Of glandulaire koorts behandeling vereist, hangt af van de ernst van de ziekte en de subjectieve symptomen. Een causale therapie voor de ziekte bestaat niet, maar men kan de symptomen met bepaalde medicijnen verlichten. Hier kunt u zien welke behandeling zich heeft bewezen.
Ongecompliceerde Pfeiffer-klierkoorts: behandeling van de symptomen
In een eenvoudige cursus is behandeling alleen nuttig voor het verlichten van de symptomen. De volgende punten moeten worden opgemerkt in geval van een infectie met het Epstein-Barr-virus:
- Bescherm uzelf en vermijd vooral intense fysieke stress
- Drink voldoende, vooral als je koorts hebt.
- Neem indien nodig antipyretica in overleg met uw huisarts.
Om koorts te verminderen en pijn te verminderen, zijn medicijnen zonder recept die de werkzame bestanddelen paracetamol of ibuprofen bevatten geschikt. De inname moet echter worden besproken met de arts of apotheker. Omdat het lichaam meer vocht verliest bij koorts, is het vooral belangrijk om veel te drinken. Bovendien verlichten de medicijnen keelpijn en de pijn die vaak optreedt bij het slikken. Veel patiënten voelen zich bijzonder moe en geslagen. De beste manier om hier te helpen is gewoon rust en bescherming.
Pfeiffer’s glandulaire koorts: homeopathie voor verlichting
Aangezien de glandulaire koorts van Pfeiffer niet causaal (causaal) kan worden behandeld, kunnen homeopathische geneesmiddelen ook worden gebruikt om de symptomen te verlichten – zoals Belladonna, Ferrum phosphoricum en Aconitum om koorts te verminderen. Er is momenteel geen wetenschappelijk bewijs voor het positieve effect van immunostimulerende homeopathische geneesmiddelen bij klierkoorts.
Pfeiffer’s glandulaire koorts: therapie met antibiotica meestal zonder betekenis
Antibiotica mogen alleen worden gebruikt als bacteriële zogenaamde secundaire infecties optreden. Dit verwijst naar infecties die zich kunnen verspreiden na een verzwakt immuunsysteem of op eerder beschadigde slijmvliezen. Antibiotica helpen niet tegen virussen, maar hun frivole gebruik zou in plaats daarvan het risico inhouden dat potentieel pathogene middelen ongevoelig (resistent) worden. Als antibiotica noodzakelijk wordt, moeten middelen uit de groep van aminopenicillines zoveel mogelijk worden vermeden. Deze kunnen leiden tot ernstige huiduitslag bij klierkoorts.
Als er een klierkoorts aanwezig is en een amandeloperatie is gepland, moet de operatie worden uitgesteld, omdat er geen operatie aan een ontstoken nek moet worden uitgevoerd.
Gecompliceerde Pfeiffer-klierkoorts: behandeling met cortison
In ernstige ziekteverloop kan de toediening van cortison nuttig zijn. Het medicijn kan in geval van complicaties zoals meningitis, een sterke zwelling van de luchtwegen of een infectie-gerelateerde bloedarmoede, de overmatige immuunsysteemreactie dempen en zo hun levensbedreigende gevolgen voorkomen. Bij kinderen met aangeboren immunodeficiëntie kan een behandelingsproef met chemotherapeutica of nieuwe kunstmatige antilichamen worden uitgevoerd.
Pfeiffer’s glandulaire koorts: behandeling bij miltruptuur
Een bijzonder gevreesde complicatie van Pfeiffer’s klierkoorts is een miltruptuur. De milt is een zeer zwaar geperfuseerd orgel, dus het evenement is levensbedreigend. Getroffen personen moeten onmiddellijk worden geopereerd, de milt wordt tijdens de procedure verwijderd.