Maagreductie is de generieke term voor verschillende chirurgische ingrepen, die tot doel hebben gewicht te verminderen bij ernstig overgewicht (obesitas). De operaties verschillen wat betreft de betrokkenheid van andere organen en de effectiviteit van gewichtsverlies. Meer informatie over de verschillende methoden voor maagvermindering!
Methoden voor bariatrische chirurgie
Bariatrische chirurgie (van het Griekse “báros”, gewicht, gewicht) is een specialiteit van buikchirurgie. Het doel van de operatie is een gewichtsvermindering in geval van ernstige obesitas. Bij alle operaties wordt het volume van de maag verminderd. Naast de maagverkleining worden nog uitgebreidere ingrepen in de darm uitgevoerd.
Studies suggereren dat de resulterende gewichtsvermindering niet alleen resulteert in een cosmetisch effect, maar ook een zeer gunstig effect heeft op het algehele metabolisme (metabolisme). Om deze reden wordt bariatrische chirurgie tegenwoordig vaak “metabole chirurgie” genoemd. Bij veel diabetici bijvoorbeeld, verbetert de bloedglucosespiegel aanzienlijk als gevolg van gewichtsverlies. Een gunstige invloed op andere ziekten geassocieerd met obesitas, zoals hypertensie of verhoogde bloedlipideniveaus, kan ook worden aangetoond.
Chirurgie voor de behandeling van obesitas wordt over het algemeen alleen overwogen als andere behandelingen onvoldoende gewichtsverlies kunnen bereiken. Het minimaliseren van de maag, zoals elke operatie, houdt bepaalde risico’s in en is onomkeerbaar. De operatie moet daarom goed worden overwogen.
Voor maagreductie moet aan de volgende criteria worden voldaan:
- Alle niet-chirurgische (conservatieve) maatregelen zoals de combinatie van voedingsadvies, bewegingstraining en gedragstherapie hebben zelfs na zes tot twaalf maanden onvoldoende succes opgeleverd.
- De body mass index (BMI) is meer dan 40kg / m² of tussen 35 en 40kg / m² en ziekten zijn al opgetreden vanwege het gewicht, bijvoorbeeld diabetes, slaapapneu, hypertensie, etc.
- Het overgewicht bestaat al minstens drie jaar.
- De patiënt is tussen de 18 en 65 jaar oud. Voor patiënten ouder dan 65 jaar kan obesitaschirurgie alleen in uitzonderlijke gevallen worden overwogen.
- De patiënt is bereid om een bewegingsrijke levensstijl te behouden met een gevarieerd dieet, zelfs na de operatie.
Tegen maagreductie zijn de volgende criteria:
- De patiënt is op de hoogte van kanker.
- Behandelbare lichamelijke ziekten (bijvoorbeeld hypothyreoïdie) of psychische stoornissen zijn verantwoordelijk voor obesitas.
- De patiënt lijdt aan een eerder onbehandelde eetstoornis.
- Een algemeen hoog risico op chirurgie in het algemeen slechte algemene toestand.
- Sommige eerdere operaties of eerdere schade in het gebied van het maagdarmkanaal kunnen een operatie compliceren of onmogelijk maken.
- Er is een alcohol-, drugs- of drugsverslaving.
Methoden voor maagverkleining
Tegenwoordig biedt bariatrische chirurgie (obesitaschirurgie) een aantal verschillende chirurgische methoden voor de behandeling van obesitas. Alle procedures worden uitgevoerd onder algemene anesthesie en kunnen bijna altijd worden uitgevoerd met behulp van de sleutelgattechniek (laparoscopische chirurgie). Sleutelgattechniek betekent dat er geen grote incisies meer nodig zijn. In plaats daarvan worden de instrumenten over meestal drie kleine sneden in de buik geplaatst.
Een van de ingangen introduceert een kleine camera met een geïntegreerde lichtbron waarmee de chirurg het operatiegebied en de instrumenten op een scherm kan zien. De sleutelgattechniek heeft het voordeel dat minder weefsel wordt gewond en dus het genezingsproces is sneller. De sleutelgattechniek kan soms niet worden gebruikt als zich door eerdere operaties zogenaamde verklevingen (verklevingen) hebben gevormd in de buik.
Kortom, er wordt onderscheid gemaakt tussen zogenaamde restrictieve en malabsorptieve chirurgische principes:
Beperkend betekent dat de interventie de maagcapaciteit vermindert (maagreductie) en verzadigt, zelfs na kleine porties voedsel. De vermindering van voedselinname vermindert dus het gewicht gestaag. In het geval van malabsorptieve procedures, aan de andere kant, is het spijsverteringskanaal zodanig chirurgisch gemodificeerd dat opzettelijk een malabsorptie (innamestoornis) van het voedsel optreedt. Dit wordt bereikt door de afbraak van voedingsstoffen te vertragen en daarmee het beschikbare absorptiegebied van het maagdarmkanaal te verkleinen. De hoeveelheid voedingsstoffen die maximaal in het bloed kan worden opgenomen, neemt hierdoor af.
Effectiviteit van chirurgische procedures met maagreductie
De verschillende technieken verschillen aanzienlijk in hun effectiviteit en de ernst van de operatie. De werkzaamheid wordt primair beoordeeld met betrekking tot het daarmee te bereiken gewichtsverlies, meer bepaald, volgens het bereikte overgewichtsverlies (EWL).
Het verwijst niet naar het totale gewicht vóór de procedure, maar alleen naar de hoeveelheid boven de normale gewicht BMI-limiet van 25 kg / m². Als het overtollige gewichtsverlies 50 procent is, betekent dit niet dat het lichaamsgewicht is gehalveerd, maar dat de helft van het lichaamsgewicht is gehalveerd overmaat Het lichaamsgewicht is verdwenen.
Een rekenvoorbeeld: als een patiënt vóór de operatie een BMI van 45 kg / m² heeft, is dit 20 kg / m² boven het normale gewicht (= maximaal 25 kg / m²). Het bereiken van deze patiënt door de verlaging van zijn BMI met 10 kg / m² tot uiteindelijk 35 kg / m², komt overeen met een gewichtsverlies van 50 procent van het overtollige gewicht. In tegenstelling tot de werkzaamheid kunnen echter duidelijke uitspraken worden gedaan over de ernst van de operatie. Hoe meer uitgesproken de procedure de normale anatomie verandert, hoe vaker ernstige complicaties optreden. Kortom, mensen met obesitas hebben altijd een verhoogd chirurgisch risico.
De vier meest voorkomende chirurgische procedures en hun effectiviteit:
- Maagband (puur restrictieve procedure), verlies van overgewicht tot 50 procent
- Buisvormige maag (puur beperkende procedure) Gewichtsverlies tot 60 procent
- Roux-Y maag-bypass (beperkende malabsorptieve procedure) verlies van overgewicht 60 tot 70 procent
- Biliopancreatische afleiding met of zonder duodenale schakelaar (restrictieve malabsorptieve procedure), overgewichtverlies tot 52 tot 72 procent
De Roux-Y Gastric Bypass en Biliopancreatic Diversion combineren de twee werkingsprincipes – zowel de omvang van de maag verminderen als de afbraak van voedsel vertragen. Meer informatie over alle vier procedures is te vinden op de relevante pagina’s.
Een niet-chirurgische ingreep is de zogenaamde maagballon – een meestal met vloeistof gevulde siliconenballon die de maag gedeeltelijk vult. Het wordt niet geïntroduceerd met een operatie, maar als onderdeel van een gastroscopie en daarom niet in strikte zin tot de procedures van obesitaschirurgie gerekend.
Maagreductie: kosten
De kosten van de verschillende methoden voor maagreductie variëren aanzienlijk. De vergoeding van kosten is tot nu toe geen regulier voordeel van de wettelijke ziekteverzekering (GKV). Dit betekent dat wettelijke zorgverzekeraars alleen een maagverlaging of in het algemeen een bariatrische chirurgie accepteren na toepassing van bepaalde criteria. Een dergelijk verzoek om vergoeding zal worden ingevuld samen met een “aanvraaggerechtigde arts” (meestal huisarts) en moet rechtstreeks worden gericht aan de betreffende zorgverzekeraar. Dit stuurt hem vaak door naar de medische dienst van de ziekenfondsen (MDK), die de kwestie en een toestemming of een weigering om te betalen voor de maag nieten verleend.