molluscum

Hoe weekdieren wratten te herkennen

Weekdier (Mollusca contagiosa, weekdieren) zijn één onschadelijke virale infectie van de huid, De wratachtige papels zullen dat zijn meestal pinhead grootte, Vooral bij mensen met hiv / aids, maar ze kunnen ongewoon groot zijn (drie tot vijf centimeter in diameter). Artsen spreken dan van Riesenmollusken (Mollusca contagiosa gigantea).

De papels hebben er een glad, glanzend oppervlak en zijn Huidkleurig, wit of transparant, Ze hebben er een in het midden kleine deuk met een kleine opening, Hieruit kan men dikke, witte en besmettelijke vloeistof ontsnappen.

Weekdieren schoppen meestal in groepen op één of twee huidlocaties. Soms zijn ze ook losjes over het lichaam verdeeld. Bij kinderen komen weekdierwratten vooral voor op het gezicht, de nek, de oogleden, de geslachtsdelen en de oksels. Bij volwassenen wordt het genitale gebied meestal aangetast. De meeste patiënten krijgen minder dan 20 huidknobbeltjes. In sommige gevallen kunnen echter enkele honderden weekdierwratten ontstaan.

Meestal veroorzaken de weekdieren geen klachten, Sommige patiënten melden echter jeuk.

Weekdierwratten: oorzaak & besmetting

Weekdierwratten zijn geen echte wrattenhoewel ze er hetzelfde uitzien. Echte wratten worden echter veroorzaakt door Human Papillomavirus (HPV). De oorzaak van weekdierwratten is echter de Molluscum contagiosum virus, Het behoort tot de groep van pokkenvirussen. De ziekteverwekker is bijzonder gemakkelijk om de huid binnen te dringen wanneer deze wordt verzacht. Daarom geeft men er de voorkeur aan verticale raamstijlen bij voorkeur in zwembad a. Dat zal jij ook doen Zwembadwratten, wratten of wratten genoemd. Ook in sportscholen en in de sauna (zweterige huid!) kun je besmet raken met het weekdiervirus.

De infectie is voornamelijk te wijten aan contact infectieBijvoorbeeld wanneer men in contact komt met de besmettelijke secreties van de weekdierenwratten van een patiënt.

Weekdierenwratten: risicofactoren

Vooral vaak vind je weekdierwratten kinderenomdat hun immuunsysteem nog kwetsbaarder is dan dat van volwassenen. Weekdieren zijn een van de meest voorkomende infecties in deze leeftijdsgroep. Vooral kinderen tussen 2 en 12 jaar worden getroffen.

Bovendien wordt een weekdierinfectie veroorzaakt door verschillende risicofactoren begunstigd. Deze omvatten schrale huid, wonden, stoornissen in de bloedsomloop, schimmelinfecties en atopische dermatitis. Weekdierwratten zijn ook kwetsbaar voor mensen wier immuunsysteem verzwakt is door HIV / AIDS of andere redenen.

Dit is hoe je weekdierwratten kunt behandelen

In de meeste gevallen verdwijnen weekdierwratten vanzelf, binnen zes tot negen maanden. In sommige gevallen gaan ze ook jaren mee. Vooral bij aids-patiënten kunnen wratten van weekdieren chronisch of terugkerend worden en wijdverspreide ziekten veroorzaken.

Over het algemeen is echter geen behandeling met weekdieren nodig. Als dit het geval is (bijvoorbeeld in het geval van uitgebreide infestatie), zijn verschillende methoden mogelijk:

Als u individuele weekdierwratten wilt verwijderen, kan de arts een speciaal instrument gebruiken onder plaatselijke verdoving (scherpe lepel, ringcurette) of schraap eerst en knijp er dan uit. Het is belangrijk om aandacht te besteden aan een zorgvuldige desinfectie, omdat het uitgedrukte materiaal van de weekdieren besmettelijk is.

U kunt ook invoeren salicylaat patch om de weekdierwratten te lijmen. De hoornlaag van de papels wordt opgelost door salicylzuur.

Weekdierenwratten bij kinderen worden meestal geassocieerd met een Vitamine A zuuroplossing behandeld. Het medicijn wordt meerdere keren per dag op de kleine papels aangebracht. Eerder moet u de gezonde huid rond de weekdieren bedekken met een zalf of poeder om ze tegen het zuur te beschermen.

Een andere optie is de irritatie behandeling met een heerlijke vloeistof (zoals kaliumhydroxide-oplossing): de huid rond molluscum ontbrandt. Dit zou de spontane genezing (spontane remissie) moeten versnellen.