netelroos

Hives: kort overzicht

• symptomen: Roodheid van de huid, ernstige jeukende wielen en / of zwelling van de huid / slijmvliezen (angio-oedeem)
• oorzaken: heel divers. Soms zit er een allergie achter, maar netelroos is vaak niet allergisch. Mogelijke triggers zijn bijvoorbeeld onverenigbaarheden met voedsel of medicijnen, fysieke stimuli (koud, licht, druk, enz.), Auto-immuunreacties of chronische infecties.
• Vormen van urticaria: spontane acute netelroos, spontane chronische netelroos, fysieke vormen van netelroos, netelroos, door inspanning veroorzaakte netelroos, enz.
• Behandeling opties: Vermijd de trigger of behandel de oorzaak. Geneesmiddelen (antihistaminica, cortison, enz.). In bepaalde gevallen verdere therapie zoals UV-behandeling.

Hives: oorzaken en risicofactoren

De opkomst van netelroos is zeer complex. Het is bekend dat de typische jeukende uitslag wordt gevormd door bepaalde immuuncellen (mestcellen) die reageren op irritatie inflammatoire boodschappers uitstorten. Boven alles is weefselhormoon een van deze boodschappers histamine: Het is voornamelijk verantwoordelijk voor de symptomen van netelroos (wheals, jeuk, roodheid, zwelling).

Dat de mestcellen meer inflammatoire boodschappers afgeven, kan een allergische reactie zijn (op voedsel, pollen, enz.). De mestcellen kunnen echter ook op andere manieren worden geactiveerd. Dit betekent: niet elke netelroos is allergisch.

Bij het zien van opvallende huidsymptomen zijn veel mensen bang dat netelroos besmettelijk is. De zorg is echter ongegrond: er bestaat geen infectiegevaar bij de patiënten!

Verschillende vormen van netelroos

Er zijn verschillende vormen van netelroos. Ze komen niet altijd individueel voor: sommige patiënten hebben twee of meer van deze subtypen tegelijkertijd.

De verschillende vormen van ziekte kunnen worden onderverdeeld in drie grote groepen:

• Spontane netelroos: Wielen en / of angio-oedeem ontstaan ​​hier plotseling, zonder dat de arts en de patiënt een externe trigger kunnen herkennen. Deze urticaria lijkt dus “alsof er niets is”. Afhankelijk van hoe lang de symptomen aanhouden, wordt een onderscheid gemaakt tussen spontane acute en spontane chronische netelroos (zie hieronder). Ongeveer 80 procent van alle patiënten heeft spontane urticaria, waarvan tweederde acuut is.
• Fysieke netelroos: Dit omvat alle vormen van netelroos die worden veroorzaakt door fysieke stimuli (zoals druk, wind, koud contact, enz.). Ze zijn goed voor slechts ongeveer 10 procent van alle gevallen van netelroos.
• Andere vormen van netelroos: Oorzaken zijn hier bijvoorbeeld lichamelijke inspanning, contact met water of zweten. Dergelijke speciale vormen van netelroos komen voor bij minder dan 10 procent van alle patiënten.

De verschillende soorten urticaria worden hieronder in meer detail beschreven.

Spontane acute netelroos

De symptomen van netelroos komen hier volledig voor plotseling zonder duidelijke externe prikkels omhoog, maar wacht minder dan zes weken op.

Een specifieke bijenkorftrigger kan zelden worden gevonden. Aanzienlijk veel patiënten lijden aan acute infecties van de luchtwegen of het spijsverteringskanaal; een verband lijkt daarom waarschijnlijk. Ook kan een intolerantie of allergie voor bepaalde voedingsmiddelen of additieven (kleurstoffen, conserveermiddelen, enz.) Een oorzaak zijn.

Hetzelfde geldt bijvoorbeeld voor bepaalde medicijnen. Deze omvatten zogenaamde niet-steroïdale pijnstillers zoals acetylsalicylzuur (ASA) en de ACE-remmers (voor hoge bloeddruk en hartfalen). Ze veroorzaken vaak pseudo-allergische reacties van de huid.

Acute urticaria wordt bedreigend als het slijmvlies van de luchtwegen (keelholte, strottenhoofd, enz.) Erg opzwelt (angio-oedeem). Dan is de ademlucht moeilijk of onmogelijk om door te komen. De getroffenen worden buiten adem en kunnen zelfs stikken!

Bij een plotselinge kortademigheid moet u altijd onmiddellijk de reddingsdienst bellen (# 112)!

Spontane chronische netelroos

Houdt spontane netelroos langer dan zes weken Het wordt “spontane chronische urticaria” genoemd (of eenvoudigweg “chronische urticaria”). De symptomen van netelroos kunnen aanhouden (continu) of worden herhaald (met min of meer lange symptoomvrije fasen ertussen).

Veel triggers van spontane acute netelroos kunnen ook verantwoordelijk zijn voor spontane chronische netelroos. Bij sommige patiënten veroorzaken verschillende factoren chronische urticaria.

De belangrijkste oorzaken van spontane chronische netelroos zijn:

• Chronische infecties: Chronische of vaak terugkerende infecties zoals sinusitis, tonsillitis of kaakabcessen kunnen chronische urticaria veroorzaken. Veel patiënten zijn ook met de maagkiem Helicobacter pylori besmet. Chronische infecties, afgezien van urticaria, veroorzaken niet noodzakelijkerwijs verdere symptomen.

• Auto-immuunreacties: Bij sommige patiënten zijn afweercellen tegen de lichaamseigen cellen (auto-antilichamen), b.v. tegen de mestcellen. Dit kan ook een spontane chronische netelroos veroorzaken. Het wordt ook wel “autoreactieve netelroos” genoemd.
• Overgevoeligheid (pseudoallergie): Hier is het immuunsysteem overgevoelig voor bepaalde additieven in voedingsmiddelen (kleurstoffen, conserveermiddelen, enz.), Voor natuurlijke aroma’s in fruit of groenten, of voor cosmetica of medicijnen.

Soms ontstaat chronische urticaria ook om andere redenen, zoals allergie.

Fysieke netelroos

Een jeukende netelroos kan ook worden veroorzaakt door verschillende fysieke stimuli (druk, koude vloeistof, enz.): Bij direct huidcontact vormt zich een jeukende uitslag op de plaats van de stimulus. Het kan ook in een ander deel van het lichaam voorkomen en bovendien een lage bloeddruk of een snelle hartslag veroorzaken.

Afhankelijk van de fysieke stimulus onderscheidt men verschillende soorten netelroos:

• Urticaria factitia (Urticarial dermographism): Het wordt veroorzaakt door afschuifkrachten die op de huid inwerken. Dergelijke schuifkrachten treden bijvoorbeeld op bij het krabben, wrijven en wrijven van de huid.
• Vertraagde druk urticaria: Langdurige druk veroorzaakt een gespreide uitslag van de netelroos – de wielen vormen zich pas drie tot twaalf uur later. De getroffen personen herkennen daarom vaak niet het directe verband met het drukeffect.
• Kältekontakturtikaria: De trigger is contact met koude objecten, koude lucht, koude wind of koude vloeistoffen. In de winter kunnen zich bijvoorbeeld onbedekte lichaamsdelen jeukende uitslag of roodheid vormen.
• Wärmekontakturtikaria: De trigger hier is het plaatselijke contact met warmte (föhnen, heet voetbad, enz.).
• urticaria: Zowel UV-licht (bijvoorbeeld in het solarium) als zichtbaar licht kunnen de oorzaak zijn.
• Trillende urticaria: Trillingen zoals die optreden bij het werken met de jackhammer zijn ook mogelijke oorzaken van netelroos.

Familiale koude urticaria is een zeldzame, genetisch gerelateerde ziekte die geen klassieke netelroos is (ondanks de vergelijkbare naam)!

Speciale vormen van netelroos

de cholinerge urticaria ontstaat door een verhoging van de lichaamskerntemperatuur. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren als u pittig eten eet of een warm bad neemt. Ook lichamelijke inspanning en emotionele stress kunnen de temperatuur in het lichaam verhogen. Als gevolg hiervan vormen zich gaatjes ter grootte van een gaatje, maar deze verdwijnen binnen een uur. Algemene symptomen zijn ook mogelijk (duizeligheid, misselijkheid, hoofdpijn, enz.). Jongeren en jongvolwassenen worden vooral getroffen door deze vorm van netelroos.

Lichamelijke inspanning kan ook een zogenaamde zijn Door inspanning veroorzaakte urticaria trigger. In vergelijking met cholinerge urticaria zijn de wielen groter dan een speldenknop en komen de algemene symptomen (tot shock) vaker voor. Soms zijn de symptomen na het eten, binnen vier tot zes uur. Deze symptomen zijn dan zowel stressvol als voedsel-geïnduceerd.

Bij de contact urticaria Brandneteluitslag ontstaat door contact met zogenaamde urticariogene stoffen. Soms zijn dit stoffen waarvoor de persoon allergisch is, zoals bepaalde voedingsmiddelen of latex.

De contacturticaria kan ook onafhankelijk van een allergie optreden bij contact met irriterende stoffen. Dit kunnen bijvoorbeeld de parfum Peru-balsem zijn (in cosmetica, medicijnen, schoonmaakmiddelen, enz.), Het conserveermiddel benzoëzuur (voedsel, enz.) Of bepaalde planten. Bekende voorbeelden zijn de jeukende wheals, die huidcontact met brandnetels veroorzaakt (deze plant is ook de naamgenoot van netelroos).

Urticaria wordt zeer zelden veroorzaakt door contact met water – ongeacht de temperatuur. Deze zogenaamde Aquagene urticaria kan de getroffenen zwaar belasten: bij douches, zwemmen of een zware regenbui kan de huid reageren met jeukende wheals. Maar dit is geen allergie voor het water!

Bijenkorven: behandeling

De bijenkorftherapie bestaat uit verschillende bouwstenen. De behandelend arts zal ze aanpassen aan elke patiënt. Het type urticaria en de ernst van de symptomen spelen hier een rol.

Vermijd triggers

De belangrijkste bouwsteen van bijenkorventherapie is de Vermijd de trigger zoveel mogelijk, Natuurlijk is dit alleen mogelijk als het duidelijk kan worden geïdentificeerd.

Als het gaat om bepaalde voedingsmiddelen, moeten patiënten hiervan afzien. Als bepaalde medicijnen de trigger zijn, moeten ze indien mogelijk worden stopgezet. Als dit niet mogelijk is, kunnen ze vaak worden vervangen door een meer compatibel actief ingrediënt.

Drukurticaria kan worden voorkomen door bijvoorbeeld alleen rugzakken en tassen met brede riemen te dragen. Als chronische infecties (maagkiem, infecties van de bovenste luchtwegen, enz.) De oorzaak van chronische netelroos blijken te zijn, moeten ze goed worden behandeld.

Het kan moeilijker zijn als bijvoorbeeld fysieke stimuli zoals hitte of wrijving netelroos veroorzaken. De drempel is hier vaak erg laag. Zo krijgen mensen met een urticaria factitia soms zelfs bij het dragen van kleding die niet helemaal los is, een netelroos. Bovendien kunnen sommige fysieke stimuli (koude wind, UV-stralen, enz.) Nauwelijks volledig worden vermeden.

Geneesmiddelen voor netelroos

Voor de behandeling van netelroos zijn verschillende medicijngroepen beschikbaar:

antihistaminica

Antihistaminica behoren tot de belangrijkste medicijnen bij de behandeling van netelroos. Ze kunnen bij veel patiënten allergische en allergie-achtige symptomen effectief verlichten. Antihistaminica remmen het effect van histamine. Deze boodschappersubstantie is hoofdzakelijk verantwoordelijk voor de symptomen van netelroos.

In de regel worden zogenaamde H1-antihistaminica van nieuwere generaties gebruikt, die geen depressief (kalmerend) effect op de hersenen hebben, dus maak u niet moe en slaperig. Voorbeelden van dergelijke middelen zijn loratadine of desloratadine en cetirizine.

Antihistaminica worden meestal als tablet ingenomen. Bij ernstige acute netelroosymptomen kan het nodig zijn om het medicijn als een infusie toe te dienen.

Zelfs zogenaamde H2-antihistaminica kunnen het histamine-effect remmen (anders dan H1-antihistaminica). Ze worden gebruikt bij de behandeling van netelroos, maar alleen in speciale gevallen, zoals een moeilijk te behandelen chronische urticaria.

glucocorticoïden( “Cortison”)

In ernstige gevallen moet urticaria vaak worden behandeld met cortison (zoals prednisolon). Dit kan het geval zijn als antihistaminica niet voldoende helpen bij de symptomen van netelroos.

Het actieve ingrediënt wordt toegediend in tabletvorm of als een infusie (in acute gevallen). Soms schrijft de arts ook een cortison bevattende zalf voor, zoals bij urticaria onder druk.

Over het algemeen mag cortison alleen voor een korte tijd en in lage doses worden gebruikt. Dit vermindert het risico op bijwerkingen.

leukotrieenantagonisten

Deze medicijnen hebben ontstekingsremmende en antiallergische eigenschappen. Vooral het actieve ingrediënt montelukast wordt soms gebruikt in moeilijk te behandelen netelroos. Als u bijvoorbeeld geen grip kunt krijgen op chronische urticaria met antihistaminica, kan de arts ook montelukast voorschrijven. Ook bij sommige andere vormen van urticaria (zoals koude urticaria) is dit medicijn een optie als andere behandelingen niet effectief zijn.

immunosuppressiva

Dit zijn medicijnen die het immuunsysteem onderdrukken. Ze zijn zeer effectief, maar worden ook niet beschouwd als een standaardbehandeling voor netelroos. Bij sommige patiënten met chronische urticaria kunnen de symptomen echter alleen worden verlicht met een antihistamine plus een immunosuppressivum (zoals cyclosporine A). De arts zal de behandeling nauwlettend volgen om eventuele bijwerkingen in een vroeg stadium op te sporen.

Andere medicijnen

De behandeling van netelroos kan moeilijk zijn, vooral voor chronische of chronische terugkerende symptomen. In ernstige gevallen kan het dan nodig zijn om andere geneesmiddelen aan een patiënt toe te dienen – als aanvulling op of als alternatief voor de bovengenoemde geneesmiddelen. Enkele voorbeelden:

Bij spontane chronische urticaria schrijven artsen soms het medicijn voor Hydroxychloroquineals andere behandelingen niet helpen. Dit ontstekingsremmende en antiparasitaire geneesmiddel wordt anders hoofdzakelijk gebruikt bij andere ziekten zoals malaria en lupus erythematosus.

Sommige patiënten met moeilijk te behandelen chronische netelroos profiteren ook van behandeling met omalizumab, Dit is een speciaal antilichaam dat de secretie van pro-inflammatoire boodschappers van mestcellen blokkeert.

Voor aanhoudende koude urticaria worden sommige patiënten getest antibiotica (zoals penicilline).

Bijenkorven: andere behandelingen

Naast medicijnen kunnen andere behandelingen voor ernstige netelroos worden overwogen, afhankelijk van het type ziekte.

Dit omvat bijvoorbeeld de gewenning therapie (“Verharding”): het is handig als bijvoorbeeld antihistaminica niet helpen bij lichte urticaria. Vervolgens kan de huid herhaaldelijk en specifiek worden blootgesteld aan zonnestralen. Dit is bedoeld om ervoor te zorgen dat het lichaam langzaam een ​​tolerantie voor het licht ontwikkelt. Op een vergelijkbare manier kan soms een hardnekkige koude contacturticaria worden behandeld (bijvoorbeeld door regelmatige koude douches). Een gewenningstherapie moet zorgvuldig worden overwogen en worden begeleid door een arts. Het kan de patiënt aanzienlijk belasten.

In een moeilijk te behandelen Urticaria kan factitia een gerichte bestraling met UV-B-licht zijn (UV-B-therapie) logisch.

Bijenkorven en huismiddeltjes

Huismiddeltjes kunnen helpen bij acute urticaria en de effecten van medicijnen ondersteunen:

• Koud voor jeuk: De jeuk kan worden verlicht met koele kompressen of een koude douche – maar alleen als het geen koude urticaria is!
• baking soda: Het dooft de vervelende jeuk wanneer je het met een beetje water roert en het als een pasta op de huid aanbrengt. Je kunt het ook als additief in badwater gebruiken.
• Medicinale planten: Toverhazelaar (toverhazelaar) heeft een ontstekingsremmend effect, kalmeert de jeuk en vernauwt de bloedvaten. Daarom zijn zalven of crèmes met toverhazelaar het meest geschikt om alle symptomen van netelroos te verlichten. De goudsbloem heeft vergelijkbare effecten.
• Azijn Wrap: Een beproefde remedie tegen jeuk is de azijnomslag. Bevochtig een keukenhanddoek met een mengsel van azijn en water en leg het op de huid.

Bijenkorven & Homeopathie

Sommigen zweren bij de langdurige behandeling van chronische urticaria op het effect van homeopathie. Om de juiste remedie te vinden, moet de oorzaak echter bekend zijn. Een ervaren homeopaat kan voor elke patiënt het juiste homeopathische middel kiezen. Ze worden bijvoorbeeld gebruikt Urtica urens (Brandnetel), Acidum formicicum (Mierenzuur) en zwavel (Gezuiverde zwavel). In de meeste gevallen vormt homeopathie een aanvulling op de conventionele medische behandeling van netelroos.

Netelroos: symptomen

Hoewel de triggers erg divers zijn, veroorzaken netelroos symptomen met een typisch uiterlijk:

• rode huid
• zeer jeukende huidblaren (wheals)
• soms uitgebreide zwelling van de huid / slijmvliezen (angio-oedeem)

Een van de neurotransmitters die verantwoordelijk is voor deze symptomen, komt vaker in bijenkorven vrij: de histamine, Het verwijdt de kleine bloedvaten in de huid, waardoor ze bezinken wordt rood, Tegelijkertijd worden de vaten meer permeabel. Als gevolg hiervan komt er meer vloeistof in het weefsel: het vormt zich striemen, Dit zijn oppervlakkige verhogingen van de huid van variabele grootte, die bijna altijd worden omringd door roodheid. Ze zijn vluchtig: ze verdwijnen vanzelf binnen 24 uur. Tegelijkertijd kunnen zich elders echter nieuwe wielen vormen.

Soms zijn de wielen beperkt tot een beperkt gebied, in andere gevallen bedekken ze praktisch het hele lichaam. Ze gaan met je mee sterke jeuk geassocieerd. Het kan worden verlicht door de aangetaste delen van de huid te wrijven en te wrijven, maar minder door te krabben. Daarom wordt de huid zelden bekrast, zelfs met de sterke jeuk.

Bij sommige patiënten met netelroos treedt plotselinge, uitgesproken zwelling van de huid / slijmvliezen op, bijvoorbeeld op het gezicht. Deze zogenaamde angio-oedeem kan gepaard gaan met een onaangenaam gevoel van spanning en jeuk. Ze vormen zich langzamer terug dan wielen (binnen 72 uur). Met slijmvlieszwelling van de luchtwegen (keelholte, strottenhoofd, enz.) Kan dit gevaarlijk zijn (kortademigheid!).

Sommige patiënten hebben alleen de wheals, anderen (zelden) alleen het angio-oedeem. Weer anderen hebben beide netelroosymptomen.

Bijenkorven: onderzoeken en diagnose

De roodachtige, jeukende wheals zijn een typische ziekte die snel de diagnose van netelroos suggereert. Het is vaak moeilijker voor de arts om de exacte oorzaak van de urticaria te achterhalen. Het eenvoudigste maar belangrijkste middel hiervoor is het grondig patiëntenonderzoek: In gesprek verhoogt de arts de medische geschiedenis van de patiënt (anamnese). Hiervoor kan hij de symptomen precies beschrijven, en vraagt ​​om eventuele bestaande of onderliggende ziekten en mogelijke triggers van netelroos. Veelgestelde vragen van de arts zijn:

• Welke symptomen heb je en sinds wanneer bestaan ​​ze?
• Is er een verband tussen de symptomen en uw werk, uw hobby’s, reis- of vrijetijdsactiviteiten, de menstruatiecyclus?
• Zijn er gevallen van netelroos of atopische aandoeningen (atopische dermatitis, hooikoorts, allergische astma enz.) In de familie?
• Had u een allergie of intolerantie (voor voedsel, medicijnen, enz.)?
• Kent u infecties, psychosomatische of psychiatrische stoornissen?
• Heeft u een vermoeden van wat de symptomen kan veroorzaken (bepaald voedsel, alcohol, roken, cosmetica, verkoudheid, lichaamsbeweging, stress, enz.)?
• Welke medicijnen gebruikt u (incidenteel of vaker)?

Tip: Patiënten met aanhoudende of terugkerende netelroos moeten een dagboek van hun symptomen bijhouden. Tegelijkertijd moeten ze opschrijven wat ze allemaal aten en dronken en welke medicijnen ze gebruikten. Andere mogelijke factoren die de ziekte beïnvloeden, moeten ook worden opgemerkt. Dit kan de patiënt en de arts helpen de oorzaak van netelroos te vinden.

Bij spontane acute netelroos zijn vaak geen verdere diagnostische stappen nodig. Als er echter een vermoeden bestaat dat de urticaria een allergische reactie is, kan de arts dit doen allergietesten (zoals priktest) om de trigger te vinden.

Verder onderzoek in bepaalde gevallen

Spontane chronische netelroos en andere vormen van urticaria vereisen verder onderzoek:

Hulp bij chronische netelroos laboratoriumtestsom infecties of andere ziekten als trigger te detecteren. Dus bijvoorbeeld door middel van een bloedmonster Differentiaal bloedbeeld en ontstekingsparameters (zoals CRP). De patiënt kan last hebben van een chronische infectie of ontsteking van de bovenste luchtwegen of de tanden Bezoek de KNO-arts of tandarts logisch.

Het bloed van de patiënt kan ook omhoog zijn Antilichamen tegen infectieuze agentia worden onderzocht, bijvoorbeeld tegen de bacterie Helicobacter pylori, Als u daadwerkelijk antilichamen tegen deze maagkiem vindt, kan een ontlastingsmonster en een slijmvliesmonster uit de maag de infectie bevestigen.

Ook onthullend is het bewijs van zogenaamde Auto-antilichamen in het bloed – Antilichamen die werken tegen het eigen weefsel van het lichaam. Ze kunnen de oorzaak zijn van chronische netelroos. Dergelijke autoreactieve netelroos kan duidelijk worden aangetoond met een eenvoudige test (ASST = Autologe serum huidtest).

Soms ontstaan ​​chronische netelroos omdat de patiënt bepaalde voedselingrediënten niet kan verdragen (geen allergie!): De uitslag van de netelroos is dan een pseudo-allergische reactie op dit irriterende middel. Ter verduidelijking kan de arts speciaal dieet gedurende drie weken aanbevelen: Gedurende deze tijd moet de patiënt zich onthouden van alle voedingsmiddelen die smaakstoffen, conserveermiddelen, kleurstoffen of antioxidanten bevatten. Het verbod betreft hoofdzakelijk industrieel verwerkte levensmiddelen. Als dit pseudoallergene dieet de symptomen verbetert, zijn dergelijke additieven waarschijnlijk de oorzaak van netelroos.

Voor bevestiging, een meer gerichte provocatietest Een tijdje worden verdachte voedingsmiddelen in grotere hoeveelheden gegeten. Dergelijke provocatietests kunnen ook worden gebruikt om fysieke stimuli te identificeren als oorzaken van netelroos. Hier wordt een lichaamssite blootgesteld aan een bepaalde stimulus. Dit kan koud of heet water, licht of druk zijn.

De arts kan de huid ook wrijven met een stompe punt. Wanneer het rood wordt, gaatjes en begint te jeuken, is er urticariële dermatografie (urticaria factitia). Het vermoeden van een urticaria in het water kan ook verhelderen met een provocatie: gedurende 20 minuten, een nat, lichaamswarm kompres op de huid.

Allergieën zijn zelden de oorzaak van chronische netelroos. Maar als er een vermoeden is, breng allergietesten Duidelijkheid.

Als de arts vermoedt dat de chronische uitslag wordt veroorzaakt door een zogenaamde mastocytose, verwijdert hij een kleine hoeveelheid in het gebied van de wielen huidmonster en heeft haar onderzocht in het laboratorium. De term mastocytose verwijst naar ziekten die worden veroorzaakt door te veel mestcellen in het lichaam. Als dit teveel beperkt is tot de huid, is er een zogenaamde cutane mastocytose. Het wordt ook urticaria pigmentosa genoemd. Voorheen werd het beschouwd als een subvorm van “conventionele” netelroos, maar nu niet meer.

Voor netelroos bij kinderen bevelen experts dezelfde diagnostische procedures aan als volwassenen. De mogelijke oorzaken van urticaria zijn in beide leeftijdsgroepen hetzelfde. Er zijn alleen verschillen in de frequentie van de verschillende kasten.

Bijenkorven: geschiedenis en prognose

Ongeveer elke vijfde Duitser (20 procent van de totale bevolking) krijgt in zijn leven een urticaria. Dit is meestal een acute netelroos, Het verdwijnt meestal binnen korte tijd.

Bij een klein deel van de getroffenen duren de wheals en jeuk langer dan zes weken. Dan is er een chronische netelroos ontstaan. Vaak kan hun trigger worden geïdentificeerd. Dan kunt u hem meestal behandelen (infecties of andere ziekten) of grotendeels vermijden (medicijnen, voedseladditieven, enz.).

Als de oorzaak van chronische urticaria niet kan worden vastgesteld, kunt u de symptomen op zijn minst verlichten (met medicijnen, enz.). Er is een kleine troost voor de patiënten: op een gegeven moment elke chronische remedie netelroos van alleen. Dit kan jaren of zelfs decennia duren.

Verdere informatie:

Boeken:

• Urticaria (netelroos): 100 vragen – 100 antwoorden: een patiëntengids (Marcus Maurer, akademos Wissenschaftsverlag, 2005)

Richtsnoer:

• S3 Richtlijn “Urticaria” Duitse Vereniging voor Allergologie en Klinische Immunologie en de Duitse Dermatologische Vereniging (2011)

Ondersteuning Groepen:

• urticaria netwerk e.V.