Een erysipelas-therapie moet altijd zo snel mogelijk na de diagnose door de behandelend arts worden gestart. Het favoriete medicijn bij de behandeling met erysipelas is de consistente toediening van een antibioticum. In sommige gevallen zullen de erysipelas vanzelf verdwijnen, maar er zijn ook ernstige complicaties zoals bloedvergiftiging, hart- of nierinfecties. Lees hier meer over de behandeling met erysipelas.
De standaard in erysipelas-therapie
Afhankelijk van de mening van deskundigen verschillen de therapieën van erysipelas enigszins. Enkele basisbenaderingen hebben echter de overhand:
De standaard erysipelas-therapie bestaat uit een toediening van antibiotica gedurende 10 tot 14 dagen. Aangezien een erysipelas meestal wordt veroorzaakt door streptokokken (groep A, C, G), is het antibioticum penicilline bijzonder geschikt voor erysipelas-therapie. Al na een paar dagen is er een verbetering van de symptomen. Sommige patiënten zijn allergisch voor penicilline, in welk geval u andere antibiotica gebruikt, zoals erytromycine of clindamycine.
Als de patiënt slecht wordt, wordt de wondroosbehandeling ook gestart door infusie. Zodra een verbetering optreedt, kan de antibioticatherapie met tabletten worden gestopt en kan de patiënt meestal het ziekenhuis verlaten.
Waar moet nog rekening mee worden gehouden:
Naast de antibiotische therapie bestaat de therapie met erysipelas uit verdere maatregelen die het lichaam ondersteunen in de strijd tegen de infectie.
- Bedrust en hoge kampen aangetaste ledematen: op deze manier wordt de lymfedrainage verbeterd en kan de Wundrose sneller zwellen.
- bij pijn wordt bovendien behandeld met pijnstillers. Dit zijn vaak medicijnen die ontstekingen en zwelling tegengaan.
- een Bloedverdunning (antistolling) kan belangrijk zijn, afhankelijk van de locatie en de grootte van de erysipelas. Het risico op een bloedstolsel neemt toe bij langdurige immobilisatie en ontstekingsreacties. Om deze reden is, afhankelijk van de ernst van een trombose-injectie, zinvol.
- een compressietherapie moet worden uitgevoerd zodra de zwelling van de roos is afgenomen. Met behulp van steunkousen of een compressieverband voorkomt het opnieuw opslaan van vloeistof in het weefsel.
- Het behandelen van de oorzaak: Tijdens het onderzoek van de erysipelas is het belangrijk om te zoeken naar de toegangspoort van de bacteriën. Als een blessure zichtbaar is, moet de arts ervoor zorgen dat deze snel geneest. Met een huidschimmel of andere huidziekte kan een geschikte therapie zelfs hernieuwde erysipelas voorkomen.
Alternatieve geneeswijzen
Veel mensen geven de voorkeur aan homeopathische therapieën voor een wondroos. Maar een erysipelas is een ernstige infectieziekte die op de juiste manier moet worden behandeld. Omdat levensbedreigende infecties kunnen optreden, moet de toediening van antibiotica niet onnodig worden uitgesteld. Homeopathische zalven kunnen bovendien het genezingsproces helpen en ondersteunen. De Wundrose is echter niet geschikt voor zelfdiagnose of zelftherapie. Vooral om complicaties te voorkomen en een individueel geschikte erysipelas-therapie te selecteren, is een bezoek aan een arts onvermijdelijk.
Herhaalde wondrozen (recidieven)
Sommige mensen hebben vaak last van witte rozen en moeten daarom vaak meerdere keren worden behandeld. Nieuwe onderzoeken hebben aangetoond dat langdurige toediening van antibiotica in dergelijke gevallen het recidiefpercentage kan verminderen (recidiefpercentage). Voor deze speciale vorm van erysipelas therapie Er zijn verschillende doseringsvormen, hetzij als tablet of als een injectie om de paar maanden. Deze reguliere antibiotica kunnen worden gebruikt om een bacteriële infectie in een vroeg stadium te bestrijden voordat het op een infectie aankomt. Op deze manier is het ook mogelijk om mensen die nieuwe wonden ontwikkelen, keer op keer te behandelen.