gastric bypass

Wat is een maagomleiding?

De maag-bypass (meer bepaald Roux-en-Y-maag-bypass) is een veel gebruikte methode voor obesitaschirurgie met als doel gewichtsverlies. De naam is afgeleid van de naam van de Zwitserse chirurg “Roux”, die de basistechniek van de procedure ontwikkelde. De “Y” staat voor de vorm waarin de darmsecties met elkaar zijn verbonden, namelijk Y-vormig.

Het succes van maagomleiding is gebaseerd op twee principes:

• een maagverkleining om de hoeveelheid voedsel te verminderen (beperking)
• de eliminatie van het belangrijke bovenste gedeelte van de dunne darm (twaalfvingerige darm), waarbij de spijsverteringssappen die belangrijk zijn voor de voedselsplitsing later met de chyme worden gemengd (slechtere opname van voedingsstoffen = malabsorptie)

Het gewichtsverlies na een maag-bypass is zeer effectief en betrouwbaar, maar het is voorzien van enkele levenslange beperkingen: patiënten met een Reoux-en-Y-bypass tolereren alleen zeer kleine maaltijden, omdat de resterende maagoperaties (“maagzak”) alleen heeft een zeer klein volume. Bovendien vereist het slechtere gebruik van voedingsstoffen dat patiënten bepaalde voedingssupplementen en vitamines (vooral vitamine B12, sporenelementen en eiwitpreparaten) voor het leven innemen, om tekorten te voorkomen. Omdat sommige voedingsstoffen onverteerd blijven, kunnen gistingsprocessen in de dikke darm in toenemende mate plaatsvinden. De operatie kan nauwelijks worden teruggedraaid na succesvol gewichtsverlies.

Voorbereiding voor maag-bypass

Voor de operatie moeten pathologische veranderingen in de maag worden uitgesloten. De maag wordt bijvoorbeeld onderzocht op ziekten zoals gastritis of maagzweren en een mogelijke kiemkolonisatie met de bacterie “Helicobacter pylori”, die maagzweren kan veroorzaken. Naast een gastroscopie en het onderzoek van maagsap, wordt ook een echografie van de bovenbuik gebruikt, waarmee galstenen kunnen worden gedetecteerd. Deze moeten worden verwijderd als onderdeel van de maag-bypass-operatie, omdat ze kunnen leiden tot ontsteking van de galblaas en de galwegen.

Verloop van maag-bypass-operatie

De maag-bypass-operatie duurt ongeveer 90 tot 150 minuten, afhankelijk van de patiënt en wordt uitgevoerd onder algemene anesthesie. De procedure vereist meestal ziekenhuisopname van ongeveer een dag voorafgaand aan de operatie (chirurgische en anesthesie voorbereiding) plus vijf tot zeven dagen daarna. Na een bypassoperatie kunt u ongeveer drie weken niet werken.

De maagomleiding wordt tegenwoordig bijna uitsluitend uitgevoerd als een zogenaamde minimaal invasieve operatie. Deze techniek, ook bekend als de “sleutelgatmethode”, vereist geen grote incisie in de buik. In plaats daarvan worden de instrumenten en een kleine camera in de buik ingebracht via verschillende huidincisies van ongeveer twee centimeter groot. Over het algemeen heeft minimaal invasieve chirurgie een lager chirurgisch risico dan open chirurgie en is daarom bijzonder geschikt voor zwaarlijvige patiënten, die in elk geval kwetsbaarder zijn voor complicaties tijdens en na de operatie.

De maag-bypass-operatie bestaat uit verschillende fasen:

1. Na het initiëren van algemene anesthesie, steekt de chirurg de instrumenten en een camera met een lichtbron in de buik door verschillende huidincisies. Daarna wordt een gas (meestal CO2) in de buikholte gebracht, zodat de buikwand iets uit de organen komt en dus de chirurg meer ruimte in de buikholte heeft en een beter zicht op de organen.
2. Eerst wordt de maag net onder de slokdarm gescheiden door een zogenaamde nietmachine (“nietmachine”). De nietmachine snijdt en niett tegelijkertijd, zodat de snijranden onmiddellijk worden gesloten. Aan het einde van de slokdarm blijft dus alleen een kleine resterende maag over (de zogenaamde maagzak of maagzak). Het heeft een volume van minder dan 50 milliliter. De rest van de maag blijft in het lichaam, maar is aan de bovenkant gesloten en zogezegd “stilgelegd”.
3. Vervolgens een gedeelte door de dunne darm in het gebied van het zogenaamde jejunum (“jejunum”). Het onderste afgesneden uiteinde wordt nu omhoog getrokken en aan het maagzakje genaaid. Daarom wordt de verbinding ook Gastrojejunale-anastomose genoemd.
4. Nu verder onder het resterende, gesneden uiteinde van het jejunum met het derde dunne darmgedeelte (“ileum”) wordt gehecht, zodat de vorm van een “Y” wordt gevormd (Y anastomose). Hier mengen alleen de spijsverteringssappen uit de twaalfvingerige darm (gal- en pancreassecreties) met de chyme.

Voor wie een maagomleiding geschikt is

De maagomleiding is geschikt voor mensen met een body mass index (BMI) boven 40 kg / m² (obesitas graad III of obesitas permagna). In elk geval is de voorwaarde voor maag-bypass-chirurgie dat alle niet-chirurgische maatregelen zelfs na zes tot twaalf maanden onvoldoende succes hebben getoond. Deze maatregelen omvatten bijvoorbeeld professionele voedingsadvisering, oefentraining en gedragstherapie (Multimodal Concept for Obesity, MMK). Voor de maag-bypass-operatie moet ten minste 18 en niet meer dan 65 jaar oud zijn, de operatie in individuele gevallen, zelfs bij jongere of oudere mensen is mogelijk.

Een maagomleiding wordt met name aanbevolen voor mensen wier overgewicht voornamelijk te wijten is aan een hoge consumptie van calorierijk voedsel (snoep, vetten) en zoete dranken. Omdat deze nu slechter worden gesplitst en daarom door het lichaam slechts in geringe mate kunnen worden gebruikt en als lichaamsvet worden opgeslagen.

Als er al metabole ziekten zijn zoals diabetes mellitus, hoge bloeddruk of een slaapapneu-syndroom vanwege het overgewicht, kan een maagomleiding nuttig zijn vanaf een BMI van 35 kg / m².

Voor wie een maagomleiding niet geschikt is

Verschillende fysieke en psychische aandoeningen spreken tegen een obesitasoperatie zoals maagomleiding. Vooral na eerdere operaties of misvormingen van de maag, maagzweren en verslavingen evenals onbehandelde eetstoornissen zoals eetaanvallen of boulimia, mag geen maagomleiding worden gebruikt. Zelfs zwangere vrouwen moeten het zonder maagomleiding doen.

Effectiviteit van maagomleidingschirurgie

Maag-bypass is een zeer effectieve procedure, maar weinig patiënten bereiken een normaal gewicht (BMI ≤ 25 kg / m²). Studies hebben aangetoond dat met een maagomleiding op de lange termijn een gewichtsverlies van ongeveer 60 tot 70 procent van het overgewicht mogelijk is, dat wil zeggen het gewicht dat de persoon scheidt van het normale gewicht.

Het gewichtsverlies na een bypassoperatie heeft naast het puur cosmetische effect, vooral gunstige effecten op het metabolisme. De interventie bijvoorbeeld, in veel gevallen, een bestaande diabetes mellitus (diabetes mellitus) sterk verbeterd en soms zelfs genezen. In veel gevallen daalt de bloedglucosespiegel zelfs kort na de operatie, hoewel de patiënt geen significant gewicht heeft verloren. De redenen zijn nog niet duidelijk. Er wordt aangenomen dat de operatie verschillende hormonale veranderingen zal initiëren (bijvoorbeeld de hormonen ghreline, glucagon, GIP, enz.), Die een gunstig effect hebben op het metabolisme.

Voordelen van maagomleiding ten opzichte van andere procedures

Omdat maag-bypass-operatie twee principes combineert (beperking en malabsorptie, zie hierboven), is de procedure uiterst effectief en is met name effectief wanneer patiënten te zwaar zijn als gevolg van overmatige inname van vloeibare of zachte voedingsmiddelen met veel calorieën. Voor deze zogenaamde “zoeteter” alleen zou een vermindering van het maagvolume, omdat dit wordt bereikt door de maagband, de maagballon of de maag van de buis, niet genoeg zijn.

bijwerkingen

De maag-bypass gaat gepaard met enkele bijwerkingen. Hoe sterk deze zijn, verschilt individueel en kan daarom niet met zekerheid worden voorspeld. De belangrijkste zijn:

Indigestie door malabsorptie: Winderigheid, buikpijn, misselijkheid, vol gevoel

IJzergebrek en bloedarmoede (bloedarmoede): Normaal gesproken wordt een groot deel van het ijzer van voedselkwaliteit opgenomen in de twaalfvingerige darm. Omdat het gas het voedsel bij de twaalfvingerige darm omzeilt, is ijzerabsorptie moeilijk. Het ijzertekort wordt voorkomen door een extra geschenk van ijzer.

Vitamine B12-tekort (speciale vorm van bloedarmoede): Vitamine B12 wordt opgenomen op het laatste deel van de dunne darm (terminaal ileum). Maar dit is een adjuvans, de zogenaamde intrinsieke factor (“intrinsieke factor”) vereist, die wordt gevormd door de maag. Maagomleidingen passeren het voedsel echter door de maag en vormen dus minder intrinsieke factor. Vitamine B12 moet daarom regelmatig in de spier worden geïnjecteerd als een spuit in de ader. Er zijn ook vitamine B12-preparaten beschikbaar die rechtstreeks door het mondslijmvlies worden geabsorbeerd (sublinguale toepassing). Hun effectiviteit wordt nog steeds besproken.

Vitamine D-deficiëntie: Waarom het kan komen met een maag-bypass naar een vitamine D-tekort, is nog niet duidelijk. Vitamine D kan gemakkelijk worden aangevuld met voedsel (oraal).

Dumping syndroom: Een dumpersyndroom (dof syndroom) is een reeks symptomen (duizeligheid, misselijkheid, zweten of hartkloppingen) die kunnen voortvloeien uit onmiddellijke (valachtige) uitputting van voedsel uit de slokdarm naar de dunne darm. Voor het maagzakje ontbreekt de onderste maagspier (porter). De pap trekt in de dunne darm door osmotische krachten water uit het omliggende weefsel en de bloedvaten aan. Dit vermindert het volume vloeistof in de bloedsomloop, wat kan leiden tot een daling van de bloeddruk. Een dumpingsyndroom treedt vooral op na zeer suikerhoudende dranken of vet voedsel.

Maagzweer in de maagzak: Na een maagomleidingsoperatie neemt het risico op maagzweren toe in de maagzak. Hulp wordt geboden door zuurreducerende medicijnen, zogenaamde protonpompremmers (PPI’s), die permanent moeten worden ingenomen als maagzweren ontstaan ​​na een bypassoperatie.

Verlies van spiermassa: Een snel gewichtsverlies wordt vaak geassocieerd met een verlies van spiermassa omdat het organisme probeert het relatieve gebrek aan koolhydraten in evenwicht te brengen door lichaamseiwitten af ​​te breken (vooral van minder gestresste spiercellen). Regelmatige lichaamsbeweging kan dit effect stoppen. Voor mensen met overgewicht zijn bovenal gewrichtsbesparende sporten zoals lichtgewichttraining, fietsen, zwemmen of aqua-joggen aan te raden.

Maagomleiding: risico’s en complicaties

Maag-bypass is een grote buikoperatie die de normale anatomie van het maag-darmstelsel ernstig verandert. Kortom, het chirurgische risico is laag, maar complicaties kunnen niet worden uitgesloten, zoals bij alle chirurgische procedures. Niet-specifieke operationele risico’s omvatten:

• anesthesie complicaties
• Orgaan- en vaatletsels met bloedingen
• Infecties van interne en externe wonden
• Lekkage van kunstmatige orgelverbindingen (anastomosen) met het risico op peritonitis (peritonitis)
• wondgenezing
• Aandoeningen van normale gastro-intestinale bewegingen (darmatonie)

Maagomleiding: dieet na de operatie

Mensen met een maagomleiding moeten de volgende voedingsregels voor het leven volgen om spijsverteringsproblemen te voorkomen:

• Kauw voedsel heel goed
• eet kleine porties
• Vermijd zeer suikerhoudende voedingsmiddelen en dranken
• onthouden van vlees of groenten met zeer lange vezels
• Neem een ​​voedingssupplement (zie hierboven)

Geneesmiddelen na maagomleiding

Sommige medicijnen worden door het lichaam opgenomen na een maagomleiding met veranderde dynamiek of in een kleinere hoeveelheid. Veel medicijnen vereisen daarom dosisaanpassingen door de arts.

Maagomleiding: kosten

De kosten van een maag-bypass variëren aanzienlijk, afhankelijk van de kliniek. Ze liggen tussen ongeveer 6.500 en 15.000 euro. De maagomleiding is momenteel geen regulier voordeel van de wettelijke ziekteverzekering. Dat betekent de kosten van gastric bypass alleen geaccepteerd op aanvraag en alleen onder bepaalde voorwaarden. Informeer uzelf vóór de aanvraag gedetailleerd over de noodzakelijke voorwaarden!