Cyste op de eierstok

Cyste op de eierstok: beschrijving

Een cyste op de eierstok is een type blaas die kan worden gevuld met weefsel of vloeistof. Meestal is het slechts een paar millimeter tot centimeter groot en veroorzaakt het geen klachten. Het wordt vaak toevallig ontdekt tijdens een echografie. Meestal ontwikkelen dergelijke cysten zich tijdens de puberteit of de menopauze, omdat ze ernstige hormonale schommelingen kunnen veroorzaken die de groei van een cyste bevorderen.

Niet-aangeboren cysten in de eierstokken

De meeste eierstokcysten ontwikkelen zich alleen op de seksueel volwassen leeftijd. Ze worden ook “functionele” cysten genoemd. Omdat ze voornamelijk worden gevormd onder invloed van hormonen, komen ze meestal voor in de context van de vrouwelijke cyclus. Vooral vrouwen worden in de puberteit en de menopauze waarschijnlijk getroffen, omdat de hormoonbalans op dit moment verandert. In sommige gevallen kunnen de cysten ook optreden als bijwerking van hormoontherapie of aan ziekte gerelateerde hormonale onevenwichtigheden. Men maakt onderscheid tussen verschillende functionele ovariële cysten: folliculaire, Geellichaamcysten, chocoladecysten en polycysteuze eierstokken.

Aangeboren cysten

De gametecellen van de eierstokken produceren seks en geslachtshormonen (oestrogenen en progesteron). Als een klierbuis wordt geblokkeerd of misplaatst en de kliervloeistof achterblijft, wordt een cyste gevormd. Dit proces vindt plaats tijdens de embryonale ontwikkeling. De cyste wordt dan “aangeboren” genoemd. De aangeboren cysten omvatten onder meer de dermoid cysten en de parvo (griezelcysten). Ze zijn veel zeldzamer dan de functionele cysten.

Cyste op de eierstok: symptomen

Lees alles wat belangrijk is voor de tekenen van de ziekte in de post-ovariale cyste – symptomen.

Cyste op de eierstok: oorzaken en risicofactoren

Terwijl de aangeboren cysten van de eierstokken te wijten zijn aan misplaatste gonadale verkooppunten, ontwikkelen de verworven cysten zich onder hormonale invloed. Er zijn verschillende soorten cysten.

luteale cyste

Na de eisprong verandert het weefsel van de eierstok, waarin het ei is gegroeid – de follikel – in het zogenaamde corpus luteum. Dit produceert de geslachtshormonen oestrogeen en progesteron. Als het ei bevrucht is, blijft het corpus luteum aanvankelijk tijdens de zwangerschap bestaan. Als er geen bevruchting van het ei optreedt, wordt het corpus luteum afgebroken en gaat de afname van de hormoonconcentraties in het bloed de menstruatiebloeding binnen.

Als het corpus luteum echter niet goed is afgebroken of zelfs blijft groeien, zullen zich een of meer cysten vormen. Maar ze kunnen ook worden veroorzaakt door bloedingen in het corpus luteum. Geellichaamcysten kunnen tot acht centimeter groot worden. In de meeste gevallen vormen ze zichzelf na enige tijd opnieuw.

Folliculaire cyste op de eierstok

Tijdens de eerste helft van de menstruatiecyclus rijpt een eicel in een follikel van de eierstok. De follikel bevat vloeistof om het ei te beschermen. Tijdens de ovulatie barst de follikel, het ei komt in de eileider, waar het kan worden bevrucht. Als er geen ovulatie is, blijft de follikel vocht produceren. Het vormt een folliculaire cyste. Vooral vrouwen in de vruchtbare leeftijd worden getroffen door deze cysten. De folliculaire cyste houdt ongeveer vier tot acht weken aan en blijft hormonen produceren. In de meeste gevallen zal het zichzelf uiteindelijk opleiden.

Chocolate cysten

Bij de ziekte “Endometriose” komt baarmoederslijmvlies (endometrium) buiten de baarmoeder voor. De Endometriosegewebe reageert als de normale baarmoederslijmvlies op de cyclische hormoonschommelingen. Het bouwt op, bloedt en bouwt weer op. Als het bloed echter niet goed kan weglopen als gevolg van lokalisatie op de eierstok, kunnen zich met bloed gevulde cysten vormen. Deze cysten worden vervolgens “chocoladecysten” genoemd vanwege hun verdikte, donkerbloedige inhoud.

Polycysteuze eierstokken

In polycystische eierstokken worden veel kleine cysten gevonden in de eierstokken. De vele cysten ontstaan ​​door een hormonale onbalans. De oorzaak is een teveel aan mannelijke geslachtshormonen en vermoedelijke insuline, waardoor de normale rijping van de follikels wordt voorkomen. Te veel insuline wordt door het lichaam geproduceerd, bijvoorbeeld in geval van obesitas of een (latente) diabetes type 2 ziekte, om de lagere gevoeligheid van de cellen voor het metabolische hormoon te compenseren. Dit bevordert de vorming van talrijke cysten in de eierstokken. Het zogenaamde polycysteus ovarium syndroom kan niet alleen leiden tot onvruchtbaarheid en een miskraam, maar ook tot hart- en vaatziekten, diabetes mellitus en geestesziekten.

dermoid cysten

De zogenaamde dermoid cysten behoren tot de aangeboren cysten. Ze zijn gevormd uit het embryonale gonadale weefsel en kunnen haar, talg, tanden, kraakbeen en / of botweefsel bevatten. De dermoid cysten groeien erg langzaam en kunnen een grootte van maximaal 25 centimeter bereiken. Een kwaadaardige degeneratie van de cyste in de vorm van een tumor wordt echter alleen in ongeveer één tot twee procent van de gevallen gevonden.

Parovarialzysten

De Nebeneierstockzysten (parovariële cysten) ontstaan ​​uit embryonaal weefsel en bevinden zich naast de eigenlijke eierstokken. Ze vertegenwoordigen restweefsel uit de embryonale ontwikkelingsperiode.De parovariële cysten kunnen variabel in grootte zijn en mogelijk op een stengel groeien.

Cyste op de eierstok: onderzoeken en diagnose

De arts zal eerst om vermoedelijke cysten van de eierstokken vragen om de klachten en reeds bestaande aandoeningen. De volgende vragen kunnen onder meer worden gesteld:

• Hoe oud ben je en op welke leeftijd heb je je eerste menstruatie gehad?
• Wanneer was de laatste menstruatie?
• Heb je een regelmatige cyclus?
• Hoeveel dagen duurt het bloeden?
• Hebt u hormoonsupplementen genomen of genomen?
• Hoeveel zwangerschappen en geboorten heb je tot nu toe gehad?
• Heeft u last van endometriose?
• Zijn er ziekten van de eierstokken in uw familie?
• Heb je een kinderwens?

Vervolgens zal de arts de patiënt onderzoeken om eventuele (pijnlijke) vergrotingen van de eierstokken te palperen. Afhankelijk van de oorzaak van de cyste, kan deze worden beoordeeld door laparoscopie en tegelijkertijd worden verwijderd.

Vooral bij vrouwen ouder dan 40 jaar moet altijd een precieze opheldering van een cyste op de eierstok worden gedaan om een ​​kwaadaardige gebeurtenis uit te sluiten.

ultrageluid

Het echografisch onderzoek (echografie) maakt de visualisatie van de eierstokken mogelijk. De arts kan de eierstokken en omliggende structuren beoordelen met een transducer door de buikwand of vagina. Door middel van een echoscopie is het in veel gevallen al mogelijk om het type cyste te bepalen.

laparoscopie

Voor veel cyste-vormen is het voldoende als de arts het verloop regelt door middel van echoscopisch onderzoek. Als het vermoeden van een dermoidcyste of een endometriosecyste moet worden overwogen door echografie, wordt een laparoscopie meestal uitgevoerd onder algemene anesthesie. Drie kleine sneden in de buikwand leiden de camera en chirurgische instrumenten in de buik. De chirurg kan de eierstokken van dichtbij onderzoeken, weefselmonsters uit de cyste verwijderen of ze volledig verwijderen.

Cyste op de eierstok: behandeling

De behandeling van de cyste van de eierstokken hangt af van het type en de grootte. Tenzij het ongemak veroorzaakt en niet te groot is, kan de groei eerst worden waargenomen. In meer dan 90 procent van de gevallen keert de cyste vanzelf terug. Voor dit doel moeten cysten regelmatig worden gecontroleerd door echografie en palpatie door de arts. Soms kan medicamenteuze therapie met hormonen leiden tot een regressie van de cysten. In zeldzame gevallen is een operatieve verwijdering echter noodzakelijk.

drugs

De ovariële functie wordt onderdrukt door hormoonpreparaten zoals anticonceptiepillen. Gedeeltelijk kunnen de hormonen ook de groei van cysten remmen of zelfs hun regressie veroorzaken. Endometriumcysten gebruiken een substantie vergelijkbaar met het mannelijk geslachtshormoon voor behandeling.

Chirurgische verwijdering van ovariale cysten

De meeste eierstokcysten zijn verworven cysten die spontaan achteruitgaan en geen operatie vereisen. Chirurgie om de cyste te beoordelen of te verwijderen, wordt meestal niet uitgevoerd totdat symptomen of complicaties optreden. Nieuwe cysten na de menopauze of cysten die maanden duren, moeten ook chirurgisch worden geëvalueerd.

Voor de chirurgische ingreep zijn er verschillende methoden beschikbaar. De keuze van de procedure hangt af van de grootte van de cyste en de oorzaak. In de meeste gevallen wordt een laparoscopie uitgevoerd, waarmee de cyste kan worden onderzocht en mogelijk verwijderd. Alleen bij grote cysten moet de buik worden geopend door een snee.

Therapie van polycysteuze eierstokken

De behandeling van polycysteus ovariumsyndroom hangt af van een bestaand of niet-bestaand verlangen naar kinderen. Eerst en vooral is de vermindering van het lichaamsgewicht door verhoogde lichamelijke activiteit en een uitgebalanceerd dieet. Indien nodig moet het insulineniveau worden verlaagd door medicatie. Bovendien kunnen hormonen worden gegeven die de eierstokfunctie reguleren en de verhoogde productie van mannelijke geslachtshormonen tegengaan.

Cyste op de eierstok: ziekteverloop en prognose

In meer dan 90 procent van de gevallen geneest een cyste van de eierstokken vanzelf en veroorzaakt geen ongemak of complicaties. In zeer zeldzame gevallen kan het echter scheuren of draaien (stengelrotatie). Dit kan complicaties veroorzaken.

Een cyste van de eierstokken scheuren

Slechts in zeldzame gevallen scheurt een cyste van de eierstokken. Soms kan dit gebeuren als onderdeel van een palpatie, maar meestal zijn de cyste tranen zonder een speciale trigger. Het proces is vaak pijnlijk, bijvoorbeeld in de vorm van een plotselinge, stekende pijn, maar meestal onschadelijk. Als aangrenzende vaten echter ook scheuren, kan dit leiden tot bloedingen in de buik, die meestal chirurgisch moeten worden behandeld.

Stamentrotatie van een cyste op de eierstok

Grote cysten van de eierstokken, zoals de cysten van de endometriose, zijn in sommige gevallen via een mobiele vasculaire pedicle met de eierstok verbonden. Plotselinge beweging van het lichaam kan ervoor zorgen dat de stengel roteert en de bloedtoevoer naar de cyste of het omliggende weefsel stopt. Afhankelijk van waar de cyste zich bevindt, leidt een gebrek aan bloedtoevoer tot ernstige pijn, misselijkheid, braken en zweten. Het weefsel rond de cyste kan doodgaan en verdere complicaties veroorzaken, zoals peritonitis of septikemie.

In de meeste gevallen vormen cysten op de eierstok geen gezondheidsrisico, maar ze kunnen zeer zelden leiden tot kwaadaardige ziekten zoals eierstokkanker en moeten daarom regelmatig worden gecontroleerd. Een doelwending is echter een gevaarlijke en pijnlijke complicatie. Het is mogelijk dat na het verwijderen van een Cyste op de eierstok nieuwe cysten vormen.