huidpaddestoel

Snel overzicht

• Wat is huidschimmel? Schimmelinfectie van de huid en / of haar aanhangsels. Veel voorkomende vormen zijn voetschimmel (tinea pedis), ringworm (tinea corporis), nagelzwam (onychomycosis of tinea unguium), hoofdzwam (tinea capitis), handschimmel (tinea manuum), cutane candidiasis en zemelen schimmel lichen (pityriasis versicolor).
• Oorzaken en risicofactoren: Dermatofyten (filamenteuze schimmels), gisten (gistschimmels) of schimmels. Besmetting van persoon tot persoon, van dier tot mens of het aanraken van besmette objecten mogelijk. Vooral gevoelig zijn mensen met stoornissen in de bloedsomloop (zoals diabetes, verzwakt immuunsysteem of overgewicht).
• symptomen: Afhankelijk van de ziekteverwekker en het aangetaste lichaamsdeel, b.v. rode, jeukende huid op de romp en ledematen in ringworm (tinea corporis) of grijsachtige, gezwollen huid met kleine tranen in de teenopeningen in voetschimmel (T. pedis) of ronde, scherp gedefinieerde huidveranderingen op het hoofd met gebroken of mislukt haar in hoofdpaddestoel (T. capitis).
• behandeling: Antischimmelmiddelen (antimycotica) voor extern (en mogelijk ook intern) gebruik. Ondersteunende huismiddeltjes zoals azijn en etherische oliën. Zorgvuldige hygiëne. Regelmatig wisselen van sokken en schoenen, wassen van de kleding op minimaal 60 graden Celsius. Schimmelbehandeling van besmette huisdieren (kan bepaalde huidschimmels overbrengen).
• voorspelling: Bij een consistente behandeling wordt de genezing meestal voltooid zonder permanente huidbeschadiging. Complicaties bij mensen met een zwak immuunsysteem en kinderen: schimmelinfectie van inwendige organen mogelijk.

Huidschimmel: symptomen

De huidschimmelsymptomen zijn afhankelijk van welke ziekteverwekker de infectie veroorzaakt, welke lichaamsplaats wordt beïnvloed en hoe uitgebreid de infectie is. Filamenteuze schimmels (dermatofyten) behoren tot de meest voorkomende pathogenen. Ze kunnen huid, haar en nagels infecteren. Andere veel voorkomende pathogenen zijn gist en schimmels. Naast de huid kunnen ze ook de slijmvliezen en inwendige organen aantasten. Hier zijn enkele typische symptomen van belangrijke soorten huidschimmel:

Symptomen van voetschimmel (Tinea pedis)

Voetschimmel is een van de meest voorkomende infectieziekten en wordt veroorzaakt door filamenteuze schimmels. De champignons nestelen zich vooral in de Toe webs Aan: De aangetaste huid ziet eruit grijsachtig wit en gezwollen uit en shows kleine fisssures, Deze kleine huidletsels kunnen gemakkelijk bacteriën infiltreren en extra infecties veroorzaken (superinfectie).

Ook de zolen kan worden beïnvloed door voetschimmel. Teken is één droge, witte schilfering van de huid, Soms ontwikkelt zich een meer inflammatoire infectie Blaren en jeuk, De symptomen kunnen zich ook verspreiden naar de zijkanten van de voeten. De achterkant van de voet blijft meestal asymptomatisch.

Ringwormsymptomen (tinea corporis)

Tinea corporis (ringworm) is ook een huidschimmelinfectie veroorzaakt door filamenteuze schimmels. Het beïnvloedt de romp en ledematen. De aangetaste huidgebieden laten zien ronde, schilferige roodheid, meestal met duidelijk jeuk zijn verbonden.

Samen met haar kan deze oppervlakkige schimmelinfectie voorkomen diepe huidlagen uit te breiden. Het resultaat is een verhoogde ontstekingsreactie geassocieerd met de formatie pijnlijke, met vloeistof gevulde knoop begeleid. Naburige lymfeklieren zwellen. Bovendien kunnen patiënten algemene ziektesymptomen hoe koorts en vermoeidheid te ontwikkelen.

Meer informatie over de ringworm in het artikel Tinea corporis.

Symptomen van hoofdzwam (tinea capitis)

Filamenteuze schimmels kunnen ook de harige hoofdhuid aantasten. De resulterende huidschimmelsymptomen zijn zeer divers. Bij sommige patiënten vertoont de paddestoelinfectie vrijwel geen symptomen (geen tekenen van ontsteking). Vele anderen ontwikkelen zich cirkelvormige, scherp gedefinieerde haarloze districten verschillende maat. De hoofdhuid toont op deze punten grijsachtige schilfering, In andere gevallen herinneren de getroffen hoofdhuidgebieden aan een Stubblefield – Door de schimmelaanval wordt het haar op ongeveer dezelfde hoogte gebroken.

Een speciale vorm van tinea-capitis is de zeldzame Favus (Erbgrind), Deze vorm van schimmelinfectie van de hoofdhuid wordt nu alleen gevonden in landen zoals Nigeria, China en India. Typisch zijn littekenachtige veranderingen op de hoofdhuid die tot haarverlies leiden.

Symptomen van gezichtsschimmel (tinea faciei)

Een filamenteuze schimmelinfectie in het gezicht heeft de vorm van schilferige, jeukende huid, De symptomen verergeren meestal wanneer ze worden blootgesteld aan de gezichtshuid met sterke blootstelling aan licht. De tinea faciei kan ook samen met een tinea corporis voorkomen. Als de symptomen zeer ernstig zijn, kan dit een teken zijn van een verzwakt immuunsysteem.

Symptomen van handschimmel (tinea manuum)

Symptomen van huidschimmel op de handen kunnen ook worden toegeschreven aan infectie met filamenteuze schimmels. Meestal wordt eerst slechts één hand beïnvloed. Later kan de schimmelinfectie zich naar de andere kant verspreiden. Veel patiënten met tinea manuum hebben ook last van voetschimmel.

Artsen maken onderscheid twee vormen van handpaddestoel:

• hyperkeratotische-plaveiselvorm: Meest gebruikt. Typische symptomen zijn snel uitdrogende huidblaren, waarvan zich ronde, schilferige foci van infectie ontwikkelen. Soms is de hele palm van de hand langs de huidlijnen “stoffig” bedekt met fijne schubben. Later kunnen zich dikke schubben vormen en zich over de hele palm verspreiden. Bovendien kunnen er talloze fijne, pijnlijke huidscheuren ontstaan. De haarzakjes op de rug van de hand kunnen ook de schimmel aantasten. Ontwikkel vervolgens ronde, inflammatoire foci van infectie, die gedeeltelijk worden bedekt door puisten.
• dyshidrosiformer handschimmel: Komt minder vaak voor. Typische huidschimmel symptomen zijn hier jeukende blaren in de palm, aan de randen van de handen en / of aan de zijkanten van de vingers.

Een speciale vorm van tinea manuum is dat “One hand / two feet” -syndroom, Het wordt ook wel genoemd Tinea palmoplantaris bekend: de symptomen van de huidschimmel verschijnen op één palm en twee zolen. Diabetici worden vaak getroffen omdat ze bijzonder gevoelig zijn voor infecties.

Symptomen van nagel schimmel (Tinea unguium)

De nagel schimmel (tinea unguium of onychomycosis) wordt meestal veroorzaakt door filamenteuze schimmels. Zelden vast achter schimmel of gistschimmel. De meest voorkomende zijn de teennagels. Maar het kan ook de vingernagels raken. Soms dringen de ziekteverwekkers aan het einde van de nagel onder de nagel door. In andere gevallen vallen ze het nageloppervlak aan. Typische symptomen zijn in beide gevallen glansloze nagels en een verdikte nagelplaat, Bovendien is het verkleurd Nagelrand wit of geelachtig, Bovendien ontstaan witachtige, gele of grijsbruine vlekken in de nagel, In een vergevorderd stadium kan dat ook pijn optreden.

Symptomen van inguinale schimmel (tinea inguinalis)

Schimmelinfecties in de liesstreek veroorzaken vaak mannen die overvloedig zweten. Typische symptomen zijn jeuk, scherpe roodheid met geaccentueerde rand en gedeeltelijk roos, De infectie begint meestal op de huid tussen dijen en scrotum. Later verspreidt het zich vaak naar de anus en billen. Het scrotum zelf is zelden direct betrokken.

Symptomen van cutane candidiasis

Cutane candidiasis is een huidschimmelinfectie veroorzaakt door gistschimmels van het geslacht Candida (vooral C. albicans). Het ontwikkelt zich bij voorkeur in vochtige warme lichaamsgebieden. De meeste van de zogenoemde intertriginous regio’s worden getroffen. Dit zijn delen van het lichaam waar aangrenzende, soms direct tegenovergestelde huidgebieden vaak elkaar raken. Voorbeelden hiervan zijn oksel, lies, bil, genitale regio, teen- en vingerruimten en het huidgebied onder de vrouwelijke borst.

Cutane candidiasis verschijnt aanvankelijk nodulaire blaasjes (Papulopustules). Dat is wat er snel gebeurt grote rode, gedeeltelijk druipende platen met geschubde randendie van klein puisten vergezeld gaan.

Over het algemeen kan een schimmelinfectie (candidiasis) niet alleen de huid aantasten, maar ook de slijmvliezen. Als de schimmelinfectie de geslachtsregio beïnvloedt, wordt deze genoemd genitale candidiasis, Het manifesteert zich bij vrouwen als vaginale schimmel. Typische symptomen zijn ernstige jeuk, vlekkerige roodheid, afveegbare witte afzettingen op het slijmvlies en een reukloze, brokkelige witte afscheiding. Mannen worden minder getroffen door een genitale schimmelinfectie. Als dit het geval is, manifesteert het zich als acornitis (penisschimmel).

Galschimmelsymptomen (Pityriasis versicolor)

Galschimmel is een huidschimmelinfectie met gistschimmels van het geslacht Malassezia. Het ontwikkelt zich voornamelijk op de borst, rug, schouders en nek. Soms verspreidt de infectie zich echter ook naar de armen en de middelste romp.

Deze vorm van huidschimmel begint met scherp gedefinieerde, ronde vlekkendie zo groot zijn als linzen of centen en nauwelijks jeuk, De vlekken verbinden met de tijd grotere, kudde-vormige kuddes met een glad oppervlak, Als je het met een spatel streelt, schilfert de huid. de boosheid Denk aan de gelijknamige zemelen.

De huidpleisters zijn verkleurd tegen een gezonde huid. Dit verschijnt Kleurverschil afhankelijk van de huidskleur: Bij donkere of gebruinde patiënten zien de vlekken er helder uit. Verantwoordelijk hiervoor is het dichte paddenstoelentapijt op de huid, dat UV-stralen voorkomt. Zo kan de onderliggende huid niet langer een kleurpigment (melanine) vormen. Het resultaat zijn witte vlekken op een donkere huid. Dit uiterlijk van de zemelenzwam draagt ​​de naam Pityriasis versicolor alba.

Bij patiënten met een lichte huid daarentegen worden roodbruine vlekken geproduceerd door pigmenten die door de schimmel zelf worden geproduceerd. Artsen spreken hierover Pityriasis versicolor rubra.

Symptomen in microspore

Deze huidschimmelziekte wordt veroorzaakt door filamenteuze schimmels van het geslacht Microsporum (zoals M. canis). Deze schimmels besmetten vaak huisdieren zoals honden en katten. Door contact met dergelijke besmette dieren kan een mens besmet raken met de schimmel. Dit gebeurt vooral met kinderen. Ze ontwikkelen zich inflammatoire, schijfvormige huid verandert op de romp en op de hoofdhuid, Als de hoofdhuid is aangetast, kan het haar afbreken op de getroffen gebieden.

Huidschimmel: behandeling

Huidinfecties worden geassocieerd met antischimmelmiddelen behandeld. Dit zijn medicijnen die specifiek gericht zijn op schimmels. met algemene tips en huismiddeltjes patiënten kunnen de medicamenteuze behandeling ondersteunen.

Behandeling van huidschimmels: medicijnen

Antischimmelmiddelen kunnen de groei en proliferatie van schimmels (fungistatische werking) remmen of de schimmels doden (fungicide werking). Ze zijn bijna altijd extern (actueel) in de vorm van Zalven, crèmes, poeders, sprays, tincturen of shampoos toegepast. Slechts in zeer zeldzame gevallen, in ernstige gevallen, is een behandeling met tablets noodzakelijk.

Veel antimycotica zijn vrij verkrijgbaar. Voordat u uw eigen huidschimmel zelf behandelt, moet u naar de dermatoloog gaan. Hij kan u vertellen welk antischimmelmiddel het beste bij u past. Een rol wordt gespeeld door het type huidschimmel en individuele factoren zoals de leeftijd van de patiënt of een mogelijk bestaande zwangerschap.

Antischimmelmiddelen die lokaal worden aangebracht, omvatten bijvoorbeeld nystatine, clotrimazol, miconazol, isoconazol en amorolfine. Voor intern gebruik worden amfotericine B, itraconazol ketoconazol, terbinafine en flucytosine gebruikt.

In geval van ernstige jeuk of verbranding van de huid naast de antimycotica ontstekingsremmend glucocorticoïden (“Cortison”) in crème- of zalfvorm op de juiste huid.

Behandeling van huidschimmels: algemene tips

Als patiënt kunt u medicamenteuze therapie ondersteunen door typische oorzaken en risicofactoren van een schimmelinfectie te vermijden. In het geval van de veel gebruikte voetschimmel betekent dit bijvoorbeeld:

• Vermijd voetschimmel voor minder ademende schoenen.
• Sokken, kousen en ondergoed moeten dagelijks worden vervangen en op een minimum van 60 graden Celsius worden gewassen.
• Tijdens en onmiddellijk na de voetbehandeling van een atleet helpt het om kousen, sokken en schoenen te desinfecteren met een antischimmelmiddel.
• Droog de teenopeningen na het douchen of baden altijd goed (gebruik een aparte handdoek!), Omdat paddenstoelen ervan houden vochtig en warm te zijn.
• Op plaatsen met een hoog risico op infectie met schimmelinfecties (zoals zwembaden, sauna’s, enz.), Is het het beste om speciale aandacht te besteden aan hygiëne en niet op blote voeten te lopen.

Kortom, het is belangrijk om bedreigde of reeds aangetaste lichaamsdelen zoals oksels, genitale gebied en voeten altijd droog te houden. Om af te drogen, moet u altijd een aparte handdoek gebruiken. Dit voorkomt dat de schimmelinfectie zich verspreidt naar andere delen van het lichaam of andere mensen.

Nog een waardevolle tip: ondersteun je immuunsysteem in de strijd tegen de schimmel door voldoende te slapen, gezond te eten, stress te vermijden en regelmatig weer frisse lucht te krijgen.

Huidschimmel: huismiddeltjes

Zoals met veel andere ziekten, wordt een breed scala aan huismiddeltjes ook aanbevolen voor huidschimmels. Hoe effectief deze in het individuele geval zijn, kan niet worden voorspeld. Het is het beste om met uw arts of apotheker te bespreken welke huismiddeltjes voor huidschimmel geschikt zijn voor u. De expert kan ook wijzen op mogelijke bijwerkingen en interacties.

Uitgebreide schimmelaanval vereist altijd een medicamenteuze behandeling. Gebruik hier alleen huismiddeltjes als hulpmiddel. Een onvoldoende behandelde huidschimmel kan namelijk chronisch worden en zich soms zelfs verspreiden naar interne organen. Dit kan mogelijk leiden tot levensbedreigende complicaties!

Huidschimmelbehandeling met azijn

Appelazijn is een oud huismiddeltje tegen huidschimmel. Voor voetschimmel, bijvoorbeeld, moeten azijnsokken helpen: Om dit te doen, roer je zes eetlepels appelazijn in 200 milliliter water, doopt katoenen sokken en trekt ze voordat je naar bed gaat. Je zou er wat droge wollen sokken over moeten dragen. Als je dit meerdere nachten achter elkaar doet, zou het de voet van de atleet moeten genezen.

Huidschimmelbehandeling met etherische oliën

Verschillende etherische oliën kunnen schimmels doden. Bovendien hebben ze een regenererend effect op de huid en ontstekingsremmend. De belangrijkste etherische olie voor de schimmelbehandeling is tea tree olie. Omdat deze olie de huid uitdroogt, moet u deze tegelijkertijd behandelen met een voedende olie of sheaboter.

Huidschimmel: oorzaken en risicofactoren

Verschillende soorten schimmels kunnen huidschimmel veroorzaken:

draadschimmels

In de meeste gevallen worden huidinfecties veroorzaakt door filamenteuze schimmels (dermatofyten). Experts spreken dan van dermatophytosis. De meest voorkomende trigger in Midden-Europa is filamenteuze schimmel Trichophyton rubrum, Hij is voornamelijk verantwoordelijk voor ringworm en nagel schimmel. Meer filamenteuze schimmels, die vaak schimmel veroorzaken, zijn Trichophyton mentagrophytes, Microsporum canis (Trigger van de microsporie) en Trichophyton verrucosum (vooral in landelijke gebieden).

Een schimmelinfectie met Trichophyton-soorten wordt ook trichophytia genoemd.

gist

Huid en slijmvliezen kunnen ook worden aangevallen door gistschimmels. De meest bekende gistschimmel is Candida albicans, Het behoort tot de natuurlijke flora van de slijmvliezen. Onder bepaalde omstandigheden (zoals immuundeficiëntie) kan het zich verspreiden en een infectie veroorzaken, bijvoorbeeld in de vaginale regio (vaginale schimmel). Een andere bekende schimmelinfectie van de huid is de Vertakt champignonmos (Pityriasis versicolor).

mallen

Schimmels spelen slechts een ondergeschikte rol als ziekteverwekkers van huidschimmels. Maar ze kunnen – evenals gisten – ook interne organen infecteren en dus een serieuze Systemmykose trigger. Dit is een schimmelinfectie die verschillende orgaansystemen of vrijwel het hele lichaam treft.

Huidschimmel: overdracht en infectie

Wanneer gevraagd “is de huid schimmel besmettelijk?” Het duidelijke antwoord is ja. Huidschimmels kunnen rechtstreeks van persoon op persoon worden overgedragen, maar ook van dier op mens. U kunt ook verontreinigde items, zoals badmatten, kleding en schoenen, indirect verontreinigen. Omdat champignons ervan houden nat en warm te zijn, is het gevaar van infectie in zwembaden, sauna’s, zonnestudio’s en openbare toiletten bijzonder groot.

Huidschimmel: risicofactoren

Verschillende individuele risicofactoren geven de voorkeur aan een huidschimmel. Deze omvatten bijvoorbeeld Diabetes mellitus en te zwaar, In het laatste geval wordt transpiratie in toenemende mate gevormd in de huidplooien, waardoor schimmels optimale leefomstandigheden krijgen.

Huid en slijmvliezen van mensen met stoornissen in de bloedsomloop zijn ook gevoelig voor een schimmelinfectie.

Een andere risicofactor is er een verzwakt immuunsysteem, Dit tekort kan worden veroorzaakt door een ernstige ziekte (zoals HIV) of medicijnen die het immuunsysteem onderdrukken. Dergelijke immunosuppressiva worden bijvoorbeeld voorgeschreven na orgaantransplantaties en bij auto-immuunziekten.

Huidschimmel: onderzoeken en diagnose

Is er een vermoeden van huidschimmel, is het huisarts of een Dermatologen (Dermatoloog) de juiste contactpersoon. Voor huidschimmel in het genitale gebied kunt u ook een gynaecoloog of uroloog bezoeken.

De behandelend arts verzamelt de eerste in een gedetailleerd gesprek medische geschiedenis (Anamnese): hij interviewt de patiënt precies op type en duur van de klachten. Hij vraagt ​​ook of er onderliggende aandoeningen zijn (diabetes, enz.) En of de patiënt recent contact heeft gehad met mensen met huiduitslag.

Daarna volgt er een lichamelijk onderzoek, De arts onderzoekt precies hoe de huid verandert. Meestal weet hij al met het blote oog of het eigenlijk een huidschimmel is of niet.

Om de diagnose te stellen, neemt de arts er een vlek van een getroffen huidgebied en plaatst het dus in een speciaal voedingsmedium schimmel cultuur op. Op deze manier kunnen schimmels worden gekweekt en geïdentificeerd onder optimale groeiomstandigheden. Dit kan tot vier weken duren. Het bewijs van het type ziekteverwekker is belangrijk voor het kiezen van de juiste behandeling.

Bepaalde soorten schimmel kunnen bovendien direct op de huid worden aangebracht microscopisch of onder speciale UV-licht (houtlicht) herkennen. Dit licht heeft een golflengte van ongeveer 365 nanometer en is een belangrijk hulpmiddel bij de diagnose van verschillende huidziekten. Bijvoorbeeld, in het geval van een zemelen schimmel (pityriasis versicolor), vertonen de aangetaste huidgebieden onder houtlicht een oranje kleur. Sommige dermatofyten fluoresceren daarentegen geelgroen onder het houtlicht.

In sommige gevallen kan het handig zijn om er een te hebben weefselmonster voor een nader onderzoek.

Huidschimmel: ziekteverloop en prognose

Huidschimmel geneest zichzelf niet, maar moet worden behandeld. Geduld is vereist omdat schimmelinfecties meestal persistent zijn. Het is vooral belangrijk om de antischimmelmiddelen (antischimmelmiddelen) te gebruiken zolang de arts heeft voorgeschreven. Als de therapie voortijdig wordt geannuleerd, kan de huidschimmel terugkeren. Bij correcte behandeling geneest pizinfectie echter bijna altijd volledig. De teint normaliseert, mogelijk komt er fancy haar achter.

Er zijn echter ook complicaties mogelijk, vooral bij mensen met een verzwakt immuunsysteem en bij kinderen. Deze patiënten hebben een verhoogd risico dat de huidschimmelinfectie zich uitstrekt tot organen in het lichaam.

Om een ​​(re) huid schimmelinfectie te voorkomen, moet u enkele tips nemen:

• Besteed bijzondere aandacht aan hygiëne in gebieden met een hoog infectierisico (zoals een zwembad, sauna, zonnestudio).
• Verwissel dagelijks sokken en ondergoed en was minimaal 60 graden Celsius.
• Vermijd licht ademende schoenen en houd de huid altijd droog op kwetsbare delen van het lichaam (huidplooien, teenopeningen, etc.).
• Huisdieren zoals honden, katten en paarden kunnen huidschimmels op mensen overbrengen. Daarom moet je naar de dierenarts gaan huidpaddestoel onderzoeken en, indien nodig, behandelen met geschikte antimycotica.

Verdere informatie

richtlijnen:

• Richtlijn “Tinea of ​​the Free Skin” van de Duitse Dermatologische Vereniging (2008)