Hebefrene schizofrenie wordt ook wel een ongeorganiseerd type ziekte genoemd. Patiënten met deze specifieke vorm van schizofrenie zijn vaak irriterend voor buitenstaanders. Haar gedrag lijkt ongepast, verward en doelloos. De reden: bij deze psychische stoornis zijn vooral de emoties, het denken en de drive ernstig aangetast. Lees hier meer over de hebefrene schizofrenie.
Hebefrene schizofrenie: diagnose
Hebefrene schizofrenie begint meestal geleidelijk tussen de 15 en 25 jaar. Maar het kan zich ook later ontwikkelen. Overheersend zijn spraak- en drijfstoornissen evenals wanordelijk denken. Concentratiestoornissen en depessies zijn vaak de eerste tekenen van de verslechterde cijfers die op school merkbaar zijn. De getroffenen trekken zich ook steeds meer terug en verwaarlozen vrienden, familie en hobby’s. In de aanloop naar de hebefrene schizofrenie zijn de getroffenen vaak merkbaar verlegen en teruggetrokken.
Volgens de “Internationale statistische classificatie van ziekten en aanverwante gezondheidsproblemen” (ICD-10) zijn de volgende criteria van toepassing op de diagnose van “hebefrene schizofrenie” (deze vorm van behandeling wordt niet in aanmerking genomen in de nieuwe ICD-11):
- De algemene criteria voor schizofrenie zijn aanwezig.
- De emoties zijn permanent afgeplat of oppervlakkig of ongepast (bijvoorbeeld lachen bij een begrafenis).
- Het gedrag is doelloos en niet gerelateerd; de taal is onsamenhangend en gedesintegreerd.
- Hallucinaties en wanen zijn niet of slechts in geringe mate.
Hebefrene schizofrenie: veranderde emoties
Kenmerkend voor de hebefrene schizofrenie zijn veranderde emoties, die ook erg onstabiel zijn. Zonder duidelijke reden beginnen patiënten met verhoogde schizofrenie plotseling te lachen of huilen. Op veel andere momenten vertonen ze weinig emotie (plat affect). De getroffen mensen doen vaak alsof ze helemaal geen gevoelens hebben. Deze indruk wordt versterkt door het feit dat ze nergens in geïnteresseerd zijn en onverschillig lijken te zijn. Zelfs op momenten dat ze erg opgewekt en opgewekt zijn, lijken deze gevoelens niet echt, maar gespeeld en oppervlakkig. Bovenal komen de getoonde emoties vaak niet overeen met de situatie.
Hebefrene schizofrenie: ongeorganiseerd gedrag en taalgebruik
Hebephrenische schizofreniepatiënten gedragen zich ongepast, onvoorspelbaar en onverantwoordelijk. In een trieste situatie kunnen ze bijvoorbeeld plotseling gezichten gaan maken of andere ‘faxen’ maken. Het ontoereikende gedrag lijkt de waarnemers kinderachtig en dom. Ook wordt onbeschaamd en afstandeloos gedrag vaak waargenomen.
Het is ook typisch voor patiënten met hebefrene schizofrenie dat ze klagen over ziektebeelden (hypochondrische klachten). De taal is ook ernstig aangetast. Ze vormen vaak zinloze zinnen of herhalen woorden. Haar gedachten zijn losgekoppeld.
Bewegingen of acties kunnen net zo bizar zijn als ze steeds opnieuw of op een vreemde manier (maniërismen) worden uitgevoerd. HEPEPENCE SCHIZOPHRENIA-patiënten zijn niet van plan hun gedrag te herkennen. In de loop van de ziekte trekken de getroffenen zich steeds meer terug. Ze streven niet langer naar belangen en geven niet langer om hun uiterlijk.
Patiënten met hebefrene schizofrenie hebben zelden last van wanen en hallucinaties, in tegenstelling tot paranoïde schizofrenie.
Hebefrene schizofrenie: prognose
Hebefrene schizofrenie heeft een ongunstige prognose. Hoewel het langzaam begint, ontwikkelt het zich vaak tot een chronische aandoening zonder symptoomvrije fasen. Tegelijkertijd verandert de persoonlijkheid van patiënten steeds meer.
Patiënten worden behandeld met bepaalde antipsychotische medicijnen (atypische antipsychotica) en met sociaal-psychotherapie. De medicijnen hebben echter vaak onvoldoende effect op de zeer pernicieuze schizofrenie. Veel patiënten hebben daarom behoefte aan langdurige behandeling in een kliniek. Daar leren de patiënten met de hebefrene schizofrenie behandelen. Als u dit kunt, worden ze aangemoedigd om de hele dag zelfstandig te werken.