hemangioom

Hemangioma: beschrijving

Een hemangioom is een goedaardige (goedaardige) tumor van de bloedvaten (angiodysplasie), die zich op verschillende diepten in de huid kan bevinden. In de volksmond wordt het ook wel Blutschwamm of Blutschwämmchen genoemd. Hemangiomen vormen geen metastasen, maar ze kunnen door hun groei tegen organen drukken en symptomen veroorzaken.

Hemangioom: soorten en frequentie

Een bloedspons komt voor bij zuigelingen en is aanwezig vanaf de geboorte (congenitaal hemangioom) of ontwikkelt zich in de eerste paar levensweken (infantiel hemangioom). Dit laatste komt vaker voor dan de aangeboren variant.

Meisjes hebben ongeveer drie keer meer kans op een spons dan jongens. Ongeveer vijf procent van de premature baby’s en meer dan 20 procent van de premature baby’s hebben een infantiel hemangioom.

Lymphangioma is vergelijkbaar met hemangioma. Het verschil is dat een lymfangioom ontstaat uit lymfevaten.

Hemangioom: symptomen

Hemangiomen worden voornamelijk in de huid gevonden. Ouders zien ze als rood-blauwe stippen, vlekken of knopen. Sponzen kunnen plat of subliem zijn. Het infantiele hemangioom ontwikkelt zich in de eerste vier weken van het leven. Dan kan het groeien tot ongeveer de negende maand van het leven.

Segmentale hemangiomen worden respectievelijk aangetroffen in bepaalde delen van het gezicht en de onderrug. Ze komen vaak samen met andere misvormingen voor, zoals hersenhemangiomen of spinale misvormingen (zoals spina bifida).

Hemangioom: oorzaken en risicofactoren

De exacte mechanismen die tot een spons leiden, zijn nog niet volledig begrepen. Het is opvallend dat hemangiomen vaker voorkomen in bepaalde families. Dit duidt op een erfelijke component in de vorming van Blutschwämmchen uit.

Als iemand meer dan tien sponzen heeft, wordt dit hemangiomatose genoemd. Hemangiomen komen ook veel voor in inwendige organen zoals de lever, dus verder onderzoek is noodzakelijk. Genetische syndromen zoals het Kasabach-Merritt-syndroom kunnen ook worden geassocieerd met verhoogde hemangiomen. Naast de vorming van grote bloedsponzen op de ledematen, is er een daling van het aantal bloedplaatjes (trombocytopenie).

Hemangioom: onderzoeken en diagnose

Als u een rode vlek op de huid van uw kind opmerkt, bezoekt u zijn kinderarts met hem. Allereerst zal dit u in detail vragen over de geschiedenis van de ziekte van het kind (anamnese). Hij zal u de volgende vragen stellen:

• Wanneer heb je voor het eerst de huid zien veranderen?
• Is de grootte of kleur sindsdien veranderd?
• Was er al een hemangioom in je familie?

De arts onderzoekt vervolgens uw kind. Hij kijkt goed naar het gebied van de huid dat je trof. De rest van de skin wordt ook gezocht naar wijzigingen. Bovendien stoppen het hart en de longen en controleren de bewegingen van het kind. Op deze manier kunnen eventuele bijbehorende misvormingen worden gedetecteerd.

Verder onderzoek

De geschiedenis en het klinisch onderzoek zijn cruciaal om hemangioom te diagnosticeren. Vervolgens moet de spons worden gedocumenteerd om veranderingen in de tijd te detecteren. Bovendien zijn in sommige gevallen aanvullende onderzoeken nodig. Dit omvat een echografisch onderzoek (echografie). Hemangiomen kunnen worden gedetecteerd in de buik, zoals in de lever. Met magnetic resonance imaging (MRI) kunnen hemangiomen in de hersenen worden gediagnosticeerd.

Hemangioom: behandeling

Er zijn verschillende manieren waarop een hemangioom kan worden behandeld. Bij het kiezen van de methode hangt het vooral af van waar de spons is en hoe groot deze is. Snelle therapie moet worden gebruikt als de functie van de tumor organen beperkt, zoals het oog, oor, neus, mond, voeten of handen.

Ook om cosmetische (gezichts) of verpleegkundige (genitale) redenen moet een snelle therapie worden gestart.

Koud- en lasertherapie

Kleine, platte hemangiomen worden meestal behandeld met cryotherapie (cryotherapie). De Blutschwämmchen zijn dus bevroren. Voorafgaand aan de behandeling moet het aangetaste huidgebied worden verdoofd met een plaatselijke verdovingspleister. Hetzelfde geldt voor een lasertherapie. Dit kan worden gebruikt voor zeer kleine Blutschwämmchen.

drugs

Voor grotere of meerdere hemangiomen verdient therapie met het geneesmiddel propranolol vaak de voorkeur. Propranolol is een bètablokker – een vaatvernauwende medicatie die normaal wordt gebruikt bij hart- en vaatziekten. Het is niet officieel goedgekeurd voor hemangioomtherapie, dus het wordt off-label gebruikt omdat het toevallig is ontdekt dat het vrij goed werkt tegen bloedsponzen.

Propranolol moet onder toezicht van het ziekenhuis worden gegeven. De dosis is aanvankelijk erg laag en vervolgens langzaam verhoogd, anders kan dit leiden tot cardiovasculaire aandoeningen. Bovendien moet het hart van de patiënt worden onderzocht door middel van elektrocardiografie (ECG) en cardiale echografie (echocardiografie) voordat met de therapie wordt begonnen. Zo kan elke hartziekte worden gedetecteerd, die tegen een therapie met propranolol spreekt.

In het verleden werden bloedsponzen ook behandeld met glucocorticoïden (cortison) of chemotherapeutica, maar dit wordt nu als verouderd beschouwd.

operatie

Een operatie is geïndiceerd voor een hemangioom als na voltooiing van de andere therapieën resten van de bloedspons achterblijven of zich littekens hebben ontwikkeld. Als een snelle functionele groei van de bloedspons acute functionele beperkingen bedreigt, zoals verstopte neusademhaling, moet ook een operatie worden uitgevoerd.

Hemangioom: ziekteverloop en prognose

De prognose is goed. Infantiele hemangiomen verdwijnen meestal vanzelf, tussen het einde van het eerste levensjaar en het negende levensjaar. Vaak blijven geen residuen herkenbaar. In het geval van zeer grote sponzen daarentegen:

• graan
• zwelling
• pigment veranderingen
• huidverdunning

Een aangeboren hemangioom komt vaker voor dan een infantiele. Met de juiste therapie kunt u deze volledig elimineren.