ligament stam

Ligament Strain: Beschrijving

De ligamenten (ligamenten) bestaan ​​uit weinig elastisch, stevig bindweefsel. Je kunt ze vinden bij elk gewricht in het lichaam. De ligamenten stabiliseren het gewricht en zorgen ervoor dat het natuurlijke bewegingsbereik van het gewricht niet wordt overschreden. Een ligamentstam (ook wel ligamentstam genoemd) komt vooral voor in sporten of door plotselinge of gewelddadige bewegingen in dagelijkse situaties. Door de kracht van de eigenlijk minder elastische banden worden ze in lengte uitgerekt. Afhankelijk van de intensiteit van de kracht en de sterkte van de band, wordt deze min of meer uitgerekt – althans tot op zekere hoogte. Als een bepaalde verlenging wordt overschreden, kan de band ook volledig of gedeeltelijk scheuren (ligamentscheur).

Afhankelijk van de sport zijn sommige gewrichten bijzonder kwetsbaar: in volleybal, bijvoorbeeld, is een gescheurde ligament op de vingers typisch, in balsporten zoals voetbal of tennis worden vooral vaak last van een ligamentstamvoet en enkel. De kruisbanden en het binnenste ligament van de knie raken vaak gewond bij schokkerige rotatiebewegingen van de voet, zoals bij ski-ongelukken of voetbal. Typische skierblessure is ook de zogenaamde skiduim. De ellenseitigen-band scheurt aan het duimbasisgewricht wanneer de betrokken persoon tijdens het skiën met de skistok vast komt te zitten of op de gespreide hand valt, waardoor een grote kracht op de duim optreedt.

Als je de frequentie van de ligamentstammen op het hele lichaam vergelijkt, merk je dat met een band de knie of voet vaker wordt aangetast dan de vingers. Het minst van alles treedt een ligamentbelasting op de elleboog of in de schouder op. Ligamentstam is goed voor ongeveer 20 procent van alle sportblessures. Het is echter moeilijk om te bepalen hoeveel ligamentstammen in het dagelijks leven voorkomen, omdat niet alle gevallen medisch worden onderzocht en behandeld.

Ligament extensie: symptomen

De symptomen van ligamentische uitzetting zijn afhankelijk van de omvang van het letsel. Terwijl degenen met een lichte rek meestal nauwelijks klachten hebben, kan een ernstige ligamentbelasting of een gescheurde ligament ernstige pijn veroorzaken. Pijn treedt vooral op tijdens beweging – bijvoorbeeld tijdens het lopen. Naast pijn, kunnen zwelling en blauwe plekken (hematoom) op de plaats van letsel wijzen op uitgerekte ligamenten. Aan de andere kant hoeft het niet per se gekneusd te zijn.

Alleen de arts kan onderscheid maken tussen ligamentische uitzetting en ligamentscheur met behulp van beeldvormingstechnieken. Vaak kunnen een enkel, voet of knie niet meer worden belast. Als de tape breekt, hoor je soms een krakend geluid. Na opgezette ligament en gescheurde ligamenten is het gewricht merkbaar onstabiel. Dit zal waarschijnlijk meer ligamentspanning veroorzaken. Daarom is een volledige genezing door een voldoende lange bescherming of mogelijk chirurgische maatregelen noodzakelijk om verder letsel aan het ligament te voorkomen.

Ligament verwijding: oorzaken en risicofactoren

Ligamentische uitzetting treedt meestal op tijdens inspanning wanneer het gewricht overmatig of zeer plotseling wordt belast. Ligamentische uitzetting is bijzonder kwetsbaar voor gewrichten van de vingers, kniegewrichten en enkelgewrichten. Klassiek komt een ligamentstam voor bij snelle draaiende bewegingen, Fysiologisch is tot op zekere hoogte slechts één rotatie mogelijk. Daarna wordt tijdens een langzame beweging de rotatie automatisch gestopt door de banden. Er zijn subtiele sensoren in de ligamenten en spieren die deze staat van spanning naar de hersenen signaleren. Het strekken van de ligamenten wordt bewust waargenomen als een “trek” en, indien nodig, weer ontspannen door een verandering in de lichaamspositie. Een zeer snelle beweging corrigeert echter niet de overmatige spanning, waardoor de riem overrekt en uiteindelijk scheurt.

de knie wordt gestabiliseerd door vier ligamenten: de buitenste band, de binnenste band, de voorste en achterste kruisbanden. Ze begeleiden de bewegingen in de knie en zorgen voor stabiliteit. De voorste kruisband (ruptuur van de voorste kruisband) wordt met name vaak aangetast door ligamentschade aan de knie. Het typische letselmechanisme in het kniegewricht is een rotatie van de knie met de voet gefixeerd. In het voetbal komt het bijvoorbeeld vaak voor dat sporters met hun schoenen in het gras blijven steken. Dat is de reden waarom enkelspanningen en knieën vooral vaak worden aangetast tijdens het uitrekken van de ligament. Dit kan ook het geval zijn bij het skiën, wanneer de ski vast komt te zitten in de sneeuw terwijl de rest van het lichaam blijft draaien.

Bovendien komen verwondingen aan de ligamenten zeer vaak voor rijnwijn, Als u bijvoorbeeld jogt, wandelt of sport op oneffen terrein, kan een onzorgvuldig moment al leiden tot een “draaien”. In het bijzonder gebruikelijk is het “supinatie-trauma”, waarbij patiënten niet optreden met de voetzool, maar in plaats daarvan over de buitenrand van de voet rollen en daardoor voorover buigen. Bij het knikken worden enkelbanden en mogelijk ligamenten aan de voet beïnvloed door ligamentbelasting. Bij de enkel maakt men onderscheid tussen bovenste en onderste enkel. Beide gewrichten worden gestabiliseerd door een hele reeks verschillende ligamenten. Deze omvatten bijvoorbeeld de binnenband en de buitenband. Bij knikken wordt meestal de buitenste band aangetast, die daardoor wordt blootgesteld aan een sterke spanning.

Hoewel ligamentbelasting meestal voorkomt tijdens het sporten, kan het natuurlijk ook in alledaagse situaties voorkomen. Als u bijvoorbeeld van de trap glijdt of voorover buigt, zijn de ligamenten ook overbelast en is het verlengde ligament het resultaat. Zelfs zo’n “onbeduidende verwonding” moet zeker door een arts worden onderzocht als er zware zwelling en permanente pijn is.

Bepaalde factoren kunnen het risico op ligamentstam verhogen. Risicofactoren voor ligamentstam omvatten:

• te zwaar
• Gebrek aan lichaamsbeweging
• Snelle sporten geassocieerd met frequente koerswijzigingen (squash, badminton, tennis, volleybal, skiën, voetbal, etc.)
• Sport op oneffen terrein
• Vorige schade aan ligamenten (ligamentstam, ligamentscheur)
• Aangeboren bindweefselaandoeningen zoals het Marfan-syndroom of het Ehlers-Danlos-syndroom

Ligamentverlenging: onderzoeken en diagnose

De juiste contactpersoon voor vermoedelijke ligamentstam (gescheurde ligament) is een Specialist in orthopedie, Probeer het aangetaste gewricht zo goed mogelijk op weg naar de dokter te houden. In het geval van verwondingen aan de voet wordt dit bijvoorbeeld bereikt door het gebruik van krukken. Op afspraak van de arts zal de arts u eerst vragen stellen over de huidige symptomen en mogelijke eerdere ziekten of eerdere operaties (anamnese). Hier moet u het ongeval en de symptomen precies beschrijven. Mogelijke vragen van de arts kunnen zijn:

• Waar zijn de pijnen precies gelegen?
• Kunt u het ongeluk beschrijven?
• Had je al blessures aan dit gewricht?
• Ben je al geopereerd aan het gewricht?
• Doe je aan sport? Zo ja, welke sporten en hoe intens?

Na het anamnese-interview volgt de lichamelijk onderzoek, De arts zal eerst naar de plaats van het letsel kijken. Hij kan conclusies trekken over de ernst van het letsel door de omvang van de zwelling en een mogelijke blauwe plek. Hij zal ook proberen het gewricht voorzichtig te bewegen. Met een gescheurde ligament kan het aangetaste gewricht zich in een verkeerde positie bevinden. Om de exacte omvang van de ligamentaire extensie te bepalen, is verder onderzoek nodig.

Verder onderzoek:

Ligament dilatatie of gescheurde ligamenten kunnen worden gevisualiseerd met behulp van verschillende beeldvormingstechnieken. In de orthopedische praktijk wordt meestal een echografie-apparaat gebruikt, waarmee de orthopedist gemakkelijk ligamentaire verwondingen van oppervlakkige ligamenten (zoals aan de enkel) kan zien. Lagere ligamenten zoals de kruisbanden in de knie worden beter weergegeven door MRI (magnetic resonance imaging). Zelfs als een traanband een operatie vereist, is een MRI zinvol, omdat het de chirurg een goed overzicht geeft van de omvang van de schade, zelfs vóór de operatie. Om botletsel uit te sluiten, wordt vaak een röntgenfoto van het getroffen gebied gemaakt.

Ligament extensie: behandeling

Bij een ligamentaire uitbreiding komen verschillende therapiemogelijkheden in aanmerking. Het is vooral belangrijk om het gewricht te beschermen en eventuele verdere lasten op te heffen. Direct na het letsel kunt u de prognose verbeteren door bepaalde maatregelen (“EHBO”). De noodzakelijke maatregelen zijn goed samengevat met de zogenaamde “PECH-regel”. De individuele letters staan ​​voor:

P voor PAUZE: Stop de lading onmiddellijk en ga zitten of liggen. Zelfs als de pijn in het begin draaglijk lijkt. Als u bijvoorbeeld na een paar minuten de sport hervat, riskeert u het letsel te verergeren.

E voor EIS: Koel het getroffen gebied ongeveer 15 tot 20 minuten met ijspakken (“coolpacks”) of met enveloppen van koud water. De kou zorgt ervoor dat de bloedvaten samentrekken en minder bloed ontsnapt uit gewonde vaten in het omliggende weefsel. Het ijs hoort niet direct bij de blote huid, leg er een doek tussen.

C voor COMPRESSIE: Maak indien mogelijk een compressieverband. Dit voorkomt ook bloedingen in het weefsel.

H voor HOGE LAGERS: Bewaar het gewonde gebied. Hierdoor kan het veneuze bloed gemakkelijker terugvloeien naar het hart. Dit vermindert de zwelling.

Zelfs als de pijn snel afneemt, moet u het letsel laten controleren door een arts. Het is niet mogelijk voor de leek om een ​​ligamentstam te onderscheiden van een gescheurde ligament, en dit is alleen mogelijk voor de arts met verder onderzoek. Als u echter blijft sporten met een gewrichtsbandletsel, kunnen ernstige gevolgen optreden: als het niet goed geneest, kan de instabiliteit in het gewricht leiden tot verder letsel. Als het gewricht in een vervormde positie blijft, dreigt slijtage van de gewrichten (artrose).

Ligamentverlenging: behandeling bij de arts

Wanneer ligamenten rekken, is het meestal voldoende om het gewricht enige tijd te stabiliseren door verbanden. Bovendien kunnen zalven of sportgels worden aangebracht op de pijn op de gewonde plaats, bijvoorbeeld met het actieve ingrediënt diclofenac. Met ligamentische uitzetting in de benen kan het handig zijn om een ​​paar dagen krukken te gebruiken om het gewricht te verlichten. Afhankelijk van het gewonde gewricht zijn verschillende stabilisatie-opties mogelijk:

Ligamentverlenging: enkelgewricht

Wanneer de enkel wordt uitgerekt, worden functionele verbanden gemaakt om het gewricht te stabiliseren en te ontlasten, de zogenaamde tapes. Voor dit doel worden elastische pleisters op de huid gelijmd, die de functie van de band zouden moeten overnemen. Bovendien kunnen rails of klassieke verbanden worden gebruikt, die vooral een verder knikken van de voet voorkomen.

Ligament extensie: knie

Wanneer een ligament in de knie wordt uitgerekt, wordt een verlengstang gemaakt, waarmee het kniegewricht niet meer kan worden verplaatst. Bovendien is het been vaak verdoofd met pleisters. Bovendien zijn er speciale rails die de knie nog een bepaalde mobiliteit (orthesen) toestaan.

Ligament extensie: vingers

Met een ligament-spanning in de vinger kan de aangetaste vinger eenvoudig worden bevestigd aan een aangrenzende vinger met een stabiel verband. Het ligamentaire apparaat is dus niet langer belast en kan genezen.

Ligament dilatatie: hoe lang tot ziek?

Of en hoe lang u ziek zult blijven na een stuk ligamenten hangt af van de ernst van het letsel en uw werk. Verpleegkundigen, obers, bouwvakkers en andere professionals die van nature veel moeten lopen, krijgen meestal een ziekteverlof voorgeschreven voor één of twee weken als hun voet of knie is gestrekt. Daarna nog een onderzoek. Als de ligamentstam goed is genezen en je nauwelijks pijn hebt, kun je daarna weer aan het werk. Professionele atleten moeten zichzelf zeker enkele weken sparen. Als de training opnieuw wordt gestart, moeten in het begin alleen lichte oefeningen worden gedaan en moet het gewricht geleidelijk worden ontlast.

Mensen met een overwegend zittende baan hoeven meestal niet of slechts een paar dagen met ziekteverlof te zijn. Probeer uw been op te heffen op het werk en loop langzamer en voorzichtiger dan normaal. Je vingers strekken neemt meestal geen ziekteverlof op, tenzij je handmatig moet werken of op een computer moet schrijven.

Ligament extensie: ziekteverloop en prognose

Net als bij andere sportblessures, geldt hetzelfde voor de uitzetting van het ligament: de duur van de behandeling en de prognose zijn afhankelijk van de ernst van de blessure en de tijdige start van de therapie. Na enkele dagen is een ligamentuitbreiding vaak nauwelijks merkbaar. Met een goed gescheurde ligamentaire traan zou de pijn na ongeveer twee weken weer moeten verdwijnen. Gedurende deze tijd kan het gewricht licht worden belast, maar over het algemeen moet u zich onthouden van sport en langere loopafstanden.

Als een ligamentstam niet wordt behandeld, kan dit een laat gevolg zijn van instabiliteit in het aangetaste gewricht. De malpositie beschadigt het gewrichtskraakbeen, wat resulteert in voortijdige gewrichtsslijtage (artrose). Als een voet of vinger wordt aangetast door een ligamentstam, wordt de verwonding vaak onvoldoende behandeld en treedt de schade in de volgende periode zeer snel weer op. Als de tapes steeds verder worden beschadigd, kan een zogenaamde zwaluwstaartverbinding ontstaan, die bijna geen eigen stabiliteit heeft. een ligament stam Dus neem het serieus en moet door een arts worden behandeld.