Het oogziekte glaucoom vernietigt de oogzenuw en de gevoelige visuele cellen van het netvlies in het oog. Verantwoordelijk hiervoor is een verstoorde afvoer van waterige humor in de voorste kamer – deze wordt meer gevormd dan kan stromen. De druk in de oogbol neemt toe en stopt de bloedstroom naar de bloedvaten van het oog. Belangrijk bij de diagnose van cataract: behandeling of operatie om verdere schade aan het oog te voorkomen – een herstel van reeds beschadigde structuren is helaas niet mogelijk.
Green Star: De behandeling moet snel en effectief zijn
Hoe langer een groene staar, hoe sneller de ziekte vordert. Vroegtijdige detectie van glaucoom is daarom belangrijk voor het succes van de behandeling. Het doel van glaucoombehandeling is om de druk in de oogbol permanent onder de kritieke waarde te verlagen, zodat voldoende bloed terug kan stromen naar de cellen van het netvlies en de oogzenuw.
Deze “kritische intraoculaire druk” is individueel verschillend en hangt af van de gemiddelde druk waarbij het bloed in de bloedvaten van de oogbol circuleert (perfusiedruk). Het is belangrijk dat de druk in de oogbol ver onder de perfusiedruk is, zodat de bloedstroom niet tegen teveel weerstand staat. Oogartsen noemen de streefwaarde voor intraoculaire druk ook “doeldruk”.
Het bepalen van de individuele doeldruk, vooral aan het begin van een glaucoombehandeling, vereist een nauwgezette monitoring van de intraoculaire druk, de bloeddruk van de patiënt en de bloedtoevoer naar het netvlies en de oogzenuwkop (oogzenuwpapil). De oogarts controleert het succes van de behandeling. Hiervoor gebruikt hij in principe dezelfde procedures als voor de diagnose van glaucoom. Controle is ook belangrijk omdat glaucoom na verloop van tijd kan verslechteren. In dit geval moet de therapie worden aangepast. Of dit mogelijk is met medicatie of een glaucoomoperatie vereist, hangt af van de oorzaak, maar ook van het verloop van de ziekte.
Green Star: behandeling met medicijnen
Niet alle vormen van glaucoom kunnen met medicijnen worden behandeld. Medicamenteuze therapie is echter vaak voldoende voor de meest voorkomende vorm, openhoekglaucoom. Oudere mensen worden beïnvloed door deze vorm, waarbij zich afzettingen (plaques) vormen in de kamerhoek van het oog, die de uitstroom van waterige humor belemmeren.
Voor de behandeling van de groene ster met medicijnen zijn er in principe twee uitgangspunten. Enerzijds kunnen middelen worden gebruikt die de vorming van waterige humor beperken. Anderzijds worden stoffen die worden gebruikt om de uitstroom van waterige humor te verbeteren, gebruikt voor de behandeling van glaucoom. Glaucoomgeneesmiddelen zijn verkrijgbaar als tabletten, druppels, oogdruppels of injecteerbare oplossingen – de volgende groepen geneesmiddelen zijn geschikt voor glaucoomtherapie:
Bètablokkers worden veel gebruikt om de groene meerval te behandelen – ze vertragen de productie van waterige humor. In het geval van bronchiale astma en bepaalde hartziekten (bijv. Hartfalen of bepaalde vormen van hartritmestoornissen), mogen bètablokkers niet worden gebruikt.
koolzuuranhydraseremmers vertragen ook de productie van waterige humor. Bij een acute glaucoomaanval kan het middel ook rechtstreeks in de ader worden geïnjecteerd, zodat het sneller werkt. Bekende actieve ingrediënten in oogdruppels zijn bijvoorbeeld Dorzolamide en Brinzolamide zijn actieve ingrediënten van oogdruppels.
prostaglandines verminder de intraoculaire druk door de uitstroom van waterige humor te verbeteren. Een bijwerking van prostaglandines is dat de kleur van de iris (iris) donkerder kan worden.
sympathicomimetische gaan glaucoom tegen door de productie van waterig vocht te verminderen.
parasympathicomimetica vernauw de pupil (miosis), waardoor de hoek van de kamer wordt verbreed en de uitstroom van waterige humor wordt vergemakkelijkt. Onaangename bijwerking: de vernauwing van de pupil, vooral oudere mensen, is beperkt in hun gezichtsvermogen.
In sommige gevallen van glaucoom gebruikt de arts ook verschillende preparaten in combinatie. Zo kan bijvoorbeeld een verminderde productie van waterige humor en een betere uitstroom daarvan hetzelfde zijn voor een voldoende effect. De keuze van medicijnen, hun dosering en mogelijke combinaties van de arts zijn het eens over het individuele glaucoomtype. Het is belangrijk dat de arts en de glaucoompatiënt goed samenwerken en dat de patiënt de therapie consequent naleeft.
Green Star: operatie
Als glaucoommedicatie de intraoculaire druk niet adequaat en betrouwbaar kan verminderen, is een operatie vereist. Soms kunnen de twee glaucoomtherapieën elkaar aanvullen. Bijvoorbeeld, in het geval van een glaucoomaanval, worden medicijnen eerst gebruikt voor acute drukverlichting en wordt het oog vervolgens geopereerd. In de vroege kinderjarenvorm van de groene ster (primair aangeboren glaucoom) wordt een glaucoomoperatie zo vroeg mogelijk uitgevoerd. De volgende methoden worden gebruikt:
lasertrabeculoplastie
De zeefachtige vlecht in de kamerhoek (trabecula) wordt bestookt met laserstralen, wat de afvoer verbetert. De methode wordt voornamelijk gebruikt bij patiënten met openhoekglaucoom. In het ideale geval kan de druk in het oog dus worden verlaagd met ongeveer acht millimeter kwik (mmHg). De procedure wordt uitgevoerd onder plaatselijke verdoving en de patiënt kan direct na de behandeling naar huis. Het effect van lasertherapie is vaak niet blijvend in een groene ster.
Trabekelektomie / trabeculotomie
Bij deze methode wordt het waterige vocht uit de voorste kamer afgevoerd door een kunstmatig drainagesysteem te plaatsen. De waterige humor kan aldus uit de voorste oogkamer naar de conjunctiva sijpelen; Daar wordt het afgeleid via de grote bloedvaten van het bindvlies. De operatie wordt uitgevoerd onder plaatselijke verdoving en kan vaak poliklinisch worden uitgevoerd. De procedure duurt ongeveer 30 minuten.
Iridectomie en laseriridotomie
Een uitbreiding van de hoek van de ventrikel is nuttig als nauwe kamerhoekglaucoom aanwezig is en er een risico bestaat op een hoekblok (glaucoomgeval). Met een fijn mes of een laserstraal wordt een klein gaatje in de iris geponst. Het oogwater moet door dit gat rechtstreeks van achteren in de voorste oogkamer stromen. Deze korte procedure voor de behandeling van de Green Star vindt plaats onder plaatselijke verdoving.
Cyclophotocoagulation / cyclocryocoagulation
Bij cyclofotocoagulatie is het ciliaire lichaam (het deel van het oog waarop de ooglens “hangt”) te gaar in het gebied dat het oogwater vormt. Dit vermindert de waterproductie van het oog van de arts – de intraoculaire druk neemt af. In cyclocryocoagulatie vindt de vernietiging van ciliaire lichaamsdelen die het oogwater vormen niet plaats met hoogenergielicht, maar met een koude stok. Beide methoden voor de behandeling van de Groenen worden gebruikt in secundair glaucoom en glaucoomvormen waarbij andere operaties niet succesvol zijn.
Opening van het kanaal van Schlemm
Bij deze methode zoekt de oogarts het kanaal van Schlemm met een sonde. Deze structuur in het oog levert een belangrijke bijdrage aan de afvoer van oogwater. Vanuit het kanaal van Schlemm creëert de chirurg vervolgens een opening naar de voorste oogkamer. Deze glaucoomoperatie wordt gebruikt op de aangeboren groene ster.