Broken-Syndroom van het Hart

Broken Heart Syndrome: beschrijving

Broken Heart Syndrome is een plotselinge, stressvolle linkerventrikeldisfunctie veroorzaakt door ernstige stress. Ze behoren tot de primaire verworven hartspierziekten (cardiomyopathieën).

Het beïnvloedt dus alleen het hart en is niet aangeboren, maar komt in de loop van het leven voor. Andere namen voor de ziekte zijn stresscardiomyopathie en Tako-Tsubo-cardiomyopathie of het Tako-Tsubo-syndroom.

Het meeste Broken Heart-syndroom wordt aanvankelijk gezien als een hartaanval omdat het dezelfde symptomen veroorzaakt. In het grote verschil is er echter geen sluiting van een kransslagader bij de getroffenen. Hoewel het Broken Heart Syndrome minder levensbedreigend is dan een hartaanval, kunnen er nog steeds ernstige complicaties optreden.

Wie wordt getroffen door het gebroken hartsyndroom?

Tako-Tsubo-cardiomyopathie werd voor het eerst beschreven in de jaren negentig en is sindsdien alleen in kleine groepen patiënten onderzocht. Daarom zijn er nog steeds geen grote hoeveelheden gegevens die kunnen worden gebruikt om de frequentie en verspreiding van de ziekte te bepalen.

Het gebroken hartsyndroom komt echter veel vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. In veel gevallen zijn het oudere vrouwen na de menopauze. Aanvankelijk leek deze vorm van hartspieraandoeningen vooral in Azië voor te komen, maar nu is het wereldwijd waargenomen.

Geschat wordt dat twee procent van alle patiënten, en wel 7,5 procent van de vrouwen die in het ziekenhuis zijn opgenomen wegens vermoedelijke hartaanvallen, een gebroken hartsyndroom hebben.

Broken Heart Syndrome: symptomen

De symptomen van een gebroken hartsyndroom zijn niet te onderscheiden van die van een hartaanval. De getroffenen lijden aan kortademigheid, voelen een beklemming op de borst en hebben soms zelfs de sterkste pijn, ook bekend als vernietigingspijn. Vaak daalt de bloeddruk, versnelt de hartslag en zijn er zweten, misselijkheid en braken.

Vanwege de functionele beperking van het hart komen vaak klachten van hartfalen voor. Het bloed bouwt zich bijvoorbeeld op in de longen en veneuze vaten omdat het niet voldoende door het hart in de bloedsomloop kan worden gepompt. Het resultaat kan vochtretentie (oedeem) in de longen en vooral in de benen zijn.

complicaties

Hoewel het mechanisme dat tot de symptomen leidt volledig verschilt van dat van een hartaanval, kan Broken Heart Syndrome ook worden geassocieerd met ernstige, soms levensbedreigende complicaties. In een klein deel van de getroffenen komen bijvoorbeeld massale hartritmestoornissen voor, die in het ergste geval een plotselinge hartdood veroorzaken.

In het geval van een uitgesproken pompzwakte van het hart, kan ook een zogenaamde cardiogene shock ontstaan. De bloeddruk daalt dan zoveel dat het lichaam niet langer voldoende zuurstof krijgt. Zonder tijdige behandeling is deze complicatie vaak dodelijk.

Broken Heart Syndrome: Oorzaken en risicofactoren

In de meeste gevallen wordt het Broken Heart-syndroom voorafgegaan door een grote emotionele last. Dit kan bijvoorbeeld een scheiding zijn of de dood van een geliefde, wat de naam van de ziekte verklaart. Traumatische gebeurtenissen zoals natuurrampen of gewelddadige misdrijven, evenals levensbedreigende situaties, zoals banenverlies, zijn mogelijke triggers.

Recente studies hebben ook aangetoond dat zelfs positieve stress Tako-Tsubo-cardiomyopathie kan veroorzaken. Blije gebeurtenissen zoals een bruiloft, een verjaardag of een loterijwinst zijn daarom ook mogelijke redenen voor deze vorm van hartspieraandoeningen, zij het veel minder vaak dan negatieve stress.

Hoe een emotionele belasting precies leidt tot een disfunctie van de hartspier en de fysieke symptomen van een hartaanval, is nog niet volledig begrepen. Veel patiënten met het Broken Heart-syndroom ervaren echter verhoogde niveaus van bepaalde stresshormonen in het bloed.

Zo worden zogenaamde catecholamines zoals adrenaline en noradrenaline in toenemende mate door het lichaam afgegeven. Onderzoekers vermoeden dat de stresshormonen op de hartspier werken en daar tot circulatiestoornissen en krampen leiden.

Vrouwelijke geslachtshormonen (oestrogenen) hebben een beschermend effect op het hart. Omdat hun concentratie in het bloed na de menopauze afneemt, is dit een mogelijke verklaring voor het feit dat vooral oudere vrouwen worden getroffen door een Broken Heart-syndroom.

Broken Heart Syndrome: onderzoeken en diagnose

Omdat het aanvankelijk niet mogelijk is om een ​​Broken Heart-syndroom te onderscheiden van een hartaanval, wordt het altijd verondersteld bij een patiënt met de bijbehorende symptomen van een hartaanval. Daarom moet een arts zo snel mogelijk een uitgebreide diagnose uitvoeren, met behulp waarvan hij een hartaanval kan detecteren of uitsluiten.

Een Broken Heart-syndroom vertoont enkele vergelijkbare resultaten bij de onderzoeken, maar vertoont ook significante verschillen:

echocardiografie

Echografie van het hart (echocardiografie) onthult meestal een typische bewegingsstoornis van de linker hartkamer in het gebied van de top van het hart in het Broken Heart Syndrome. Het spierstelsel lijkt daar heel weinig mobiel (Akinees). Zo ontstond de alternatieve naam van de ziekte:

Aan het einde van de hartslag (Systole) ziet het hart eruit als een kruik met een korte nek. Deze vorm doet denken aan een Japanse octopusval genaamd “Tako-Tsubo”.

Als gevolg van het vaak resulterende hartfalen kan met behulp van echocardiografie ook vaak een vochtophoping in de longen worden gedetecteerd. Een hartaanval kan zich op een vergelijkbare manier voordoen en kan daarom niet alleen op basis van echocardiografie worden uitgesloten.

Elektrocardiogram (ECG)

Ook op het ECG is de curve in stresscardiomyopathie vergelijkbaar met een hartaanval. Er zijn namelijk veranderingen in de elektrische hartactiviteit, omdat deze typisch zijn voor een hypoxie van de hartspier. Deze veranderingen verschijnen echter meestal in alle curves (leads) van het ECG en niet alleen voor een specifiek hartspiergebied, zoals meestal het geval is bij een hartaanval.

bloodwork

Zoals in het geval van een hartaanval, stijgen de concentraties van bepaalde enzymen zoals troponine T of creatinekinase (CK-MB) in het bloed na een paar uur. De beklimmingen zijn echter meestal lager dan tijdens een infarct.

angiografie

Deze procedure kan worden gebruikt om aan te tonen of en hoe goed de verschillende kransslagaders zijn geperfuseerd. Terwijl een of meer kransslagaders worden geblokkeerd bij een hartaanval, is er bij een Tako-Tsubo-syndroom geen sluiting van een kransslagader. Angiografie is daarom een ​​goede manier om onderscheid te maken tussen de twee ziekten.

Magnetic Resonance Imaging (MRI)

Speciale MRI-technieken (cardiale MRI met stress-MRI) kunnen ook door de arts worden geregeld. Met deze methoden kan hij bloedsomloop- en bewegingsstoornissen van de hartspier detecteren en tegelijkertijd littekens van de spieren voorstellen, wat typerend is voor een hartaanval in het verleden.

patiënt overleg

In een interview met patiënten met acute hartproblemen is de arts vooral geïnteresseerd in de symptomen en of de gebeurtenis werd voorafgegaan door een intense emotionele stresssituatie. Als dit niet het geval is, is Broken Heart Syndrome onwaarschijnlijk.

Broken Heart Syndrome: Treatment

Er is momenteel geen enkel schema voor de behandeling van Tako-Tsubo-cardiomyopathie. Omdat het tot levensbedreigende complicaties kan leiden, vooral in de eerste paar uur, moet men de patiënten enige tijd op een intensive care-afdeling volgen.

De effecten van stresshormonen kunnen bepaalde medicijnen verlichten, zoals alfa- of bètablokkers. Ze verminderen de hartlast. Ook hartritmestoornissen en symptomen van hartfalen kunnen worden behandeld met geschikte medicijnen.

Broken Heart Syndrome: ziekteverloop en prognose

Van alle myocardiale aandoeningen heeft Tako-Tsubo-cardiomyopathie de beste prognose. Vaak gaan de symptomen de eerste uren terug. Slechts zelden ontstaan ​​complicaties of blijvende schade aan het hart.

Bij de meeste patiënten wordt de hartfunctie na enkele weken weer normaal. de Broken-Syndroom van het Hart geneest dan zonder verdere gevolgen.