Leverkankersymptomen worden vaak zeer laat uitgedrukt. Aan het begin van de ziekte hebben patiënten meestal geen klachten. Alleen in het verdere verloop treden niet-specifieke leverkankersymptomen op, zoals pijn in de bovenbuik, onduidelijke koorts of een langdurig gevoel van volheid. Als de tumor de belangrijke metabole functies van de lever in een vergevorderd stadium verstoort, treden er tal van ernstige klachten op. Lees hier alle belangrijke informatie over leverkankersymptomen.
Leverkankersymptomen en ziektestadia
In de vroege fase van leverkanker merken de patiënten alleen kleine of niet-specifieke klachten op, zoals een langdurig gevoel van volheid in de bovenbuik. Het gevoel van druk is niet alleen aanwezig na de maaltijd, maar stopt ook daarna. Sommige patiënten melden ook een algemene malaise. Ze zijn snel moe en niet zo efficiënt als vroeger. Zelfs ongewenst gewichtsverlies kan wijzen op kanker en moet daarom altijd serieus worden genomen.
In het verdere verloop van de ziekte beïnvloedt de tumor steeds meer de functies van de lever. De verminderde uitscheiding van bilirubine (het afbraakproduct van het rode bloedpigment hemoglobine) kan leiden tot geelzucht (geelzucht). Als de tumor al voldoende is vergroot om tegen de levercapsule te drukken, voelt de patiënt vaak pijn in de rechter bovenbuik. Een verminderde eiwitproductie van de lever kan ook vochtretentie in de benen en maag veroorzaken en de bloedstolling beïnvloeden.
Structurele veranderingen in de lever kunnen leiden tot een hogere belasting van de portale ader in het gevorderde stadium (portale hypertensie). De verhoogde bloeddruk in het grote vat veroorzaakt verhoogde vorming van bypasses (zogenaamde portocaval anastomoses). Deze omvatten spataderen in de slokdarm, maag en rond de navel (periumbilical). Hoge druk kan ervoor zorgen dat de spataderen scheuren en levensbedreigende bloedingen veroorzaken.
Symptomen van leverkanker in het overzicht:
Vroege fase |
Aanhoudend gevoel van volheid, druk in de bovenbuik |
Verlies van eetlust, misselijkheid en gewichtsverlies |
|
Algemene malaise (vermoeidheid en vermoeidheid) |
|
Gevorderd stadium |
Geelzucht (geelzucht) als gevolg van verminderde uitscheiding van bilirubine (het afbraakproduct van het rode bloedpigment hemoglobine) |
Waterophoping in de benen (oedeem) of in de maag (ascites), evenals stoornissen van de bloedstolling door een gebrek aan eiwitproductie van de lever |
|
Spataderen in de slokdarm, maag en in het gebied van de buik |
|
Pijn in de rechter bovenbuik |
Symptomen van leverkanker: vroeg stadium
Zoals bij veel andere vormen van kanker, zijn er geen specifieke symptomen van leverkanker die de aandoening in een vroeg stadium voorspellen. Leverkanker duurt relatief lang zonder ongemak. De eerste tekenen van leverkanker zijn in eerste instantie vergelijkbaar met die van galstenen of galblaasinfectie. Meestal blijven de symptomen echter weken aanhouden:
Misselijkheid en een vol gevoel
De getroffenen melden vaak een gevoel van druk in de bovenbuik of een gevoel van volheid, dat niet alleen optreedt na een maaltijd, maar ook permanent aanhoudt. Andere vroege symptomen van leverkanker zijn onder meer verlies van eetlust en misselijkheid. Deze leverkankersymptomen treden meestal op ongeacht het dieet en de levensstijl en klinken na een tijdje niet vanzelf uit.
Zwakte en gewichtsverlies
Aanhoudende zwakte en constante vermoeidheid behoren ook tot de niet-specifieke symptomen van leverkanker. In het dagelijks leven zijn de patiënten merkbaar uitgeput en constant moe ondanks voldoende slaap. Natuurlijk kan het verantwoordelijk zijn voor andere ziekten (bijvoorbeeld geestelijk lijden of een schildklierdisfunctie). Sommige patiënten melden ook ongewenst gewichtsverlies zonder hun levensstijl te veranderen. Een ongewenst gewichtsverlies van meer dan tien procent van het oorspronkelijke gewicht binnen zes maanden wordt beschouwd als een waarschuwing voor een mogelijke ernstige ziekte, met name kanker.
Symptomen Leverkanker: gevorderd stadium
In het gevorderde stadium van de ziekte kunnen leverkankersymptomen optreden als gevolg van het verlies van functie van het orgaan. Hoe verder de leverkanker zich verspreidt, hoe meer gezond leverweefsel de tumor verplaatst. Een gelijktijdige afname van de leverfunctie kan de volgende symptomen van leverkanker veroorzaken:
Geelzucht (geelzucht)
Bij leverkanker zijn de levercellen vaak niet langer in staat om het afbraakproduct van het rode bloedpigment (bilirubine) voldoende te metaboliseren en via de gal uit te scheiden. De bilirubine zet zich vervolgens eerst af in het witte deel van het oog (sclera) en verkleurt het geelachtig. Later geldt dit ook voor de slijmvliezen en de huid. Geelzucht wordt vaak geassocieerd met jeuk. Bilirubine wordt waarschijnlijk afgezet in de buurt van gevoelige huidzenuwen en irriteert deze.
Pijn in de rechter bovenbuik
In de regel leiden leverkanker of metastasen van andere tumoren in de lever alleen in een vergevorderd stadium tot pijn in de rechter bovenbuik. Het leverweefsel zelf heeft geen gevoelige zenuwvezels, die in andere organen verantwoordelijk zijn voor het gevoel van pijn. Dit is niet van toepassing op de levercapsule die de lever omgeeft: het is uitgerust met zenuwen die pijnsignalen naar de hersenen kunnen verzenden. Als de tumor al zoveel is gegroeid dat de zwelling tegen de levercapsule drukt, treedt de zogenaamde ‘levercapsulepijn’ op.
Eiwitgebrek – vasthouden van water en verstoorde bloedstolling
De lever produceert meestal veel belangrijke eiwitten (eiwitten). In een vergevorderd stadium kan het orgel bepaalde eiwitten niet meer in voldoende hoeveelheid produceren. Dit heeft verschillende gevolgen: het eiwitalbumine dat door de lever wordt geproduceerd, is normaal gesproken in het vaatstelsel verantwoordelijk voor het binden van vocht en het handhaven van de bloeddruk. Dit voorkomt dat vloeistof zich in het weefsel nestelt. Vanwege het tekort aan albumine bij leverkanker ontsnapt water uit het vaatstelsel naar het omliggende weefsel. Het creëert ophopingen van water in de benen (oedeem), in de maag (ascites) of in de benen. Deze laatste zijn gemakkelijk te detecteren: als u een paar seconden op de buitenrand van het scheenbeen in de huid drukt, blijft na het loslaten een kleine deuk zichtbaar die slechts langzaam achteruitgaat. Een ophoping van water in de buik kan worden bepaald door een toename van de buikomtrek. In principe kan deze waterretentie ook voorkomen bij andere ziekten, bijvoorbeeld in het geval van hartaandoeningen (hartfalen).
Bloedstolling lijdt ook aan het ontbreken van bepaalde eiwitten. Bloedstolling is een complex systeem dat alleen werkt als er voldoende stollingsfactoren in het bloed zijn. Coagulatiefactoren zijn ook eiwitten die in de lever worden gevormd. Een tekort als gevolg van een leverdisfunctie kan leiden tot ernstige bloedingen omdat normale bloedstolling niet langer mogelijk is. Dit is met name fataal in combinatie met verhoogde bloeddruk in de poortader, omdat levensbedreigende bloedingen kunnen optreden in de slokdarm of maag.
Verhoogde bloeddruk in de poortader
Afhankelijk van de locatie kan leverkanker ook de functie van de portale ader (V. portae) aantasten. Het is een grote ader in de buik, die zuurstofarm en voedingsstofrijk bloed van de spijsverteringsorganen (maag, darm) en milt naar de lever transporteert.
Door de pathologische veranderingen in het leverweefsel veranderen de bloedvaten van het orgaan – ze komen onder druk te staan en verharden zich. Dit verhoogt de stromingsweerstand van het bloed dat in de lever duwt. Het begint zich op te bouwen voor de lever en de bloeddruk in de poortader neemt toe. In een permanente toename met meer dan 13 millimeter kwik (mmHg) spreken artsen van een portale hypertensie.
Normaal stroomt het bloed door de lever en naar het hart. Vanwege de terugstroming zoekt het bloed naar alternatieve manieren bij portale hypertensie. Hiervoor omzeilt het de lever, het vormt zogenaamde portocaval anastomoses, dwz verbinding met de grote vena cava van het hart (vena cava). Bij gevorderde leverkanker breiden deze omleidingen zich uit en zijn gevuld met bloed. Dan komt het op de volgende fenomenen:
Varices van de buikwand: In een zogenaamde Caput Medusae (“hoofd van de Medusa”) verschijnen kronkelige aderen op de buik van de patiënt vanwege de verhoogde veneuze druk van de lever. Dit zijn vegen van de aderen in de buikwand. De naam meter van de verschijning is Medusa, een figuur uit de Griekse mythologie, van wiens hoofdslangen ontsproten in plaats van haar.
Spataderen van de slokdarm (slokdarmvarices) en van de maag: Door de verhoogde veneuze druk in de lever kunnen de aderen van de slokdarm en de maag groter worden en spataderen vormen. Sommige patiënten melden dan een gevoel van druk of volheid. De Aussackungen veroorzaken maar niet noodzakelijkerwijs klachten.
Bloeding in de slokdarm en maag
Hoewel ze aanvankelijk geen ongemak veroorzaken, zijn varices in de maag en slokdarm problematisch. De aderen zijn erg oppervlakkig en kunnen gemakkelijk worden verwond, scheuren of barsten en ernstige bloedingen veroorzaken. Een dergelijke bloeding kan zeer plotseling optreden en kan worden veroorzaakt door slikken of hoesten.
Bij bloedingen uit de slokdarm of maag braken patiënten vaak cafeïneachtig, bruinzwart bloed. Het bloed uit de slokdarm of uit de maag reageert met het maagzuur – het wordt donker en wordt korrelig. Het bloeden is erg gevaarlijk, omdat de getroffen mensen in korte tijd veel bloed verliezen – een bloedsomloop dreigt. Een dergelijke bloeding kan meestal worden gestopt door slokdarm of gastroscopie. Een preventieve vernietiging van de varices is mogelijk.
Herken symptomen van leverkanker
Vanwege het aanvankelijke symptoomarme verloop is het moeilijk om vroege leverkanker te onderscheiden van andere ziekten. Als u echter aanhoudend, ongewenst gewichtsverlies, aanhoudende misselijkheid en een opgeblazen gevoel voelt, moet u altijd een arts raadplegen. Het hoeven niet noodzakelijk symptomen van leverkanker te zijn. Omdat de symptomen op een ernstige ziekte kunnen duiden, moet u dit duidelijk ophelderen.
Leverkankersymptomen die later bij leverkanker optreden, zijn voornamelijk het gevolg van een verminderde leverfunctie. Ze komen daarom ook voor in verband met andere leverziekten – bijvoorbeeld cirrose of chronische hepatitis-infectie. Om zonder twijfel de diagnose leverkanker te kunnen stellen, moet daarom altijd een gedetailleerde diagnose worden gesteld. Beeldvormingstechnieken (computertomografie, magnetische resonantiebeeldvorming) evenals het verwijderen van een weefselmonster zijn van essentieel belang om potentieel te detecteren Leverkanker symptomen duidelijk verduidelijken.