Een paralytische ileus is een darmobstructie als gevolg van een verlamming van het darmstelsel. De darminhoud kan dus niet verder worden getransporteerd. Een verlamde darmobstructie kan bijvoorbeeld optreden na een blindedarmoperatie wanneer de darm aankomt als een reflex op de procedure. Welke verdere oorzaken zijn mogelijk en hoe een verlamde ileus wordt uitgedrukt en behandeld, dat zul je hier vinden!
Paralytic ileus: oorzaken
Een paralytische ileus (darmverlamming) kan verschillende oorzaken hebben. Soms is het zo Sluiting van een darmvat door een bloedstolsel erachter. Het stolsel kan direct op de plek in het betreffende bloedvat zijn ontstaan (trombus) of van elders zijn opgezwollen met de bloedbaan (embolus). Wanneer het stolsel het vat volledig sluit, ontvangt het darmweefsel dat daadwerkelijk door dit vat wordt geleverd, niet langer zuurstof en voedingsstoffen – het sterft weg (necrose). Artsen noemen de gebeurtenis een mesenterisch infarct.
In andere gevallen ontstaat een paralytische ileus als een reflex na een buikoperatie optreden. De operatie veroorzaakt mechanische stimuli, waardoor de stoelgang wordt gestopt (postoperatieve ileus). Ook bij een Gal of nierkoliek of Ruggenmergletsel een verlamde ileus kan reflexief verschijnen.
Ernstige buikaandoeningen zoals peritonitis, appendicitis of pancreatitis kunnen ook leiden tot paralytische ileus. Omgekeerd kunnen in geavanceerde verlammende ileus darmbacteriën door de darmwand breken en de buikholte binnendringen – resulterend in peritonitis. Ook kunnen inflammatoire darmziekten zoals de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa de oorzaak zijn van een paralytische ileus.
Verder zeker drugs darmverlamming veroorzaken. Deze omvatten bijvoorbeeld sterke analgetica uit de groep opiaten, geneesmiddelen voor Parkinson, antidepressiva en anticonvulsiva (spasmolytica). Ook kan het misbruik van laxeermiddelen (laxeermiddelen) in het ergste geval een verlammende ileus veroorzaken.
Aandoeningen van de elektrolytenbalans zijn ook mogelijke oorzaken. Kaliumgebrek (hypokaliëmie) en ketoacidotische coma (ernstige complicatie van diabetes mellitus) kunnen bijvoorbeeld leiden tot darmstilstand.
Bij sommige patiënten kan de paralytische ileus op een uremie getraceerd. Dit verwijst naar een ophoping van urine-bevattende stoffen in het bloed (uremie) als gevolg van een verminderde nierfunctie. Andere mogelijke oorzaken van darmverlamming zijn hypothyreoïdie (Hypothyreoïdie) ook Verwondingen in de buik.
Opmerking: Soms ontwikkelt zich een paralytische ileus uit een mechanische ileus (dwz uit een darmobstructie als gevolg van een mechanische obstructie).
Paralytic ileus: symptomen
Paralytische ileus heeft geen tekenen van stoelgang. De arts kan zelf met de stethoscoop geen of nauwelijks darmgeluiden horen (dergelijke geluiden duiden meestal op een normale darmactiviteit).
De maag is aanvankelijk sterk in een darmverlamming opgeblazen, In het verdere verloop kan het gespannen en hard worden (drumbuik). Stoel noch wind kunnen weggaan (Stoel- en windgedrag).
hik, misselijkheid, overgeven evenals pijn in de buikstreek zijn andere veel voorkomende symptomen.
Paralytic ileus: onderzoeken en diagnose
Lichamelijk onderzoek en röntgenfoto’s zijn de belangrijkste stappen om een paralytische ileus te diagnosticeren:
Bij de lichamelijk onderzoek Met de stethoscoop wordt grondig op de buik getikt. Als er geen darmgeluiden worden gehoord in alle buikregio’s, is er een dringend vermoeden van een paralytische ileus. Artsen noemen dit een “tombe-stilte” in de buik. Als darmgeluiden hoorbaar zijn, sluit dit een verlammende darmobstructie uit.
de Röntgenfoto is gemaakt tijdens het staan of met een half rechtopstaand bovenlichaam. Gewoonlijk ziet men staande vloeistofniveaus en sterk uitgerekte en uitgezette darmsecties in het röntgenbeeld.
Paralytic ileus: behandeling
Patiënten met een paralytische ileus (of andere vorm van darmobstructie) kunnen dit aanvankelijk doen niet meer eten of drinkentotdat de darm is hersteld door therapie. Ongeveer een aftreksel de getroffenen krijgen de nodige vloeistoffen en voedingsstoffen binnen. Ook op deze manier drugs worden toegediend. Dit zijn vooral middelen die de darmbeweging stimuleren (peristaltiek). Je kunt de verlamde darm weer op gang brengen. Indien nodig kunnen patiënten ook andere medicijnen krijgen, zoals pijnstillers of misselijkheid en braken.
Bovendien is een vultrechter geplaatst om verstopte maag- en darminhoud af te leiden. Ook een rectale klisteer wordt uitgevoerd zodat de darm kan leeglopen.
Bovendien is het belangrijk om de oorzaak van darmverlamming weg te nemen. Een hypothyreoïdie of een ernstige metabole onbalans bij diabetici als een trigger voor paralytische ileus moet bijvoorbeeld dienovereenkomstig worden behandeld.
Met dergelijke conservatieve maatregelen volstaat meestal het corrigeren van een darmverlamming. Een operatie kan echter nodig zijn als er een verlamde ileus ontwikkeld uit een mechanische darmobstructie of er is peritonitis.