vaginale traan

Schede scheur: beschrijving

Een vaginale traan is een bloedende verwonding aan de vagina. Het ontwikkelt zich meestal tijdens een natuurlijke vaginale geboorte of een vaginale operatie. In het laatste geval wordt het kind ook door de vagina afgeleverd, maar in tegenstelling tot spontane geboortehulpmiddelen zoals een tang (afgifte van een tang) of de zuignap (vacuümafzuiging) die nodig is om het kind naar de wereld te helpen. Deze instrumenten verhogen het risico op het ontwikkelen van een vaginale breuk.

Schede scheur: verklaringen op basis van de anatomie

Een vaginale scheur kan in verschillende delen van de vagina voorkomen. Het is een spierbuis en verbonden aan de bovenkant van de baarmoederhals met de baarmoederhals. In sommige gevallen kan de vagina daar scheuren en is er een vaginale traan (Kolporrhexis). Maar het kan ook de schaamlippen scheuren. Dan spreekt men van een schaamlippen traan. De dam tussen de vagina en de anus kan ook scheuren in het geval van een vaginale scheur.

Schede scheur: symptomen

Na een spontane geboorte of een tang of Saugglockengeburt kan een moeder zwaar bloeden uit de vagina. Het bloeden kan ook zwakker zijn of het lichaam binnendringen. De vaginale traan wordt dan vaak pas herkend na een postnataal onderzoek door de gynaecoloog. Een vaginale breuk kan zowel extreem pijnlijk als niet erg pijnlijk zijn. Een scheur in de schaamlippen, dwz een scheur in de schaamlippen, doet meestal zeer veel pijn, omdat de schaamlippen veel zenuwuiteinden hebben. Als een scheuring van de schaamlippen optreedt tijdens het hoofd van het kind, ziet men vaak een zogenaamde bloedhalsband in de nek van de pasgeborene.

Schede scheur: oorzaken en risicofactoren

De reden voor een vaginale traan is meestal een vaginale geboorte. Zelfs met een spontane bevalling kan een vaginale traan optreden, maar het komt vaker voor in een tang of Saugglockengeburt. Verdere risicofactoren voor een vaginale traan zijn een diepe breuk van het perineum of een te kleine episiotomie (episiotomie). Te veel druk tijdens de bevalling kan leiden tot een vaginale scheur. Bovendien vergroten de lage rekbaarheid van het vaginale weefsel (bijvoorbeeld littekens), evenals angsten en krampen van de moeder, het risico op het optreden van een vaginale traan. Verschillende factoren van het kind kunnen ook bijdragen aan de ontwikkeling van een vaginale traan. Deze omvatten een grote hoofd- en schoudergordel, een hoofdhouding die afwijkt van de norm en een arm naast het hoofd.

Schede scheur: voorkomen

Om het risico op scheuren van de vagina vóór de geboorte te verlagen, kan de zwangere vrouw specifiek haar bekkenbodemspieren trainen. Ook kan een dagelijkse massage van het perineum in de laatste drie tot vijf weken vóór de geboorte helpen omdat het de weefselelasticiteit een beetje verbetert. Tijdens de bevalling kunnen sommige maatregelen ook een scheur voorkomen. Dit omvat de ontspanning van de moeder in de verloskamer. Het kan ook helpen als de vroedvrouw tijdens de geboorteperiode herhaaldelijk de buitenste vagina bedekt met vochtige, hete kompressen.

Schede scheur: onderzoeken en diagnose

Uw gynaecoloog diagnosticeert en behandelt een vaginale traan. Als hij het vermoeden heeft van een vaginale breuk, stelt hij – als hij niet de echte arts was – de volgende vragen om uw medische geschiedenis te verhogen (anamnese):

• Wanneer ben je bevallen?
• Hoe is de geboorte verlopen?
• Heb je al eerder een baby gehad?
• Heb je pijn of ongemak in de vagina?

Schede scheur: lichamelijk onderzoek

Vervolgens onderzoekt uw arts de vagina. Ga hiervoor op je rug liggen met je benen wijd gespreid en de arts steekt een zogenaamd speculum (een langwerpig, smeerbaar instrument) in je vagina om het uit te vouwen. Op deze manier is een nauwkeurig onderzoek van het hele vaginale slijmvlies mogelijk en kan een Scheidenriss vroeg worden gedetecteerd. Dit speculumonderzoek moet routinematig worden uitgevoerd na elke vaginale bevalling.

Bovendien onderzoekt de arts de zogenaamde dam, dat wil zeggen de huidbrug tussen vagina en anus. Hier kan een nokscheur aanwezig zijn die de vaginale breuk vergezelt. Met enig tijdsinterval tot de geboorte kan men al een bloeding uit de vagina van de moeder zien met een Scheidenriss zonder verder onderzoek.

Schede scheur: andere mogelijke ziekten

In een postpartum (postpartum) bloeding moet de arts andere oorzaken onderscheiden van een mogelijke vaginale scheur. Deze omvatten:

• Baarmoederatonie (onvoldoende samentrekking van de baarmoeder)
• Placentaretentie (onvolledig losmaken van de notentaart)
• scheuren van het perineum
• bloedingsstoornissen

Schede scheur: behandeling

Een vaginale traan wordt meestal operatief behandeld. De twee kanten van de traan worden weer aan elkaar genaaid. Dit gebeurt met resorbeerbare (zelf oplossende) threads. De naadtechniek is ofwel een enkele naad, dat wil zeggen dat verschillende afzonderlijke draden worden ingesteld. Of een continue naad wordt gekozen.

Vóór de vaginale scheur is de overeenkomstige plek verdoofd. Dit gebeurt als zogenaamde lokale anesthesie. In dit geval wordt het verdovingsmiddel (bijvoorbeeld mepivacaïne of lidocaïne) ofwel onder het slijmvlies van de vagina geïnjecteerd of als een spray aangebracht. Lokale anesthesie voorkomt dat de pijnstimulatie wordt overgedragen via de zenuwbanen. Na een korte belichtingstijd kan de vaginale traan pijnloos worden gehecht. In het geval van een bijzonder diepe of bijna baarmoederbreuk van de vagina, evenals een labiale scheur waarbij de clitoris is betrokken, moet de hechting onder algemene verdoving zijn, anders kan het erg pijnlijk zijn.

Schede scheur: behandeling buiten een kliniek

Als een vaginale traan zich buiten een klinische faciliteit voordoet, moet vervoer naar een nabijgelegen kliniek worden geregeld. Tot die tijd moet de patiënt volgens Fritsch worden bewaard. Dit betekent dat de liggende patiënt een hoog zuigend kompres in de vagina krijgt en de benen op kniehoogte kruist.

Schede scheur: behandeling in speciale gevallen

Als niet alleen een eenvoudige vaginale breuk maar een vaginale scheur van de baarmoeder (Kolporrhexis) aanwezig is, moet in de meeste gevallen een chirurgische behandeling via een maagopening (laparotomie) worden uitgevoerd. Een vaginale traan bloedt vaak zwaar en kan levensbedreigend zijn. Omdat veel slagaders die de baarmoeder voeden, beschadigd zijn door de traan, moet de baarmoeder vaak worden verwijderd om het leven van de patiënt te redden.

Een longitudinale schaamlippenbreuk hoeft niet altijd te worden gehecht omdat deze vaak gedurende een korte tijd bloedt. Een transversale labiale scheur vereist echter bijna altijd een chirurgische behandeling.

Schede scheur: ziekteverloop en prognose

Over het algemeen heeft de vaginale breuk een goede prognose. Hij geneest meestal binnen een paar dagen. Aangezien normaal absorbeerbare (zelf oplossende) hechtingen voor de hechting worden gebruikt, hoeven deze niet later te worden getrokken.

Wondgenezing kan mogelijk worden gestoord door blauwe plekken (hematoom). Deze moeten vervolgens operatief worden verwijderd (“gewist”), om de vaginale traan de kans te geven om te genezen. Andere redenen voor een verdere gapende wond ondanks chirurgische behandeling (Nahtdehiszenz) kunnen zijn:

• infectie
• Wondgenezingsstoornis z. B. door een onderdrukt immuunsysteem
• ongeschikte hechting

Deze complicaties moeten specifiek worden behandeld om te helpen vaginale traan om een ​​goede remedie te bereiken. Bovendien komt het vaker voor bij wondgenezingsstoornissen dat het resultaat cosmetisch gezien suboptimaal is.