aderontsteking

Flebitis: beschrijving

Onder een flebitis verstaat men iemand gelokaliseerde ontsteking van de aderwand, Vaak komt het voor op de oppervlakkige aderen van de benen, minder vaak is er een flebitis op de armen. Flebitis kan een bloedstolsel veroorzaken. Omgekeerd kan een flebitis ontstaan ​​door trombose. Men onderscheidt een oppervlakkige tromboflebitis van een ontsteking van de diepe aderen. Het wordt vrijwel altijd geassocieerd met trombose en wordt daarom ook wel diepe veneuze trombose of flebothrombose genoemd. Het onderscheid is belangrijk omdat de therapie en het verloop van de ziekte van de twee vormen verschillen.

Oppervlakkige flebitis komt vaker voor in verband met spataderen (varices, varicosis) omdat de aderwand hier verandert. Varices vormen voornamelijk op de benen, een flebitis in het been is daarom een ​​frequente lokalisatie. Over het algemeen komt flebitis relatief vaak voor. Ze moeten altijd door een arts worden behandeld, omdat ze tot complicaties kunnen leiden als ze niet worden behandeld.

Flebitis: symptomen

De symptomen van flebitis zijn meestal vrij karakteristiek. Vaak treden typische tekenen van ontsteking op: de aangetaste adersectie doet pijn en wordt gekenmerkt als een rode, vaak gezwollen streng op de huid. Over het algemeen is het respectieve ledemaat meestal niet gezwollen. Bij oppervlakkige flebitis voelt de huid boven de aangetaste ader ook veel warmer aan. Zelfs lichte druk op het ontstoken vat veroorzaakt pijn. Als de tromboflebitis wordt veroorzaakt door een bacteriële infectie, kan deze gepaard gaan met koorts.

Bij diepe veneuze trombose van een been of bekkenader treden de volgende symptomen op:

• Pijn en spanning in het aangetaste been trekken
• Blauwachtig rode verkleuring van de huid en meer prominente opkomst van de bloedvaten in het gebied van veneuze trombose
• Pijn bij druk op de ontstoken ader
• Pijn in de kuit, vooral wanneer de teen omhoog wordt getrokken of tegen de hiel wordt gedrukt
• mogelijk koorts

Bij de eerste tekenen van flebitis is het belangrijk om een ​​arts te raadplegen zodat deze zo snel mogelijk kan worden behandeld. Bovendien kan alleen de arts een oppervlakkige flebitis onderscheiden van een diepe veneuze trombose. Dit is belangrijk omdat diepe veneuze trombose tot ernstige complicaties kan leiden. Als het bloedstolsel bijvoorbeeld loskomt van de ader, wordt het gespoeld met de bloedbaan naar het hart en vervolgens naar de longen. Daar verstopt het eindelijk een bloedvat en komt het tot een levensbedreigende longembolie.

Flebitis: oorzaken en risicofactoren

Een flebitis kan verschillende oorzaken hebben. Vaak is een vertraagde bloedstroom een ​​oorzaak van tromboflebitis, bijvoorbeeld bij mensen met spataderen, Hier wordt de aderwand morbide verwijd, zodat het bloed in de aangetaste ader teruggaat. Als gevolg hiervan klonteren de zogenaamde bloedplaatjes, die een belangrijke rol spelen in de bloedstolling, gemakkelijk samen – het creëert een bloedstolsel dat de bloedstroom verder remt. Als gevolg hiervan zijn er ontstekingsreacties in de aderwand. Bovendien neemt het risico op flebitis toe als gevolg van langdurig staan ​​of zitten omdat de bloedstroom beperkt is.

Vaak ook mechanische oorzaken betrokken bij de ontwikkeling van flebitis. Het kan bijvoorbeeld voorkomen als de ader lange tijd wordt samengedrukt vanwege strakke kleding, strakke kousenbandmanchetten of harde stoelranden.

Na een operatie, langdurige bedrust of het nemen van hormonale anticonceptiva (zoals de pil) – vooral in verband met roken – neemt de stollingsbereidheid van het bloed toe. Daarom worden ze beschouwd als risicofactoren voor tromboflebitis.

Ook een zogenaamde verblijfskatheters is een veel voorkomende oorzaak van flebitis. Deze korte, flexibele plastic buis brengt de arts meestal in een ader op de arm of hand, zelden op het hoofd. In de regel blijft de veneuze katheter daar meerdere dagen. Het dient als een vasculaire toegang voor medicijnen of infusies en wordt voornamelijk gebruikt in ziekenhuizen. Als de aderwand beschadigd raakt bij het inbrengen van de veneuze katheter of bacteriën er via de ader in terechtkomen, kan dit leiden tot flebitis. Hetzelfde geldt voor een bloedmonster of als de arts een medicijn in de ader injecteert.

Een speciale vorm van tromboflebitis is de zogenaamde tromboflebitis migrans (“migrare”, Latijn: wander). Deze flebitis verschijnt keer op keer in verschillende delen van het lichaam, blijkbaar zonder duidelijke reden. In sommige gevallen kan deze vorm van flebitis wijzen op een kwaadaardige ziekte, maar soms kan er geen oorzaak worden gevonden.

Flebitis: onderzoeken en diagnose

Om de flebitis te diagnosticeren, vraagt ​​de arts eerst naar de medische geschiedenis (Geschiedenis). Hij vraagt ​​bijvoorbeeld of er eerder al een flebitis is opgetreden, of dat er een spataderziekte is. Ook is informatie over het nemen van bepaalde medicijnen, zoals de pil, belangrijk voor de arts.

Als onderdeel van de lichamelijk onderzoek de arts kijkt naar het getroffen ledemaat. Hij herkent vaak een oppervlakkige flebitis op het eerste gezicht. De aangetaste ader wordt gekenmerkt als een rode, verdikte streng op het huidoppervlak. Zorgvuldig scannen van dit gebied veroorzaakt pijn.

Meestal is er ook een Echografie onderzoek (echografie) de ontstoken ader. In een flebitis is de vaatwand zichtbaar verdikt. Met behulp van een zogenaamde Doppler-echografie kan de bloedstroom in het vat in kleur worden weergegeven. Hierdoor kan de arts stromingsobstakels zoals een bloedstolsel detecteren.

Als er een vermoeden bestaat van diepe veneuze trombose, zijn meestal verder onderzoek nodig voor de diagnose. Deze omvatten onder andere een bloedtest en mogelijk een beeldvormende vasculaire beeldvorming door middel van computertomografie of magnetische resonantietomografie (CT- of MR-flebografie).

Flebitis: behandeling

De behandeling van flebitis is afhankelijk van het type en de ernst. In het geval van oppervlakkige tromboflebitis, adviseert de arts eerst het ontstoken gebied koel, In veel gevallen trekt hij ook een compressieverband aan. In het geval van flebitis vinden de meeste mensen het ook pijnstillend wanneer ze hun benen opheffen. Tenzij de arts ertegen spreekt, hoeft u echter niet naar bedrust te blijven en kunt u zoals gewoonlijk bewegen.

Nuttig tegen de pijn en de ontsteking zijn geneesmiddelen uit de groep van niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen, zoals het actieve ingrediënt diclofenac. Het product wordt aangebracht in de vorm van een zalf op de ontstoken ader, maar het is ook verkrijgbaar in tabletvorm voor oraal gebruik. Bij een recente tromboflebitis verwijdert de arts soms ook het bloedstolsel via een of meer Gaatjes in de ader (Incisie). Bacteriële infecties bij flebitis kunnen worden behandeld met antibiotica.

In sommige gevallen, wanneer een flebitis optreedt, vormt een bloedstolsel zich nabij een tak in een diepere ader. In dit geval worden geneesmiddelen gebruikt die bloedstolling remmen, bijvoorbeeld heparine.

Als spataderen het startpunt voor flebitis zijn, kan hun behandeling in de tweede stap worden gevolgd.

Voor de behandeling van diepe veneuze trombose is meestal een ziekenhuisopname noodzakelijk. Hier is de behandeling vooral gericht op het voorkomen van longembolie. Artsen toedienen antistollingsmiddelen.

Flebitis: preventie

U kunt flebitis niet voorkomen, maar er zijn enkele maatregelen die u kunt nemen om het risico op flebitis te verminderen. Dit omvat:

• Laten we spataderen behandelen.
• Vermijd langdurig staan ​​of zitten; Als dit niet mogelijk is, doe dan voetoefeningen om de bloedstroom in de benen te stimuleren.
• Stop met roken – vooral voor vrouwen die de pil gebruiken.
• Draag geen kleding die te strak of te strak zit, vooral niet op de benen.
• Drink voldoende water. Uitdroging verdikt het bloed, waardoor het risico op bloedstolsels toeneemt.

Veneuze katheters mogen niet langer in het vat blijven als dat nodig is. Als u het draagt, let dan op veranderingen in de ader en raadpleeg uw arts onmiddellijk.

Flebitis: ziekteverloop en prognose

Oppervlakkige tromboflebitis, die vroeg wordt behandeld, keert meestal zonder complicaties terug. Als aan de andere kant een trombus ontstaat in de buurt van een kruising met een diepere ader, kan zich ook een oppervlakkige veneuze trombose ontwikkelen. Dit gaat gepaard met een hoger gezondheidsrisico, omdat het een longembolie kan veroorzaken wanneer het bloedstolsel oplost. De voorspelling op één aderontsteking Dus hangt af van hun omvang en het tijdstip van de behandeling.