jicht

Jicht: kort overzicht

• oorzaken: Meestal aangeboren, soms ook aanleg voor verhoogde urinezuurspiegels. In combinatie met een ongunstige levensstijl komen jichtaanvallen voor.
• Pas dieet aan: Verminder purine-rijk voedsel (vlees, slachtafval, bepaalde soorten vis), high-fructose dranken, alcohol, vooral bier, sterk beperken
• Typische symptomen: Pijnlijke, soms gezwollen, rode gewrichten. De grote teen wordt vooral vaak getroffen door jicht. Later werden ook vervormingsbeperkingen beperkt.
• Tests / diagnose: verhoogd urinezuurniveau, in latere stadia gewrichtsschade, nierschade
• therapie: Veranderingen in levensstijl, urinezuurverlagende medicijnen, fysiotherapie, verwijdering van nodulaire urinezuurafzettingen, correctie van vervormde gewrichten

Dit is hoe jicht zich ontwikkelt

Bij jicht is het urinezuurniveau in het bloed te hoog. Ofwel omdat er teveel van wordt geproduceerd of omdat de nieren er niet genoeg van krijgen. Het vormt kleine urinezuurkristallen, die met name in de gewrichten worden afgezet. Op bijzonder hoge niveaus dreigt een acute jichtaanval met pijn, roodheid en zwelling.

Het urinezuur wordt gevormd tijdens de afbraak van purines. Purines zijn afbraakproducten die ontstaan ​​wanneer het lichaam zieke cellen afbreekt. Maar ze worden ook ingenomen met voedsel, vooral vlees en slachtafval, maar ook wat groenten.

Primaire jicht – aangeboren aandoening

De meeste jichtpatiënten lijden aan een aangeboren metabole stoornis. Artsen spreken dan van een “primaire hyperurikemie” of “primaire jicht”. In de meeste gevallen scheiden de nieren onvoldoende urinezuur uit.

In zeldzame gevallen produceert het lichaam zoveel urinezuur dat de nieren overweldigd zijn. De oorzaak is een genetisch defect, het zogenaamde Lesch-Nyhan-syndroom. Het komt meestal voor bij jongens.

Secundaire jicht-verworven aandoening

In een zogenaamde secundaire jicht veroorzaken andere ziekten de overmaat urinezuur. Bij leukemie worden bijvoorbeeld endogene cellen in grote aantallen vernietigd. Het maakt grote hoeveelheden purines vrij die zich in het bloed ophopen.

Andere ziekten die een verhoogde productie van urinezuur veroorzaken

• sommige tumoren
• Bloedarmoede (anemie)
• bepaalde medicijnen (cytostatica)
• Straling in de context van kankertherapie

Omgekeerd neemt het urinezuurniveau ook toe als niet genoeg urinezuur wordt uitgescheiden. Dit is het geval met een nierziekte of met een onbehandelde of onvoldoende aangepaste diabetes.

Welvaart jicht

Jicht wordt beschouwd als een welvaartsziekte. Het is meer wijdverbreid in ontwikkelde landen dan in armere landen. De factoren die jicht begunstigen, zijn obesitas, een dieet dat rijk is aan vlees, fructose en alcohol, evenals een gebrek aan lichaamsbeweging.

Trigger voor een acute jichtaanval

Een acute aanval van jicht treedt op wanneer het urinezuurniveau een bepaald niveau overschrijdt. De belangrijkste triggers zijn:

• overmatig gebruik purinerijk voedsel zoals vlees en slachtafval.
• overmatig plezier fructose-rijk voedsel zoals gezoete vruchtensappen.
• te veel alcoholAlcohol verhoogt ook de urinezuurspiegel. Dit geldt met name voor bier, dat ook bijzonder rijk is aan purine
• strikte diëten: Om energie op te doen, breekt het lichaam spieren af ​​tijdens strikte diëten. Er komen voldoende purines vrij.
• lichamelijke overbelasting: Dit veroorzaakt melkzuur in het lichaam, dat wordt uitgescheiden door de nieren en blokkeert zo de afbraak van urinezuur.
• diureticum of laxeermiddelZe verdikken het bloed bij overmatig of langdurig gebruik. Dit verhoogt de urinezuurconcentratie.

Hoe lang duurt een jichtaanval?

De duur van een jichtaanval kan dagen of zelfs weken duren. Dan vervagen de symptomen langzaam. Snelle, gerichte behandeling vermindert de duur van jichtaanvallen aanzienlijk.

Jicht: behandeling

Een jichtbehandeling zou de overmaat urinezuur in het bloed tot een gezond niveau moeten verminderen. Artsen adviseren 5,5 tot 6,4 milligram per 100 milliliter bloed als bovengrens.

Jicht: Wat u zelf kunt doen

Veel kan worden bereikt door een veranderde levensstijl, vooral door een aangepast dieet. Als dit niet genoeg is voor jichttherapie, kunnen medicijnen bovendien het urinezuurniveau verlagen.

Dieet in jicht

Om het urinezuurniveau te verlagen, kunnen patiënten zelf veel bijdragen. Hier speelt de omzetting van voeding een cruciale rol:

Purinerijk voedsel alleen in kleine porties: Purines zitten onder andere in het genetische materiaal van alle levende cellen. Wanneer het afbreekt, produceert het urinezuur. Dit geldt zowel voor de verouderde eigen cellen als voor het voedsel. De purinerijke voedingsmiddelen omvatten vlees (vooral slachtafval), worst, zeevruchten en bepaalde vissoorten. Heerlijk eten kan leiden tot een acute jichtaanval als het vatbaar is voor jicht.

Zo min mogelijk alcohol: Overmatig alcoholgebruik is vooral problematisch bij jicht. De afbraakproducten worden uitgescheiden door de nieren en zorgen daardoor voor de concurrentie van urinezuur. Alcohol vertraagt ​​bijvoorbeeld de afbraak van urinezuur en verhoogt het niveau. Zelfs als u opnieuw uitzonderlijk alcohol consumeert, kan dit een jichtaanval veroorzaken. Vooral kritisch is bier. Naast alcohol bevat het ook veel purine.

Let op met fructose: Fructose zit niet alleen in fruit. Het wordt ook gebruikt om sappen van yoghurt of ander voedsel te zoeten. De afbraak van fructose in het lichaam verbetert de purinevorming. Tegelijkertijd remt suiker, net als alcohol, de uitscheiding van urinezuur via de nieren.

Vet besparen: Ook remt teveel vet de uitscheiding van urinezuur. Jichtpatiënten moeten daarom zo weinig mogelijk vetrijk voedsel eten. Indien mogelijk dient u niet meer dan 30 procent van uw dagelijkse calorie-inname met vet te dekken. Deze limiet wordt snel bereikt, omdat vet de hoogste energiedichtheid van alle voedingsstoffen heeft.

Let vooral op verborgen voedselvetten, bijvoorbeeld in worst of eindproducten.

Als je meer wilt weten over hoe je het beste met jicht moet eten, lees dan hier de tekst jicht – voeding.

Wat u zelf kunt doen

Overgewicht verminderen: Body mass index boven 25 zou het lichaamsgewicht moeten verminderen. Als u minder weegt, daalt uw urinezuurniveau automatisch. Maar pas op: het gewichtsverlies moet langzaam en gecontroleerd zijn. Ernstig vasten kan een acute jichtaanval veroorzaken!

Drink veel: Voedingsdeskundigen raden aan om minstens twee liter per dag te drinken, bij voorkeur flessenwater of ongezoete thee. De vloeistof in het lichaam helpt de urinezuurconcentratie laag te houden en ondersteunt de filterfunctie van de nier. Bovendien wordt urinezuur weggespoeld en wordt het urinezuurniveau verlaagd.

Verplaatsen, maar niet overdrijven: Oefening heeft een positief effect op de jicht gewrichten. De functie verbetert en ontstekingsverschijnselen klinken sneller. U moet het echter niet overdrijven met jicht – het resulterende melkzuur vertraagt ​​de afbraak van urinezuur via de nieren.

Jicht kan echter niet worden genezen met medicatie. Zodra de medicijnen zijn stopgezet, is hun invloed op het urinezuurniveau verloren en neemt deze weer toe.

Aanbevolen is de Inname van urinezuur bijvoorbeeld in de volgende gevallen:

• bij urinezuurniveaus boven negen milligram per deciliter bloedserum
• met een familiegeschiedenis van jicht en verhoogde urinezuurspiegels
• in gezamenlijke jicht
• in aanwezigheid van nierstenen
• bij chronische jicht

Geneesmiddelen voor urinezuurreductie

Urinezuur kan op twee manieren worden verminderd: door het meer uit te scheiden of door de productie ervan te verminderen. Aan het begin van een jichtbehandeling worden meestal beide klassen van urinezuuronderdrukkers voorgeschreven. Voor de langdurige behandeling van jicht worden middelen gebruikt die de productie blokkeren.

Uricosuric – verhoogde uitscheiding van urinezuur

Uricosurica zorgen ervoor dat meer urinezuur wordt uitgescheiden. Benzbromaron behoort bijvoorbeeld tot deze groep. De jichtbehandeling met uricosuric begint in kleine doses, omdat grotere doses een jichtaanval kunnen veroorzaken. Het is belangrijk dat patiënten meer dan twee liter per dag drinken.

Uricostatische geneesmiddelen – verminderde vorming van urinezuur

Uricostatische middelen bevatten de werkzame stof allopurinol. Het remt een enzym dat nodig is voor de laatste stap van de vorming van urinezuur. Als gevolg hiervan zijn de voorlopers van urinezuur in toenemende mate aanwezig in het bloed. Deze zijn echter beter oplosbaar in water en worden daarom gemakkelijker uitgescheiden dan het urinezuur zelf.Behandeling met uricostatische middelen kan zelfs reeds gevormde afzettingen van urinezuurkristallen oplossen. Zogenaamde jichttophi en nierstenen worden ideaal gevormd.

Wat te doen met een jichtaanval?

Jichttherapie op lange termijn is niet geschikt voor acute aanvallen van jicht. Dit gaat vooral over het zo snel mogelijk verlichten van klachten zoals pijn. Bijzonder effectieve hulp bij jicht biedt ontstekingsremmende pijnstillers.

Niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID’s): Niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID’s) zijn het eerste favoriete medicijn bij de behandeling van acute jicht. Ze bevatten geen cortison. Jichtige patiënten krijgen voornamelijk indomethacine en diclofenac voorgeschreven. In de regel verbeteren de symptomen binnen een paar uur.

Cortison therapie: Als NSAID’s niet voldoende zijn, worden cortisol-bevattende glucocorticoïden gebruikt, bijvoorbeeld prednisolon. Als grotere gewrichten zoals de knie worden aangetast door jicht, kan de arts cortison rechtstreeks injecteren. Voor kleinere gewrichten wordt cortison in tabletvorm gegeven. De cortisone-preparaten mogen niet langer dan een paar dagen worden ingenomen.

Nierinsufficiëntie wordt onmiddellijk behandeld met cortison. Een jichtaanvaltherapie met niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen is dan niet mogelijk.

colchicine: In het verleden werd jicht vaak behandeld met colchicine. Tegenwoordig wordt het nauwelijks voorgeschreven vanwege de bijwerkingen zoals diarree, misselijkheid en braken. Het mag niet tijdens de zwangerschap worden ingenomen. Zelfs mannen die in de nabije toekomst vader van een kind willen worden, moeten hiervan afzien.

Geen zelfbehandeling met pijnstillers!

Zelfbehandeling met vrij verkrijgbare pijnstillers is riskant. Acetylsalicylzuur kan bijvoorbeeld de urinezuurspiegels aanzienlijk verhogen. Zelfs met een symptoomvrije jichtige patiënt kan ze een acute aanval veroorzaken. Een jichtbehandeling mag nooit door uzelf worden uitgevoerd, maar altijd in overleg met een arts.

Therapie zelfs zonder klachten

Om secundaire ziekten te voorkomen, is een consistente therapie voor jicht cruciaal. De Duitse Vereniging voor Reumatologie beveelt een urinezuurverlagende therapie aan voor minimaal vijf jaar. Als tophi zich al heeft gevormd, moet vijf jaar na hun ontbinding verder worden behandeld.

Chirurgie voor jicht

Als sommige gewrichten al ernstig beschadigd zijn, kunnen ze deze vervangen door kunstmatige gewrichten. Een dergelijke interventie is stationair. Na de operatie is een verblijf van enkele dagen in het ziekenhuis noodzakelijk.

Dit wordt gevolgd door oefening en ergotherapie om patiënten te helpen leren omgaan met het nieuwe gewricht. Een nieuw gewricht kan in het begin hevige pijn veroorzaken. In de regel is deze procedure echter pijnloos dan te blijven leven met het gebroken gewricht.

Gitttophi kan ook operatief worden verwijderd. De kleine nodulaire verdikkingen van de huid vormen zich vooral boven de gewrichten en bij het oorkraakbeen. Hoewel ze onschadelijk zijn, vinden patiënten ze vaak een cosmetisch probleem. Voor chirurgische verwijdering is alleen plaatselijke verdoving nodig. In geïsoleerde gevallen kunnen kleine littekens worden gevormd op de plaatsen waar de tophi werd verwijderd. In de regel kunnen ze volledig worden verwijderd.

Fysieke jichtbehandeling

Een fysieke jichttherapie heeft als doel bestaand ongemak te verminderen en pijn te verminderen. Bovendien moeten ze gewrichtsschade en verkeerde uitlijningen voorkomen in het geval van een langdurige jicht.

• Warmte- en koudebehandelingen kunnen jichtpijn in de gewrichten verminderen.
• Procedures voor spierontspanning verminderen pijn.
• Fysiotherapie versterkt de spieren en verlicht de gewrichten.
• Fysiotherapie en ergotherapie voorkomen of beperken de bewegingsbeperkingen en misvormingen van de gewrichten.

Jicht: homeopathie

Veel patiënten zweren bij de vraag “Wat helpt tegen jicht?” Op homeopathische middelen. De werkzaamheid van homeopathische geneesmiddelen is echter niet bewezen. Maar als u ervan overtuigd bent, kunt u het gebruiken voor therapie. Indien nodig moet u echter niet afzien van een verandering van levensstijl of conventionele geneeskunde. Homeopathische jichtremedies zijn:

• Bryonia: aanbevolen vooral voor acute pijn en algemene ontspanning van de mentale toestand.
• Colchicum: gebruikt voor misselijkheid en algemene malaise.
• Ledum: wordt gebruikt wanneer koelingstoepassingen de pijn verbeteren.
• Lycopodium: wordt ook gebruikt bij acute pijn en een rusteloze algemene toestand.
• Belladonna: er wordt gezegd dat het effectief is tegen ernstige pijn en koorts.

Jicht: huismiddeltjes

In het geval van een jichtaanval kunnen de volgende huismiddeltjes een nuttige aanvulling zijn:

Gewrichten beschermen: Houd het aangetaste gewricht stabiel. Benadruk het niet totdat je geen klachten hebt. Je hebt misschien zelfs bedrust nodig.

Koele gewrichten: Bovendien kan pijn in de aangetaste gewrichten worden verlicht met verkoelende enveloppen. Dit is genoeg, zelfs een handdoek die in koud water is gedrenkt. Als alternatief kun je pijnlijke gewrichten koelen met quark wrap. Quark houdt de kou langer vast dan een natte doek.

IJspakketten daarentegen zijn te koud en kunnen snel huidbeschadiging veroorzaken. Koeling mag niet langer dan tien minuten per keer duren, maar meerdere keren per dag.

Warme gewrichten: Omgekeerd kan warmte ook de pijn verlichten, bijvoorbeeld door baden in warm water. Dit ontspant spieren en gewrichten en vermindert pijn. Als badadditief worden hooibloemen of kamillebloemen aanbevolen als huismiddeltjes tegen jicht.

Drink thee: Goed tegen jicht is thee drinken. Hij wast het urinezuur uit zijn lichaam. Vaak worden speciale theeën zoals lijnzaadthee, berkenbladeren of infusie met een teentje knoflook aanbevolen. De basis van het effect van thee is echter dat het diureticum is.

Jicht: symptomen

De meest voorkomende symptomen van jicht zijn ernstige pijn in de gewrichten. Ze verschijnen eerst als een aanval. Als een jicht onbehandeld blijft, worden de symptomen geleidelijk erger en wordt de jicht chronisch.

Jicht symptomen na stadia

In de loop van jaren of zelfs decennia verschijnen de eerste symptomen. Hoe ze merkbaar worden hangt af van het stadium van de ziekte.

Fase I jicht symptomen: hyperurikemie

In de eerste fase wordt alleen het urinezuurniveau verhoogd. Bij een gezond persoon is het drie tot zes milligram per 100 milliliter bloedserum. Van een waarde van 6,5 milligram per 100 milliliter bloedserum spreken artsen van een hyperurikemie.

Een licht verhoogde urinezuurwaarde kan meerdere jaren aanwezig zijn zonder ongemak te veroorzaken. De eerste tekenen van jicht zijn dan niergriesmeel, nierstenen of een acute jichtaanval (fase II). Het risico op een jichtaanval is groter, hoe hoger het urinezuurniveau stijgt.

Fase II jicht symptomen: acute jicht

Als het urinezuurniveau een bepaald niveau overschrijdt, treedt een acute aanval van jicht op. Symptomen zijn ernstige pijn in afzonderlijke gewrichten.

Meestal wordt het metatarsofalangeale gewricht van de grote teen aangetast, evenals andere gewrichten van de benen en voeten. Minder vaak raakt het handen en armen. Als het onbehandeld blijft, duurt een jichtaanval enkele uren tot enkele dagen. Daarna vervagen de symptomen langzaam.

In meer ernstige gevallen treden extra ontstekingssymptomen op. De aangetaste gewrichten zijn vervolgens rood, gezwollen en warmer dan normaal. Bovendien zijn ze meestal extreem gevoelig voor aanraking. De huid boven het gewricht kan jeuken of vervellen. Artsen noemen dit artritis urica.

Andere mogelijke symptomen in fase II:

• koorts
• hoofdpijn
• hartslag
• Misselijkheid en braken
• Zwakte en beperkte efficiëntie

De eerste jichtaanval komt meestal ’s nachts. Als het onbehandeld blijft, kan de aanval enkele dagen en maximaal twee weken duren. Dan verdwijnen de jichtsymptomen langzaam. Op tijd behandeld, kan de duur van de jichtaanval worden verkort.

Herhaalde jichtaanvallen maken de mobiliteit van aangetaste gewrichten steeds slechter. Lopen en grijpen zijn moeilijker voor de patiënt.

Fase III jicht symptomen: interkritische fase

Als een interkritische fase verwijzen artsen naar de periode tussen twee jichtaanvallen. Indien onbehandeld, treden de symptomen van jicht steeds opnieuw op met onregelmatige tussenpozen. Tijdens de interkritische fase zijn de patiënten in eerste instantie symptoomvrij, maar hun urinezuurspiegels zijn nog steeds verhoogd.

Fase IV jicht symptomen: chronische jicht

Als de jicht zich blijft ontwikkelen, treden er tussen aanvallen ook symptomen op zoals pijn en beperkte mobiliteit: de jicht wordt chronisch.

Joint-jicht: In een chronisch beloop worden steeds meer urinezuurkristallen in de gewrichten afgezet. Ze worden dan permanent rood en gezwollen en doen zelfs in vrede pijn. Ten slotte treden gewrichtsveranderingen op die het gewricht vervormen en de mobiliteit ervan beperken. Dergelijke veranderingen kunnen niet worden teruggedraaid met medicatie.

Soft-jicht: De urinezuurkristallen worden ook afgezet in andere lichaamsweefsels. Onder de huid, bijvoorbeeld op het oorkraakbeen, of boven de aangetaste gewrichten, soms kleine harde Gewebeknötchen met witte vlekken, de zogenaamde Gelenktophi-vorm. Vooral vaak beïnvloedt de zachte weefseljicht vingers en voeten. De interne organen worden ook aangetast, vooral de nieren.

Renal jicht: Urinezuurkristallen hopen zich ook op in de nieren. Ze vormen eerst kleine steentjes genaamd niergriesmeel. Klopt dit samen, wat resulteert in grotere nierstenen. Ze kunnen de nierfunctie ernstig schaden. Verstop het afvoersysteem van de nier, blokkeert de urine terug in de nier. Het orgel kan dan ontbranden en uiteindelijk falen. In 40 procent van de gevallen wordt de nier zelfs getroffen door jicht voordat de eerste aanval optreedt.

Jicht: onderzoeken en diagnose

Als jicht wordt vermoed, is de huisarts of een arts voor interne geneeskunde, dat wil zeggen een internist, de juiste contactpersoon. In een anamnese-interview legt hij uw medische geschiedenis vast en vraagt ​​u naar uw klachten. Nadien zal hij verschillende vragen stellen, bijvoorbeeld:

• Heb je ooit soortgelijke klachten gehad?
• Heeft u familieleden met soortgelijke klachten?
• Hoe ziet je dieet eruit?
• Drink je alcohol?
• Komen de symptomen permanent of epileptisch voor?

Lichamelijk onderzoek

Na de anamnese vindt een lichamelijk onderzoek plaats. De arts scant de gewrichten, de buik en de onderste buikorganen om drukgevoeligheden of pijn te lokaliseren. Onder bepaalde omstandigheden ontdekt hij nodulaire weefselveranderingen over de gewrichten (zogenaamde jichttyfus), die typisch zijn voor jicht.

Met inspanningstests kan de arts bewegingsbeperkingen van de gewrichten bepalen. In het bijzonder moet een aanval van jicht in de voet ook worden onderscheiden van andere verwondingen zoals sportblessures of knikken.

urinezuur

Met een bloedtest kan onder andere een verhoogd urinezuurniveau worden bepaald. Bij een gezond mens liggen de urinezuurspiegels tussen drie en zes milligram per 100 milliliter bloedserum. Waarden boven 6,5 milligram per 100 milliliter bloedserum worden hyperurikemie genoemd.

Na een acute aanval van jicht daalt de concentratie urinezuur terug naar normaal. Daarom kan jicht niet veilig worden uitgesloten, zelfs als de waarden normaal zijn.

Ontstekingsteller in het bloed

Bepaalde ontstekingsmarkers in het bloed leveren verder bewijs voor jicht. Deze omvatten

• verhoogde waarde van het C-reactieve eiwit (CRP-waarde)
• verhoogde witte bloedcellen (leukocyten)
• verhoogde bloedcelverlagingssnelheid (ESR)

Om de diagnose jicht te waarborgen, wordt ook een monster van synoviale vloeistof onderzocht. Als het mogelijk is om urinezuurkristallen te detecteren, is het waarschijnlijk jicht.

Röntgenonderzoek en echografie

Met behulp van röntgenstralen kan de arts bepalen welke schade de jicht bij de gewrichten heeft veroorzaakt. Bovendien wordt soms een echografie uitgevoerd. Een röntgenonderzoek met contrastmiddelen kan duidelijk maken of de nieren door de ziekte zijn beschadigd.

Nierfunctietest

Met een nierfunctietest kan worden bepaald of en zo ja, hoeveel de prestaties van de nieren zijn aangetast.

Jicht: ziekteverloop en prognose

De meeste gevallen van jicht komen voor het eerst voor tussen de leeftijd van 40 en 60. Ongeveer twee procent van de volwassen bevolking in geïndustrialiseerde landen lijdt aan jicht. Mannen worden veel vaker getroffen dan vrouwen.

De aanleg voor verhoogde urinezuurspiegels is meestal aangeboren en daarom niet te genezen. Door consistente therapie kan het urinezuurniveau echter vaak permanent worden verlaagd. Het gevaar van een acute jichtaanval is niet verboden, maar aanzienlijk verminderd.

Prognose bij acute jichtaanval

Als het urinezuurniveau een bepaald niveau overschrijdt, treedt een acute aanval van jicht op. Als het onbehandeld blijft, duurt het enkele uren tot enkele dagen. Daarna vervagen de symptomen langzaam. Na een jichtaanval kan enige tijd (zelfs maanden tot jaren) verstrijken voordat de volgende jichtaanval plaatsvindt. De duur van jichtaanvallen en de tussenliggende perioden variëren sterk van persoon tot persoon.

Jicht: langetermijnprognose

Het verloop van de ziekte en de prognose hangen af ​​van hoe uitgesproken een hoog urinezuurniveau is en hoe consequent een patiënt zijn urinezuurverlagende medicatie neemt of hoe goed hij een uraatverlagende levensstijl implementeert. Dit omvat vooral een dieet met purine, fructose en alcohol.

Geen onderbreking van de therapie

Tussen twee aanvallen van jicht kan er een lange periode zijn waarin patiënten geen symptomen hebben. Zelfs in deze “interkritische fasen” is het belangrijk om de therapie voort te zetten. Als het wordt onderbroken, worden de symptoomvrije secties korter. Steeds vaker treden symptomen zoals pijn en beperkte mobiliteit op in de periode tussen twee aanvallen van jicht.

Permanente gezamenlijke veranderingen

Eenmaal opgelopen schade aan de gewrichten vormt zich niet terug. Ze kunnen permanente pijn of verlies van inspanning veroorzaken. In ernstige gevallen kunnen de gewrichten ook vervormen. Uitgesproken gewrichtsschade veroorzaakt door jicht wordt artritis urica genoemd.

Nierbeschadiging en nierstenen

Een lange tijd onbehandelde jicht kan ook verschillende gevolgen hebben, vooral de nier. Veel voorkomende complicaties van jicht zijn nierstenen. Ze sluiten de afvoerkanalen van de nier en de urine bouwt zich op. Dit wordt meestal gevolgd door een ontstekingsreactie. Als gevolg hiervan, en door de geleidelijke ophoping van urinezuren, kunnen de nieren uiteindelijk falen. Artsen spreken van een jichtnier. Om dergelijke schade te voorkomen, moet de behandeling van jicht zo vroeg mogelijk en ook op de lange termijn consistent zijn.

Chronische jicht

Chronische jicht ontwikkelt zich tegenwoordig relatief zelden. Patiënten lijden permanente pijn. In tegenstelling tot een acute aanval van jicht klinken ze niet meer. Chronische jicht ontwikkelt zich vooral wanneer er gedurende lange tijd hyperurikemie is die niet wordt behandeld. In de regel treft chronische jicht vaker ouderen dan jongeren.

Verdere informatie

books

Sven-David Müller: Gout Traffic Light, Trias, 27 april 2016

Edeltraut Hund-Wissner: Heerlijk eten bij Gicht: Meer dan 130 recepten: Eindelijk lage urinezuurspiegels Trias, 21 oktober 2015

richtlijnen

DGRh-richtlijn: Lange versie van de S2e-richtlijn Gouty artritis (specialist), Evidence-based richtlijn van de Duitse Vereniging voor Reumatologie (DGRh), 08/2016

DEGAM richtlijn: Frequente jichtaanvallen en chronische jicht in de eerstelijnszorg, 09/2013

club

German Gout League e.V.