Het type en de omvang van beroertes zijn afhankelijk van de locatie en de ernst van hersenschade. Vaak gaat het om emotionele stoornissen, verlamming, spraak- en taalstoornissen. Ook zijn visuele stoornissen vaak voorkomende gevolgen van een beroerte. Bij sommige patiënten verandert de persoonlijkheid ook na een beroerte. Lees hier meer over de belangrijkste gevolgen van een beroerte!
Beroerte: gevolgen die uw leven veranderen
Ongeveer de helft van alle patiënten die een beroerte overleven, heeft blijvende schade die hun dagelijks leven permanent verandert. De aard en omvang van deze beroertes zijn afhankelijk van welk hersengebied ernstig is beschadigd. Heel vaak hebben de getroffenen zorg nodig of zelfs ernstig gehandicapt vanwege de beroerte-episoden. In Duitsland is een beroerte de meest voorkomende oorzaak van langdurige zorg.
Beroerte gevolgen: bewegingsstoornissen
Na een beroerte hebben veel patiënten bewegingsstoornissen (motorische tekorten). Het spectrum varieert van milde gangonzekerheden tot uitgebreide verlamming. Heel vaak gebeurt er bijvoorbeeld een onvolledigheid hemiplegie (Hemiparese): het beïnvloedt niet alleen de arm en het been, maar ook het gezicht. De hemiplegische gezichtsverlamming is te herkennen aan een hangende mondhoek en slappe ooglid. Spreken, kauwen en slikken kan ook worden aangetast door de verlamming.
Andere veel voorkomende beroerte-afleveringen zijn ataxie en apraxie: de term ataxie duidt een verstoorde coördinatie van beweging aan. Dit kan zowel grove motorische vaardigheden (zoals lopen) als fijne motorische vaardigheden (zoals schrijven) beïnvloeden.
Bij de apraxie is de uitvoering van meer complexe bewegingen zoals haarkammen of open gestoorde letters. De noodzakelijke motorische vaardigheden of de individuele bewegingen (zoals het heffen van arm tot hoofdhoogte) worden echter niet beïnvloed. Apraxie treedt vaak op met schade aan de linkerhersenhelft.
Beroerte gevolgen: verwaarlozing en andere aandachtstekortstoornissen
Beroerte patiënten met een verwaarlozing zich gedragen alsof een kant van de buitenkant (inclusief het eigen lichaam) afwezig was. Het is meestal de linkerkant (vanwege schade aan de rechterhersenhelft). Dingen in de getroffen helft van de kamer worden verwaarloosd, dus gewoon genegeerd, alsof ze niet bestonden. De zintuiglijke prikkels worden door het lichaam ontvangen, maar niet bewust waargenomen. De patiënten merken dit meestal helemaal niet.
Bij verwaarlozing wordt de ruimtelijke aandacht verstoord. Maar er zijn er nog steeds andere vormen van aandachtstekortstoornisdie kunnen optreden als beroertes. Sommige patiënten hebben bijvoorbeeld problemen met selectieve aandacht: ze kunnen zich niet of nauwelijks op één ding concentreren en niet-relevante stimuli dienovereenkomstig elimineren. Na een beroerte kan de waakzaamheid (constante aandacht) verminderd zijn, dus het vermogen om uw eigen aandacht voor een langere periode te behouden.
Beroerte gevolgen: spraak- en spraakstoornissen
De taalcommunicatie kan na een beroerte op verschillende manieren worden aangetast. Dus zelfs een lichte beroerte kan gevolgen hebben voor het taalgebied, meer bepaald een gemakkelijke afasie: Bij deze taalstoornis kunnen patiënten hun gedachten moeilijk verstaanbaar maken of nauwelijks verstaan wat anderen zeggen. Dit heeft ook invloed op lezen en schrijven.
spraakstoornissen zijn ook mogelijke gevolgen van een beroerte: de getroffenen spreken schokkerig, uitgewassen, monotoon en traag of gehaast.
Beroerte gevolgen: dysfagie
Veel voorkomende beroertes zijn slikstoornissen (dysfagie). In een hemiplegische gezichtsverlamming kunnen patiënten bijvoorbeeld problemen hebben om vloeistoffen in de mond te houden of voedsel te vormen tot een goed ingeslikte baal.
Een verstoorde slikreflex, die is gebaseerd op schade aan de hersenstam, kan dodelijker zijn. Normaal gesproken klapt de stemband reflexief dicht tijdens het slikken en sluit de epiglottis de luchtpijp. Als deze reflex wordt verstoord, kan voedsel in de luchtpijp terechtkomen. Dat kan gewelddadig zijn hoesten tot en met verstikking veroorzaken. Bovendien kunnen voedseldeeltjes die de longen binnendringen een hebben longontsteking trigger (aspiratiepneumonie).
Een dergelijke aspiratiepneumonie kan ook ontstaan als hersenstimulatie de hoeststimulus elimineert. Ingeslikte etensresten kunnen niet worden getransporteerd door naar buiten te hoesten. Artsen spreken van “Saaie aspiratie”.
Dysfagie na een beroerte wordt vaak gevolgd door een tekort of ondervoeding en uitdroging: slikken kan zo bewerkelijk zijn dat de patiënt te weinig voedsel en vloeistoffen binnenkrijgt.
Slagafleveringen: wazig zien
Beroerte wordt heel vaak gevolgd door wazig zien. Welk type ze zijn, hangt af van welk deel van de visuele route (optische zenuw, visuele centra in de hersenen) wordt beïnvloed door de hersenschade.
Veel patiënten hebben er bijvoorbeeld een versmald gezichtsveld: De marges zijn verduisterd alsof de patiënt door een buis of tunnel keek (tunnel Vision). Soms ontbreekt de helft van het gezichtsveld (hemianopsie) aan beide ogen. de Gezichtsvelddefecten kan ook een kleiner deel van het gezichtsveld beïnvloeden, zoals slechts een kwart (kwadrant anterior) of een klein deel (scotoma).
Als de beroerte het zogenaamde secundaire visuele centrum in de hersenen heeft beschadigd, kunnen de patiënten inderdaad hun omgeving zien, maar niet langer herkennen en benoemen. Andere mogelijke gevolgen van een beroerte in het gezichtsveld zijn dubbel zien, oogfibrilleren en kortzichtigheid in één oog.
Beroerte afleveringen: emotionele stoornissen
Na een beroerte kunnen veel patiënten in afzonderlijke delen van het lichaam slechts beperkte gewaarwordingen voelen of niet waarnemen. De patiënten voelen nauwelijks of geen prikkels voor pijn, temperatuur en temperatuur in het betreffende lichaamsgebied of helemaal niet.
Stroke Consequences: Geheugenstoornissen
Geheugenstoornissen behoren ook tot de meest voorkomende beroertes. Sommige patiënten hebben bijvoorbeeld moeite om opgeslagen kennis terug te halen die vóór de beroerte is opgedaan. Anderen kunnen zich geen nieuwe informatie herinneren. Dit kan echter ook te wijten zijn aan een aandachtsstoornis.
Het type geheugenstoornis suggereert vaak de locatie van hersenschade. Als een CVA-patiënt bijvoorbeeld geen feitelijke kennis meer kan onthouden (zoals de hoofdstad van Groot-Brittannië, professionele kennis of kookrecepten), heeft de CVA het zogenaamde semantische geheugen in de linker temporale lob aangetast. Schade aan de rechter frontale kwab kan daarentegen het episodisch geheugen beïnvloeden. Dit is de zetel van persoonlijke ervaringen zoals je eigen bruiloft.
Stroke Consequences: Personality Changes
Als gevolg van een beroerte kan de persoonlijkheid van de patiënt veranderen. Sommigen worden apathisch of vertonen tekenen van berusting en depressie. Anderen zijn vatbaar voor dwangmatig huilen of plotselinge uitbarstingen van woede. Dit vereist veel begrip en geduld van de familieleden en zorgverleners.
Andere gevolgen van een beroerte
Beroerte wordt vaak gevolgd door andere aandoeningen en stoornissen. Een infarct in de hersenstam kan bijvoorbeeld, naast de genoemde visuele stoornissen en gezichtsverlamming, ook het smaakgevoel veranderen of een gehoorbeschadiging veroorzaken. Sommige patiënten hebben ook last van ontlasting of urine-incontinentie. Andere veel voorkomende beroertes zijn evenwichtsstoornissen en duizeligheid. Ze zijn gebaseerd op schade in het cerebellum of de hersenstam en verhogen het risico op vallen.
Beroerte gevolgen: Prognose
Of en in hoeverre beroertesultaten alleen of met therapie verbeteren, varieert sterk. Dat een regressie van bewegingsstoornissen en enkele andere effecten van de beroerte zelfs mogelijk is, is te wijten aan de plasticiteit van de hersenen: door reorganisatie van zenuwverbindingen kunnen vaak andere hersengebieden de taken van het beschadigde hersengebied overnemen.
Over het algemeen hangt de prognose van beroertes af van veel verschillende factoren. Deze omvatten de leeftijd van de patiënt, de ernst van de schade en het type therapie. Dit moet worden afgestemd op de individuele behoeften en tekortkomingen van de patiënt.
Bewegingsstoornissen bijvoorbeeld, die tot de meest voorkomende beroerte-episodes behoren, verdwijnen zelden volledig weer. In de meeste gevallen verbeteren ze echter binnen acht tot twaalf weken na de beroerte. Er zijn echter ook patiënten bij wie de regressie maanden of jaren duurt.
Bij patiënten met een beroerte met veel kleine vasculaire occlusies in de hersenen (lacunaire infarcten), puur motorische tekorten en intact lichaamsbewustzijn, zijn de kansen op succes van een therapie meestal goed. Dit is zelfs het geval als er na de aanval ernstige hemiplegie is in de acute fase. Erger nog, de prognose valt in extra neurologische Stroke Follow bijvoorbeeld als de patiënt ook afasie (spraakstoornis) of verwaarlozing heeft.