dyslexie

Snel overzicht

• symptomen: verschillende graden uitgesproken, u. a. Draaien, verwarrend of weglaten van letters, langzaam lezen, hoofdletters en kleine problemen. Ook psychische problemen door de lees-spellingsstoornis zijn mogelijk.
• oorzaken: waarschijnlijk genetisch geconditioneerd
• frequentie: Naar schatting drie tot vijf procent van de basisschoolkinderen zijn dyslectische jongens, ongeveer drie keer meer kans dan meisjes. Dyslexie komt voor in alle sociale klassen.
• diagnose: bij (kinderarts) arts over specifieke vragen, horen / zien en lezen / schrijven
• behandeling: gerichte ondersteunende maatregelen, schooluitval (druk) en begrip
• voorspelling: vroege therapie kan tekorten verminderen

Dyslexie: symptomen

Albert Einstein, Leonardo da Vinci en Galileo Galilei hadden iets gemeen: hun genie is niet bedoeld – alle drie hadden dyslexieook Lees spellingsstoornis (LRS) of speciale leesspellingszwakte genoemd. Dyslexie sluit daarom een ​​(hoog) talent op andere gebieden niet uit. Net als dyslectici de resterende schoolprestaties meestal binnen het normale bereik, Studies tonen aan dat alleen de hersengebieden die verantwoordelijk zijn voor lezen en / of schrijven beperkt zijn in de getroffen gebieden.

De symptomen van dyslexie kunnen heel verschillend zijn. De meeste patiënten hebben beide dyslectici evenals een spelling stoornis, Maar er zijn ook dyslectici die slechts één van de twee aandoeningen hebben.

Symptomen van een leesstoornis: De getroffen mensen hebben vaak veel tijd nodig om te beginnen met lezen, lezen meestal heel langzaam en geven weer woorden verkeerd. Vaak laten ze woordonderdelen weg, draaien ze of vervangen ze. Ze kunnen letters of woorden uitwisselen zodat ze niet goed begrijpen wat ze net hebben gelezen.

Symptomen van een spelfout: De slachtoffers schrijven vaak woorden zoals ze ze hebben gehoord. Daarom verwarren ze letters vaak (zoals b met p, c met k of p met q). Soms laten ze ook letters helemaal weg (bijv. Waarheid zonder “h”) of voegen ze in de verkeerde volgorde in. Vaak maken ze ook woordafbrekingen onjuist en hebben ze problemen met hoofdletters en kleine letters.

Andere tekenen: Dyslexie is een last voor getroffen schoolkinderen. Omdat ze moeizaam moeten werken aan onbekende woorden, staan ​​ze vaak onder tijdsdruk in het klaswerk. Dat ze meestal veel fouten maken, is psychologisch stressvol. Dienovereenkomstig hebben (jonge) dyslectici vaak weinig zelfvertrouwen en angst voor school. Dit kan zich ontwikkelen tot tests voor echte paniekaanvallen en / of lichamelijke symptomen zoals buikpijn. Zelfs depressie is mogelijk.

Naast een lees- en / of spellingsstoornis treedt soms ook een verminderd rekenvermogen op (dyscalculie).

Niet te verwarren met lees- en spellingszwakte!

Dyslexie is iets anders dan een “normale” lees- en schrijfzwakte. Dit laatste kan met tussenpozen optreden, bijvoorbeeld wanneer een kind wordt blootgesteld aan ongunstige psychosociale factoren zoals een verandering van woonplaats of scheiding van de ouders. Genetische factoren doen hier niet ter zake. Het kind kan – met behulp van kinderpsychologie – in de meeste gevallen zijn lees- en schrijfproblemen opnieuw oplossen.

Daarom wordt een lees-spellingszwakte alleen dyslexie genoemd als deze genetisch is. Soms wordt de term “speciale lees-spellingszwakte” gebruikt.

Speciaal geval: dyslexie

Dyslexie is een leesstoornis die vaak voorkomt als onderdeel van een dyslexie. Het kan in ernst variëren en wordt begunstigd door genetische factoren. Vaker dan een aangeboren dyslexie is echter de verworven dyslexie: Hier zijn de hersenen of het leesgebied van de hersenen beschadigd door een ongeval of beroerte.

Doorgaans vertraagt ​​de leessnelheid van dyslexie dramatisch. Vaak begrijpen patiënten het lezen niet, glippen ze in de rij of draaien ze letters.

Een arts kan dyslexie detecteren met behulp van verschillende onderzoeken en een speciale test. Met veel begrip, een speciale promotie en een aangepaste prestatie-evaluatie op school kun je de getroffen kinderen effectief helpen.

Lees meer over dit onderwerp in het artikel Dyslexie.

Dyslexie: behandeling

Een dyslexie zou moeten zo vroeg mogelijk behandeld zijn. Hier zijn twee redenen voor: ten eerste zijn promotiemaatregelen veelbelovend als ze vroeg worden toegepast. Aan de andere kant, is de kans dat vroegtijdig in de behandeling minder waarschijnlijk is, afhankelijk van de ernst van de aandoening.

Het belangrijkste is: het getroffen kind moet van ouders en leerkrachten zijn veel begrip en geduld meegemaakt. Het bereiken van druk thuis en op school kan dyslexie verergeren. Hetzelfde geldt voor overtredingen door klasgenoten. Dergelijke bijwerkingen van de leerstoornisomgeving kunnen ook het risico vergroten dat de dyslectische persoon geestesziek wordt. Het kind moet zo snel mogelijk uit deze vicieuze cirkel worden verwijderd.

Bovendien kan een dyslexie worden bestreden door Therapy maatregelen positief beïnvloeden. Meestal vereist dit buitenschoolse ondersteuning. De kinderen trainen met speciale lees- en schrijfoefeningen. Kom hier ritmische leeshulpmiddelen of computerprogramma’s gebruikt.

Vaak hebben de kinderen psychotherapeutische ondersteuning nodig die verder gaat dan de promotie. Dit geldt met name wanneer bijkomende psychische aandoeningen (zoals depressie) optreden. Depressie kan voorkomen dat de geletterdheid van het kind verbetert.

Door een compensatie Change (Informeel dyslexie adoptie, LRS adoptie) de educatieve prestaties van een kind met dyslexie in de zin van een “graadbescherming” worden anders beoordeeld. Zo worden nadelen voor het kind, die het gevolg zijn van de leerstoornis, gecompenseerd en wordt het kind iets van schooldruk verlost. Dit kan ook leiden tot stigmatisering. Vaak is het getroffen kind (en gezin) echter blij om een ​​diagnose te hebben en bouwt het zelfvertrouwen en zelfvertrouwen op dankzij de “Grade Protection”.

De nadeelcompensatie wordt in elke federale staat bepaald door het respectieve ministerie van Cultuur. Als een arts de leerstoornis diagnosticeert door middel van dyslexietesten, kan een aanvraag voor een dergelijke compensatie worden ingediend.

Dyslexie: oorzaken en risicofactoren

De oorzaken van dyslexie zijn nog niet duidelijk. Maar nu wordt aangenomen dat genetische factoren spelen een grote rol in de vorming van de leerstoornis. Dyslexie treft vaak meerdere leden van een gezin.

In feite zijn er verschillende genen geïdentificeerd die een impact hebben op geletterdheid. Ze zijn verantwoordelijk voor de ontwikkeling van die gebieden van de hersenen die de gesproken taal waarnemen en deze in de geschreven taal transformeren.

Blijkbaar worden bij pasgeborenen met dyslexie akoestische signalen anders waargenomen en verwerkt. Bovendien hebben onderzoekers vastgesteld dat de hersengebieden die verantwoordelijk zijn voor spraakverwerking minder synchroon zijn bij dyslexie en een slecht netwerk hebben. De getroffenen hebben het vaak moeilijker om zich te concentreren op lezen.

Bovendien kunnen dyslexie de volgende factoren begunstigen of vergezellen:

Taalontwikkeling vertragingen: De meeste kinderen beginnen met zinnen van twee woorden op de leeftijd van 18 tot 24 maanden en kunnen tot 50 verschillende woorden spreken. Ongeveer 20 procent van de kinderen heeft de spraakontwikkeling echter vertraagd. Ongeveer de helft van deze kinderen lijdt aan dyslexie, heeft onderzoek aangetoond.

Psychosociale factoren: Hoewel dyslectici in alle sociale klassen te vinden zijn. Een ongunstige sociale omgeving wordt echter beschouwd als een risicofactor voor het ontstaan ​​van speciale lees- en schrijfproblemen. Als het opleidingsniveau van de ouders hoog is, ondersteunen ze het kind zowel emotioneel als praktisch bij het leren en huiswerk. Dit gaat kennelijk lees- en spellingsproblemen tegen.

Verminderde visuele perceptie: Blijkbaar wordt de controle van oogbewegingen bij dyslectici aangetast, waardoor ze bijvoorbeeld slechts langzaam kunnen lezen. Kinderen die te langzaam lezen, kunnen zich soms de inhoud van de zin niet herinneren die aan het einde van de zin begint. Soms zijn de zogenaamde oogafbeeldingen van de ogen onnauwkeurig. De getroffenen glijden dan gemakkelijker in de regel of slaan woorden over.

Verzwakt fonologisch bewustzijn: Het fonologische bewustzijn zorgt ervoor dat de woorden tijdens het lezen worden gedecodeerd en begrepen. Het is verzwakt bij mensen met dyslexie.

Dyslexie: onderzoeken en diagnose

Als u dyslexie bij uw kind vermoedt, moet u zo snel mogelijk naar de kinderarts gaan. Hoe eerder de leerstoornis wordt gediagnosticeerd en behandeld, hoe beter de prognose. De arts zal eerst gedetailleerd met u praten om belangrijke informatie voor de diagnose te verkrijgen. Mogelijke vragen zijn:

• Hoe heeft uw kind zich tot nu toe ontwikkeld?
• Wanneer begon je kind te praten?
• Hoe gaat uw kind om met het huiswerk?
• Gaat je kind graag naar school?
• Lijdt een familielid al aan dyslexie?

Volg daarna verschillende testen. Ze dienen vooral om andere mogelijke oorzaken van lees- en / of spellingsproblemen uit te sluiten. Voor dit doel worden verschillende parameters onderzocht, zoals:

Gehoor en visie: Gehoor of gehoorverlies kan leiden tot symptomen die vergelijkbaar zijn met dyslexie. Maar ze moet volledig anders worden behandeld. Daarom is het erg belangrijk om dergelijke ziekten uit te sluiten.

Toestand van de hersenstructuur: De meting van hersengolven (elektro-encefalografie, EEG) kan bijvoorbeeld het bewijs leveren van schade aan de hersenstructuur.

Lees- en spellingsvermogen: Beide worden gecontroleerd door het kind hardop te laten voorlezen of door een kleine tekst te schrijven.

Geestelijke toestand en concentratievermogen: Of en hoeveel de problemen van lezen en / of schrijven de psyche van kleine patiënten beïnvloeden, kan de arts bepalen door middel van speciale tests. Deze omvatten bijvoorbeeld de “Depressietest voor kinderen” (DTK, een vragenlijst) en de “Testbatterij voor aandachtstekorten” (TAP).

Intelligence Test: Dit kan worden gebruikt om te bepalen of de prestaties van het kind die inferieur zijn aan zijn leeftijdgenoten te wijten zijn aan een lagere intelligentie (en niet aan een leerstoornis). Het bepaalt ook hoe groot het verschil tussen intelligentie en spellingprestaties is.

Dyslexie: geschiedenis en prognose

Dyslexie kan niet worden voorkomen. Het kan echter goed worden behandeld door verschillende therapeutische maatregelen. Vooral als het vroeg wordt ontdekt en behandeld, kunnen de tekorten vaak aanzienlijk worden verminderd in vergelijking met niet-dyslectici. De leesstoornis verbetert vaak sneller dan de spelfout.

Omdat dyslexie de getroffen kinderen ernstig kan beïnvloeden, is er altijd een risico op psychische problemen. De kinderen ontwikkelen bijvoorbeeld faalangst, schoolangst, worden lusteloos en trekken zich terug. Depressieve stemmingen en psychosomatische klachten zoals buikpijn of slaapstoornissen zijn andere mogelijke gevolgen. Als de dyslexie Het is echter vaak mogelijk om dergelijke complicaties te voorkomen.

Verdere informatie:

Boeken:

• Dyslexie – LRS: modellen, diagnose, therapie en promotie (Christian Klicpera, Alfred Schabmann, Barbara Gasteiger-Klicpera, Barabara Schmidt, UTB HmbH, 2017)
• Counselor Dyslexie: vroege detectie. Handel goed. Gerichte behandeling. (Dr. med Gerd Schulte-Körne, Nikol, 2014)

Richtsnoer:

• Richtlijn “Diagnose en behandeling van kinderen en adolescenten met lees- en / of spellingsstoornis” van de Duitse Vereniging voor kinder- en jeugdpsychiatrie, psychosomatiek en psychotherapie (2015)

Ondersteuning Groepen:

• Federale Vereniging Dyslexie en Dyscalculia e.V.