ISG Syndrome

ISG-syndroom: beschrijving

Het sacro-iliacale gewricht (sacrum-iliacale gewricht) verbindt de onderste wervelkolom (Os sacrum) met het bekken (Os ilium). Het is slechts licht mobiel, wordt ondersteund door een sterk ligament en kan niet actief worden verplaatst. Artsen noemen zo’n gewricht amfiarthrose.

Als de gewrichtsoppervlakken kantelen, ontwikkelt het ISG-syndroom zich. Vaak veroorzaakt gewrichtsstam het ISG-syndroom en het komt vaker voor tijdens de zwangerschap en veroorzaakt ISG-pijn.

Degeneratieve veranderingen in het sacro-iliacale gewricht komen vaak voor bij het toenemen van de leeftijd, maar veroorzaken meestal geen pijn.

ISG-syndroom: symptomen

Patiënten met ISG-syndroom hebben vooral pijn in het sacro-iliacale gewricht. De ISG-pijn treedt meestal op als een aanval en bij het buigen of inschakelen van de romp. Zelfs tijdens het lopen, na een lange fysieke inspanning of langdurig zitten in een bepaalde positie, lijden patiënten aan de typische symptomen.

Tijdens het proces kantelen de gewrichtsoppervlakken van het gewricht, wat resulteert in een zogenaamde ISG-blokkering. De ISG-blokkering veroorzaakt ISG-pijn aan de aangedane zijde, evenals pijn die kan uitstralen van de onderrug naar de billen, de achterste dij langs de knie. Deze uitstralende ISG-pijn is vergelijkbaar met ongemak dat kan optreden bij hernia. De arts zal hiermee rekening houden bij het stellen van zijn diagnose.

Sommige patiënten melden pijn in de onderbuik en de lies veroorzaakt door spanning in de lumbale iliacale spier (iliopsoas-spier).

ISG-syndroom: oorzaken en risicofactoren

ISG-syndroom: slechte stress en de activering van pijnreceptoren

Tientallen of drukbelastingen op het ligamentaire apparaat van het sacro-iliacale gewricht zijn vaak verantwoordelijk voor het ISG-syndroom. Deze ontstaan ​​bijvoorbeeld door een slechte houding, zwaar tillen of overgewicht. Ontstekingsreacties die hierdoor worden veroorzaakt, veroorzaken pijn en geven deze informatie via het ruggenmerg door aan de hersenen via pijnreceptoren (nociceptoren). De pijnreceptoren van het sacro-iliacale gewricht zijn bijzonder actief bij het ISG-syndroom.

Bij het ISG-syndroom corrigeert de therapeut beide oorzaken, zoals abnormale stress, en vermindert de activiteit van de nociceptoren.

ISG-syndroom: ziekten als trigger

In het geval van spondylitis ankylopoetica, een chronische ontstekingsziekte van de wervelkolom en het bekken, vinden remodelleringsprocessen plaats op de wervelkolom en treden ontstekingsprocessen op. Dit kan een ISG-syndroom veroorzaken en ongemak veroorzaken.

ISG-syndroom tijdens de zwangerschap

Vanwege de hormonale verandering tijdens de zwangerschap ontspannen de ligamenten en kunnen ze een ISG-syndroom veroorzaken. Omdat het ligamentaire apparaat zijn stabiliteit verliest en het sacro-iliacale gewricht minder goed bestand is tegen druk, vervullen de rugspieren een stabiliserende functie. Dit spant de spieren en doet pijn.

ISG-syndroom: onderzoeken en diagnose

Iedereen die pijn in het sacro-iliacale gewricht heeft, moet een arts raadplegen. Ten eerste kunnen veel patiënten door de huisarts worden behandeld, later worden ze meestal doorverwezen naar een orthopedisch chirurg. Voor pijn in het sacro-iliacale gewricht, zal uw arts u eerst de volgende vragen stellen, onder andere om uzelf te informeren over uw medische geschiedenis (anamnese):

• Wanneer verscheen de pijn voor het eerst?
• Waar is precies de pijn?
• Straalt de pijn uit, bijvoorbeeld in het been?
• Hoe voelt de pijn aan? Zoals bijvoorbeeld een brandend of stekend gevoel?
• Aan welke reeds bestaande aandoeningen lijdt u?
• Zijn erfelijke ziekten bekend in uw familie?
• Ben je gevallen?
• Heb je koorts?

ISG-syndroom: lichamelijk onderzoek

Vervolgens zal uw arts u fysiek onderzoeken. Daarbij voert hij onder meer de volgende onderzoeken uit:

• Klop Pijn Test: Uw arts tast en tikt op zijn beurt de doornuitsteeksels van de wervelkolom. Pijn kan wijzen op een wervelfractuur. Bij het ISG-syndroom doet de wervelkolom meestal geen pijn. Pijn komt vaker lateraal voor in de wervelkolom op de onderrug.
• Toonaangevende fenomeen: ze staan ​​met hun rug naar de dokter, die zijn duimen op de twee sacro-iliacale gewrichten legt. Buig dan voorover. In het geval van ISG-irritatie wordt de duim aan de aangedane zijde eerder in flexie getrokken.
• Mennell-teken: ze liggen op hun buik en de arts fixeert het sacro-iliacale gewricht met één hand. Met de andere hand heft hij je been op. Als u pijn in het gewricht voelt, is het Mennell-teken positief en duidt dit op een ISG-syndroom.
• Quad (Patrick-test): ze zitten op hun rug. Breng nu de rechter schoffel naar de linkerknie en laat het gebogen rechterbeen naar de rechterkant zakken. Als je van bovenaf naar je benen kijkt, vormen ze het nummer vier. Vervolgens wordt de test aan de andere kant uitgevoerd. Bij pijn of beperkte mobiliteit duidt dit op betrokkenheid van het heup- of sacro-iliacale gewricht.

ISG-syndroom: verdere diagnostiek

Meestal zijn geen bloedtesten nodig. Voor chronische lage rugpijn, vóór de leeftijd van 45, kan de arts u bloed afnemen om dit in het laboratorium te laten controleren op tekenen van spondylitis ankylopoetica.

Naast een röntgenonderzoek kan computertomografie (CT) mogelijke wervelfracturen of dislocaties detecteren.

ISG-syndroom: deze ziekten moeten worden uitgesloten

Van een mogelijk ISG-syndroom moet de arts andere ziekten onderscheiden die ook ISG-pijn kunnen veroorzaken. Deze omvatten:

• botbreuken
• Tumoren (bijvoorbeeld wervelkolom)
• infecties
• Zenuwbeschadiging (bijvoorbeeld met een hernia)
• Spondylitis ankylopoetica
• Geestelijke rugpijn
• Heupziekten (bijvoorbeeld heupgewrichtartrose)

ISG-syndroom: behandeling

ISG-syndroom: oefeningen verlichten de ISG-symptomen

Lichamelijke activiteit is een belangrijk aspect bij de succesvolle behandeling van het ISG-syndroom. Beweeg daarom voldoende, zelfs als u klachten hebt. Een begeleidende fysiotherapiebehandeling met speciale sacro-iliacale gewrichtsoefeningen om het gewricht te verlichten kan u helpen.

ISG-syndroom: infiltratietherapie

Bij infiltratietherapie injecteert de arts verdovende middelen (lokale anesthetica) rechtstreeks op de plaats van de pijn. Ofwel de lokale anesthetica worden geïnjecteerd in de ligamenten van het sacro-iliacale gewricht of rechtstreeks in de gewrichtsruimte. Vaak is het voldoende om op deze manier de pijnreceptoren in de ligamenten af ​​te sluiten, anders injecteert het medicijn onder röntgenbesturing rechtstreeks in het gewricht.

Naast lokale anesthetica kunnen ontstekingsremmende en pijnstillende glucocorticoïden, zoals cortison, worden geïnjecteerd.

ISG-blokkade: therapie door mobilisatie of manipulatie

Speciaal opgeleide artsen of fysiotherapeuten kunnen gewrichtsblokkades oplossen door manuele therapie. Er worden twee verschillende methoden gebruikt:

• Mobilisatie: voorzichtig strekken verbetert de mobiliteit van het aangetaste gewricht.
• Manipulatie: door kort kracht (impulsen) uit te oefenen op het aangetaste gewricht, kan met name een nieuw voorkomend ISG-syndroom worden behandeld. De manipulatie mag alleen in Duitsland door artsen worden uitgevoerd.

ISG-syndroom: aanvullende behandelingsopties

Ook kan warmtebehandeling helpen ISG-ongemak te verlichten. Gebruik het voor het verwarmen van pleisters uit de apotheek, flessen voor warm water of infraroodlampen.

Pijnstillende medicijnen zoals ibuprofen of diclofenac behoren tot de zogenaamde niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID’s) en zijn vaak niet erg effectief bij het ISG-syndroom.

ISG-syndroom: ziekteverloop en prognose

De prognose van een sacro-iliacaal gewrichtssyndroom is individueel heel anders. In de meeste gevallen kan een nieuw ISG-syndroom goed worden behandeld. Ook komen spontane verbeteringen veel voor. Een langdurig ISG-syndroom is vaak moeilijk te behandelen en de symptomen blijven bestaan. Vooral bij jongere patiënten is de behandeling van de ISG Syndrome moeilijk.