Zweer molle

Ulcus molle: Beschrijving

Ulcer molle is een van een groep ziekten die voornamelijk wordt overgedragen via onbeschermde geslachtsgemeenschap. Artsen verwijzen ook naar seksueel overdraagbare aandoeningen, SOA (seksueel overdraagbare aandoening) – in de volksmond worden ze geslachtsziekten genoemd. De SOA’s omvatten bijvoorbeeld syfilis (hard chancre), gonorroe, beter bekend als “gonorroe”, genitale herpes, evenals HIV.

Het zachte chancre lijkt qua uiterlijk op het harde chancre, maar het ziekteproces en de veroorzakers zijn totaal verschillend. Daarom is het belangrijk dat de twee ziekten worden gedifferentieerd.

Ulcer molle komt voornamelijk voor in de landen van Zuid-Amerika, Zuidoost-Azië en Afrika. Af en toe kunnen infecties met de bacteriële ziekteverwekker, maar ook in de westerse geïndustrialiseerde landen worden waargenomen. Mannen hebben ongeveer tien keer meer kans om getroffen te worden dan vrouwen. Niet alle vrouwen merken de infectie op, terwijl mannen meestal typische symptomen hebben. De duidelijke tekenen van ziekte zijn zweren op de geslachtsorganen. De zweermolle geneest niet vanzelf, maar kan goed worden behandeld met antibiotica.

Ulcus molle: symptomen

De ulcer molle veroorzaakt vrij karakteristieke symptomen. Ongeveer twee tot tien dagen na seksueel contact met een geïnfecteerde partner verschijnen de eerste symptomen. Aanvankelijk vormen zich kleine, roodachtige papels, die vervolgens in blaasjes veranderen. Uit zo’n blaasje komt uiteindelijk zweer (Ulcus) tevoorschijn. Dit wordt omgeven door een rode, iets verhoogde zoom. In het midden van de zweer bevindt zich een kleine grijsachtig gele put. In het begin hebben de zweren slechts een paar millimeter diameter. Als ze niet worden behandeld, kunnen ze echter in grootte toenemen tot een diameter van maximaal twee centimeter.

De zweer voelt zacht aan bij aanraking (vandaar de Latijnse term molle = zacht) en veroorzaakt pijn. Bij mannen komen de zweren van de zweer meestal voor aan de binnenkant van de voorhuid, op de eikelrand en op de voorhuidligament. Iets minder gebruikelijk zijn de laesies op de eikel van de eikel of de schaamheuvel.

Bij vrouwen verschijnen de zweren vooral op de grote en kleine schaamlippen en in de buurt van de urethrale opening. Ook op de interne geslachtsorganen zoals het vaginale slijmvlies en de baarmoederhals, treden de typische veranderingen op. Omdat ze meestal geen pijn veroorzaken in deze gebieden, merken getroffen vrouwen meestal de infectie niet op. De zweren in de huid kunnen ook andere ziekteverwekkers dienen als een toegangsportaal. Daarom kan het zachte kansel een voorloper zijn van infecties met HIV, genitale herpes of syfilis.

Afhankelijk van de seksuele praktijk kunnen de zweren van het zachte chancre in zeldzame gevallen ook optreden op het mondslijmvlies of in het anale gebied.

Als de maagzweer niet wordt behandeld, vordert de infectie. De bacteriën kunnen zich vervolgens verspreiden langs de nabijgelegen lymfevaten en daar ontstekingen veroorzaken (ulcus moll lymfangitis). In het geval van mannen kan dit zich manifesteren door kleine, kersachtige abcessen in het gebied van de peniswortel. Ongeveer een tot twee weken na de eerste tekenen van de ziekte bereiken de ziekteverwekkers de inguinale lymfeklieren. Deze zijn dan pijnlijk gezwollen en er kunnen zich abcessen vormen, die de arts Ulcus molle Bubo noemt. In extreme gevallen breekt zo’n abces en ledigt de pus naar buiten.

Ulcer molle: oorzaken en risicofactoren

De oorzaak van ulcer molle is de bacterie Haemophilus ducreyi. Infectie is bijna altijd te wijten aan onbeschermde geslachtsgemeenschap, dat wil zeggen wanneer condooms niet worden gebruikt tijdens seks. Door direct huidcontact kunnen de bacteriën vervolgens de huid of het slijmvlies van de geslachtsorganen binnendringen via zeer kleine verwondingen die meestal onzichtbaar zijn voor het blote oog. In tegenstelling tot besneden mannen komen soa’s vaker voor bij mannen met geconserveerde voorhuiden. Daarom wordt de aanwezigheid van de voorhuid beschouwd als een risicofactor voor infectie met de ulcer molle. Gebrek aan hygiënische omstandigheden en onvoldoende medische zorg in de verspreidingsgebieden van het zachte chancre dragen aanzienlijk bij aan de verspreiding van de ziekte. Prostitutie en sekstoerisme bevorderen bovendien dat de ziekteverwekker ook in andere delen van de aarde doordringt.

Ulcus molle: onderzoeken en diagnose

De extern zichtbare veranderingen in de huid en het slijmvlies in ulcus molle zijn vergelijkbaar met andere geslachtsziekten zoals syfilis of genitale herpes. Deze moeten van elkaar worden onderscheiden bij de diagnose van ulcer molle. De arts – meestal een specialist in huid- en geslachtsziekten – vraagt ​​eerst in een gedetailleerd gesprek, sinds wanneer de klachten bestaan ​​en hoe ze zich uiten. Informatie over seksuele gewoonten is ook nuttig voor de arts – bijvoorbeeld als de persoon onbeschermde seks heeft gehad met partners waarvan de gezondheid onzeker is.

Na het lichamelijk onderzoek. De arts kijkt naar de externe geslachtsorganen en scant de lymfeklieren van de liesstreek. Voor onbesneden mannen besteedt hij bijzondere aandacht aan het gebied onder de voorhuid. Bij vrouwen diagnosticeert een gynaecoloog vaak de ulcer molle. Naast de externe genitale regio onderzoekt hij ook de binnenkant van de vagina en de baarmoederhals. Als de typische ulceratieve laesies hier verschijnen, neemt hij een uitstrijkje van het getroffen gebied (uitstrijkje). Het monster wordt vervolgens getest op bacteriën in het laboratorium. Als het laboratorium de ziekteverwekker Haemophilus ducreyi kan detecteren, wordt de diagnose ulcer molle bevestigd.

Ulcer molle kan ook de toegangspoort zijn voor andere geslachtsziekten. Voor het grootste deel zal de arts daarom verdere tests initiëren om extra infecties uit te sluiten, zoals syfilis, herpes simplex-virussen of HIV.

Ulcus molle: therapie

Therapie met een ulcer molle is relatief eenvoudig en meestal vrij eenvoudig. De ziekteverwekker, Haemophilus ducreyi, wordt meestal goed gereguleerd door een antibioticum. Het gekozen medicijn is het antibioticum ceftriaxon, dat de arts eenmaal per spuit in de spieren heeft toegediend. Als alternatief zijn antibiotica zoals azithromycine, ciprofloxacine of erytromycine verkrijgbaar in tabletvorm. De ziekteverwekker is echter resistenter tegen oudere antibiotica. Als zich tijdens de infectie een lymfeklierabces heeft gevormd, moet de arts dit mogelijk chirurgisch openen om de pus af te voeren. Om een ​​hernieuwde infectie te voorkomen, moet de betreffende partner in elk geval worden behandeld. Het is ook raadzaam om af te zien van seksueel contact totdat de zweer volledig is genezen.

Ulcus molle: preventie

Het is relatief eenvoudig om SOA’s te weerstaan Zweer molle beschermen. Gebruik altijd condooms tijdens geslachtsgemeenschap met mensen van wie u de gezondheid niet zeker weet. Pas de condooms consequent toe, dat wil zeggen vóór het begin van het eerste seksuele contact, tot het einde en voor elke seksuele praktijk. Als bij u een infectie is vastgesteld, moet u uw partner of iemand anders waarmee u in de afgelopen weken seks hebt gehad op de hoogte stellen.

Ulcer molle: ziekteverloop en prognose

De zweermolle heeft meestal een goede prognose, omdat de behandeling meestal relatief eenvoudig is. Zonder therapie kan de ziekte echter verder vorderen en zijn complicaties zoals lymfeklierabcessen mogelijk. Bovendien lopen onbehandelde personen het risico andere seksuele partners te infecteren. Een bestaande infectie met Haemophilus ducreyi verhoogt ook het risico besmet te raken met andere seksueel overdraagbare aandoeningen zoals HIV.