Leven met diabetes

Reizen met diabetes

Praat met uw arts over uw bestemming, vooral als u een lange-afstandsreis plant. Het wordt ook aanbevolen Adressen van Duitstalige artsen bij de hand te hebben in het land van bestemming. Voor diabetici die tijdens hun vakantie continue medische zorg willen, hebben veel touroperators nu overeenkomstige aanbiedingen.

Informeer uzelf hierover voordat u aan uw reis begint klimaat en de huidige temperaturen in uw vakantieland. Dienovereenkomstig inpakken bijpassende kleding a: Het moet los, comfortabel en gemaakt van natuurlijke vezels zijn.

Zorg voor een zorgvuldige selectie van jou Schoenen en kousenom schuren en blaren te voorkomen. Liever comfortabele schoenen zonder naden. Kies voor uw kousen katoenmateriaal dat zweet beter absorbeert. Inspecteer uw voeten elke nacht op verwondingen en kneuzingen.

Belangrijke documenten en documenten

Grijp de “Gezondheidspas Diabetes“(gepubliceerd door de Duitse Diabetes Society, DDG), als u het nog niet hebt, en neem het mee op reis. Wanneer u naar vreemde landen in het buitenland reist, wordt een internationaal diabetespaspoort in meerdere talen of een in de nationale taal van de bestemming aanbevolen. Het is ook erg handig internationale diabetische noodkaart, Het is bijvoorbeeld beschikbaar als download van de startpagina van de Diabetes Information Service München (www.diabetesinformationsdienst-muenchen.de).

Diabetici hebben er ook een nodig medisch attest, die medisch het meeslepen van medicijnen, insulinespuiten, pennen, lancetten, glucagon set, etc. veroorzaakt Dit attest moet worden ingevuld door de behandelende arts – afhankelijk van de bestemming van de reis, is het het beste om het ook in andere talen (zoals Engels) te gebruiken.

Vergeet ook die van jou niet Impfausweis!

Geneesmiddelen en accessoires voor diabetestherapie

Bereken voor de reis, welke Hoeveelheid diabetesmedicatie (hypoglycemische tabletten, insuline) die u nodig heeft voor de hele vakantie (of vraag uw arts). Neem er dan het beste van – als u iets verliest of het verblijf onverwacht wordt verlengd.

Houd er ook rekening mee dat u de Dosis diabetesmedicatie indien nodig aan te passen aan uw vakantie-activiteiten. Misschien bent u actiever en beweegt u meer dan thuis (spierarbeid vermindert de insulinebehoefte). Of u ontspant meestal alleen op het strand (minder spierwerk – de behoefte aan insuline neemt toe). Test daarom uw bloedsuiker vaker tijdens het reizen. Bespreek eventuele noodzakelijke dosisaanpassingen met uw arts voordat u op reis gaat. Dit geldt ook voor noodzakelijke dosisaanpassingen grotere tijdverschuivingen (zie hieronder: vliegreizen).

Doe uw diabetesmedicijnen in één drugs plannen samen met medicijnnamen en doseringen (of vraag uw arts daarvoor). Met behulp van de naam van het werkzame bestanddeel kunt u in geval van nood ook de juiste medicijnen in het buitenland krijgen. Maar het is beter om voldoende medicijnen thuis te nemen (zie hieronder).

Overweeg ook inpakken belangrijk accessoire voor diabetes therapie zoals:

• Bloedsuikermeter (inclusief reservebatterijen), mogelijk reserve-apparaat
• Bloedglucoseteststrips
• Bloedglucosedagboek
• Aceton teststroken
• Prikpen en lancetten
• Insulinespuiten, insulinepomp met canules of pompaccessoires (plus vervangende batterijen)
• Glucagon-noodkit (als u gevoelig bent voor ernstige hypoglykemie)
• Bloeddrukmeter (voor diabetici met hoge bloeddruk)

Trouwens, je moet altijd dextrose met u (zelfs als u niet reist). Hij helpt snel met weinig suiker. Ook glucose bevattende sappen binnen handbereik zijn handig.

Besteed aandacht aan de hele reis juiste opslag van de medicatie, Dit geldt vooral voor insuline. Het moet indien mogelijk worden bewaard tussen +2 graden en +8 graden Celsius (groentecompartiment in de koelkast). Om te beschermen tegen verhoogde hitte, kunt u de insuline bijvoorbeeld opslaan in polystyreen, in een koeler of in een thermoskan, die u eerder hebt gespoeld met koud water. Insuline-injectieflacons / patronen kunnen veilig gedurende maximaal vier weken bij kamertemperatuur worden bewaard. Stel het niet bloot aan sterke hitte of direct zonlicht. Ter bescherming tegen kou (zoals in de wintersport) moet u de insuline dicht bij het lichaam dragen, zoals in een riemzak onder de trui.

Ook enkele andere inhoud van de EHBO-kit is temperatuurgevoelig. Bescherm uw bloedglucosemeter en de teststrips tegen grote temperatuurschommelingen en hoge luchtvochtigheid. De reactie van de teststrips is gebonden aan een bepaalde temperatuur.

By the way: In de jouwe Eerst kit Natuurlijk zijn ook de gebruikelijke voorbereidingen en gebruiksvoorwerpen, die worden aanbevolen voor reizen. Deze omvatten bijvoorbeeld voorbereidingen voor gastro-intestinale problemen (zoals bewegingsziekte, diarree, constipatie), pleisters en kompressen, ontsmettingsmiddelen, enz. Uw arts kan u adviseren over de samenstelling van de EHBO-kit.

vliegreizen

De diabetesmedicatie hoort thuis in de handbagageAan de ene kant heb je ze nodig tijdens de reis, aan de andere kant kan de ingecheckte bagage verloren gaan. Bovendien kan de temperatuur in het ruim van het vliegtuig zo dalen dat bijvoorbeeld de insuline bevriest – dan is het niet langer bruikbaar! Ook benodigde dagelijkse accessoires zoals bloedglucosemeter, insulinepomp, lancetten, enz. Horen in de handbagage. Deze en de medicijnen kunnen aan boord worden genomen met een medisch attest.

Informeer vooraf bij uw luchtvaartmaatschappij over eventuele vereisten en beperkingen. Vaak moet de insulinepen aan boord van de stewardessen voor opslag worden gegeven. Zodra je het nodig hebt, ontvang je het natuurlijk.

Neem het vliegtuig in genoeg eigen eten en drinkene (vooral met koolhydraten) met. Vermijd vervolgens hypoglykemie als, bijvoorbeeld door turbulentie, geen voedsel kan worden verstrekt of de vlucht langer duurt dan gepland en er niets wordt geserveerd.

Voor vluchten over meerdere tijdzones moet u vooraf met uw arts bespreken hoe uw Pas medicatie aan behoefte. Dit geldt met name voor insulinetherapie. Hier zijn enkele algemene aanbevelingen:

• Tijdens de vlucht en daarna moet elke twee tot drie uur bloedsuiker worden gemeten.
• Soms kan het veiliger zijn om de bloedsuikerspiegel iets hoger in te stellen dan normaal om lage suiker te voorkomen.
• Tijdsverschuivingen tot vier uur (in beide richtingen) vereisen in het algemeen geen significante aanpassingen van de insulinetherapie.
• Vluchten naar het westen: een normale insulinedosis vóór de vlucht. Tijdens de vlucht mogelijk snelwerkende insuline (zoals hoge bloedsuiker, verhoogde koolhydraatinname, enz.). Na aankomst op het gebruikelijke tijdstip insuline-injecties (nieuwe tijdzone!).
• Vluchten naar het oosten: een verlaagde insulinedosis vóór de vlucht. Tijdens de vlucht insulinedosering afhankelijk van de gemeten bloedglucosespiegel. Na het toevoegen van insuline-injecties op het gebruikelijke tijdstip (nieuwe tijdzone!).

Deze aanbevelingen zijn slechts van algemene aard. Uw arts kan u verschillende tips geven, aangepast aan uw persoonlijke gezondheid.

eten

Gelukkig hoeven veel diabetici hun voedselkeuze niet langer te oriënteren bij het kiezen van hun vakantiebestemming – intensieve insulinetherapie (ICT) wordt nu veel gebruikt. Type 2 diabetici op tablets hebben ook meer speelruimte gekregen – met medicijnen die snel werken bij de maaltijd.

Rigide voedselregels op vakantie zijn alleen beschikbaar voor diabetici die nog steeds een conventionele insulinetherapie uitvoeren met vaste insulinedoseringen.

Diabetici moeten zich bewust zijn van de typisch voedsel en hun koolhydraatgehalte – als dat mogelijk is. Neem om veiligheidsredenen een BE-tafel en meet uw bloedsuiker vaker, vooral als het voedsel niet helder is.

Drink genoeg! Over het algemeen wordt gedurende de dag ongeveer 1,5 tot twee liter niet-alcoholische vloeistof aanbevolen. In warmere landen moet je zelfs drie tot vier liter alcoholvrije vloeistof drinken (uitzondering: hart- en nierziekten diabetici!).

voor alcohol Reizen is hetzelfde als thuis (zie hieronder): Consumeer het alleen met mate, en bij voorkeur nooit op een lege maag, maar met een koolhydraatbevattend voedsel. Hoe een lage bloedsuikerspiegel te voorkomen.

Vaccinatiebescherming en malariaprofylaxe

Controleer uw vaccinbescherming, vooral tegen tetanus, difterie en polio. Afhankelijk van het land van bestemming kunnen verdere vaccinaties nuttig of zelfs voorgeschreven zijn (zoals vaccinatie tegen gele koorts, tyfusvaccin, enz.). Raadpleeg uw arts of een arts voor tropische geneeskunde. Wees op tijd voordat je op reis gaat, want sommige inentingen hebben een bepaalde tijd nodig.

De arts of arts in de tropische geneeskunde kan u ook informeren over eventuele medische malaria-profylaxe.

Diabetes en alcohol

Alcohol is een cytotoxine dat verschillende organen van het lichaam aanvalt die mogelijk vooraf zijn beschadigd door diabetes mellitus. Bovendien worden diabetici wiens lever momenteel bezig is met alcoholontgifting acuut blootgesteld aan het risico op hypoglykemie. Voor diabetici is het daarom bijzonder belangrijk om het effect van alcohol in het lichaam te kennen.

hypoglykemie

Normaal gesproken geeft de lever constant kleine hoeveelheden suiker af aan het bloed om energie te leveren aan de hersenen en spieren. Alcohol remt deze suikerafgifte. Dit verlaagt de bloedsuikerspiegel. In combinatie met diabetesmedicatie kan dit gemakkelijk leiden tot een lage bloedsuikerspiegel (hypoglykemie). Als tegenmaatregel zou het lichaam eigenlijk het hormoon glucagon afgeven. Het geeft de suiker vrij die in de lever is opgeslagen. Maar ook dat wordt voorkomen door de alcohol.

Alcoholgebruik kan een significante hypoglykemie veroorzaken bij diabetici – zelfs enkele uren later, omdat het alcoholeffect lange tijd aanhoudt. Als tijdens de slaap een zware daling van de bloedsuikerspiegel optreedt, kan dit zelfs levensbedreigend zijn voor diabetici.

te zwaar

Eén gram alcohol heeft bijna net zoveel kilocalorieën als één gram vet. Vooral diabetici moeten daarom alleen met voorzichtigheid genieten van de “caloriebom” -alcohol. Omdat overgewicht de insulinegevoeligheid van de cellen verlaagt en de insulinebehoefte van het lichaam verhoogt. Vooral diabetici die al te zwaar zijn, moeten zich helemaal onthouden van alcohol.

zenuwgestel

Alcohol en diabetes zijn de twee belangrijkste oorzaken van schade aan de zenuwen (perifere polyneuropathie). Wanneer beide factoren samenkomen, worden de zenuwen tweemaal beschadigd. De verwonding treft meestal de zenuwbanen van de voeten en veroorzaakt vaak diabetisch voetsyndroom.

impotentie

Alcohol beïnvloedt de potentie. Diabetes mellitus kan ook leiden tot impotentie via vasculaire en zenuwschade. Diabetici die lijden aan seksuele stoornissen, moeten daarom beter afzien van alcohol.

hart

Overmatige alcohol beschadigt het hart op verschillende manieren. Regelmatig gebruik van alcohol kan bijvoorbeeld leiden tot hypertensie. Dit beschadigt de bloedvaten en verhoogt dus het risico op hart- en vaatziekten (zoals hartaanvallen en beroertes). Hetzelfde geldt voor aandoeningen van het lipidenmetabolisme, die ook door alcohol worden begunstigd. Bovendien kan alcohol hartritmestoornissen veroorzaken en de hartspiercellen beschadigen, wat resulteert in hartspieraandoeningen (cardiomyopathie).

Diabetes mellitus brengt ook de gezondheid van het hart in gevaar. Bloedvatschade door hoge bloedsuikerspiegel kan de bloedtoevoer naar de hartspier beïnvloeden. De mogelijke gevolgen zijn coronaire hartziekte (CHZ) en hartaanval.

Het hart loopt nog meer risico als alcohol en diabetes in combinatie voorkomen.

alvleesklier

De alvleesklier is bijzonder gevoelig voor alcohol. Het is de belangrijkste oorzaak van ontsteking van het orgaan (pancreatitis). Acute pancreatitis is levensbedreigend. Als het chronisch is, gaat het in ontstekingsstoten en kan het leiden tot verlies van functie van de alvleesklier. Dit is fataal omdat alleen dit orgaan insuline kan produceren.

Diabetici met pancreasziekten mogen daarom geen alcohol consumeren. Dit geldt des te meer voor diabetici die alleen insuline afhankelijk werden van acute of chronische pancreatitis.

Omdat de alvleesklier ook belangrijke spijsverteringssappen produceert, veroorzaakt schade aan het orgaan ernstige spijsverteringsstoornissen en vitaminetekorten.

lever

Alcohol en zwaarlijvigheid van de lever, wat veel voorkomt bij diabetici met overgewicht, leiden samen tot littekens en uiteindelijk verlies van de leverfunctie. Dit wordt een “vette levercirrose” genoemd. Alcohol en diabetes werken hier ook ongunstig op elkaar in.

drugs

Veel medicijnen worden gemetaboliseerd door de lever. Als de lever niet volledig functioneel is, hopen sommige medicijnen zich op in het lichaam en veroorzaken ze ongewenste bijwerkingen. Omgekeerd worden sommige medicijnen sneller uitgescheiden door het verlies van alcohol en bereiken ze niet langer het gewenste effect. Dit moet speciale aandacht krijgen in het geval van drugsafhankelijke of insulineafhankelijke diabetes mellitus.

Alcoholconsumptie met mate

Diabetici drinken mogelijk alcohol, maar moeten zich aan enkele regels houden. Vooral type 2-diabetici mogen niet regelmatig alcohol drinken.

• Gebruik altijd alcohol met koolhydraatbevattend voedsel. Het hypoglycemische effect van de alcohol kan worden gecompenseerd door de koolhydraten of op zijn minst worden verzacht. Dit vermindert het risico op hypoglykemie.
• Het risico op hypoglykemie kan worden verergerd als er naast alcoholconsumptie andere bloedsuikerverlagende factoren zijn. Dit zijn bijvoorbeeld sporten, dansen of langdurige onthouding van voedsel.
• Voor de consumptie van sterke alcoholische dranken (zoals sterke drank, wodka), wijn en mogelijk zelfs bier, injecteer geen extra insuline. Als u zoete cocktails, glühwein & Co. wilt drinken, kan een extra dosis insuline nuttig zijn. Bespreek dit vooraf met uw arts!
• Drink geen grote hoeveelheden alcoholvrije bieren. Hoewel ze nauwelijks alcohol bevatten (minder dan 0,5 procent), maar veel moutsuiker en dus ongunstige koolhydraten.
• Controleer uw bloedsuiker vaker tijdens het drinken van alcohol en in de uren daarna. Hypoglykemie kan nog steeds optreden 10 tot 20 uur na het drinken van alcohol! Informeer familieleden en vrienden voor de veiligheid over het mogelijke risico op hypoglykemie.
• Degenen die goed slapen, merken geen alcoholgerelateerde daling van de bloedsuikerspiegel op. Daarom kan het nuttig zijn om koolhydraten te eten voordat je gaat liggen, waardoor de bloedsuikerspiegel langzaam stijgt (zoals volle granen, aardappelen). In ieder geval moet u uw bloedsuikerspiegel voor het slapengaan controleren!

Vermijd alcoholals u zwanger bent, diabetische neuropathie heeft of lever- of pancreasproblemen heeft Zelfs met aandoeningen van het vetmetabolisme (zoals hoge cholesterolspiegels) en een neiging tot lage bloedsuikerspiegel, wordt volledige onthouding van alcohol aanbevolen.

Diabetes en zwangerschap

Een diabetespatiënt kan, net als elke andere vrouw, gezonde kinderen baren, op voorwaarde dat ze regelmatig medische hulp krijgt voor en tijdens de zwangerschap. Als de diabetes niet optimaal wordt aangepast tijdens de zwangerschap, kan dit gevaarlijk zijn voor het volwassen kind en de aanstaande moeder.

Wat kunt u zelf doen?

Minimaal drie maanden vóór een (geplande) zwangerschap moet een HbA1c idealiter gezocht worden onder 6,5 procent (minimaal maar minder dan 7, 0 procent).

Vóór elke maaltijd en één tot twee uur daarna moeten zwangere diabetici de Bloedsuiker meten, Deze metingen moeten zijn voor een gezonde ontwikkeling van het kind in een bepaald gebied – evenals de metingen voor het slapen gaan en ’s nachts. De volgende streefwaarden worden aanbevolen:

Tijd van meting	Bloedsuiker in mg / dl	Bloedsuiker in mmol / l
nuchter / voor het eten	65 tot 95	3.6 tot 5.3
1 uur na de maaltijd	< 140	< 7,7
2 uur na het eten	< 120	< 6,6
voor het slapengaan	90 tot 120	5,0 tot 6,6
’s nachts (2 tot 4 uur)	> 65	> 3,6
gemiddelde bloedglucose (MBG)	90 tot 110	5,0 tot 6,1

Vooral bij onstabiele type 1 diabetes is frequente bloedglucosemeting erg belangrijk.

Alle vrouwen (inclusief niet-diabetici) moeten voldoende zorg krijgen foliumzuur achtste. Dit voorkomt kinderachtige misvormingen (zoals “open rug”). Ten minste vier weken vóór de (geplande) zwangerschap en tot het einde van de 12e week van de zwangerschap, wordt de dagelijkse inname van 0,4 tot 0,8 milligram folaat aanbevolen. Bovendien moeten zwangere vrouwen zich voeden met folaat (met groene bladgroenten, peulvruchten, volle granen, enz.).

Ook voldoende aanbod van jodium is erg belangrijk voor de gezondheid van moeder en kind. Zwangere diabetici moeten daarom een ​​preventief medicijn nemen met ten minste 200 microgram jodide per dag. Bovendien worden een jodiumrijk dieet en het gebruik van gejodeerd zout aanbevolen.

Zwangere diabetici worden extra echografieonderzoeken geadviseerd om mogelijke groeistoornissen bij het kind vroegtijdig te identificeren.

Gevolgen van diabetes U moet vóór de zwangerschap worden gecontroleerd en, indien nodig, medische behandeling krijgen (bijvoorbeeld een diabetische nefropathie). Een veel voorkomende complicatie bij zwangere diabetici is een retinale ziekte (diabetische retinopathie). Als de ogen nog in orde zijn, moeten vrouwen met diabetes vóór de (geplande) zwangerschap, onmiddellijk na de zwangerschap en daarna om de drie maanden tot de geboorte naar de oogarts gaan. Als er al veranderingen op het netvlies zijn, kan de arts frequentere controles met de diabeticus regelen.

Algemene tips voor elke zwangere vrouw (inclusief niet-diabetische vrouwen) zijn:

• Niet roken. Vermijd ook passief roken.
• Gebruik helemaal geen alcohol.
• Neem medicijnen (inclusief kruidensupplementen) alleen als dit absoluut noodzakelijk is en op medisch advies. Neem ook contact op met uw arts voordat u supplementen neemt.

ICT of insulinepomp?

Beide therapieën zijn in principe gelijkwaardig. Patiënten kunnen worden behandeld evenals met insulinepomptherapie onder geïntensiveerde conventionele insulinetherapie (ICT).

De insulinebehoefte verandert tijdens de zwangerschap. Vanaf het tweede trimester van de zwangerschap neemt het continu toe (met 50 tot 100 procent tot de geboorte). Dit geldt met name bij type 2-diabetici met ernstig overgewicht (obesitas). Aan de andere kant neemt het begin van de geboorte vaak dramatisch af. Dit maakt een aanpassing van de insulinetherapie noodzakelijk. Daarom moet de bloedglucose vaker dan normaal worden gemeten tijdens de zwangerschap en na de bevalling. Diabetici leren van hun arts of en hoe ze hun insulinedosering moeten aanpassen.

Welke risico’s zijn er?

Zwangerschap bij type 1 en type 2 diabetes wordt over het algemeen beschouwd als een zwangerschap met een hoog risico. Zorgvuldige medische aandacht en een goede metabole controle kunnen het risico op complicaties verminderen.

belangrijk Complicaties en risico’s voor moeder en kind zijn bijvoorbeeld:

• In het eerste trimester van de zwangerschap hebben diabetici een verhoogd risico op hypoglykemie.
• Het risico op vroege miskraam (vroege abortus) is verhoogd bij type 1 en type 2 diabetici. Het hangt af van de metabolische instelling vóór de conceptie (hoger risico op slecht aangepaste bloedsuikerspiegel).
• Het risico op misvormingen bij kinderen is verhoogd bij vrouwen met diabetes, ook afhankelijk van de metabole setting vóór de conceptie. Gemiddeld is het ongeveer vier keer zo hoog als bij de algemene bevolking en is het daarom iets minder dan negen procent. Misvormingen van het hart en van de bloedvaten dicht bij het hart, neurale buisdefecten (zoals “open rug”) en meerdere (meerdere) misvormingen komen het meest voor.
• Het kind in de baarmoeder kan ongewoon groot worden (macrosomie), wat problemen kan veroorzaken met vaginale bevalling. Vaak is een keizersnede noodzakelijk.
• Zelfs met een ongewone grootte (macrosomie) zijn pasgeborenen van vrouwen met diabetes vaak ‘onvolwassen’, wat de ontwikkeling van afzonderlijke organen beïnvloedt. Dit geldt vooral voor de longen.
• Direct na de geboorte bestaat er een risico op hypoglykemie bij kinderen. Regelmatige bloedglucosecontroles bij het kind binnen de eerste paar dagen en mogelijk glucosesupplementen verminderen meestal ernstige gezondheidsgevolgen voor de baby.
• Zwangere diabetici zijn gevoeliger voor infecties van de geslachtsorganen en urinewegen. Dergelijke urogenitale infecties kunnen het risico op vroeggeboorte verhogen.
• Maternale hypertensie kan zich ontwikkelen tijdens de zwangerschap of kan eerder aanhouden. Als de aanstaande moeder bovendien eiwit uitscheidt met urine (proteïnurie) en ophopingen van water (oedeem) heeft, is er pre-eclampsie (“zwangerschapsvergiftiging”). Het kan gevaarlijk zijn voor zowel moeder als kind (mogelijke complicaties eclampsie, HELLP-syndroom).
• Een bestaande diabetische retinale ziekte (diabetische retinopathie) kan verergeren tijdens de zwangerschap (meestal in het derde trimester).
• Een milde diabetische nierziekte (diabetische nefropathie) kan het risico op pre-eclampsie en een miskraam verhogen. Geavanceerde nefropathie vormt een hoog risico voor het ongeboren / pasgeboren kind (vroeggeboorte, doodgeboorte, vertraagde groei, ontwikkelingsachterstanden bij kinderen).

Bij zowel type 1 als type 2 vrouwen met diabetes, de bevalling in één Perinataal centrum met minimaal niveau 2 worden gepland. Daar is de kraamafdeling direct verbonden met een neonatale intensive care (minimaal vier kinderbedjes). Als aanstaande moeder moet je uiterlijk tegen de 36e week van de zwangerschap in het perinatale centrum aanwezig zijn.