Mensen met hoogtevrees voelen een onnatuurlijk sterke hoogtevrees of een blik in de diepte. Terwijl anderen van het uitzicht genieten, ervaren ze angst met duizeligheid, zweten en hartkloppingen. Voor sommigen zijn een paar stappen genoeg op de ladder om de symptomen te activeren. Maar met de juiste therapie kunt u de fobie meestal goed onder controle krijgen. Lees hier hoe hoogtevrees ontstaat en wat u eraan kunt doen.
Wat is hoogtevrees?
Pijn of acrofobie is de angst voor een bepaalde afstand tot de grond. Afhankelijk van hoe ernstig de angst wordt uitgesproken, kan deze al optreden bij het beklimmen van een ladder. De hoogtevrees is een van de specifieke fobieën – dit zijn angststoornissen die beperkt zijn tot specifieke situaties of objecten.
Hoogtevrees is geen zeldzaam fenomeen. Veel mensen krijgen zwakke knieën als ze vanuit een hoogte naar beneden kijken. Een zekere mate van hoogtevrees is aangeboren voor ons en een natuurlijke bescherming. Baby’s hebben al een natuurlijke angst voor afgronden. In experimenten aarzelen peuters al voor een afgrond, ook al ligt er een glazen plaat over en kunnen ze zonder gevaar kruipen.
Vanuit een evolutionair oogpunt zorgt de hoogtevrees voor ons voortbestaan. Bij sommige mensen is de hoogtevrees zo uitgesproken dat ze niet eens over een brug kunnen lopen of rijden. Als de angst ongegrond sterk is en de kwaliteit van leven van degenen die erdoor worden beïnvloed beperkt, is de hoogtevrees pathologisch.
Waarin verschillen duizeligheid en verticale duizeligheid?
De duizeligheid is een natuurlijk fenomeen. Duizeligheid in de hoogte treedt op wanneer u een bepaalde afstand tot de grond hebt. De ogen hebben dan moeite om vaste plekken in de verte te herkennen. De ogen bewegen op zoek naar vaste punten en het hoofd zwaait licht. Tegelijkertijd ontvangen de hersenen een bericht van de voeten van een stevige voet. Deze tegenstrijdige signalen veroorzaken duizeligheid. Deze duizeligheid duidt op een potentieel gevaar dat een afgrond bedreigt.
Bij angstige mensen kan deze duizeligheid een hoogtevrees veroorzaken. Ze gaan gepaard met sterke lichamelijke symptomen. Ze beginnen te zweten, hun hart klopt sneller en hun angst wordt ondraaglijk sterk.
Hoe is hoogtevrees merkbaar?
Kenmerkend voor hoogtevrees is een overmatige hoogtevrees of diepten. Weggaan van de grond is zo ondraaglijk voor de getroffenen dat ze dergelijke situaties vermijden.
In de gevreesde situatie verschijnen lichamelijke en psychische symptomen. Typische fysieke tekenen van specifieke fobieën zijn ademhalingsproblemen, zweten, beven, hartkloppingen, beklemming op de borst en een droge mond. Geestelijke tekenen zijn met angst gevulde gedachten, inclusief angst. De betrokkenen vrezen uit balans te zijn en te vallen. Velen beschrijven ook het gevoel de diepte in te worden getrokken.
Behandeling van hoogtevrees
Specifieke fobieën worden psychotherapeutisch behandeld. Bovenal bevelen experts een zogenaamde blootstellingstherapie aan in de context van een cognitieve gedragstherapie. Wie de hoogtevrees wil overwinnen, moet zijn angsten onder ogen zien.
De patiënt gaat met behulp van de therapeut de gevreesde situatie in – in geval van hoogtevrees kan hij ook virtueel worden gesimuleerd. Hij ervaart vervolgens dat zijn angsten niet bewezen zijn en de angst neemt geleidelijk af. Dit gebeurt vanzelf, omdat het lichaam de angstreacties niet permanent kan volhouden.
Bovendien geeft de therapeut de patiënt aanwijzingen over hoe om te gaan met een angstaanval – bijvoorbeeld hoe hij kan kalmeren met ademhalingsoefeningen. Door de ontzagwekkende situatie herhaaldelijk te confronteren, kan men hoogtevrees overwinnen.
Zoek hulp
Een gedragsbehandeling heeft goede kansen op succes. Veel patiënten wachten echter heel lang om hulp te zoeken en vermijden in plaats daarvan hoogten. Door angst te vermijden, maar steeds sterker. Mensen met een uitgesproken hoogtevrees kunnen zelfs niet naar het tweede niveau van een ladder klimmen om bijvoorbeeld een gloeilamp te vervangen.
Haar leven wordt dan gedomineerd door haar angst. Sommigen proberen te kalmeren met alcohol, drugs of medicijnen. Samen met een therapeut kan deze neerwaartse spiraal worden onderbroken. Hoe eerder met de behandeling van hoogtevrees Hoe groter de kans op een onbevreesd leven.