Bij een gehoorganginfectie (externe otitis) is de externe gehoorgang ontstoken. De reden hiervoor is meestal een bacteriële infectie. Dit wordt vaak begunstigd door een blessure of andere aandoening zoals diabetes of griep. Een oorkanaalontsteking is erg pijnlijk. Ze wordt vaak goed behandeld met medicijnen. Maar het kan ook levensbedreigend zijn. Hier kunt u alle belangrijke informatie over ontsteking van de gehoorgang lezen.
Oorkanaalontsteking: beschrijving
Als gehoorgangsontsteking (otitis externa) verwijst naar artsen een ontsteking van de externe gehoorgang in het oor. Afhankelijk van wat de oorkanaalontsteking veroorzaakt en wat voor soort ongemak het veroorzaakt, kan men onderscheid maken tussen verschillende soorten:
Otitis externa circumscripta
In deze eenvoudigste vorm van oorkanaalontsteking is een haarzakje in de gehoorgang ontstoken (kookt). Het wordt meestal veroorzaakt door bacteriën die de huid, de staphylococcus, koloniseren. Deze vorm van oorkanaalontsteking is beperkt tot een klein district.
Otitis externa diffusa
Deze vorm van oorkanaalontsteking komt het meest voor. Dit beïnvloedt het gehele gehoorkanaal. De ontsteking wordt meestal veroorzaakt door bacteriën, soms door schimmels.
Otitis externa necroticans
Deze vorm van oorkanaalontsteking wordt ook wel otitis externa maligna genoemd, dwz een kwaadaardige gehoorganginfectie. Het ontwikkelt zich uit een otitis externa diffusa als de gekozen therapie niet helpt. Dit leidt tot de dood van ontstoken weefsel (necrose). Bovendien kan de ontsteking zich verspreiden en de schedelbeenderen of sommige schedelzenuwen aanvallen.
Otitis externa bullosa haemorrhagica
Dit type gehoorganginfectie komt voor als onderdeel van een griep (influenza) en staat daarom ook bekend als griep. De gehoorgang en het trommelvlies worden meestal tegelijkertijd door de ontsteking beïnvloed. Bloedige blaren ontwikkelen zich op deze structuren als gevolg van de schade aan de kleinste bloedvaten (capillairen). Vaak wordt ook het middenoor aangetast.
Otolaryngologie: symptomen
Patiënten die lijden aan oorkanaalontsteking klagen vaak over de volgende symptomen:
- jeuk
- het rood worden
- Uitstroom uit het oor, mogelijk met korstvorming
- Gehoorverlies door toevoeging van de gehoorgang
- oververhitting
- ernstige oorpijn
- ernstige pijn bij het spreken of kauwen
- Pijn bij druk op het kraakbeen voor de ingang van de gehoorgang (tragus)
- Pijn bij het trekken aan de oorlel
Dit kan koorts en vermoeidheid zijn, evenals andere symptomen van verkoudheid zoals hoesten.
Oorkanaalontsteking: oorzaken en risicofactoren
Een gehoorganginfectie kan worden veroorzaakt door bacteriën, virussen en schimmels. Vaak ontstaat het wanneer de gevoelige huid van de gehoorgang wordt beschadigd door het schoonmaken met wattenstaafjes of door te vaak schoonmaken te weinig beschermende oorsmeer aanwezig is.
De ontwikkeling van oorkanaalontsteking wordt in het algemeen begunstigd door de volgende factoren:
- Vocht in het oor na het douchen, baden of zwemmen
- veelvuldig zwemmen in chloorwater
- Letsel veroorzaakt door wattenstaafjes of oordoppen
- Ziekten die het optreden van infecties zoals diabetes mellitus bevorderen
- Medicijnen nemen die het immuunsysteem verzwakken
- Allergieën voor zeep, haarspray, cosmetica of oorschelpen van gehoorapparaten
Otolaryngologie: onderzoeken en diagnose
Uw arts zal u eerst in detail vragen over uw medische geschiedenis (anamnese) om een gehoorganginfectie te diagnosticeren. Hij stelt u bijvoorbeeld de volgende vragen:
- Wanneer begonnen de klachten?
- Heb je koorts of voel je je schokkerig?
- Heb je het gevoel dat je slechter hoort op het getroffen oor?
- Heb je eerder soortgelijke klachten gehad?
- Heb je diabetes?
Dan onderzoekt de arts je oren. Eerst zoekt hij naar externe afwijkingen zoals roodheid, afscheiding of zwelling. Dan test hij het op tederheid. Ten slotte voert hij een oorreflexoscopie (otoscopie) uit om eventuele veranderingen in de gehoorgang te kunnen zien.
Als u een gehoorverlies meldt, kan achteraf een gehooronderzoek worden uitgevoerd.
Bovendien kan uw arts een uitstrijkje maken om erachter te komen welke ziekteverwekker verantwoordelijk is voor de ontsteking van de gehoorgang.
Otolaryngologie: behandeling
De behandeling van oorkanaalontsteking hangt af van het type en de ernst van de ziekte:
Otitis externa circumscripta
Deze vorm van oorkanaalontsteking wordt lokaal behandeld met antibiotica en ontstekingsremmende zalven zoals cortisone-bevattende zalven.
Als een met pus gevulde capsule (abces) wordt gevormd of het trommelvlies wordt aangetast door de ontsteking van de gehoorgang, wordt het abces opengesneden. Bovendien krijgt de patiënt nu antibiotica in tabletvorm (systemische antibioticatherapie). Vaak ook pijnstillers gegeven zoals paracetamol of acetylsalicylzuur.
Otitis externa diffusa
Tijdens de behandeling wordt de gehoorgang eerst zorgvuldig schoongemaakt. Vervolgens worden alcoholische oordruppels gebruikt om de ziekteverwekkers te doden. Hiervoor wordt een gaasstrip in de oplossing gedrenkt en in de gehoorgang geplaatst. Dit moet meerdere keren per dag worden gewijzigd.
Alleen in het geval van zeer ernstige ontstekingen of als de patiënt diabetes heeft, worden antibiotica of antischimmelmiddelen (antischimmelmiddelen) in tabletvorm voorgeschreven. Bovendien moet de bloedsuikerspiegel van diabetici goed worden aangepast.
Otitis externa necroticans
In milde gevallen is de toediening van antibiotica voldoende naast therapie met gaasstrips zoals in het geval van otitis externa diffusa. De actieve ingrediënten worden eerst via infusies rechtstreeks in een ader toegediend. Vervolgens ontvangt de patiënt de antibiotica in tabletvorm.
In ernstige gevallen van otitis externa necroticans wordt het vernietigde weefsel in één operatie verwijderd. Hetzelfde geldt als antibioticatherapie na drie weken nog niet succesvol is geweest.
Otitis externa bullosa haemorrhagica
Dit type gehoorganginfectie komt voor als onderdeel van een griep (influenza) en staat daarom ook bekend als griep. De gehoorgang en het trommelvlies worden meestal tegelijkertijd door de ontsteking beïnvloed. Bloedige blaren ontwikkelen zich op deze structuren als gevolg van de schade aan de kleinste bloedvaten (capillairen). Vaak wordt ook het middenoor aangetast.
Er is geen effectief medicijn tegen het griepvirus zelf. Vanwege het risico op extra bacteriële infecties (superinfectie) krijgen patiënten preventieve antibiotica. Bovendien moeten de patiënten worden gecontroleerd, omdat de infectie zich kan verspreiden en kan leiden tot een ontsteking van de hersenstam (hersenstam encefalitis).
Otolaryngologie: huismiddeltjes
Naast de medicijnen die uw arts voorschrijft, zijn er verschillende huismiddeltjes die de genezing van een gehoorganginfectie ondersteunen. Deze omvatten ui, kamille thee en warmte.
Uien hebben een desinfecterende werking en helpen de ziekteverwekkers te doden. Als je een gehoorganginfectie hebt, kun je een uienzakje voor je oor maken: snijd een ui in kleine stukjes en wikkel het in een keukenhanddoek. Leg het dan op je oor.
Kamille heeft een ontstekingsremmend effect. Je kunt kamillethee koken en het gebruikte theezakje naar je oor brengen.
Warmte helpt bij het ontsteken van de gehoorgang, vooral om de pijn te verlichten. Als u een warmtelamp hebt, past u deze aan en plaatst u deze op uw oor wanneer u zich comfortabel voelt. Maar zelfs een kussen met warm graan of een fles met warm water kan rustgevend zijn.
Otolaryngologie: ziekteverloop en prognose
De prognose van de eenvoudigste vorm van gehoorgangontsteking, de otitis externa circumscripta, is goed. De ontsteking geneest meestal zonder gevolgen – met adequate therapie verbeteren de symptomen meestal binnen een paar dagen. Als een abces echter niet op tijd wordt verwijderd, kan de ontsteking zich uitbreiden naar de oorschelp (perichondritis).
Otitis externa diffusa geneest meestal zonder gevolgen. Maar het gevaar bestaat dat het herhaaldelijk voorkomt, vooral bij diabetici. Bovendien kan het overgaan in een otitis externa necroticans, een gevaarlijke vorm van gehoorgangontsteking. De duur van de ontsteking kan enkele weken omvatten. Onder bepaalde omstandigheden kan de otitis externa necroticans zelfs levensbedreigend zijn voor de patiënt.
Otitis externa bullosa haemorrhagica is een zeldzame vorm van ontsteking van de gehoorgang. In de regel geneest het zonder gevolgen.
Oorkanaalontsteking: voorkomen
Draag de eerste drie weken na oorontsteking een badmuts tijdens het douchen of baden om uw oren tegen contact met water te beschermen.
Maak je oren niet schoon met wattenstaafjes. Als u veel oorsmeer produceert, kan uw arts voor oor, neus en keel het verwijderen.
Na contact met gechloreerd water moet u ervoor zorgen dat het water uit het oor wegloopt.
Diabetici moeten hun bloedsuikerspiegel correct aanpassen. Anders is een oorontsteking begunstigd.