kattenallergie

Kat allergie: beschrijving

Een kattenallergie is een allergische reactie op bepaalde stoffen van katten. Ze geven een specifiek eiwit vrij met hun speeksel, urine en de afscheidingen van de huidklieren. Over stofdeeltjes en kattenhaar worden deze proteïnen in de ruimtelucht verdeeld. Zelfs de kleinste hoeveelheden kunnen menselijke slijmvliezen en luchtwegen irriteren en allergische reacties veroorzaken.

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is het niet het haar van de kat dat kattenallergie veroorzaakt. De term kattenhaarallergie is daarom niet medisch correct. Niettemin worden kattenallergieën algemeen aangeduid als catecholallergie.

Van de allergieën voor dierenharen komt kattenallergie het meest voor. Mensen die ooit een allergische reactie op katten hebben gehad, reageren meestal met permanente allergie.

Katten produceren niet allemaal hetzelfde soort allergeen. Bij verschillende kattensoorten kan dit eiwit enigszins worden veranderd. In de meeste gevallen zijn mensen met een kattenallergie allergisch voor alle soorten katten. Het gebeurt echter ook dat bijvoorbeeld alleen angora katten reacties veroorzaken.

Een kattenallergie manifesteert zich door verschillende symptomen. Katten met allergieën lijden aan jeuk of niezen. Deze symptomen zijn niet gevaarlijk, maar erg vervelend. Als het gedurende lange tijd onbehandeld blijft, kan astma ontstaan ​​bij de kattenallergie.

Het antwoord op de vraag “kattenallergieën – wat te doen?” Hangt meestal af van de subjectieve beoordeling van de getroffenen. In veel gevallen veroorzaakt een kattenallergie zo weinig ongemak dat het bezoek aan de arts wordt weggelaten. Bij sommige patiënten neemt de ernst van de symptomen in de loop van de tijd toe, zodat een kattenallergie vaak pas vele jaren na het verschijnen ervan wordt behandeld.

Kat allergie: symptomen

Alle belangrijke informatie over de symptomen van kattenallergie is te vinden in Cat Allergy – Symptoms.

Kat allergie: oorzaken en risicofactoren

Katten allergie triggers zijn eigenlijk onschadelijke eiwitten die worden gevonden in speeksel, urine, de afscheidingen van de huid en talgklieren en in de traanvocht van katten. Recent onderzoek toont aan dat de eiwitten waarschijnlijk in de huid van de dieren worden gevormd.

De reden waarom sommigen last hebben van een kattenallergie is te wijten aan een storing van het immuunsysteem. Bij allergieën veroorzaken de eiwitten een overdreven reactie van het immuunsysteem. Dergelijke stoffen worden allergenen genoemd. Niet iedereen die een kattenallergie heeft, reageert op alle soorten katten met dezelfde allergiesymptomen.

Katten produceren verschillende hoeveelheden Fel d 1 afhankelijk van leeftijd, geslacht en ras, bijvoorbeeld, het allergeen wordt de kattenallergie genoemd, naar de Latijnse naam voor de huiskat Felis domesticus. Sommige katten hebben ook andere Fel d-allergenen. Tot op heden zijn Fel d allergenen 1 tot 7 bekend.

Door dagelijks schoon te maken en te likken, verspreiden de dieren de eiwitten op hun vacht of op de urine in de kattenbak. Stofdeeltjes die zich hechten aan de eiwitten, evenals haar en huidschilfers die katten continu verliezen, verspreiden de eiwitten in de kamerlucht. Vooral kattenbezitters hebben haar of huidschilfers van hun dieren op de kleding en hun lichaam. Dus allergenen komen op plaatsen waar helemaal geen kat is.

Trouwens, een kattenallergie is niet alleen tegen huiskatten. Zelfs grote katten zoals tijgers of leeuwen produceren dit allergeen. Mensen met een kattenallergie kunnen daarom ook symptomen vertonen in de dierentuin of in het circus.

Kat allergie: onderzoeken en diagnose

De juiste persoon om contact op te nemen als u vermoedt dat een kattenallergie allergisch is (allergoloog). Als u niet zeker bent over de oorzaken van uw aandoening, kunt u ook eerst uw huisarts raadplegen. In elk geval wordt de medische geschiedenis (anamnese) verzameld in een eerste interview. U heeft de mogelijkheid om uw klachten precies te beschrijven. De arts kan vragen stellen zoals:

• Sinds wanneer bestaan ​​de klachten al?
• Heeft u deze symptomen voornamelijk als u binnen bent?
• Komen deze klachten alleen in uw huis of elders voor?
• Heeft u huisdieren en zo ja welke?

Als een allergie wordt vermoed, wordt na de anamnese een speciale allergietest uitgevoerd. In de meeste gevallen wordt de zogenaamde priktest gebruikt. In de priktest vallen verschillende allergenen op de onderarm of de rug van de getroffen persoon. Dan wordt de huid eronder voorzichtig gekrast. Bij mensen zonder allergie zijn er geen huidveranderingen. Als er een kattenallergie is, wordt de huid na ongeveer 15 tot 20 minuten rood onder het juiste allergeen en zwelt gemakkelijk op.

Om de diagnose te waarborgen, wordt vervolgens een bloedtest uitgevoerd. Het bloed wordt getest op aanwezige antilichamen (enzymallergosorbentest). Deze bloedtest is iets duurder dan andere onderzoeksmethoden en wordt daarom alleen uitgevoerd als de arts al een bepaald allergeen als trigger vermoedt. Andere ziekten zoals hooikoorts, astma of een infectie kunnen worden uitgesloten.

Vaak gebruikt in het verleden, maar tegenwoordig zelden gebruikt, de zogenaamde provocatietest. In de provocatietest wordt het allergeen direct in de neus geïntroduceerd om de vermoedelijke allergische reactie te veroorzaken. De provocatietest is relatief gevaarlijk, omdat de ernst van de allergie niet vooraf kan worden geschat en daarom alleen onder strikt toezicht wordt uitgevoerd.

allergie Diary

In sommige gevallen kan de arts bij het eerste interview geen vermoedelijke diagnose stellen. Vervolgens wordt een tweede afspraak gemaakt op een afstand van enkele maanden. Gedurende deze maanden zal de arts u vragen om een ​​soort dagboek over uw symptomen te schrijven. Daarin moet u opmerken:

• Aard, ernst en duur van de klachten
• Tijdstip waarop ze plaatsvonden
• geneesmiddel
• eten
• activiteiten
• milieu-invloeden

Door het allergiedagboek te evalueren, ontvangt de arts meer gerichte informatie over de oorzaak van de allergie. In onveilige gevallen zullen huidtesten en bloedtesten pas plaatsvinden na een tweede gesprek met de arts.

De vraag “Kattenallergie – wat te doen?” Hangt ook af van de ernst van de symptomen en van eventuele andere extra triggers. In de meeste gevallen kan de ernst van de symptomen worden bepaald op basis van de geschiedenis en de allergietest. Afhankelijk van hoe hard je je voelt in het dagelijks leven dat wordt beïnvloed door de allergie, wordt het type therapie bepaald.

Kat allergie: behandeling

De vraag “Wat te doen bij kattenallergie” wordt momenteel met tegenzin gesteld door eigenaren van gezelschapsdieren. Omdat de eerste regel voor het behandelen van een kattenallergie eenvoudig is: het behandelen van een kattenallergie betekent het vermijden van de trigger – zelfs als dat moeilijk is, moet de kat in de meeste gevallen worden weggegeven.

Als de kat het huis uit is, moeten gestoffeerde meubels, tapijten en alle oppervlakken grondig worden schoongemaakt. Desondanks kan het gebeuren dat allergenen zich nog maanden later in het appartement bevinden. U kunt echter ook in contact komen met allergenen buitenshuis, zoals andere katteneigenaren. Met name in het geval van ernstige kattenallergie is het antwoord op de vraag “Wat te doen tegen kattenallergie?” Absoluut noodzakelijk om een ​​medische behandeling te starten.

Kattenallergie: behandeling door de arts

Katallergieën kunnen verschillende soorten symptomen vertonen. Soms wordt de huid aangetast, daar kan uitslag, jeuk en roodheid optreden bij allergie voor katten. In milde gevallen kunnen deze klachten gemakkelijk worden behandeld met speciale crèmes. Deze bevatten stoffen zoals dexpanthenol, ureum of aloë vera, die de huidirritatie kalmeren.

Voor de behandeling van de acute symptomen van kattenallergie kunnen verschillende medicijnen worden overwogen. Antihistaminica verminderen bijvoorbeeld de gevoeligheid van het lichaam voor histamine of remmen de afgifte van histamine. Deze omvatten bijvoorbeeld actieve ingrediënten zoals cetirizine, fexofenadine of loratadine.

Voor allergische rhinitis met gezwollen slijmvliezen en dyspneu worden oplossingen voor inhalatie met beta2-sympathicomimetica zoals salbutamol aanbevolen. Deze ontdoen de bronchiën en vergemakkelijken de ademhaling. Bovendien helpen decongestiverende neussprays. Deze mogen echter niet langer dan een week worden gebruikt, anders went het lichaam aan deze stoffen.

Katten allergie medicijnen kunnen worden genomen na het begin van de symptomen evenals voor preventie. Als u bijvoorbeeld een bezoek aan het huishouden van de veehouder plant, kunnen antihistaminica van tevoren helpen om een ​​allergische reactie te voorkomen.

Kattenallergie: desensibilisatie

Desensibilisatie (ook hyposensibilisatie) voor katten wordt aanbevolen voor mensen met allergieën die werken met katten of die ondanks medicatie contact hebben met het allergeen. Desensibilisatie is mogelijk met verschillende soorten allergieën. Het is ontworpen om de gevoeligheid van allergische personen voor allergenen te verminderen. De allergische persoon wordt gedurende een periode van enkele maanden geconfronteerd met steeds hogere doses allergeen. Na desensibilisatie mag contact met allergenen slechts kleine reacties veroorzaken.

Kattenallergie – wat helpt bij milde allergieën?

Als u slechts matige symptomen van kattenallergie heeft en u zich niet kunt voorstellen uw huisdier op te geven, kunt u proberen de concentratie allergenen in uw huishouden zo laag mogelijk te houden. Ventileer zo vaak mogelijk. Stofzuig gestoffeerde meubels en tapijten regelmatig en verzamel zo min mogelijk stofverzamelaars (kussens, gestoffeerde meubels, tapijt, knuffels) in uw huis.

Bovendien kunt u speciale ruimteluchtfilters instellen (bijvoorbeeld beschikbaar in de ijzerhandel). Probeer indien mogelijk de slaapkamer van uw kat te verbieden en altijd uw handen te wassen nadat u direct contact met uw kat hebt gehad. Bovendien moet de kat regelmatig worden geborsteld door een persoon zonder kattenallergie – bij voorkeur in de open lucht en niet in het appartement. Maar als de symptomen erger worden, moet de kat worden vrijgelaten.

Kattenallergie: ziekteverloop en prognose

Geschiedenis en prognose bij kattenhaarallergie hangen voornamelijk af van het gedrag van de getroffenen. Als een allergeen (in dit geval de kat) niet wordt vermeden, kan de kattenallergie verergeren. Onder bepaalde omstandigheden kan bronchiale astma zich gedurende een lange periode ontwikkelen bij een onbehandelde kattenallergie (zogenaamde niveauverandering). Getroffen lijden voor het leven.

Het is niet altijd mogelijk om op betrouwbare wijze contact met kattenallergenen te vermijden. Bij milde allergieën is het vaak voldoende om het te verminderen. Bij ernstige reacties moet u de kattenallergie echter altijd door een arts laten behandelen. Dan is er meestal een goede prognose. Overmatige blootstelling aan katten moet ook worden vermeden na de behandeling kattenallergie indien mogelijk worden weggelaten.