerkt die meer ’s nachts voorkomt?
• Heb je vaker een slechte adem opgemerkt?
• Heeft u reeds bestaande aandoeningen in de slokdarm of maag?
• Gebruik je medicijnen?
• Drink je alcohol en koffie, rook je en hoe voed je jezelf?

De arts zal u meestal toevoegen fysiek onderzoekenom andere oorzaken van uw aandoening uit te sluiten. Hij zal je vragen om het bovenlichaam te bevrijden. Door met de stethoscoop naar het hart te luisteren, kan hij aanwijzingen krijgen of bijvoorbeeld een gevoel van druk in de borst ook wordt veroorzaakt door een hartaandoening en niet door een refluxziekte. Bovendien kan de arts naar uw mond en keel kijken. Omdat een schimmelinfectie bijvoorbeeld vergelijkbare symptomen veroorzaakt. Gastroscopie of langdurige pH-meting gedurende 24 uur is echter altijd noodzakelijk voor de betrouwbare diagnose van refluxziekte.

Verder onderzoek

Gastroscopie (slokdarm-gastro-duodenografie)

Als u een gastroscopie heeft, kan de arts naar het bovenste spijsverteringskanaal kijken met behulp van een camera in een buis (endoscoop). De patiënt mag niet eten of drinken gedurende zes uur voorafgaand aan het onderzoek, zodat de onderzoeker een duidelijk zicht op het weefsel heeft. De patiënt ligt aan de linkerkant en wordt desgewenst kort onder narcose gebracht. Een mondstuk tussen de tanden voorkomt dat de patiënt per ongeluk in de endoscoop bijt. De arts duwt de buis vervolgens door de slokdarm in de maag tot aan de dunne darm. Met behulp van de gastroscopie kan hij beoordelen of en in hoeverre de refluxziekte het slijmvlies al heeft beschadigd. Bovendien kan het in de maag worden gezocht naar een mogelijke oorzaak van de refluxziekte. Bovendien neemt de arts weefselmonsters van opvallende slijmvliezen. Deze worden vervolgens beoordeeld door een patholoog onder de microscoop.

PH-metrie op lange termijn (meer dan 24 uur)

De pH-meting in de slokdarm gedurende 24 uur is de standaardmethode voor de betrouwbare diagnose van refluxziekte. Een langdurige pH-metrie is vooral belangrijk als de gastroscopie geen aanwijzingen voor slijmvliesbeschadiging heeft onthuld.

Bij langdurige pH-metrie wordt een dunne buis (sonde) door de neus naar de slokdarm (en mogelijk naar de maag) gebracht. De sonde meet de pH van de maag en slokdarm gedurende één dag en één nacht. Bij ernstige kokhalzen kan keelpijn verdoven. Het is belangrijk dat alle anti-zuurmedicatie die u neemt minstens 72 uur vóór het onderzoek wordt gestaakt om vals-negatieve resultaten te voorkomen. In sommige gevallen wordt een röntgenfoto gemaakt om de juiste positie van de sonde te waarborgen. De sonde is verbonden met een kleine recorder die de patiënt 24 uur bij zich draagt. Bovendien houdt de patiënt een dagboek bij waarin hij de maaltijden en activiteiten van de dag noteert. De gegevens worden samen met de aantekeningen van de patiënt geëvalueerd. Refluxziekte wordt als bevestigd beschouwd als een pH van vier of minder gedurende meer dan acht procent van de gemeten tijd in de slokdarm wordt gemeten.

Refluxziekte: behandeling

De refluxziekte kan worden behandeld. Algemene maatregelen, evenals een verandering in voedingsgewoonten en levensstijlen leiden al tot een aanzienlijke verlichting van symptomen voor veel getroffen mensen. Een medicamenteuze refluxbehandeling helpt 90 procent van de getroffenen. Bovendien kan een bijzonder moeilijk verloop van de operatie bij reflux helpen.

Algemene maatregelen

Het dragen van een te strakke broek moet worden vermeden bij refluxziekte. Als gevolg hiervan kan de druk in de buik worden verhoogd, het is gemakkelijker maaginhoud de slokdarm binnen te gaan. Het helpt ook de meeste patiënten om ’s nachts te slapen met een iets verhoogd bovenlichaam en een linker zijpositie. Zwaartekracht wordt gebruikt om de reflux op natuurlijke wijze tegen te gaan. Fysieke activiteit en vooral gewichtsverlies in geval van obesitas zijn bijzonder bevorderlijk voor het verminderen van de buikdruk en het stimuleren van de spijsvertering.

Reflux – voeding

Lijders lijden vaak aan indigestie als onderdeel van hun refluxziekte. Daarentegen worden eiwitrijke diëten vaak goed verdragen. Omdat de eiwitten de maag stimuleren om het peptidehormoon gastrine te produceren. Het gastrine verhoogt de spierspanning van de sluitspier tot de slokdarm, waarna deze weer beter sluit. Aan de andere kant verhoogt gastrine de maagzuurproductie. Het kiezen van de juiste voedingsmiddelen en hoeveelheden voedsel kan ook een gunstig effect hebben op refluxziekte: kleine, koolhydraatarme en vetarme porties moeten de voorkeur hebben. Maaltijden moeten ook enige tijd voor het slapen gaan worden ingenomen, zodat de inhoud van de maag al naar de dunne darm is overgebracht wanneer u naar bed gaat.

Vermijd schadelijke stoffen

Het gebruik van alcohol moet worden vermeden. Alcohol beschadigt direct het slijmvlies. Aan de andere kant leidt alcohol tot ontspanning van de onderste slokdarmsfincter. Hij is dus een zeer belangrijke factor die de refluxziekte beïnvloedt. Het effect van koffie op de refluxziekte is echter controversieel. Aan de ene kant stimuleert cafeïne de maag om maagzuur aan te maken, wat het slijmvlies verder kan irriteren. Aan de andere kant verhoogt cafeïne ook de productie van gastrine, waardoor de slokdarmsfincter beter wordt gesloten. Probeer gewoon hoe goed en hoeveel koffie u kunt verdragen. U moet zich onthouden van roken. Roken, en vooral nicotine, veroorzaakt overmatige maagzuur en heeft tal van andere negatieve effecten op het hele lichaam.

Remt medicinaal de zuurproductie

Zogenaamde protonpompremmers (PPI’s) worden beschouwd als het voorkeursmiddel bij refluxtherapie. Deze stoffen omvatten bijvoorbeeld omeprazol of pantoprazol. Protonpompremmers worden over het algemeen als goed verdragen beschouwd en 90 procent van de getroffenen heeft geen klachten meer. De inname van de protonpompremmers moet in hoge doses worden gestart en vervolgens worden verlaagd. Bij volledig spenen ervaart 50 procent van de patiënten echter een terugkeer van de symptomen. Er is ook de mogelijkheid om maagbewegingen in de richting van de dunne darm te bevorderen met het actieve ingrediënt domperidon. Aldus wordt de afvoer van het maagzuur verbeterd en kunnen de refluxsymptomen worden verbeterd. Naast overmatige maagzuurproductie kan het gebruik van andere maagzuurverlagende medicijnen (zogenaamde antacida) nuttig zijn.

Reflux – operatie

Als de refluxziekte zich in een zeer vergevorderd stadium bevindt en niet met medicijnen kan worden behandeld, kan een operatie noodzakelijk zijn. In de zogenaamde chirurgische techniek “Nissen Fundoplication” wordt een manchet gevormd uit het bovenste gedeelte van de maag, geplaatst rond het onderste uiteinde van de slokdarm en dicht genaaid. De manchet dient als stabilisator van de slokdarmsfincter. De operatie kan gepaard gaan met complicaties en moet daarom alleen worden uitgevoerd als er bijvoorbeeld geen verbetering kan worden bereikt ondanks protonpompremmers of antacida. Zelfs als het maagsap al is teruggekeerd naar de luchtpijp (aspiratie), moet een operatie worden besproken, anders kan dit leiden tot longontsteking. Naast Nissen fundoplication, zijn ook andere chirurgische procedures zoals hiatoplastie en fundopexy beschikbaar.

Reflux Disease huismiddeltjes

Veel mensen zweren bij brandend maagzuur bij het gebruik van stoffen die het zuur neutraliseren (antacida). Dit omvat bijvoorbeeld het zogenaamde Bullrich-zout. Dit bestaat uit 100 procent natriumbicarbonaat, dat de zuurgraad van de maag compenseert. Hoewel Bullrich-zout vaak goed werkt tegen acuut maagzuur, is het bewezen dat het de zuurproductie in de maag verhoogt. Het is dus geenszins een middel dat u constant moet gebruiken tegen brandend maagzuur. Beter verdragen zijn de veelgebruikte protonpompremmers.

Een ander huismiddeltje tegen reflux is kamille thee. Dit heeft ontstekingsremmende eigenschappen en kan helpen de maagzuurproductie te verminderen. Naturopathisch georiënteerde artsen bevelen in het bijzonder een behandeling met kamille-thee aan. Eerst wordt wat kamille thee gedronken, daarna ga je vijf minuten op de rug liggen. Dan drink je weer wat slokjes kamillethee en ga je vijf minuten aan de linkerkant liggen. Volgens dit principe gaat men verder met de buik- en rechter zijpositie. Over het algemeen duurt de kuur van de kamille-thee ongeveer 20 minuten. Het doel van Rollkur is om de maagwand zo volledig mogelijk te bevochtigen met kamillethee.

Refluxziekte: ziekteverloop en prognose

De vermelde therapieën verminderen het ongemak bij de meeste patiënten. Als het echter niet wordt behandeld, kan blootstelling aan zuur leiden tot verschillende complicaties.

Gastro-oesofageale refluxziekte met oesofagitis

Esophagitis is een ontsteking van de slokdarm veroorzaakt door verhoogd zuurcontact in de gastroscopie met veranderingen in het slijmvlies. Meestal is het ontstoken slijmvlies rood en gezwollen. Als er geen slijmvliesveranderingen zijn in een gastroscopie en de genomen weefselmonsters, is dit een niet-erosieve gastro-oesofageale reflux (NERD).

Barrett-slokdarm

Het slijmvlies van de slokdarm is niet gemaakt voor contact met maagzuur. Als gevolg van een hoge zuurgraad en terugkerende ontsteking verandert het slijmvlies bij sommige patiënten en past het zich aan aan constant contact met het maagzuur. Het weefsel wordt opnieuw opgebouwd en bevat vervolgens veerkrachtiger cellen (kolomvormig epitheel) met slijmproducerende cellen (bekercellen) die beter bestand zijn tegen maagzuur. Deze celtransformatie (metaplasie) van de slokdarm wordt de slokdarm van Barrett of het syndroom van Barrett genoemd. De celveranderingen verhogen echter het risico op een kwaadaardige tumor (adenocarcinoom) van de slokdarm. Ongeveer elke tiende patiënt met Barrett’s slokdarm ontwikkelt slokdarmkanker. Daarom moet met bekende Barrett-slokdarm een ​​consistente refluxbehandeling worden uitgevoerd met regelmatige controles.

Refluxziekte – verdere complicaties

Het risico bestaat dat het maagzuur in de luchtpijp komt. De corrosieve eigenschappen kunnen het strottenhoofd irriteren en ontstekingen veroorzaken (laryngitis). Patiënten hebben vaak last van heesheid. Bovendien kan het “inademen” van maagzuur een chronische prikkelbare hoest veroorzaken. Door zuur veroorzaakte schade aan de longen veroorzaakt ook longontsteking (aspiratiepneumonie). Bovendien kan mucosale schade aan de slokdarm leiden tot chronische bloedingen, wat kan leiden tot bloedarmoede (bloedarmoede). de ziekte reflux moet daarom altijd worden behandeld om gevolgschade te voorkomen.